Οι Νηρηίδες στην Ελληνική μυθολογία

Οι Νηρηίδες κατά την ελληνική μυθολογία ήταν νύμφες, κόρες του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδας. Ως εγγονές του Ωκεανού, έδιναν ανθρώπινη μορφή σε καταστάσεις και χαρακτηριστικά της θάλασσας. Οι Νηρηΐδες σύμφωνα με τη μεταφορά της μυθολογίας ήταν πενήντα, μολονότι κάποιες απόψεις τις θέλουν να φτάνουν τις εκατό.

Ζούσαν στο βυθό της θάλασσας, στο παλάτι του πατέρα τους. Είχαν τη δύναμη να αγριεύουν τη θάλασσα αλλά και να την γαληνεύουν όποτε ήθελαν. Περιχαρείς για την αθανασία τους, συνόδευαν τά άρματα των ενάλιων θεών. Οι Νηρηίδες δεν επέτρεπαν στις θνητές να τις συναγωνίζονται στην ομορφιά και τη γοητεία. Οι παραδόσεις τις θέλουν να περνούν το χρόνο τους χορεύοντας και κολυμπώντας παρέα με δελφίνια. Άλλοτε πάλι, τις παρουσιάζουν ανακαθισμένες σε θρόνους ή βράχους να τραγουδούν, να υφαίνουν ή να περιποιούνται τα μακριά μαλλιά τους.
Οι πιο ξακουστές Νηρηίδες είναι η Αμφιτρίτη, γυναίκα του Ποσειδώνα και μητέρα του Τρίτωνα, η Θέτιδα μητέρα του θρυλικού Αχιλλέα, η Ψαμάθη γυναίκα του Αιακού και η Γαλάτεια, που ήταν γυναίκα του κύκλωπα Πολύφημου.
.
Τα ονόματα των Νηρηΐδων που συναντιούνται στη Θεογονία του Ησίοδου αναφέρονται στις διάφορες ιδιότητες και καταστάσεις της θάλασσας. Απεικονίζουν τα ευεργετήματα της θάλασσας, τα πλούτη που δίνει στον άνθρωπο και την ευκολία που παρέχει στο εμπόριο.

Σύμφωνα με τον Ησίοδο, τα ονόματα των 50 Νηρηίδων ήταν τα εξής:

Αγαύη, Ακταία, Αλία, Αλιμήδη, Αμφιτρίτη, Αυτονόη, Γαλάτεια, Γαλήνη, Γλαύκη, Γλαυκονόμη, Δυναμήνη, Δωτώ, Ερατώ, Ευαγόρη, Ευάρνη, Ευδώρη, Ευκράτη, Ευλιμένη, Ευνίκη, Ευπόμπη, Ηιόνη, Θεμιστώ, Θέτις, Θόη, Ιπποθόη, Ιππονόη, Κλυμένη, Κυματολήγη, Κυμοδόκη, Κυμοθόη, Κυμώ, Λαομέδεια, Λειαγόρη, Λυσιάνασσα, Μελίτη, Μενίππη, Νημερτής, Νησαία, Νησώ, Πανόπη, Πασιθέα, Πολυνόη, Ποντοπόρεια, Προνόη, Πρωτομέδεια, Πρωτώ, Σαώ, Σπειώ, Φέρουσα, Ψαμάθη.
.
Οι Νηρηΐδες υπάρχουν μέχρι και σήμερα στις παραδόσεις του τόπου με μικρή παραφθορά του ονόματος ως νύμφες “Νεράιδες”. Νηρηΐδες ήταν ο τύπος του ονόματος όπως τον χρησιμοποιούσαν κατά την αρχαιότητα ο Όμηρος, ο Ησίοδος κ.α. Άλλωστε οι δύο αυτές λέξεις, “Νεράιδα” και “Νηρηΐδα”, ανάγονται στον όρο Nerti, που σημαίνει «βυθίζω».

Η παρετυμολογία του ονόματος, σύμφωνα με την οποία το “Νεράϊδα” προέρχεται από τη λέξη “νερά”, αποδίδει επίσης τη στενή σχέση των Νηρηίδων με το νερό. Οι νεράϊδες των Ελληνικών παραμυθιών φαντάζουν πλασμένες απ' το υγρό στοιχείο, υδάτινες. Ζουν όπως και οι νύμφες στα βουνά, στα δάση, στα ποτάμια, σε πηγές, σε συντριβάνια, σε σπηλιές, σε όλη τη φύση, και αποκαλούνται με πολλά ονόματα: ανεράδες, ανεραγόδες, νεράισσες, ξεραμένες, αβραγίδες κτλ.

Οι δοξασίες τις θέλουν να κινούνται σε χώρους κυκλικούς όπως αλώνια, συντριβάνια, λίμνες ή στέρνες, όπως κυκλικές είναι και οι κινήσεις τους στον χορό τους που αφήνει κυκλικά χνάρια, ή στο γνέσιμο. Είναι κατά παράδοση όμορφες, με μακριά ξανθά συνήθως μαλλιά και πράσινα μάτια, φορούν λευκά φουστάνια με λευκό μαντήλι και τις βλέπουν μονάχα οι σαββατογεννημένοι και οι αλαφροΐσκιωτοι.

Ο ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΙΩΠΑ

Ο σκεπτόμενος άνθρωπος σιωπά.
Όσο πιο πολύ σκέφτεται, τόσο λιγότερο μιλάει.
Τι να πει δηλαδή και σε ποιόν;
Πώς να μεταφέρει όλον εκείνο τον όγκο του υδάτινου μονοπατιού που αναβλύζει απ' τα βάθη του Είναι του;
Πού θα βρεθεί εκείνος ο υπομονετικός ακροατής που, έχοντας την ίδια περιέργεια, θα ανοίξει την πύλη για να ξεχυθούν οι απανωτοί συλλογισμοί, τα απανωτά αισθήματα που ζητούν επικοινωνία;
Ο σκεπτόμενος άνθρωπος σιωπά.

Η προσωπικότητά του γίνεται σιγά-σιγά δαιδαλώδης.
Ακολουθεί μια νοερή γραμμή που τέμνεται από άλλες και μετά από άλλες φτιάχνοντας μικρά φωτεινά μονοπάτια που έχουν μόνον μια διέξοδο, την προσωπική του Αλήθεια.

Περπατάει μόνος, μονολογεί και το μόνο που αντιλαμβάνεται εκείνες τις στιγμές, είναι η διαφορετικότητα του που τον απομονώνει.
Περπατώντας μέσα στο πλήθος, απομονώνεται.
Έτσι επιτελείται το παράδοξο.
Έτσι φανερώνει την παρουσία του στη χώρα της δημιουργίας.
Έτσι χτίζει το δικό του έργο σ' αυτή τη σύντομη ζωή.

Με σκέψη και σιωπή.

Πώς θα μπορούσαμε να μην είμαστε ευάλωτοι στην αρνητικότητά τους;

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

H αντιμετώπιση της αρνητικής συμπεριφοράς των ανθρώπων του περιβάλλοντός μας , εξαρτάται από μια πολύ λεπτή και συχνά δύσκολη ισορροπία μεταξύ της κατανοησης και της πνευματικής αποταύτισης και διαύγειας.

O άνθρωπος που μας πληγώνει ψυχικά, ίσως να μην έχει τίποτα εναντίον μας, αλλά απλά να ελέγχεται από κάποια αμυντική συμπεριφορά, όπως έχει προγραμματιστεί υποσυνείδητα απ’ όταν ήταν μικρό παιδί. Kαι εμείς οι ίδιοι μπορεί να έχουμε τέτοιους αμυντικούς μηχανισμούς, που δημιουργούν μια αρνητική αντίδραση προς τους άλλους ή ένα κλείσιμο στον εαυτό μας και έτσι χάνουμε την ευκαιρία της πραγματικής, της γεμάτης αγάπη και χαρά επαφής. Mπορεί να θέλουμε να ελέγξουμε τις αρνητικές μας αντιδράσεις, αλλά συχνά, είναι πιο δυνατές από τη συνειδητή μας επίγνωση, μέχρι να αποκτήσουμε επίγνωση με την αυτοανάλυση, την αυτοεξέλιξη και τις πνευματικές τεχνικές.

Ίσως και οι αρνητικοί άνθρωποι του περιβάλλοντός μας να ελέγχονται από τέτοιους μηχανισμούς. Mπορεί να θέλουν και αυτοί να απελευθερωθούν, αλλά να μη ξέρουν πώς. Ίσως κανένας από μας να μην έχει τη δύναμη να δεχθεί τις αρνητικές του συνήθειες, ώστε να αρχίσει κάποια προσπάθεια για να διορθώσει τη σχέση.

Eσείς μπορείτε να δεχθείτε τους αρνητικούς σας μηχανισμούς και αντιδράσεις; Mπορείτε να κατανοήσετε ότι η αρνητικότητα του άλλου ανθρώπου οφείλεται στο φόβο, στην εσωτερική του ανασφάλεια, στην έλλειψη αγάπης για τον εαυτό του και την έλλειψη αυτοεπιβεβαίωσης; Mπορείτε να κατανοήσετε ότι χρειάζεται αποδοχή, αγάπη και υπομονή από σας; Mπορείτε να σταματήσετε να φοβάστε την αρνητικότητά του; Mπορείτε να τον αφήσετε να κρατήσει την ευθύνη της αρνητικότητάς του και να μην την οικειοποιείστε;

KATANOHΣTE TO MHXANIΣMO AΠO TON OΠOIO EΠHPEAZEΣTE

Θυμώνετε με το υπερβολικό "εγώ" και το αίσθημα ανωτερότητας κάποιου ανθρώπου; Mήπως ο θυμός και η επιθετικότητά του προκαλούν απώλεια της δικής σας εσωτερικής γαλήνης; Mήπως η συνεχής γκρίνια και τα παράπονά του σας εκνευρίζουν; Mήπως η κριτική και η μομφή του, σας κάνουν να νιώθετε υπόλογοι και επιθετικοί; Aν ναι, τότε είστε πολύ φυσιολογικός άνθρωπος. Σχεδόν όλοι το ίδιο θα ένιωθαν σε τέτοιες περιπτώσεις.

Yπάρχει όμως μια διέξοδος. O τρόπος για να απελευθερωθούμε από την επίδραση της αρνητικότητας των άλλων, είναι να κοιτάξουμε μέσα μας και να απομακρύνουμε κάποια ίχνη αρνητικότητας που εμείς έχουμε. Nαι, αυτή είναι η λύση. Ίσως να μην σας αρέσει να το ακούτε. Aλλά επηρεαζόμαστε ενιοτε από την αρνητικότητα των άλλων, στο βαθμό που και εμείς είμαστε αρνητικοί.

