Δεν μπορώ να έχω καν προσδοκίες πως θα μου δώσει, πως θα με ακούσει, αν εγώ πρώτα δεν αφουγκραστώ εμένα.
Οι συνθήκες της ζωής είναι πολυποίκιλες και σίγουρα ποτέ δεν παραμένουν σταθερές για πολύ καιρό.
Μήπως, αντί για νέα μεγαλόπνοα σχέδια και στόχους για την νέα χρονιά πρώτα να δούμε, ποιες είναι οι ως τώρα προτεραιότητές μας;
Ποιοι οι άνθρωποι που θέλουμε να συνεχίσουμε μαζί τους;
Ποιους αφήνουμε πίσω;
Ποια είναι τα πράγματα δουλειές, χόμπυ, καριέρα που παίρνω μαζί μου στην συνέχεια;
Ποια και ποιοι συνεχίζουν “να μιλούν” μέσα μου;
Και τί κάνω εγώ προσωπικά για να τους/τα έχω κοντά μου;
Είναι τόσα πολλά που θέλω να σου επικοινωνήσω, μα η ουσία αν θέλεις κάτι να κρατήσεις, είναι αυτή.
Δεν θα είμαστε για πάντα εδώ.
Ούτε οι άλλοι θα είναι.
Όλοι μια βόλτα κάνουμε, ένα πέρασμα.
Ας κάνουμε λοιπόν, το κάθε μας τώρα ξεχωριστό.
Ας φροντίζουμε κάθε στιγμή να κάνουμε την ψυχή μας να χαμογελάει.
Ας δούμε την πραγματική μας αξία, τί ανεχόμαστε, τί υπομένουμε βουβά και ας μιλήσουμε.
Ας επικοινωνήσουμε.
Τί έχει περισσότερη σημασία;
Τί χρειαζόμαστε;
Τί/ποιος μας κάνει να χαμογελάμε;
Να ζεσταίνονται τα μέσα μας;
Όλα τα άλλα είναι πραγματικά περιττά.
Ας προσέχουμε τις επιλογές μας.
Ας επιλέγουμε την καρδιά μας ανοιχτή, να χαμογελάει, να αγκαλιάζει κάθε μας στιγμή.
Κι αν υπάρχουν προβλήματα, κολλήματα, ας τα αντιμετωπίζουμε ως κάτι παροδικό,
αλλιώς, παρασέρνουν στον πάτο και εμάς..
Κι ύστερα, άντε να σηκώσεις πάλι ανάστημα από την αρχή.
Επέλεγε σοφά.
Επέλεγε την τροφή που τρέφεις την ψυχή σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου