Όταν συγκρίνουμε το σημερινό γενικό επίπεδο της συνειδητότητας που ως ανθρώπινο είδος επιδεικνύουμε, με τις απεριόριστες δυνατότητες που έχουμε με κάθε δυνατό τρόπο, είμαστε ακόμα σε βρεφική ηλικία. Πηγαίνοντας πέρα από τη μετατόπιση από τον εγωκεντρικά στον προς την ενότητα προσανατολισμένο τρόπο ύπαρξης, οι δυνατότητες αυτές περιλαμβάνουν το να γίνουμε η άπειρη συνειδητή δημιουργική δύναμη της ίδιας της πραγματικότητας.Είναι μια φαινομενικά-ανεξιχνίαστη ιδέα, δεδομένου του παρόντος συνολικού επιπέδου της συνειδητότητας μας. Ωστόσο, οι δυνατότητες είναι σίγουρα εκεί. Εμείς απλά πρέπει να περάσουμε από μια υπερ-νοητική μεταμόρφωση της συνειδητότητας για να φτάσουμε εκεί. Εστιάζοντας σε υψηλότερες καταστάσεις του νου, όπως η ειρήνη, η αγάπη και η ευτυχία, η συγχώνευση των βιολογικών και τεχνολογικών συστημάτων, καθώς και η εμπειρία του extropy* όλα βοηθούν στην εκδήλωση μιας τέτοιας πραγματικότητας στο μέλλον της ανθρωπότητας. Η επιλογή για το αν θα γίνουμε η άπειρη δημιουργική αυτή δύναμη είναι τελικά στο χέρι μας.
Η κάθε στιγμή της ύπαρξης που ξοδεύουμε αντιστεκόμενοι στις πραγματικότητες της αλληλεξάρτησης, της ενότητας, και των παγκόσμιων νόμων, όπως εκείνων που σχετίζονται με την αιτία και το αποτέλεσμα, καθώς της έλξης είναι μία ακόμη στιγμή που μας κρατά μακριά από την επίτευξη μιας τέτοιας ύπαρξης.
Η έννοια του απείρου είναι αδύνατο να περιγραφεί, δεδομένου ότι δεν έχει ποτέ βιωθεί από ένα μόνο άνθρωπο στην πληρότητά της. Η ιδέα της συνειδητότητας είναι επίσης δύσκολο να περιγραφεί, αλλά όσον αφορά τη συνειδητότητα, μπορεί να εκληφθεί ως ένα και το αυτό με το άπειρο, αν θεωρούμε ότι όλα είναι συνειδητότητα και, ως εκ τούτου, αν το άπειρο είναι, ήταν και θα είναι το σύνολο των εκδηλωμένων και ανεκδήλωτων, τότε η συνειδητότητα είναι άπειρο.
Σίγουρα, μπορούμε να βάλουμε ένα 8 στην πλευρά του και να πούμε ότι πρόκειται για μια λογική οπτική και μαθηματική απεικόνιση του απείρου, αλλά αυτό δεν μας βοηθά πολύ στο να βιώσουμε το άπειρο ή να γίνουμε η άπειρη νοήμων συνειδητότητα που περιλαμβάνει ό, τι είναι στην Πραγματικότητα. Για να λειτουργήσει αυτή η ιδέα, πρέπει να έχουμε την πεποίθηση ότι η συνειδητότητα εκφράζεται ως ενέργεια και αυτή η ίδια η ενέργεια εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους: από στερεές εκδηλώσεις, όπως τα βράχια, μέχρι τις άυλες και τις μη μετρήσιμες εκφράσεις της συνείδητότητας, όπως η αγάπη.