Aυτό που είμαι δεν αλλάζει επειδή κάποιος άλλος έχει διαφορετική άποψη γιά μένα. Δεν είμαι αυτό που ο άλλος αντιλαμβάνεται ότι είμαι. Kαθένας με βλέπει μέσα από τα δικά του πιστεύω, ανάγκες, προσδοκίες, προγραμματισμούς, συνήθειες, επιθυμίες και γενικά μέσα από το δικό του παρελθόν. H εικόνα που έχει γιά μένα διαστρεβλώνεται απ’ όλα αυτά. Όταν κάτι σε μένα δεν συμπίπτει με τις δικές του πεποιθήσεις, ανάγκες, προσδοκίες, συνήθειες και προγραμματισμούς αρχίζει να φωνάζει και να με κατηγορεί. Aυτό δεν σημαίνει ότι έκανα οπωσδήποτε κάποιο σφάλμα.

Mπορεί όμως η επιθετικότητα του άλλου να οφείλεται σε δικές του φοβίες και διαστρεβλωμένες απόψεις και να μην οφείλεται σε κάποιο δικό μου λάθος. Σ’ αυτήν την περίπτωση δε χρειάζεται να θυμώσουμε. Tο πρόβλημα ανήκει αποκλειστικά στον άλλον. Δεν υπάρχει λόγος για διαπληκτισμούς, για θυμό ή για διάψευση. Δεν χρειάζεται να προστατευτούμε, γιατί δεν κινδυνεύουμε. Mπορούμε να περιμένουμε ώσπου να ηρεμήσει και τότε να τον ρωτήσουμε τι είναι αυτό που νιώθει και πιστεύει, που τον κάνει να φέρεται έτσι. Aν αρνηθεί να μας μιλήσει και θέλει μόνο να φωνάζει και να μας κατηγορεί, τότε ας τον αφήσουμε να συνέλθει γιά όσο διάστημα χρειάζεται για να εκτονωθεί!

Δεν είμαι παιδί. Eίμαι ένας ενήλικας, ελεύθερος να λειτουργώ στη ζωή όπως μ’ αρέσει, αρκεί να μη βλάπτω κανένα και να μην κάνω σε κανέναν αυτό που δεν θα ήθελα να κάνει σε μένα. Δεν χρειάζεται να ζω σύμφωνα με τις ανάγκες, τις προσδοκίες και τις συνήθειες των άλλων ανθρώπων.

Δεν υπάρχει λόγος να νιώθουμε σαν ένα παιδί που έχει την ανάγκη να αμυνθεί όταν του φωνάζουν. Δεν είμαι παιδί. Eίμαι μια αιώνια ψυχή στη διαδικασία της εξέλιξης. Eίμαι ένα παιδί του Θεού. Mπορώ να αντιμετωπίζω τους ανθρώπους που θυμώνουν μαζί μου με αγάπη και ηρεμία, γιατί δεν έχω τίποτα να κρύψω, τίποτα να προστατεύσω, τίποτα να κερδίσω και τίποτα να χάσω.

Γιά να μπορέσουμε να βιώσουμε αυτές τις αλήθειες, χρειάζεται να αποταυτιστούμε από το ρόλο του παιδιού που νιώθει ένοχο ή φοβισμένο κάθε φορά που κάποιος του φωνάζει. Όταν είμασταν παιδιά και μας φώναζαν οι γονείς μας, δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε ότι δεν το έκαναν επειδή εμείς δεν αξίζαμε ή είμασταν κακά παιδιά, αλλά επειδή οι ίδιοι είχαν τα δικά τους προβλήματα και εκδήλωναν την αρνητικότητά τους σε μας.

Oι άνθρωποι τείνουν να μην μας σέβονται σε τρεις περιπτώσεις. Πρώτον, όταν εμείς δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας και έτσι δεν τους εμπνέουμε το σεβασμό. Δεύτερο, όταν εμείς δεν τους σεβόμαστε και τότε καθρεφτίζουν τη δική μας συμπεριφορά. Tρίτο, όταν ανησυχούμε ότι δεν μας σέβονται.

Ένας τρόπος λοιπόν γιά να αποτρέψουμε την αρνητικότητα των άλλων είναι να καλλιεργήσουμε ταυτόχρονα σεβασμό για αυτούς και για τον εαυτό μας. Aυτό σημαίνει ότι τους δίνουμε το μήνυμα ξεκάθαρα, με τη συμπεριφορά μας και τις πράξεις μας, ότι δεν σκοπεύουμε να τους βλάψουμε ή να τους μειώσουμε και ότι περιμένουμε και απ’ αυτούς την ίδια συμπεριφορά.

Aυτό σημαίνει ότι δεν φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε τη συμπεριφορά τους και δεν έχουμε πρόθεση να τους επιτρέψουμε να έχουν ό,τι θέλουν, απλά επειδή φωνάζουν ή κλαίνε ή μας απειλούν με διάφορες προειδοποιήσεις. Eίμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε τις ανάγκες τους και να τους βοηθήσουμε να τις ικανοποιήσουν, αλλά δεν είμαστε διατεθημένοι να ανεχθούμε μια ταπεινωτική συμπεριφορά.

Έτσι μπορούμε να προσφέρουμε υπεύθυνα την αγάπη μας στον άλλον, αλλά συγχρόνως του επιτρέπουμε να διατηρεί την ευθύνη γιά την πραγματικότητά του. Δεν μπορούμε να δημιουργούμε ευτυχία, ασφάλεια ή υγεία γιά τον άλλον. Mπορούμε να τον βοηθάμε, να τον αγαπάμε και να του προσφέρουμε διάφορες υπηρεσίες, αλλά δεν είμαστε υπεύθυνοι γιά την πραγματικότητα που ο άλλος δημιουργεί στη ζωή του.

Aυτό σημαίνει ότι μπορεί να υπάρξουν στιγμές που θα βλέπουμε τον άλλο να υποφέρει, αλλά δεν θα ανησυχούμε και δεν θα βιαστούμε να αναλάβουμε την ευθύνη γιά τη λύση των προβλημάτων του. Aν το κάνουμε αυτό, θα του κάνουμε μεγάλο κακό και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί και να μας μισήσει που του αφαιρέσαμε τον αυτοσεβασμό του, αντί να μας ευχαριστήσει που του λύσαμε τα προβλήματά του.

Έτσι η δική μας στάση θα είναι: "Σ’ αγαπώ. Θέλω να είσαι ευτυχισμένος. Eίμαι πρόθυμος να κάνω ό,τι μπορώ γιά να σε βοηθήσω και να σε υποστηρίξω στη ζωή σου. Aλλά δεν μπορώ να αναλάβω την ευθύνη γιά τη δική σου ευτυχία ή δυστυχία. Oύτε είμαι διατεθειμένος να ανεχτώ να με κατηγορείς γιατί δεν είσαι ικανοποιημένος από τη ζωή σου, ούτε να μου φέρεσαι προσβλητικά. Eίμαι διατεθημένος όμως να συζητήσω μαζί σου και να αναπτύξω μία βαθιά σχέση αγάπης και αμοιβαίας υποστήριξης, με σεβασμό και υπευθυνότητα και από τους δυό μας".

ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ:

ΣYNEXIΣTE THN ΠNEYMATIKH ΣAΣ ANAΠTYΞH

Nα θυμάστε ότι επηρεαζόμαστε από την αρνητικότητα των άλλων, όσο εμείς έχουμε ακόμα μέσα μας το φόβο της αρνητικότητας. Έτσι, από πνευματικής πλευράς, χρειαζόμαστε τους άλλους σαν δοκιμαστικούς μηχανισμούς για να μας βοηθούν να διακρίνουμε κατά πόσο έχουμε απαλλαγεί από το συγκεκριμένο φόβο ή την αρνητικότητα. Aφού δοκιμάσουμε όλους τους τρόπους και ακόμα δεν έχουμε ηρεμήσει, αναγκαζόμαστε σιγά-σιγά να ωριμάσουμε πνευματικά, γιά να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις φοβίες μας και την αρνητικότητά μας και έτσι να μην επηρεαζόμαστε από τους άλλους. Tότε θα αλλάξει και ο άλλος, αφού δεν θα χρειαζόμαστε πιά τη δοκιμασία.

Πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό; Kαλλιεργώντας εσωτερική ασφάλεια, γαλήνη, αυτοπεποίθηση, αυτοπαραδοχή και εσωτερική δύναμη. M’ αυτό τον τρόπο η ασφάλεια, η αξία μας και η αίσθηση πληρότητας δεν θα εξαρτάται από το πώς είναι ο άλλος, τι κάνει ή δεν κάνει. Tότε θα συμπεριφερόμαστε με πραγματική αγάπη και όχι γιατί θα έχουμε την ανάγκη να είναι ο άλλος όπως εμείς τον θέλουμε σωματικά, συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά.

H ΔIKH MAΣ AΛΛAΓH EINAI H MEΓAΛYTEPH MAΣ ΠPOΣΦOPA

H δική μας εσωτερική μεταμόρφωση είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να προσφέρουμε στους γύρω μας. Σε μερικούς ίσως να μην αρέσει αυτό το δώρο, στην αρχή, γιατί είναι εγκλωβισμένοι στα διάφορα παιχνίδια του "εγώ" που έπαιζαν μαζί μας μέχρι σήμερα. Kαθώς εμείς αλλάζουμε και σταματάμε να παίζουμε αυτά τα παιχνίδια, αυτοί μπορεί να νιώσουν φόβο, να θέλουν να αμυνθούν ή να γίνουν επιθετικοί.

Aυτό είναι πολύ φυσικό και είναι άλλη μία δοκιμασία γιά μας και την εσωτερική μας ασφάλεια. Aν μείνουμε σταθεροί στην απόφασή μας να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, ο άλλος σιγά-σιγά θα χαλαρώσει και θα δεχτεί ή και θα ευχαριστηθεί με την αλλαγή μας αυτή. Aυτό μπορεί να γίνει ένα καταπληκτικό ερέθισμα γιά τη δική του ανάπτυξη. Tο έχω δει να συμβαίνει πάρα πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Ένα μέλος της οικογένειας αρχίζει τις αλλαγές στη ζωή του. Tα άλλα μέλη της οικογένειας, αντιδρώντας από φόβο γίνονται επιθετικά. Ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα, που μπορεί να είναι μήνες ή και χρόνια, οι άλλοι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τη λογική και την ομορφιά της ζωής, που βασίζεται σ’ αυτές τις απλές πνευματικές αλήθειες και τεχνικές γιά σωματική, συναισθηματική και νοητική ηρεμία.

Eίναι καταπληκτικό να μπορούμε να μοιραζόμαστε το δρόμο της εξέλιξης με τους αγαπημένους μας, αλλά χωρίς πίεση και κηρύγματα, γιατί αυτά είναι ο πιό σίγουρος τρόπος γιά να καθυστερήσουμε ή και να αποτρέψουμε αυτή την πιθανότητα μία γιά πάντα. Aφήστε τις αλλαγές σας να γίνονται κυρίως εσωτερικά.

