Η ζωή είναι μια πράξη ισορροπίας

«Είμαι ένας καλλιτέχνης του ζην – το αριστούργημά μου είναι η ζωή μου» –Σουζούκι

Φανταστείτε ένα σχοινοβάτη στο τσίρκο. Βρίσκεται μπροστά σ’ ένα τεντωμένο σκοινί, κάμποσα μέτρα πάνω από το αχυροστρωμένο δάπεδο. Σκοπός του είναι να περπατήσει από μια άκρη του σκοινιού στην άλλη. Κρατά ένα μακρύ κοντάρι που τον βοηθά να διατηρεί την ισορροπία του.

Αλλά πρέπει να πετύχει κάτι περισσότερο από το απλό περπάτημα. Στους ώμους του ισορροπεί μια καρέκλα. Σ’ αυτή την καρέκλα είναι καθισμένη μια νεαρή κοπέλα που με τη σειρά της ισορροπεί ένα μεταλλικό ραβδί στο μέτωπό της και στην κορυφή αυτού του ραβδιού ισορροπεί ένα πιάτο.

Ο σχοινοβάτης δεν ξεκινάει παρά μόνον όταν όλα τα στοιχεία που στηρίζονται στους ώμους του είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένα. Μόνο τότε κάνει το πρώτο βήμα, αργά, προσεκτικά, πάνω στο τεντωμένο σκοινί.

Αν σε κάποια στιγμή ένα από τα στοιχεία αρχίσει να ανισορροπεί, ο σχοινοβάτης πρέπει να σταματήσει μέχρι να μπορέσει και πάλι να ευθυγραμμίσει τα πάντα. Για το σχοινοβάτη η ισορροπία είναι το παν. Αν τη χάσει, θα πέσει σίγουρα.

Η ζωή ένα τεντωμένο σκοινί

Σκεφτόμαστε ότι η ζωή μοιάζει πολύ με την ισορροπία σε τεντωμένο σκοινί και ότι αρκεί ένα λάθος βήμα για να πέσουμε. Προσπαθούμε αδιάκοπα να προχωρήσουμε με βοηθό το σκοπό μας για να φτάσουμε στους στόχους μας, πασχίζοντας ταυτόχρονα να κρατάμε σε ισορροπία τα διάφορα στοιχεία της ζωής μας.

Όταν χάσουμε την ισορροπία

Πολλοί από μας χάνουμε την ισορροπία μας σε σχέση με τα χρήματα. Αν δεν έχουμε αρκετά, η ζωή μας γίνεται ένα αδιάκοπο κυνήγι χρημάτων. Αφιερώνουμε όλη μας την ενέργεια στην προσπάθεια να βελτιώσουμε τα οικονομικά μας. Σ’ αυτή μας την πορεία, αποστερούμε ενέργεια από την οικογένειά μας, το σύντροφό μας, τις πνευματικές και διανοητικές ανάγκες μας, ακόμη και από την υγεία μας.

Επιπλέον, δεν κινούμαστε προς την κατεύθυνση των σκοπών της ζωής μας. Δεν προχωράμε καθόλου πάνω στο τεντωμένο σκοινί. Πιστεύουμε ότι μόνο αφού τακτοποιήσουμε πρώτα τα οικονομικά μας θα μπορέσουμε ν’ αφιερώσουμε την ενέργειά μας σε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της ζωής μας και να κινηθούμε προς το σκοπό μας.

Και άλλοι τομείς της ζωής μπορεί να βρίσκονται σε δυσαρμονία. Μπορεί να είναι η σχέση ενός ζευγαριού. Μπορεί να είναι ένα πνευματικό κενό που μας κατατρώει. Μπορεί να είναι η έλλειψη κατάλληλου κοινωνικού περιβάλλοντος. Μπορεί να είναι μια αρρώστια. Αν κάποιος τομέας της ζωής μας απορροφά δυσανάλογο ποσοστό της ενέργειάς μας, παρουσιάζεται έλλειψη στους υπόλοιπους. Αυτό μας ανισορροπεί και είμαστε ανίκανοι να κάνουμε το επόμενο βήμα στο τεντωμένο σκοινί της ζωής, μέχρι ν’ αποκατασταθεί ξανά η ισορροπία μας.

Βρίσκουμε την ισορροπία

Η προτεραιότητα, επομένως, είναι να φέρουμε τη ζωή μας ξανά σε ισορροπία. Πρέπει ν’ ασχοληθούμε μ’ εκείνους τους τομείς που απορροφούν πάρα πολλή από την ενέργειά μας, να τους εξετάσουμε απ’ όλες τις πλευρές και να τους επαναφέρουμε στην ευθεία, ώστε να έχουμε ενέργεια διαθέσιμη και για άλλα πράγματα.

Είναι αναγκαίο να κρατάμε μια ισορροπία που τη συνθέτουν πολλές επιτυχημένες ταυτότητα, ως πατεράδες ή μανάδες, ως εραστές, ως σύζυγοι, ως γιοι ή κόρες, ως εργαζόμενοι, ως αφεντικά και πάει λέγοντας. Μόνο όταν η κάθε ταυτότητα είναι ολοκληρωμένη θα είναι λειτουργικό και ο αντίστοιχος τομέας της ζωής μας και δεν θα απορροφά δυσανάλογα πολλή από την ενέργειά μας.