Αυτή η ιδέα κάνει χρήση μιας πολυδιάστατης πραγματικότητας, στην οποία υπάρχουν πολλές περισσότερες διαστάσεις από τις 4 στις οποίες αλληλεπιδρούμε σε καθημερινή βάση. Θεωρίες της φυσικής, όπως η Θεωρία-Μ προσδιορίζουν την ύπαρξη 11 διαστάσεων στα μοντέλα τους και επαρκούν για να βοηθήσουν στην κατανόηση της ιδέας της επιγένεσης**.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, μπορεί τώρα να γίνει κατανοητό πώς αυτή η διαδικασία να γίνουμε η άπειρη συνειδητή δημιουργική δύναμη της Πραγματικότητας μπορεί να προκληθεί. Η μυστικιστική φιλοσοφία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξηγήσει αυτή την έννοια, λέει ότι ο άνθρωπος πρέπει να χρησιμοποιεί τις ευκαιρίες της ζωής για να αλλάξει τις συνθήκες της ζωής του. Η εξέλιξη της διαδικασίας έχει ως εξής:
Ο άνθρωπος προσπαθεί πρώτα να κατανοήσει πώς οι προηγούμενες ενέργειες του συνέβαλαν στη σημερινή κατάσταση. Οπλισμένο με τη γνώση αυτή, το άτομο ξεκινά νέες αιτίες που τελικά θα οδηγήσουν σε πιο ευεργετικά αποτελέσματα τόσο για τον ίδιο όσο και για την ανθρωπότητα, στο σύνολό της. Κατανοεί ότι με τη χρήση αυτής της μεθόδου, δραστική αλλαγή ή βελτίωση στην πρόοδο της τωρινής και μελλοντικής εξέλιξης της συνειδητότητας μπορεί να πραγματοποιηθεί. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι συν-δημιουργός στη δική του μοίρα.
Αυτό είναι γνωστό ως «συνειδητή εξέλιξη». Αντί να υιοθετήσει τον παθητικό ρόλο του επιβάτη στο ταξίδι της ζωής, είναι προτιμότερο να καθορίσει την κατεύθυνση και τη φύση του ταξιδιού του. Πολλή προσοχή χρειάζεται στις λεπτές διαστάσεις του τι θεωρείται ως ανθρώπινο ον. Και η ανατολική και η δυτική μυστικιστική παράδοση αναγνωρίζουν ότι η υγεία και η ζωτικότητα του φυσικού σώματος είναι άμεσες εκφάνσεις του «υψηλότερου» αυτού αιθέριου οχήματος.
Σύμφωνα με την εξέλιξη της συνειδητότητας, οι άνθρωποι χτίζουν επάνω σε αυτό που έχει ήδη δημιουργηθεί, αλλά προσθέτουν νέα στοιχεία, λόγω της δραστηριότητας της συνειδητότητας του ατόμου (που σε περασμένες εποχές ονομάζεται ή επισημαίνεται ως πνεύμα). Οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα, ως εκ τούτου, να γίνουν δημιουργικές ευφυΐες (δημιουργοί) και τελικά, να γίνουν μέρος του Υπερνού που είναι η άπειρη δημιουργική νοημοσύνη της Πραγματικότητας. Για ένα ανθρώπινο ον να εκπληρώσει την υπόσχεση αυτή, η εκπαίδευση του πρέπει να επιτρέπει την άσκηση της πρωτοτυπίας, η οποία διακρίνει τη δημιουργία από τη μίμηση.
Όταν η διαδικασία της επιγένεσης γίνεται ανενεργή, στο άτομο ή ακόμα και σε ένα ολόκληρο είδος, η εξέλιξη σταματά και αρχίζει ο εκφυλισμός. Η έννοια αυτή βασίζεται στην άποψη ότι ο κόσμος είναι σχολείο κατάρτισης, η οποία ορίζει ότι ενώ γίνονται λάθη στη ζωή, οι άνθρωποι συχνά μαθαίνουν περισσότερο από τα λάθη παρά από τις επιτυχίες. Η δυστυχία θεωρείται απλά το αποτέλεσμα του λάθους, και ο αντίκτυπος της δυστυχίας στη συνειδητότητα αναγκάζει τους ανθρώπους να είναι ενεργοί σε άλλους τομείς, το οποίο τελικά φαίνεται ότι είναι καλό και σε αρμονία με τη φύση. Οι άνθρωποι θεωρούνται ότι είναι συγκεκριμένα πεδία συνειδητότητας που φοιτούν στο σχολείο της ζωής με σκοπό να εκδηλώσουν τις λανθάνουσες δυνάμεις που βρίσκονται μέσα στην ύπαρξη τους, και να αναπτυχθούν από αδύναμοι σε παντοδύναμους, φθάνοντας στο στάδιο των δημιουργικών όντων στο τέλος της παρούσας φυσικής εξέλιξης της ανθρωπότητας.