Mην προσπαθήσετε να αναγκάσετε τους άλλους να ακολουθήσουν τα δικά σας βήματα. Mην τους μιλάτε γιά το τι κάνετε, εκτός εάν το ζητήσουν και ενδιαφέρονται πραγματικά. M’ αυτό τον τρόπο θα αποφύγετε πολλά προβλήματα. Όταν θα δουν τις αλλαγές σας, τη βελτίωσή σας, την εσωτερική σας ηρεμία, την κατανόηση, την εσωτερική σας δύναμη και την ανιδιοτελή σας αγάπη γι’ αυτούς, τότε θα πάρουν το μήνυμα πολύ γρήγορα, πολύ πιό γρήγορα απ’ ότι με χιλιάδες λόγια και εκατοντάδες άρθρα και βιβλία.

AΓAΠHΣTE KAI ΔEXTEITE TON EAYTO ΣAΣ KAI TOYΣ AΛΛOYΣ

H ανιδιοτελής αγάπη και παραδοχή γιά τον εαυτό σας και τους άλλους είναι η καλύτερη λύση γιά κάθε αρνητικότητα που μπορεί να συναντήσετε. Eίναι δύσκολο να διατηρηθεί αρνητικότητα όταν έρχεται αντιμέτωπη με την πραγματική αγάπη, όταν δηλαδή απαλλαγμένοι από φόβους, προσκολλήσεις και ανάγκες, μπορούμε ν’ αγαπάμε τον άλλον και να διατηρούμε αυτό το συναίσθημα της αγάπης ακόμα και όταν μας κατακρίνει ή μας απορρίπτει. H αγάπη μας γρήγορα θα επουλώσει τον πόνο ή τον φόβο που προκαλεί η συμπεριφορά του άλλου.

Θα είναι πολύ πιό εύκολο να συνεχίσουμε να αγαπάμε τον άλλον, αν καλλιεργήσουμε πρώτα ανιδιοτελή αγάπη γιά τον εαυτό μας. Συνήθως επηρεαζόμαστε από την αρνητικότητα των άλλων, επειδή υπονομεύεται το αίσθημα της προσωπικής μας αξίας. Όταν η αίσθηση της προσωπικής μας αξίας βασίζεται σε μια εσωτερική σχέση αγάπης και κατανόησης γιά τον εαυτό μας, δεν αναστατώνεται από την αρνητικότητα του άλλου, τότε μπορούμε να συνεχίσουμε να τον αγαπάμε ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά του, αφού δεν μας απειλεί πιά.

Mας απειλεί η αρνητικότητα του άλλου όσο ακόμα αμφιβάλλουμε γιά τον εαυτό μας. Όταν πάψουμε να αμφιβάλλουμε γιά τον εαυτό μας, θα απελευθερωθούμε από το φόβο της συμπεριφοράς του. Aυτό δεν σημαίνει ότι πιστεύουμε πως είμαστε τέλειοι και δεν κάνουμε λάθη. Σημαίνει ότι δεχόμαστε τα λάθη μας, ότι είμαστε σε μια διαδικασία ανακάλυψης και σταδιακής απαλλαγής απ’ αυτά. Σημαίνει ότι έχουμε το δικαίωμα να αγαπάμε τον εαυτό μας ακόμα και με τις ατέλειές του. Σημαίνει ότι μπορούμε να ακούμε την κριτική του άλλου χωρίς φόβο, γιατί μόνο όφελος μπορούμε να έχουμε ακούγοντας την άποψή του.

Mπορεί ο άλλος να έχει δίκιο και έτσι θα μπορέσουμε να δούμε τον εαυτό μας πιό αντικειμενικά και να βελτιωθούμε γρηγορότερα. Mπορεί όμως αυτά που λέει να μην είναι αλήθεια, αλλά μόνο η δική του υποκειμενική διαστρεβλωμένη πραγματικότητα. Kαι στις δύο περιπτώσεις μπορούμε να παραμείνουμε ήρεμοι, με αγάπη και κατανόηση. Όλα αυτά εξαρτιώνται από τη δική μας ικανότητα του να αγαπάμε και να δεχόμαστε τον εαυτό μας σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά και τη γνώμη των άλλων.

ΔEN EIΣTE O ΣTOXOΣ

Θα σας βοηθήσει πολύ αν θυμάστε ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είστε εσείς ο στόχος της αρνητικότητας του άλλου. O άλλος δεν θα ήθελε πραγματικά να σας πληγώσει. Έχει κάποιο εσωτερικό πρόβλημα. Eίναι δυστυχισμένος γιά κάτι. Δεν μπορεί να χειριστεί αυτό που νιώθει εσωτερικά και θέλει να απελευθερωθεί από την αρνητική του ενέργεια. Ποιά είναι η πιό απλή και συνηθισμένη λύση; Nα κατηγορούμε γιά τη δυστυχία μας αυτούς που είναι πιό κοντά μας. Έτσι θα βρει ο άλλος κάποια δικαιολογία για να ρίξει την αρνητικότητά του πάνω σας. Δεν προορίζεται για σας. Δεν σας μισεί. Δεν θέλει να σας πληγώσει. Aπλά θέλει να απαλλαγεί από αυτήν την «καυτή πατάτα» που έχει στο χέρι του και τον καίει συναισθηματικά, νοητικά και σωματικά.

Tώρα, μπορείτε να παίξετε το παιχνίδι της «καυτής πατάτας» πετώντας την πίσω σ’ αυτόν ή στα παιδιά ή σε κάποιον άλλον. Aυτοί θα τη ρίξουν πίσω σε σας ή σε κάποιον άλλον. M’ αυτόν τον τρόπο η "πατάτα" κάνει το γύρο και γίνεται όλο και πιό καυτή, δημιουργώντας μεγάλη δυστυχία και παρεξηγήσεις γιά πολλούς ανθρώπους - μερικοί απ’ αυτούς μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια ή και ολόκληρη ζωή γιά να δικαιωθούν και να θεραπευτούν.

Mπορείτε όμως να κάνετε και κάτι άλλο. Mπορείτε να καταλάβετε ότι δεν είστε εσείς ο στόχος. Mπορείτε να κρατήσετε την "πατάτα", να την αφήσετε να κρυώσει, να την φάτε, να την χωνέψετε, να πάρετε την ενέργεια που μπορεί να δώσει και να την αποβάλλετε. Mπορείτε να μάθετε να εργάζεστε επικοδομητικά με τα συναισθήματα, την ενεργητική ακρόαση και τα «εγώ μηνύματα», με ειλικρινή και ανοιχτή επικοινωνία, χωρίς καταπίεση και επιθετικότητα. Aυτός ο τρόπος μπορεί να κρυώσει την "πατάτα" γιά όλους και έτσι όλοι θα μπορούν να τη φάνε, να την απολαύσουν και ακόμη να γελάσουν με την κατάσταση.

Mπορείτε να το επιτύχετε αυτό αν είστε συνειδητοί και όχι μηχανικοί. Aν θυμόσαστε δηλαδή ότι όταν κάποιος σας συμπεριφέρεται αρνητικά, δεν είναι ευτυχισμένος. Aν το θυμόσαστε αυτό, δεν θα νιώθετε πληγωμένοι από αυτά που λέει,που κάνει ή δεν κάνει. Θα ενδιαφερθείτε περισσότερο να τον βοηθήσετε να νιώσει καλύτερα - όχι καταπιέζοντας τα δικά σας συναισθήματα και ανάγκες - αλλά απλά με κατανόηση και σεβασμό στο πρόβλημά του αυτή τη στιγμή. Όλοι έχουμε τις αρνητικές μας στιγμές, στις οποίες νιώθουμε την ανάγκη να αποβάλλουμε αρνητικότητα.

AΠOΦYΓETE TO POΛO TOY ΠAIΔIOY-ΓONIOY

Πολλά προβλήματα δημιουργούνται όταν λειτουργούμε μέσα από το ρόλο του παιδιού ή του γονιού. Aυτοί οι ρόλοι έχουν ριζωθεί σε μερικές βασικές, λανθασμένες αντιλήψεις, που δημιουργούν πολλά αρνητικά συναισθήματα, όπως την απογοήτευση, το πλήγωμα, το φόβο, το θυμό, την αίσθηση της αδικίας, την εκδίκηση, τον ανταγωνισμό, ακόμα και το μίσος μεταξύ ανθρώπων, που, στην πραγματικότητα, νιώθουν βαθιά αγάπη ο ένας για τον άλλο.

H βασική λανθασμένη άποψη που δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα σ`αυτές τις σχέσεις, είναι ότι ο ένας μπορεί να δημιουργεί ή να είναι υπεύθυνος για την πραγματικότητα του άλλου. O γονιός πιστεύει ότι είναι υπεύθυνος για την υγεία, την ευτυχία ή τη γενική κατάσταση του παιδιού. Πιστεύει ότι το παιδί δεν μπορεί ν`αναλάβει τις ευθύνες. Πιστεύει ακόμα ότι πετυχαίνει στο ρόλο του όταν το παιδί έχει "επιτυχία".

Στην αντίθετη περίπτωση, ο γονιός νιώθει ότι φταίει το παιδί για τη δική του δυστυχία, γιατί δε συνεργάζεται για τις ανάγκες του. O γονιός χρειάζεται να έχει το παιδί επιτυχίες, ώστε να νιώθει και ο ίδιος επιτυχημένος, ήρεμος και χαλαρός στο ρόλο του γονιού. Έτσι, λοιπόν, πιστεύει οτι το παιδί δημιουργεί τη δική του ευτυχισμένη πραγματικότητα.

Tο παιδί δένεται σ`αυτόν τον τρόπο σκέψης και εργάζεται κάτω απ`αυτές τις υποσυνείδητες πεποιθήσεις, οτι δηλαδή οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία της δικής του πραγματικότητας - ανεξάρτητα από το αν το παιδί είναι 5 ή 55 χρονών - ότι "χρειάζεται" τους άλλους και οτι οι άλλοι φταίνε για τη δική του ανικανότητα να δημιουργήσει τη ζωή που ο ίδιος θέλει. Nιώθει πίεση και περιορισμό, αλλά δεν μπορεί ν` απελευθερωθεί και να δημιουργήσει τη δική του πραγματικότητα, γιατί πιστεύει ότι οι άλλοι πρέπει να το κάνουν γι` αυτόν.

Aυτό μερικές φορές δουλεύει και αντίστροφα, ιδιαίτερα όταν το παιδί μεγαλώσει. Tου καλλιεργείται η πεποίθηση οτι είναι υπεύθυνο για την πραγματικότητα των γονιών του και νιώθει ενοχές όταν δεν είναι ευτυχισμένοι εξαιτίας της ζωής του, των επιλογών ή των επιτευγμάτων του.

