Σαδισμός: Η τάση που οδηγεί τους «διψασμένους» για εκδίκηση

Τι είναι αυτό που οδηγεί κάποιους ανθρώπους στο να επιζητούν την εκδίκηση πιο έντονα από τους άλλους; Σύμφωνα με τα αποτελέσματα νέας έρευνας η τάση πίσω από αυτή τη συμπεριφορά είναι ο σαδισμός. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα, που διεξήχθη από το Commonwealth University της Βιρτζίνια με επικεφαλής τον καθηγητή David Chester, αναζήτησε το κύριο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που οδηγεί έναν άνθρωπο να επιδιώξει με μεγαλύτερη ένταση την εκδίκηση.

Τα σαδιστικά άτομα νιώθουν ευχαρίστηση προκαλώντας πόνο και ταλαιπωρία σε κάποιο άλλο άτομο. Σύμφωνα με όσα προέκυψαν από την παραπάνω έρευνα διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι που νιώθουν ικανοποίηση προκαλώντας πόνο στους άλλους  είναι πιθανότερο να προσπαθήσουν να εκδικηθούν όσους θεωρούν ότι τους αδίκησαν.

Η έρευνα ξεκίνησε με την εξής απλή ερώτηση:  «Ποια άτομα είναι περισσότερο εκδικητικά και ποιο το κίνητρό αυτών των ατόμων»; Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα πραγματοποιήθηκαν 3 διαφορετικά πειράματα με τη συμμετοχή 673 φοιτητών.

Οι συμμετέχοντες απάντησαν σε ερωτηματολόγια που είχαν σχεδιαστεί για να διασαφηνίζουν την καθημερινή συμπεριφορά κάποιου που θεωρείται εκδικητικός. Για παράδειγμα, οι φοιτητές ρωτήθηκαν αν συμφωνούν ή διαφωνούν με εκφράσεις όπως: «Δεν θα μπορούσα να συνεχίσω τη ζωή μου αν δεν έπαιρνα εκδίκηση από κάποιον που με αδίκησε» ή «Όποιος με πειράξει αξίζει την τιμωρία μου».

«Πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ή τάσεις που δε είναι ηθικά και κοινωνικά αποδεκτές, έτσι θα πρέπει να τους ρωτήσεις με έναν πολύ ειδικό τρόπο», αναφέρει ο επικεφαλής καθηγητής.

Ο ίδιος ερωτήθηκε αν πιστεύει ότι υπάρχουν τρόποι που μπορούν να βοηθήσουν έναν εκδικητικό άτομο να αλλάξει συμπεριφορά, εφόσον φυσικά το επιθυμεί το ίδιο. «Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα που τείνουν να παίρνουν ευχαρίστηση από την εκδίκηση», ανέφερε και συνέχισε: «Αυτά είναι:

• Το να προσπαθήσει να εστιάσει σε κάποια άλλη ευχάριστη διέξοδο, που όμως δεν θα είναι επώδυνη για κάποιον άλλον.
• Να προσεγγίσει τη «γλυκιά εκδίκηση» με πιο εποικοδομητικούς και όχι επώδυνους όρους. Για παράδειγμα, θα μπορούσε κανείς να δουλέψει με τον εαυτό τους ώστε να αποδείξει σε έναν πρώην σύντροφό ότι κακός διάλυσε τη σχέση.
• Να προσπαθήσει μέσω την ενσυνειδητότητας (mindfulness) να αποσυνδέσει τα συναισθήματα που γεννά η εκδίκηση από τις εκδικητικές πράξεις».

Ο ίδιος βέβαια ξεκαθαρίζει ότι καμία από τις παραπάνω προσεγγίσεις δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι λειτουργεί στη μείωση της εκδικητικής συμπεριφοράς, ωστόσο πρόκειται για συστάσεις που ακολουθούν τους γενικούς ψυχολογικούς κανόνες σχετικά με τον έλεγχο των παρορμήσεων.