ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ - Ἄλκηστις (476-508)

ΗΡΑΚΛΗΣ
ξένοι, Φεραίας τῆσδε κωμῆται χθονός,
Ἄδμητον ἐν δόμοισιν ἆρα κιγχάνω;
ΧΟ. ἔστ᾽ ἐν δόμοισι παῖς Φέρητος, Ἡράκλεις.
ἀλλ᾽ εἰπὲ χρεία τίς σε Θεσσαλῶν χθόνα
480 πέμπει, Φεραῖον ἄστυ προσβῆναι τόδε.
ΗΡ. Τιρυνθίῳ πράσσω τιν᾽ Εὐρυσθεῖ πόνον.
ΧΟ. καὶ ποῖ πορεύῃ; τῷ προσέζευξαι πλάνῳ;
ΗΡ. Θρῃκὸς τέτρωρον ἅρμα Διομήδους μέτα.
ΧΟ. πῶς οὖν δυνήσῃ; μῶν ἄπειρος εἶ ξένου;
485 ΗΡ. ἄπειρος· οὔπω Βιστόνων ἦλθον χθόνα.
ΧΟ. οὐκ ἔστιν ἵππων δεσπόσαι σ᾽ ἄνευ μάχης.
ΗΡ. ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἀπειπεῖν μὴν πόνους οἷόν τ᾽ ἐμοί.
ΧΟ. κτανὼν ἄρ᾽ ἥξεις ἢ θανὼν αὐτοῦ μενεῖς.
ΗΡ. οὐ τόνδ᾽ ἀγῶνα πρῶτον ἂν δράμοιμ᾽ ἐγώ.
490 ΧΟ. τί δ᾽ ἂν κρατήσας δεσπότην πλέον λάβοις;
ΗΡ. πώλους ἀπάξω κοιράνῳ Τιρυνθίῳ.
ΧΟ. οὐκ εὐμαρὲς χαλινὸν ἐμβαλεῖν γνάθοις.
ΗΡ. εἰ μή γε πῦρ πνέουσι μυκτήρων ἄπο.
ΧΟ. ἀλλ᾽ ἄνδρας ἀρταμοῦσι λαιψηραῖς γνάθοις.
495 ΗΡ. θηρῶν ὀρείων χόρτον, οὐχ ἵππων, λέγεις.
ΧΟ. φάτνας ἴδοις ἂν αἵμασιν πεφυρμένας.
ΗΡ. τίνος δ᾽ ὁ θρέψας παῖς πατρὸς κομπάζεται;
ΧΟ. Ἄρεος, ζαχρύσου Θρῃκίας πέλτης ἄναξ.
ΗΡ. καὶ τόνδε τοὐμοῦ δαίμονος πόνον λέγεις·
500 σκληρὸς γὰρ αἰεὶ καὶ πρὸς αἶπος ἔρχεται·
εἰ χρή με παισὶν οἷς Ἄρης ἐγείνατο
μάχην συνάψαι, πρῶτα μὲν Λυκάονι,
αὖθις δὲ Κύκνῳ, τόνδε δ᾽ ἔρχομαι τρίτον
ἀγῶνα πώλοις δεσπότῃ τε συμβαλῶν.
505 ἀλλ᾽ οὔτις ἔστιν ὃς τὸν Ἀλκμήνης γόνον
τρέσαντα χεῖρα πολεμίαν ποτ᾽ ὄψεται.
ΧΟ. καὶ μὴν ὅδ᾽ αὐτὸς τῆσδε κοίρανος χθονὸς
Ἄδμητος ἔξω δωμάτων πορεύεται.

***
Έρχεται ο Ηρακλής· φορά λεοντή και κρατά ρόπαλο. ΗΡΑΚΛΗΣ
Φεραίοι, που κατοικείτε εδώ ένα γύρο
στη χώρ᾽ αυτή, είν᾽ ο Άδμητος στο σπίτι;
ΚΟΡ. Ναι, ο γιος του Φέρη βρίσκεται στο σπίτι.
Μα εσέ, Ηρακλή, ποιά ανάγκη εδώ σε φέρνει
480 στη Θεσσαλία, στην πόλη των Φεραίων;
ΗΡΑ. Μια εντολή του Τιρύνθιου Ευρυσθέα.
ΚΟΡ. Πού πας; Πού τριγυρνάς αγγαρεμένος;
ΗΡΑ. Για του Διομήδη τ᾽ άλογα, στη Θράκη.
ΚΟΡ. Μπορείς; Ξέρεις με ποιόν έχεις να κάνεις;
ΗΡΑ. Όχι· ποτέ στη χώρα του δεν πήγα.
ΚΟΡ. Τ᾽ άλογα δίχως μάχη δεν τα παίρνεις.
ΗΡΑ. Και ν᾽ αρνηθώ το μόχθο αδύνατο είναι.
ΚΟΡ. Ή τον σκοτώνεις ή θα σε σκοτώσει.
ΗΡΑ. Δεν πρωτομπαίνω σ᾽ έναν τέτοιο αγώνα.
490 ΚΟΡ. Και νικητής αν βγεις, τί θα κερδίσεις;
ΗΡΑ. Στον Ευρυσθέα θα δώσω τ᾽ άλογά του.
ΚΟΡ. Δύσκολο να τους βάλεις χαλινάρι.
ΗΡΑ. Γιατί; Φυσούν φωτιές απ᾽ τα ρουθούνια;
ΚΟΡ. Τα δόντια τους ανθρώπους κομματιάζουν.
ΗΡΑ. Βουνίσια ειναι θεριά, να τρώνε κρέας;
ΚΟΡ. Θα δεις παχνιά μες στο αίμα βουτηγμένα.
ΗΡΑ. Και τίνος γιος ο αφέντης τους λέει είναι;
ΚΟΡ. Του Άρη· χρυσή η θρακιώτική του ασπίδα.
ΗΡΑ. Της τύχης μου είναι τέτοιοι πάντα αγώνες·
500 τύχη σκληρή και σε γκρεμούς με φέρνει·
όλο με του Άρη γιους να πολεμάω·
με το Λυκάονα πρώτα, με τον Κύκνο
κατόπι· του Άρη γιος, και των αλόγων
ο αφέντης που μαζί του θα τα βάλω.
Μα δε θα δει κανένας της Αλκμήνης
το γιο να τρέμει εμπρός στου εχθρού το χέρι.
ΚΟΡ. Έρχεται ο ίδιος ο Άδμητος, της χώρας
ο βασιλιάς· νά, βγαίνει απ᾽ το παλάτι.