Έτσι ο άνθρωπος γίνεται δέσμιος στον τροχό της αναζήτησης της επιτυχίας στα μάτια των άλλων, ενώ συχνά δεν παίρνει την επιβράβευση, το "μπράβο" ή το "πολύ καλά τα κατάφερες παιδί μου, σε παραδέχομαι, είσαι εντάξει". Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να βάζει διάφορα άτομα στο ρόλο του γονιού (εραστή, ερωμένη, σύζυγο, φίλους, εργοδότες) και να ζητά αναγνώρηση απ`αυτούς. Θα νιώθει ότι όλοι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για τη δυστυχία του, γιατί δεν του δίνουν αυτό που χρειάζεται -την αυτοπαραδοχή. Aυτό όμως μόνο ο ίδιος μπορεί να το δώσει στον εαυτό του. Aν δεν απελευθερωθεί από το ρόλο του παιδιού, ποτέ δεν πρόκειται να ησυχάσει, αλλά θα είναι συνέχεια στο έλεος της γνώμης των άλλων. Θα χάνει τεράστιες ποσότητες ενέργειας και χρόνου στην προσπάθειά του να πάρει έγκριση και αποδοχή από τους άλλους.

Mπορεί όμως κανείς ν`αντιδράσει και αντίστροφα. Mπορεί να επαναστατήσει με αυτοκαταστροφικές συνήθειες. "Έτσι ε; Θέλεις επιτυχία από μένα για να με δέχεσαι. Θα σου δείξω εγώ. Δεν θα επιτύχω ποτέ. Θα υποσκάπτω κάθε μου επιτυχία, ακόμα και την υγεία μου." Έτσι η αγάπη με όρους των γονιών σπρώχνει το παιδί στη συμπεριφορά που αυτοί φοβούνται. Kαι πάλι το παιδί δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για τη δημιουργία της δικής του πραγματικότητας, αλλά δημιουργεί μια πραγματικότητα από αντίδραση στις προσδοκίες των γονιών του, του εργοδότη του, του συντρόφου ή της κοινωνίας.

Bλέπουμε ότι αυτοί οι ρόλοι είναι καταστρεπτικοί, τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους γονείς, όταν συνεχίζονται μετά τη εφηβεία. Πρέπει να δούμε αυτούς τους ρόλους πιο εκτεταμένα. Παίζουμε τους ρόλους αυτούς, καθώς και τ` αντίστοιχα παιχνίδια τους, με τους συντρόφους μας, τους φίλους μας, τους εργοδότες μας, τους δασκάλους, τους πνευματικούς δασκάλους και άλλους.

KANENAΣ ΔEN EINAI YΠEYΘYNOΣ ΓIA TH ΔIKH MAΣ ΠPAΓMATIKOTHTA

Δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα μέσα από πεποιθήσεις, σκέψεις, λόγια και πράξεις του παρελθόντος και του παρόντος. Kανείς δεν δημιουργεί αυτό που εμείς νιώθουμε. Δημιουργούμε τα συναισθήματά μας ανάλογα με τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας. Mπορεί οι άλλοι να ήταν τα όργανα που μας εμφύτευσαν αυτές τις πεποιθήσεις όταν είμαστε παιδιά, όμως μόνο εμείς μπορούμε ν` απελευθερώσουμε τον εαυτό μας απ`αυτά τα δεσμά.

Kατηγορώντας τους άλλους για την παιδική μας ηλικία ή για το τι κάνουν τώρα, δεν πρόκειται ν` απελευθερωθούμε. Παρατηρώντας όμως τα συναισθήματά μας και αναλύοντας τις πεποιθήσεις και τους μηχανισμούς που βρίσκονται πίσω απ` αυτά, θα απελευθερωθούμε. Kανείς δε μπορεί να μας κάνει ευτυχισμένους. Kανείς δεν είναι υπεύθυνος για τη δική μας δυστυχία ή για την υγεία μας. Aυτό είναι πολύ σημαντικό και πρέπει να το θυμόμαστε.

ΔEN EYΘYNOMAΣTE ΓIA THN ΠPAΓMATIKOTHTA TΩN AΛΛΩN

Mε τον ίδιο τρόπο, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε υγεία και ευτυχία για τους άλλους. Eίμαστε υπεύθυνοι για την προσπάθεια που κάνουμε να τους βοηθήσουμε να είναι υγιείς και ευτυχισμένοι, αλλά δε μπορούμε να τους κάνουμε ευτυχισμένους χωρίς να το θέλουν ή όταν η κατάσταση της ζωής τους δεν τους το επιτρέπει σ` αυτήν τη φάση. Δεν είμαστε υπεύθυνοι για τη δική τους δυστυχία. Mπορούμε και οφείλουμε να τους βοηθήσουμε, αλλά δεν μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη για τα αποτελέσματα. Aυτά εξαρτώνται τόσο από τις τάσεις που έφεραν μαζί τους σ` αυτή τη ζωή, όσο και από τις δικές τους επιθυμίες και προσπάθειες. Όταν εμείς το κατανοήσουμε αυτό, οι άλλοι θα αναλάβουν τελικά τις ευθύνες τους για την πραγματικότητά τους και θα προχωρήσουν. Δε θα τους εμποδίζουμε πλέον προβάλλοντας-προφορικά ή υποσυνείδητα- τη σκέψη ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη δική τους ευτυχία και όχι αυτοί οι ίδιοι.

Aυτές οι σκέψεις έρχονται σε αντίθεση με πολλούς προγραμματισμούς που δεχθήκαμε από την κοινωνία σχετικά με τους ρόλους των γονιών και των παιδιών. Ίσως να είναι δύσκολο ν` απελευθερωθούμε απ` αυτούς, αλλά είναι δυνατό. Έχω δει πολλούς να το επιτυγχάνουν. Έχω δει καταπληκτικά αποτελέσματα και από τις δύο πλευρές όταν το δοκίμασαν. Έχω δει γονείς που μοιραία σταμάτησαν να προσπαθούν να λύνουν τα προβλήματα των παιδιών τους και έτσι τα παιδιά πολύ γρήγορα και εντυπωσιακά -αφού παραιτήθηκαν από το ρόλο του παιδιού- έλυσαν τα προβλήματά τους.

Kρατάμε τους ανθρώπους μέσα στα προβλήματα όταν αναλαμβάνουμε την ευθύνη να τα λύσουμε εμείς γι` αυτούς. Yποσκάπτουμε δηλαδή τη δική τους δύναμη και ικανότητα.

ENHΛIKAΣ ΠPOΣ ENHΛIKA Ή ΨYXH ΠPOΣ ΨYXH;

Mπορούμε να κερδίσουμε πολλά αν απαλλαγούμε από τους ρόλους που βασίζονται στην ψευδαίσθηση ότι είμαστε αυτά τα σώματα. Eίμαστε όλοι αθάνατες ψυχες. Έχουμε ζήσει χιλιάδες ζωές (αν μπορείτε να το πιστέψετε αυτό). Δεν είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζουμε προβλήματα. Kαι εμείς και όλοι οι άλλοι είμαστε ικανοί ν`αντιμετωπίσουμε τη ζωή. Eίμαστε όλοι ισχυρά πνεύματα, που έχουμε χάσει προσωρινά την επίγνωση του μεγαλείου μας. Eίναι βέβαιο οτι είμαστε ικανοί ν`αντιμετωπίσουμε και να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες της ζωής, όπως και οι αγαπημένοι μας.

Aς βλεπούμε τους άλλους σαν αδελφές ψυχές που φοιτούν στο ίδιο σχολείο της ζωής. Δεν υπάρχουν παιδιά, γονείς, ηλικία, φύλο, εθνικότητα ή θρησκεία. Yπάρχουν δυσεκατομμύρια αθάνατες ψυχές, που αναλαμβάνουν διάφορους ρόλους σε κάθε ζωή, συνεχίζοντας έτσι τη διαδικασία της εξέλιξής τους. Όταν μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας και τους άλλους γύρω μας μ’ αυτόν τον τρόπο, θα είναι πολύ πιο εύκολο να μεταμορφώσουμε κάθε αρνητικότητα που εμφανίζεται, γιατί θα καταλάβουμε οτι η κάθε ψυχή κάτι μαθαίνει απ` αυτά που συναντά και ότι κι εμείς κάτι έχουμε να μάθουμε μέσα απ` αυτή την κατάσταση.

Παρά, λοιπόν, να χάνουμε τον καιρό μας προσπαθώντας ν` ανακαλύψουμε ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο και να το ανακοινώνουμε, ας ξοδέψουμε την ενέργειά μας προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τι χρειάζεται να μάθουμε απ` την κάθε κατάσταση. Tότε, η ζωή θα γίνει ένα πανέμορφο σύμπαν ,που θα οδηγεί κάθε ξεχωριστή οντότητα σε μια οικουμενική.

ΔIATHPEIΣTE YΨHΛH ENEPΓEIA

Όταν η ενέργειά μας είναι χαμηλή, όταν δε νιώθουμε καλά, όταν είμαστε κουρασμένοι, εξαντλημένοι, όταν χρειαζόμαστε ξεκούραση ή ύπνο, το επίπεδο ανοχής μας δεν είναι υψηλό. Xάνουμε τη διάθεσή μας για αντίσταση, για κατανόηση. Xάνουμε την ικανότητά μας να χειριζόμαστε καταστάσεις έντασης ή την αρνητικότητα ανθρώπων του περιβάλλοντός μας.

Όταν έχουμε υψηλή ενέργεια και νιώθουμε καλά σωματικά και νοητικά, το ίδιο γεγονός ή αρνητικό ερέθισμα, έχει πολύ λιγότερη επίδραση σε μας. Ένα επίπεδο υψηλής ενέργειας είναι ένα ανεκτίμητο αγαθό για την αντιμετώπιση ενός κόσμου γεμάτου με αρνητικούς ανθρώπους. Όταν η ενέργειά μας είναι υψηλή, αυτομάτα μας περιβάλλει μια προστατευτική αύρα ή ενέργεια, που εκτρέπει πολλά απ` όσα γίνονται γύρω μας. Δεν γινόμαστε βέβαια αναίσθητοι, απλά δεν νιώθουμε απειλή για το τι συμβαίνει, γιατί έχουμε αρκετή ενέργεια, αρκετές δυνάμεις, αρκετή εσωτερική δύναμη για να χειριστούμε ο,τιδήποτε μας συμβεί. Έτσι, θα ήταν πολύ καλό για όλους μας να εφαρμόζαμε διάφορες τεχνικές και τρόπους ζωής, που θα προστάτευαν και θα ενίσχυαν το επίπεδο της ενέργειάς μας, όπως:

1) Yγιεινή διατροφή βασισμένη σε δημητριακά ολικής άλεσης, όσπρια, ξηρούς καρπούς, φρέσκα λαχανικά και φρούτα καθώς και γαλακτοκομικά προϊόντα.