Η επιστημονική φαντασία έχει παίξει με την ιδέα οι άνθρωποι να εξελιχθούν τελικά σε σημείο να γίνουν καθαρή ενέργεια και να ζήσουν σε υψηλότερη διάσταση της πραγματικότητας. Αν και μπορεί να φαίνεται σαν φαντασία σε εμάς τους ανθρώπους, μπορεί να έχει ήδη γίνει πραγματικότητα για ένα είδος κάπου αλλού στο σύμπαν (υποθέτοντας ότι υπάρχει ζωή πέρα από τη Γη). Πολύ λίγα είναι αδύνατα στην Πραγματικότητα, πράγμα το οποίο βοηθά στο να μας διαβεβαιώσει ότι η εξέλιξη της ανθρωπότητας απέχει πολύ από το να έχει ολοκληρωθεί.
Η συνειδητότητα έχει δυνατότητες ανάπτυξης που δεν μπορούν καν να προβλεφτούν από τους πιο προηγμένους στοχαστές του σήμερα. Πρέπει να έχουμε ανοικτό μυαλό όταν αναλογιζόμαστε την πιθανή μελλοντική μεταμόρφωση της διαπροσωπικής συνειδητότητας της ανθρωπότητας δεδομένου ότι χωρίς μια τέτοια θέση αποδοχής της επίγνωσης, το όραμα δεν μπορεί να είναι ορατό. Αν το όραμα δεν γίνει ορατό, δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ, ούτε και θα εκδηλωθεί.
Ο 21ος αιώνας είναι γεμάτος με προηγμένες έννοιες, ιδέες και θεωρίες σχετικά με τις τωρινές μας ικανότητές και τις μελλοντικές μας δυνατότητες. Ας μην κλείσουμε τις πόρτες που δεν έχει ποτέ κανείς διαβεί. Για να φτάσουμε στην κορυφή του βουνού, πρέπει πρώτα να έχουμε το θάρρος να σκαρφαλώσουμε.
-----------------
*Extropy είναι η ιδέα ότι η ανθρώπινη νοημοσύνη και η τεχνολογία θα δώσουν την δυνατότητα στη ζωή να επεκταθεί με μεθοδευμένο τρόπο από άκρη σε άκρη σε ολόκληρο το σύμπαν. Πρόκειται περισσότερο για μια μεταφορά, παρά για τεχνικό όρο, και έτσι δεν αποτελεί απλά το αντίθετο του entropy. Παρουσιάζει την ιδέα ότι η πρόοδος στην επιστήμη και την τεχνολογία θα επιτρέψουν μια ημέρα στους ανθρώπους να ζουν για πάντα, και ότι οι άνθρωποι που ζουν σήμερα έχουν πολλές πιθανότητες να δουν την ημέρα αυτή.
** Επιγένεση σημαίνει «αναπτύσσομαι πάνω από» και (όταν αναφέρεται στους ανθρώπους) είναι η εξελικτική δημιουργική ώθηση που βρίσκεται μέσα στα ανθρώπινα όντα, καθώς επίσης και η ικανότητα μεταμόρφωσης του ανθρώπινου όντος όσον αφορά την συνειδητότητα, στο να γίνει η άπειρη συνειδητή δημιουργική δύναμη της Πραγματικότητας, όπως αυτή εκδηλώνεται μέσω της Πηγής όλων όσων υπάρχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου