ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ - Νεφέλαι (1493-1510)

ΜΑΘΗΤΗΣ Α’
ἰοὺ ἰού.
ΣΤ. σὸν ἔργον, ὦ δᾴς, ἱέναι πολλὴν φλόγα.
1495 ΜΑ. Α’ ἄνθρωπε, τί ποεῖς; ΣΤ. ὅ τι ποῶ; τί δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ
διαλεπτολογοῦμαι ταῖς δοκοῖς τῆς οἰκίας;
ΜΑΘΗΤΗΣ Β’
οἴμοι, τίς ἡμῶν πυρπολεῖ τὴν οἰκίαν;
ΣΤ. ἐκεῖνος οὗπερ θοἰμάτιον εἰλήφατε.
ΜΑ. Β’ ἀπολεῖς ἀπολεῖς. ΣΤ. τοῦτ᾽ αὐτὸ γὰρ καὶ βούλομαι,
1500ἢν ἡ σμινύη μοι μὴ προδῷ τὰς ἐλπίδας,
ἢ ᾽γὼ πρότερόν πως ἐκτραχηλισθῶ πεσών.
ΣΩ. οὗτος, τί ποιεῖς ἐτεόν, οὑπὶ τοῦ τέγους;
ΣΤ. ἀεροβατῶ καὶ περιφρονῶ τὸν ἥλιον.
ΣΩ. οἴμοι τάλας, δείλαιος ἀποπνιγήσομαι.
1505 ΜΑ. Β’ ἐγὼ δὲ κακοδαίμων γε κατακαυθήσομαι.
ΣΤ. τί γὰρ μαθόντες τοὺς θεοὺς ὑβρίζετε,
καὶ τῆς Σελήνης ἐσκοπεῖσθε τὴν ἕδραν;
δίωκε, βάλλε, παῖε, πολλῶν οὕνεκα,
μάλιστα δ᾽ εἰδὼς τοὺς θεοὺς ὡς ἠδίκουν.
1510 ΧΟ. ἡγεῖσθ᾽ ἔξω· κεχόρευται γὰρ μετρίως τό γε τήμερον ἡμῖν

***
ΕΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ, μέσα από το σπουδαστήριο.Ποπό, ποπό!
ΣΤΡ. Κοίτα, δαδί, τρανή να βγάλεις φλόγα.
ΜΑΘ. Ε συ, τί κάνεις; ΣΤΡ. Τί; Ψιλή κουβέντα
με τα δοκάρια πιάνω του σπιτιού σας.
ΑΛΛΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ, κι αυτός από μέσα.
Αλίμονό μας, ποιός μας καίει το σπίτι;
ΣΤΡ. Αυτός που του σουφρώσατε το ρούχο.
ΜΑΘ. Θα μας χαλάσεις, πάει, θα μας χαλάσεις.
ΣΤΡ. Αυτό ακριβώς κι εγώ ζητάω, εξόν
1500 αν μου προδώσει η τσάπα τις ελπίδες
ή αν πέσω και ξεσβερκιαστώ εγώ πρώτος.
ΣΩΚ., προβάλλοντας από το σπίτι.
Ε συ, τί κάνεις πάνω εκεί στη στέγη;
ΣΤΡ. Ανάερα πάω ξετάζοντας τον ήλιο.
ΣΩΚ. Αχ συφορά μου, ο δύστυχος θα σκάσω.
ΜΑΘ. Κι ο φουκαράς εγώ θα πάω καμένος.
ΣΤΡ. Τί παλαβιά, μωρέ, σας είχε πιάσει
και τόση στους θεούς δείχνατε ασέβεια
και της Σελήνης ψάχνατε την έδρα;
Στον Ξανθία.
Μπρος, ρίχνε, βάρα· για πολλά, και πρώτο
γιατί ζητούσαν τους θεούς να βλάψουν.

ΚΟΡ. Οδηγήστε μας έξω· γιατί έχει αρκετά
1510 ο Χορός μας για σήμερα παίξει.