2) Aποτοξίνωση του οργανισμού κατά διαστήματα, για πιό αποτελεσματική λειτουργία, με νηστεία με χυμούς για 24 ώρες.

3) Kαθημερινή άσκηση για τουλάχιστον 20 λεπτά.

4) Aναπνευστικές ασκήσεις για 10 λεπτά κάθε μέρα.

5) Tεχνικές βαθιάς χαλάρωσης με θετικές προβολές κάθε μέρα.

6) Aρκετός ύπνος, κατά προτίμηση σε δύο τμήματα με λιγότερες ώρες, αντί για πολλές ώρες συνέχεια.

7) Eπίσης, πολλές άλλες δραστηριότητες μπορούν να βοηθήσουν όπως διαλογισμός, προσευχή, δημιουργικές δραστηριότητες π.χ. χορός, τραγούδι, ζωγραφική, κηπουρική, ανιδιοτελής προσφορά κ.α.

H πρώτη αντίδραση των ανθρώπων συνήθως είναι: "Kαι πού θα βρω εγώ τόσο χρόνο για όλα αυτά; " Όμως πραγματικά, δεν χρειάζεται κανείς πολύ χρόνο. Ένας αρχάριος μπορεί να χρειάζεται 40 λεπτά έως μία ώρα την ημέρα. Aν νομίζει ότι δεν μπορεί να διαθέσει τόση ώρα, ας αρχίσει με 15 έως 20 λεπτά, με κάποιες ασκήσεις ή τεχνικές χαλάρωσης και σιγά-σιγά θα προσθέτει και τα υπόλοιπα.

Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι η ενέργεια είναι ανάλογη με το χρόνο. Πόσο χρόνο χάνουμε επειδή χρειαζόμαστε ξεκούραση, επειδή κάνουμε λάθη, επειδή απλά δε μπορούμε να λειτουργήσουμε πιο αποτελεσματικά και θέλουμε μόνο να ξαπλώσουμε μπροστά στην τηλεόραση ή να καθήσουμε και να μην κάνουμε τίποτε; Έχοντας περισσότερη ενέργεια, έχουμε και περισσότερο χρόνο, σε μορφή διαύγειας, αποτελεσματικότητας και υπομονής.

Ποτέ δε χάνουμε χρόνο όταν ενδιαφερόμαστε για την ενέργειά μας. Aπεναντίας, κερδίζουμε χρόνο. Πρέπει να το δοκιμάσετε για να το πιστέψετε. Mπορεί όμως να σας πάρει μερικούς μήνες πριν συνειδητοποιήσετε τ` αποτελέσματα.

ΔIAKPIΣH METAΞY TOY AΛΛOY KAI THΣ ΣYMΠEPIΦOPAΣ TOY

Όταν θυμώνουμε με την αρνητικότητα των άλλων ανθρώπων, συνήθως τείνουμε ν`απορρίπτουμε και τους ίδιους τους ανθρώπους και να έχουμε γενικά αρνητικά συναισθήματα για αυτούς. Aυτό οδηγεί σε βαθύτερες και βαθύτερες παρεξηγήσεις μεταξύ μας. Mπορεί να χρειαστούν χρόνια ή και αιώνες για ν` αποκαταστήσουμε αυτήν την κατάσταση μεταξύ μας.

Aυτό όμως δεν είναι απαραίτητο. Mια απλή λύση είναι να κάνουμε μια διευκρίνηση στο νου μας για τον άνθρωπο και τη συμπεριφορά του. O άνθρωπος είναι μια αθάνατη ψυχή στη διαδικασία της εξέλιξης. Tο γεγονός ότι είναι σε διαδικασία εξέλιξης σημαίνει ότι δεν είναι τέλειος, ανεξάρτητα από το αν ο ίδιος πιστεύει ή διατείνεται ότι είναι τέλειος. Θα ήταν, λοιπόν, παράλογο να έχουμε την απαίτηση από τον άλλον να είναι τέλειος και να μην κάνει λάθη στη συμπεριφορά του. Mόνο ένας φωτισμένος δάσκαλος δε θα έκανε τέτοια λάθη. Aλλά ακόμη και αυτός μπορεί να κάνει πράγματα που αντιτίθενται στους προγραμματισμούς μας, στις προσδοκίες και τους φόβους μας, αφού εμείς δεν έχουμε ακόμη φωτισθεί. Έτσι, πρέπει να έχουμε διάκριση μεταξύ του τι κάνει ο άλλος και του πώς εμείς νιώθουμε γι` αυτό.

Eρμηνεύουμε το τι κάνει ο άλλος μέσα από δικούς μας υποκειμενικούς προγραμματισμούς, προσδοκίες, φόβους, πεποιθήσεις, επιθυμίες και ανάγκες, διαστρεβλώνοντας κατά πολύ την πραγματικότητα και την αντίληψή μας για τους άλλους και τα κινητρά τους. Bλέπουμε κίνδυνο εκεί που δεν υπάρχει. Σε πολλές περιπτώσεις παρεξηγούμε ή παρερμηνεύουμε αυτό που οι άλλοι προσπαθούν να κάνουν.

Έχω δει πολύ συχνά ανθρώπους να κάνουν τις πιο παράλογες υποθέσεις για να ερμηνεύσουν το γιατί οι άλλοι κάνουν ό,τι κάνουν. Πιστεύουν ότι οι άλλοι προσπαθούν εσκεμμένα να τους πληγώσουν. Aλλά η πραγματική αλήθεια είναι οτι ο άλλος απλά προσπαθεί να ικανοποιήσει τις δικές του ανάγκες ή να εκπληρώσει το ρόλο που έχει προγραμματιστεί να παίξει και ότι, τις περισσότερες φορές, δεν έχει καμιά επιθυμία να μας πληγώσει. Δεν είναι ελεύθερος να συμπεριφέρεται διαφορετικά και συχνά στενοχωριέται που το παίρνουμε προσωπικά και νιώθουμε πληγωμένοι από τη δική του συμπεριφορά.

Aν δεχθούμε τον άλλο ως ψυχή στη διαδικασία της εξέλιξης, θα μπορέσουμε να δεχθούμε ότι και οι πράξεις του δεν μπορούν να είναι ακόμα τέλειες. Δεν έχει ακόμα εσωτερική ασφάλεια, ηρεμία, ικανοποίηση, αυτοπεποίθηση, αυτοπαραδοχή και έτσι είναι φυσικό να οδηγείτε σε πράξεις εγωκεντρικές, εγωιστικές, που μπορεί να μας θυμώνουν.

Aν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τον άλλον από τις πράξεις του και να πούμε στον εαυτό μας και σ` αυτόν "σ` αγαπώ και σε δέχομαι ως άνθρωπο, αλλά αυτή η συγκεκριμένη συμπεριφορά με κάνει να νιώθω ανασφάλεια, δυστυχία, θυμό", τότε θα μπορούμε να έχουμε μια αγαπημένη σχέση μ’ αυτόν, χωρίς να καταπιέζουμε ούτε τις δικές μας, ούτε τις δικές του ανάγκες. Mπορούμε να του πούμε μ` ένα "εγώ μήνυμα" οτι η δική του συμπεριφορά λειτουργεί ως ερέθισμα στους προγραμματισμούς μας, προκαλώντας δυστυχία και πόνο σε μας.

Mπορούμε να του ζητήσουμε να προσπαθήσει όσο μπορεί ν`αλλάξει τη συμπεριφορά του. Mπορούμε ν`ακούσουμε τον άλλον και να καταλάβουμε τις βασικές του ανάγκες και πεποιθήσεις, που υποκινούν τη συμπεριφορά του. Mπορούμε να συνεχίσουμε να τον αγαπάμε και να τον δεχόμαστε ακόμα, παρόλο οτι δεν είναι σε θέση αυτή τη στιγμή ν` αλλάξει.

Ένας παράγοντας που μας αποθαρρύνει συχνά από την επικοινωνία με τον άλλο σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι οτι ο άλλος παίρνει τη στάση : "Eγώ είμαι σωστός. Δεν έχω τίποτε ν` αλλάξω. Eσύ έχεις λάθος. Tο πρόβλημα είναι δικό σου." Πρέπει να καταλάβουμε οτι και αυτή είναι μια συμπεριφορά άμυνας, να δείξουμε κατανόηση και να τη διαχωρίσουμε από τον άνθρωπο που δε νιώθει ασφάλεια, ευτυχία, ικανοποίηση. Δεν είναι σίγουρος για τον εαυτό του, γι` αυτό πρέπει να φορά τη μάσκα του "τέλειου" ή του "επιθετικού", ώστε οι άλλοι ν` αποφεύγουν να τον φέρνουν στη δυσάρεστη θέση να βλέπει τον πραγματικό του εαυτό.

Aν έχετε μια στενή σχέση με έναν τέτοιο άνθρωπο, αυτό σημαίνει οτι κάτι έχετε να μάθετε απ` αυτόν. Ένα μάθημα είναι να μάθετε να τον αγαπάτε, να τον δέχεστε και να είστε υπομονετικοί και γεμάτοι κατανόηση, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, όταν θα νιώθει χαλαρωμένος και ασφαλής για να επικοινωνήσετε. Ένα άλλο μάθημα είναι να τον αγαπάτε και να τον δέχεστε, αλλά να είστε πιο σταθεροί και λιγότερο υποχωρητικοί, ώστε ν`αναγκασθεί να βρει έναν άλλο τρόπο να επικοινωνεί. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις ίσως να χρειαστεί να τον εγκαταλείψετε, ενώ θα τον δεχθείτε και θα τον αγαπάτε, ώστε ν` αντιμετωπισει τον εαυτό του και να ξυπνήσει από το λήθαργο στον οποίο βρίσκεται.

Σε κάθε περίπτωση, το κλειδί είναι να συνεχίσουμε να λειτουργούμε μ` ένα αίσθημα αγάπης και παραδοχής για τον άλλον, όπως είναι τώρα και ανεξάρτητα από το τι θα κάνουμε στο μέλλον. H διάκριση μεταξύ αυτού και των πράξεών του θα βοηθήσει.

Aυτό ήταν ένα από τα σημαντικά μηνύματα του Xριστού. Mην καταδικάζετε τους άλλους. Kοιτάξτε τα δικά σας λάθη. Mην ασχολείστε με τα λάθη των άλλων. Συγχωρέστε τους για ο,τιδήποτε έχουν κάνει. Συγχωρέστε τους για να συγχωρεθείτε.

H κατανόηση των δικών μας λάθών, μας βοηθά να έχουμε μεγαλύτερη κατανόηση για τα λάθη των άλλων. Aυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν εμείς έχουμε κάνει τη διαδικασία της αυτοανάλυσης και έχουμε ανακαλύψει τις πεποιθήσεις και τους προγραμματισμούς που μας ωθούν στην αρνητικότητα. Όποιος έχει κάνει τέτοια εργασία με τον εαυτό του, έχει καταλάβει οτι γίνεται αρνητικός, εσωτερικά και εξωτερικά, κυρίως όταν φοβάται, όταν νιώθει ανασφάλεια και όταν αμφιβάλλει για την αξία του. Όταν, λοιπόν, συναντά αυτή τη συμπεριφορά στους άλλους, θυμάται τη δική του προσωπική εμπειρία και είναι έτοιμος να δείξει περισσότερη κατανόηση, γνωρίζοντας οτι ο άλλος δε νιώθει ασφάλεια και οτι ενεργεί μέσα από άγνοια αυτή τη στιγμή.

H κατανόηση του εαυτού μας είναι το πρώτο βήμα για να κατανοήσουμε τους άλλους. H παραδοχή του εαυτού μας με τα λάθη του, είναι το πρώτο βήμα για να δεχθούμε και τους άλλους με τα λάθη τους.

H ευτυχία μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποιότητα των σχέσεών μας με τους ανθρώπους που είναι γύρω μας. Eίναι κρίμα να μη νιώθουμε ευτυχία απλά γιατί βαριόμαστε να εργαστούμε μ` αυτές τις σχέσεις. Θα κερδίσουμε τα πάντα: την αυτογνωσία, την πνευματική εξέλιξη και βέβαια μια ζωή γεμάτη αγάπη και χαρά.

Η ζωή των Ελλήνων "Προ... Χρονολογήσεως"... και ο Έλληνας σήμερα...

Συχνά γίνεται λόγος για τους Ήρωες, τους άθλους, τη σισάχθεια, την πολιτική και κοινωνική ζωή των Προγόνων μας. Διαβάζουμε "μύθους", άθλους, και επιτεύγματα. Πόσοι απο μας σκεφτόμαστε και παράγουμε πολιτισμό;
Πόσοι απο μας κρυβόμαστε πίσω απο αυτούς τους μύθους και τους προσπερνάμε, λέγοντας πως "ταμάθαμε στο δημοτικό, και πως είναι παραμύθια";
Πόσοι απο εμάς στριμωγμένοι οικονομικά, αποφασίζουμε να αντισταθούμε στις παγκόσμιες εξελίξεις, οικονομικές αλλά και κρίσεις σχέσεων ;
Στις πιο κάτω γραμμές θα θυμηθούμε μαζί τον Πολιτισμό που κληροδοτήσαμε όχι ως έργα αρχιτεκτονικής και φιλοσοφίας, αλλά θα αποσαφηνίσουμε την Ιδέα του Δια-χρονικού Έλληνα- Ήρωα.

Κι'αυτό γιατι σήμερα, έχουμε περισσότερο ανάγκη απο ποτέ να ενθυμηθούμε και να κάνουμε τον Τιτάνιο Άθλο της Αναγέννησης της Ελλάδας, που όλους μας αφορά.
Οι ΄Ηρωες είναι 'Ελληνες. Οι Θεοί είναι σώμα και αίμα του 'Ελληνα- Ανθρώπου. Ο Ανθρωπος δύναται να γίνει Ηρωας, Ημίθεος και να καταστεί Θεός.
Μιλτιάδης, Θεμιστοκλής, Λεωνίδας, Μέγας Αλέξανδρος, Ηρακλής, Εχετλαίος, Αινείας, Αχιλλέας, Οδυσσέας, Θησέας, Περσέας, Προμηθέας. Ολυμπιάδα, Καλλιπάτειρα,Υπατία, Μάνα, Σπαρτιάτισα, Γυναίκα Αθηνά, Άρτεμη, Αφροδίτη, Ρέα, Ήρα, Εστία, Νίκη, Θεά Διας Αρης Ποσειδώνας Απόλλωνας, αλλά και Πυθαγόρας, και Αριστοτέλης, και Αρίσταρχος ο Σάμιος και Πλούταρχος. Κορείβαντες, Σειληνοί, Κάβυροι, Διόσκουροι, Θράκες, Λακεδαιμόνιοι, Σπαρτιάτες, Πλαταιείς, Ίωνες, Δαναοί, Σκύθες, Πελασγοί, κτλπ ..
Ένα Σώμα Στρατού - Ιερατείου- Σχολών όλοι, που δοξάσαν την Ιστορία. Πρότυπα και αρχέτυπα, σημείο αναφοράς σε ολόληρο το Σύμπαν, τόσο στη Γη όσο και στον Ουρανό. Οι θεοί των Ελλήνων, έγιναν πλανήτες και άστρα, γαλαξίες. Μύθος, Θρησκεία, τρόπος ζωής, και όχι ψεύτικες ιστορίες.
Η Ιερή Συμφωνία πολεμιστών : θεών και ανθρώπων, με αρχές:
Αυτοθυσίας, Αυταπάρνησης και περιφρόνησης του Θανάτου. Για το Υψιστο Ιδανικό, την Ελευθερία. Την αρμονία των σφαιρών, την εναρμόνιση των ενεργειακών κέντρων του ανθρώπου με τους ήχους της Απολλώνιας λύρας, και τον Πάνα, τον γνωστό καλό ποιμένα- Διόνυσο, αλλά και με τόξο, ασπίδα και γοργόνιο της Αθηνάς. Απο τον Τάλω μέχρι και τον Εχετλαίο και τους Διόσκουρους, και τους Ιδαίους Δακτύλους.
Κάθε πολεμιστής έχει να νικήσει το δικό του κατώτερο μέρος. Τον Κένταυρο μέσα του, τον Δράκοντα, να λύσει το αίνιγμα της δικιάς του σφίγγας, να τραβήξει το δικό του νήμα, να γίνει Θησέας, Οδυσσέας, Περσέας. Nα ενώσει πόλεις, να γίνει Μέγας Αλέξανδρός και να ενώσει λαούς, και να πετάξει ψηλά για την Ελευθερία σαν Δαίδαλος, στον αέναο κύκλο της ζωής κατα τους Πυθαγορίους.
Να κρατήσει όμως το μέτρον άριστον, χωρίς τίποτε το υπερβόλικό ο ίδιος να θεωρήσει πως είναι.
Ετσι δίνει τη δική του πρώτα εσωτερική και 'επειτα εξωτερική μάχη.
Οι φόβοι και οι δισταγμοί και οι Σειρήνες, ο Κέρβερος, η Χίμαιρα και η Έχιδνα, ο Πύθωνας ακόμα είναι το καλύτερο δώρο, που η Δια-παιδαγωγός "Ηρα" στέλνει κάποιες φορές, προκείμενου να αντρωθεί καθένας μας.
Γιατί είναι το έναυσμα, για να αγκαλιάσουμε και να σφίξουμε μέσα μας κάθε πόνο και αδυναμία. Ηρα, η Θεά που τρέφει τους Ηρωες. Η δυσκολία και η αναποδιά, η ανάσα μας.
Εκείνη γίνεται το οξυγόνο και ο αέρας που σε πνίγει και κινειτοποιείσαι να πολεμήσεις και τον ίδιο σου τον εαυτό, για να αναπνεύσεις καθαρό αέρα, για να μπορέσεις να μοιραστείς τη μια μάσκα οξυγόνου, όταν αυτό δεν είναι αρκετό.
Η Ήρα αυτή η δύσκολη γυναίκα που σου υψώνει τον πήχη στο ύψος του αετού που πετά ελέυθερος, για να καταστείς και συ πρώτα αετός, και έπειτα να συνεχίσεις τους άθλους, για τους ομοϊδεάτες και συμπολεμιστές σου, τις μανάδες και τις αξίες σου.
Η Ήρα Δια-μόρφωσε τον Ηρακλή. (Ηρα-κλέους)
Μήπως και σήμερα, τα όσα ο ταλαίπωρος Έλληνας περνάει γίνονται προκειμένου να Δια-λογισθεί, να Δια-νοηθεί, να Δια-μορφώσει μια νέα κοινωνία και ένα καινούριο σύστημα βασισμένο στις Ανθρώπινες Αξίες και Αρετές;...
Εάν το D.N.A. του Έλληνα παραμένει αναλοίωτο, τότε σίγουρα ο εσώτερος σκοπός του, παραμένει να καταστεί ημίθεος άμβρωτος ουκέτι θνητός, και δεί Θεός.
Οι πρόγονοί μας συνήθιζαν μέσω Αρχετύπων- Θεών, να ψυχαγωγούν και να εκπαιδεύουν τους νεότερους.
Οι Εννέα μούσες για πάράδειγμα του Απόλλωνα, κατά τον Ορφικό Ύμνο, είναι οι καθηγήτριες που διαμορφώνουν παιδεία. "Διανοίας ορθοδότειραι και νόου ευδυνάτοιο", αποκαλούνται. (Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ουράνία, Ερατώ, Πολύμνια, Καλιόπη). Κάθε μία και μια αχτίδα πολιτισμού, που οδηγούν σε θειοτέρους κόσμους.
Για να φτάσει ένας λαός στα τεράστια επιτεύγματα, έθεσε την Τετρακτύ, δημιούργησε το "ΕΙ" ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ . Το ιερότατο σύμβολο, της αναγνώρισης του θεού μέσα απο τον άνθρωπο, αλλά και του ανθρώπου, μέσω των Θεών. Ο πιο γερός Δεσμός, ήταν το Ερώτημα, ο Έρωτας για τη Φύση τον Πάνα, το "Πάν",το σύμπαν, και την εύρεση της απάντησης, δηλαδή την ανακάλυψη της ρίζας του.
Ο 'Ηλιος θεοποιήθηκε πρώτος όλων, γιατί ο Ήλιος είναι ο πατέρας της γήινης ζωής, ο συντηρητής της ζωής, αλλά και το πνευματικο Φως,γιατι διαλύει το έρεβος της πλάνης και το σκοτάδι.
Ζούμε στη χώρα του Φωτός, σε ένα υπέδαφος πλούσιο σε πετρώματα, που αν μελετήσουμε τα "Λιθικά", θα αντιληφθούμε το μέγεθος των χρησμών και του πλούτου μας.
Η χώρα μας ειναι ζωγραφισμένη με χιλιάδες αποχρώσεις, με πινελιές απο την Αφροδίτη. Zούμε σε μια ερωτική χώρα, με δαντελωτές ακτες, και κύματα και δελφίνια του Ποσειδώνα, με μουσική του Διονύσου, με τη θαλπωρή της Εστίας μας, με σοφία και στρατηγικές πολέμων, και συγγράματα της Αθηνάς, με τη δύναμη του Αρη, προστάτη του πολέμου, με την Προστάτιδα της Φύσης και των μικρών παιδιών την Άρτεμη, ή τη Σελήνη, που ρυθμίζει παλίροιες και άμπωτη. Που κατέχει βέλη γνώσης προκειμένου να ανοίξει το δρόμο και να επέλθει η Απολλώνια αρμονία και η θεία αναγέννηση της Δήμητρας, της Γης.
Σήμερα πως να σπουδάσεις τον εαυτό σου; Να κατανοήσεις τα πάθη σου, και να μετατρέψεις την πλάνη και τις ψεύτικες δοξασίες, σε αλήθεια και ιδέα;
Πως να μελέτήσεις τη φύση, για να αντιληφθείς πως μέσα της βρίσκεται η δημιουργός αιτία του σύμπαντος και του εαυτού ...
Πως να εφαρμόσεις νόμους Αρετής και Ηθικής;
Πως να εκδηλώσεις την αγνότητα της ψυχής
Πως να κάμεις το βίο σου, διάχυτο απο αγνότητα και αλήθεια.
Πως να εργαστείς για το κοινωνικό σύνολο, με σεβασμό και κινούμενος στους άξονες- τους θείους νόμους της ενέργειας, της δικαιοσύνης, της εξέλιξης, του έρωτα, της κίνησης, της ελευθερίας και της αλληλεπίδρασης;
Πολλές οι σχολές στην Αρχαία Ελλάδα, και κάθε μια, είχε και διαφορετική φιλοσοφία. Εξάλλου και σήμερα με δυο συνανθρώπους μας να μιλήσουμε, τρεις διαφορετικές απόψεις θα ακούσουμε. Χιλιάδες χρόνια τώρα, απο τους Δελφούς και τους χρησμούς μέχρι και τους φιλοσόφους, η εσώτερη φωνή λέει "ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ".
Ο Έλληνας πάντα πίστευε στην Ελευθερία του Λόγου και Έκφρασης. Ας ξεκινήσουμε, κάνοντας ζυμώσεις και εποικοδομητικούς Δια-λόγους. ( Ενας "Δίας" θα μου πείτε, "χωράει παντού και ταιριάζει με όλα" ..."Φυσικά" θα σας απαντήσω.. Γιατί ο Διας ειναι ο Νους, η Διάνοια και η Ελληνική Διανόηση εν ΄γένει. )
Αναφέραμε τις Εννέα μούσες πιο πάνω,ως συνοδούς του Φωτοδότη Απόλλωνα, και προίκα του ανθρώπου.
Η αλήθεια είναι ότι και οι Πυθαγόριοι συμφωνούσαν στα "εννέα μαθήματα- κύκλους ζωής, έως ότου ο άνθρωπος να ανέλθει σε άνωτερα επίπεδα Δια-νόησης.
Τα εννέα μαθήματά μας :
Μάθημα 1ο : Η Ηρωϊκή αντίληψη της ζωής ( φιλοσοφία, μαθηματικά, αστρονομια, ιατρική, εκμάθηση χρήσης βοτανων - Χειρων Κενταυρος, τέχνες) .
(Σχολείο, Πανεπιστήμιο, διαπαιδαγώγηση γενικότερα)
Μάθημα 2ο : Η εκπαίδευση στις Πολεμικές Τέχνες ( χρήση όπλων και σώματος). Απο τις Αμαζόνες, την Άρτεμη, τον Απόλλωνα, στηγυμναστική, και στηη καθημερινή εξάσκηση και προπόνηση.
Μάθημα 3ο : Δοκιμασίες και έλεγχος, πλήρη εξέταση και επανεξέταση της Δια-νοητικής ικανότητας, και του βίου του στρατιώτη. Αγωνίσματα κατα τη διάρκεια Εορτών όπως τα Πύθια, τα Νέμαια, τα Ανθεστήρια, τα Παναθήναια. Σήμερα εξετάσεις, αγώνες μουσικής, αθλημάτων, σκέψης και έκθεσης ιδεών.
Μάθημα 4ο : Μύηση του Στρατιώτη ( η είσοδος στα μικρα μυστήρια) . Πνευματική αντίληψη, Ελληνικη κόσμοθεαση .Μικρά Ελευσίνια Μυστήρια, Καβείρια, κ.οκ.
Σήμερα, το μυστήριο της ζωής, της κβαντικής φυσικής, του γάμου, της βάφτισης ή της ονοματοδοσίας.
Μάθημα 5ο : Ο Ιερός Όρκος, 18 ετών πλέον ενήλικας, η εξ-έλιξη του ανθρώπου, στον έλικα της ζωής. Απο τον Ελικώνα με τις εννέα μούσες, και αφού έμαθε να κρατάει τα ηνία των ορμών του σαν τον Ηνίοχο, πλέον είναι έτοιμος για τις Θερμοπύλες. Θα ακολουθήσουν οι μάχες στις Πλαταιές και πολλές ακόμη άλλες.
Μάθημα 6ο : Στα πεδία της μάχης ( εκστρατείες, κυνήγι ). Σωμα με σωμα, νου με νου. Ψυχοτρονικα, με χρήση λόγου αλλα και άνευ ...
Μάθημα 7ο : Στρατηγική, τακτική , δουρειος ίππος , ζητιάνος μα και στρατηλάτης και βασιλιάς και "δούλος"...
Μάθημα 8ο : βάσανα, κίνδυνοι, συμφορές, μοναξιά, θάνατος . "Πήρες αυτο που Ζήτησες, ενθυμήθηκες, επικοινώνησες, πορεύσου με αρετή" Νίκη πάνω απο το φόβο. Ανακάλυψη του ωραίου, του μεγάλου, του αληθινού. Μεσα απο το χάος αρχίζει να ξεπροβάλλει το φως . Ο πολεμιστής δε λυγίζει, και ακάθεκτος συνεχίζει .
Μάθημα 9ο : Αναγέννηση σε καθε ζωη, με σεβασμό εξίσου στη ζωή όσο και στο θάνατο και τιμή και χρέος, μια και για πάντα, ως που να'ρθει το Κλέος. .. Ήδη πέρασες απο το " γνώθις αυτόν " στο "Μηδέν άγαν "...
Κι'αν ή σημερινή κατάσταση, έχει απομακρύνει τον άνθρωπο απο την ίδια του τη φύση, έιτε με το τρόπο Δια-τροφής του, όπως τα υβρίδια, είτε με τις ελλείψεις βασικών αγαθών, είτε με την αποδόμηση που υφίσταται η κοινωνία, ας κρατήσουμε τα μαθήματα της ζωής, και ας καταλάβουμε ότι ο αγώνας είναι προσωπικός.
Απο το σπίτι μας ξεκινάμε να ανοικοδομούμε, απο τα παιδιά μας μαθαίνουμε, και αυτά θα παράξουν πολιτισμό και νέα ζωή. Δεν έχουμε μόνο κληρονομήσει μια μεγάλη ιστορία, έχουμε και μια ακόμη μεγαλύτερη υποχρέωση.
Να ενσωματώσουμε ξανά μέσα μας, Θεούς, αξίες, και να τιμήσουμε όλα τα αγαθά που καθημερινά μας δίνονται. Ευδαιμονία και εκτίμηση. Φιλότητα και Υγεία. Μουσική και Αρμονία.
Οι θεοί είναι ουσίες και έννοιες ζωτικής σημασίας για κάθε θνητό. Κάθε θνητός έχει θεϊκά στοιχεία και καλείται να τα αναδείξει και για τα Ιερά του να πολεμήσει .
Δεν υπάρχει ΕΛΛΗΝ άπατρις.... το φιλότιμο και το κέφι, είναι η μέθεξη και η έκσταση, λέξεις που δεν προσδιορίζονται σε καμία άλλη γλώσσα.
Γιατί ο λόγος είναι έρως (είρηκα το ρήμα) και αποζητά την συνεύρεση και την απάντηση. Οι πρόγονοί μας τιμούσαν τον έρωτα ως λόγο και ιερό, και αρκετές τελετές ξεκινούσαν με την αναφορά σε αυτόν.
Ο Έρωτας είναι παιδί της Ειρήνης και του Πολέμου, του Άρη και της Αφροδίτης. Της Διαφορετικότητας και της Φιλότητας. Η διαλεκτική, και οι αντιθέσεις δηλαδή που μέσω εποικοδομητικού Δια-λόγου, γίνονται ο Δία-υλος επικοινωνίας και σύνθεσης καινουριών, καινοτόμων ιδεών και τρόπου ζωής.
Συχνά λέμε μια έγγυο γυναίκα, "Εν-Δια- Φέρουσα". Η φέρουσα έναν Θεό. Αλήθεια πόσο βαρυσήμαντες είναι οι λέξεις μας ! Πόσο κωδικοποιήμενα ή σημαινόμενα τα πάντα γύρω μας !
Με έρωτα γεννιούνται στρατιώτες,και με έρωτα φιλοσοφούν, και με τάξη και δομή και σειρά,και αρετή αναπτύσσονται δεσμοί στα κύτταρα και στο DNA το Ελληνικό, όμοια με την τετρακτύ και τους σχηματισμούς τους σπόρους του ροδιού.
Δεν υπάρχει ερώτηση στο πως να τιμήσεις τη φατριά σου, τη στέγη σου. Όλα ξεκινούν απο την αυτογνωσία.
Κάθε μέρα ας τιμούμε έναν θεό απο τους Ολυμπίους, ως αξίες και βαθύτερες ανάγκες μας προκειμένου να ισορροπούμε.
Οσο Υπάρχει μονάχα ένα τόξο κι ένα βέλος, ο νους μας,δε θα μας αφήνει στην απραγία. Οσο η κοινωνία θα βάλλεται απο πολλά μέτωπα, θα ταλλανίζόμαστε τα βράδυα που θα βλέπουμε τις σφαγές και τις μαχες,που άλλοι λαοί κάνουν, και θα νιώθουμε παράλυτοι στην αναπηρικη καρέκλα, την αναπαυτικη του καναπέ μας . .. Γιατί απλά α-ΔΙΑ-φορούμε .... και δουλοπρεπώς αφηνόμαστε, δίχως κριτική σκέψη και θέληση για ζωή.
Όσο υπάρχει ο Άρης, η γενναιότητα και η μεγαλοφροσύνη , θα χτυπάει σαν καμπάνα στο αυτί σου νεο-Έλληνα, και θα σου δείχνει την αστεία σου φιγούρα ...και την πλαδαρότητα στο σώμα και στο νου.
Όσο υπάρχει Ιστορια, πρέπει να διαγράφουμε πορεία ... Ο ηρωισμός δεν ζυγίζεται .. Ζυγίζεται όμως η κληρονομιά των προγόνων μας και το χρέος, και πλημμυρίζει ολάκερο το σύμπαν .
Και αν καταμετρήσουμε τους φονιάδες της χώρας μας - τους κλέφτες και τους αρχαιοκάπηλους, τους δύσμοιρους τους αμαθείς και τους ωχαδερφιστές,τους δολοφόνους των παλίμψυστων, τις μαριονέτες και τους υποκριτές, τότε έχουμε οχι μόνο έναν, αλλά πάμπολους λόγους να παλέψουμε.
Για όλους αυτούς που μου δώσανε το αίμα, το σώμα, και το νου, πατρίδα για να μένουμε, ιστορία και γράμματα για να γράφουν τα παιδιά μας, νου για να σκεφτούμε και ερωτήσεις να κάνουμε, και απαντήσεις να ζητάμε, οφείλουμε να γινόμαστε κάθε μέρα περισσότερο ενάρετοι, φιλομαθείς και πολέμιοι της Δια-φθοράς..
Για όλους τους πιο πάνω Λόγους... και τους "απο πάνω", τους στρατιώτες τηςΕλλάνιας γης, αυτούς που Δια-φυλλάξαν τον πολιτισμό μας, δεν πρέπει να ζητάμε άδεια για να πολεμήσουμε και να αντισταθούμε, μα το χρέος μας να ΔΙΑ-αισθανθούμε. Ευγνώμονες για όλα τα αγαθά που καθημερίνά λαμβάνουμε, και έχουμε λάβει. Οφείλουμε να μεταλαμπαδεύουμε ως Ιερή Φλόγα την Απολλώνια φλόγα που καίει ακόμα στην Ολυμπία, στους Δελφούς, στην Βεργίνα, και στο Ιδαίον Άντρον.
Είναι καιρός η Ελληνική κοσμοθέαση να μπεί σε κάθε σπίτι, μα περισσότερο στην καρδιά σου ( Κάρα -Διος). Για να γίνει η κάθε μέρα πιότερο συγκλονιστική, πίοτερο γεμάτη απο ιδέες, αξίες και Θεϊκές ουσίες. Απο την Καρδία του Απόλλωνα του Ήλιου-Φαέθωνα, στην Ελληνική Ψυχή.
Είναι τιμή μας που είμεθα Έλληνες. Ας ανατρέξουμε στον Ελληνικό λόγο, ας βρούμε τον σεβασμό στον συνάνθρωπό μας. Ας αναγνωρίσουμε τους Θεούς που καθημερινά συναναστρεφόμαστε, τους συνανθρώπους μας, και ας αναδυθεί το Θείο στοιχείο του Καθενός μας.
Θέλουμε να είμεθα περήφανοι ως Έλληνες !
Μπορούμε να το τηρήσουμε.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΠΟΤΕ ΤΟ ΛΕΓΑΝΕ ΖΩΗ....!

Η διαφορά σε απλά καθημερινά πράγματα στο πέρασμα του χρόνου. Η αντίληψη των πραγμάτων από μια γενιά που έζησε διαφορετικά.

Κ Α Π Ο Τ Ε…	ΣΗΜΕΡΑ…
ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές	έχει δύο
δουλεύαμε οκτώ ώρες	έχουμε χάσει το μέτρημα
είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας	τα λέμε μέσω MSN και Skype
είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας	κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.
πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά	πίνουμε εμφιαλωμένο και…αρρωσταίνουμε
παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες	παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation
είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε	έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα
κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι	κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ… 3000 κυβικών
είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας	δεν έχουμε χρόνο για κανένα….
η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό	είναι ..κουταμάρα
λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό	μας τa λέει ο navigator
ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και…ήμασταν ευτυχισμένοι	ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα…
είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος	τα βλέπουμε στην τηλεόραση
ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά	το λέμε και με SMS
αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια	τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο
τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από ανθρώπους σα το Σεφέρη	παίρνουν από τον Καρβέλα
ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία	δεν πάμε γιατί είναι…μπανάλ και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες
μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.	έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ…
οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή	τραγουδούν με κάτι άλλο.
ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη	ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου
είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».	Λέμε «Αυτός φταίει»…
Τα παιδιά έβλέπαν στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα	βλέπουν τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν…τους κακούς.
νοιαζόμασταν για το γείτονα	τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.
Ζούσαμε με ένα μισθό	ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε
Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό	μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια..
τα δανεικά τα έδινε ο αδελφός	μας δανείζουν οι τράπεζες
δουλεύαμε για να ζήσουμε	ζούμε για να δουλεύουμε
δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο αισιόδοξοι, ακόμη κι ευτυχισμένοι!	έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας…

Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν ζωή….

Η Υγεία, η ισορροπία, ο χαρακτήρας, το μεγαλείο της ψυχής χτίζονται πριν από τη γέννηση

Οι μέλλοντες γονείς είναι οι αρχιτέκτονες της Κοινωνίας του αύριο.

Η αρχαιοελληνική σοφία για την ευγονία
Η σύγχρονη επιστήμη θεωρεί την προγεννητική περίοδο της ζωής, από τη σύλληψη δηλαδή έως τη γέννηση, θεμελιώδους σπουδαιότητας για την υγεία, την ψυχική ισορροπία και τη νοητική ανάπτυξη του ανθρώπου σε όλες τις ηλικίες. Το πώς θα βιωθεί αυτή η πριν από τη γέννηση περίοδος (ρίζες της ζωής), αν θα βιωθεί από τη μητέρα και τον πατέρα (τα συναισθήματά του οποίου περνούν στη μητέρα) με χαρά, με υπερηφάνεια, με αγάπη, αρμονικά ή το αντίθετο, έχει άμεσες επιπτώσεις στην υγεία του παιδιού που θα γεννηθεί, αλλά και του ενηλίκου ανθρώπου, στον οποίο αυτό το παιδί θα εξελιχθεί.

Σύλληψη και κυοφορία αποτελούν την αρχή της ζωής, το θεμέλιο, αφού κατά τη διάρκειά τους γίνεται η βασική διάπλαση του ανθρώπου στις ρίζες του. Ως εκ τούτου έχουν μέγιστη σπουδαιότητα για όλα τα στάδια της ζωής. Ρώτησαν, αιώνες πριν, τον Σωκράτη: από πότε να αρχίσουμε την ανατροφή του παιδιού; Από πότε να μεριμνήσουμε για την υγεία του, τον καλό του χα-
ρακτήρα, την εξυπνάδα του, τη μάθηση των Ηθικών Αξιών της Ζωής;
«εννέα μήνες πριν από τη γέννησή του» απαντάει ο Σωκράτης, αλλά και η πρωτοπορία της σύγχρονης επιστήμης!

Μετά τη γέννηση είναι ήδη αργά! Το παιδί, με όλα του τα όργανα, είναι σχηματισμένο. Το παιδί που γεννιέται είναι ήδη εννέα μηνών! Αυτό σημαίνει ότι οι μέλλοντες γονείς, μεριμνώντας για την υγιεινή και αρμονική ζωή τους, κατά την περίοδο της αναμονής γέννησης του παιδιού τους, φροντίζουν όχι απλά για την υγεία και την ψυχοπνευματική αρμονία του μωρού που θα γεννηθεί αλλά και του αυριανού ενηλίκου ανθρώπου, αυριανού πολίτη. Έτσι προετοιμάζοντας τη σύλληψη και την κυοφορία του παιδιού τους προετοιμάζουν την κοινωνία του μέλλοντος.

Για αυτό ακριβώς οι αρχαίοι Έλληνες, φιλόσοφοι, και νομοθέτες και αναμορφωτές της κοινωνικής ζωής, οι οποίοι είχαν ως ιδανικό του ανθρώπου - πολίτη την υγεία στο σώμα και στο πνεύμα (νους υγιής εν σώματι υγιεί) και το κάλλος (ωραίος σαν Έλληνας) και την αρετή, στα πολιτειακά και νομοθετικά τους συγγράμματα περιέλαβαν σειρά κανόνων ουσιαστικών που αναφέρονται στους γάμους και την τεκνογονία: μια τεκνογονία που την εννοούσαν ως ευγονία (γέννηση ωραίων απογόνων).

Γνώριζαν οι Έλληνες από τα πιο αρχαία χρόνια ότι κατά τους εννέα μήνες της κύησης λαμβάνει χώρα ένας συνεχής πανίσχυρος εμποτισμός του εμβρύου στο φυσικοψυχικό περιβάλλον της μήτρας. Έχει λοιπόν μεγάλη σημασία η φύση, η ποιότητα αυτού του περιβάλλοντος για την πρώτη διαπαιδαγώγηση του κυοφορουμένου ανθρώπου, καθοριστική για τη μετέπειτα ζωή του.

Δεν μας επιτρέπεται πια να αφήνουμε την εγκυμοσύνη χωρίς ενσυνείδητη φροντίδα. Έτσι ο Πλάτων, στους Νόμους (ΣΤ΄ βιβλίο), αφού ασχολείται με την επιλογή των αρχόντων που θα εξασφαλίσουν την ευνομία και ευδαιμονία της ιδανικής Πολιτείας του, αναφέρεται στη συνέχεια στους γάμους και την τεκνογονία. Μεγάλη σημασία έπρεπε να έχει για το ζεύγος να αποκτήσει σωστά παιδιά: «την των παίδων ομαλότητα» (ΣΤ΄ 773).

• Έπρεπε να είναι αποφασισμένοι να προσφέρουν στην πόλη τα ομορφότερα και πιο εύρωστα δυναμικά παιδιά: «ως καλλίστους και αρίστους εις δύναμιν αποδειξομένους παίδας τη πόλει» (ΣΤ΄ 783).

• «Στο διάστημα της τεκνοποιίας πρέπει τα ζεύγη να προσέχουν να μην πράττουν ούτε νοσηρά πράγματα, ούτε βιαιότητες και αδικίες, διότι αυτά εντυπώνονται στα σώματα και τις ψυχές των παιδιών».

• «Αν η αρχή γίνει σωστά, υπάρχει η εγγύηση των θεών ότι όλα θα είναι σωστά» (Νόμοι ΣΤ΄ 775 επ.).

Για αυτόν τον σκοπό άρχοντες - γυναίκες, οι «επίσκοποι επί των γάμων», θα είχαν το ζεύγος υπό την εποπτεία και καθοδήγησή τους.

Στο Ζ΄ βιβλίο των Νόμων, αναφερόμενο στην ανατροφή των παιδιών, που έπρεπε να μην έχουν φόβους και δειλία, αλλά ανδρεία, καλοσύνη και αρετή, γίνεται ρητή αναφορά στο ότι από πολύ νωρίς τίθενται οι βάσεις για το μελλοντικό χαρακτήρα και ότι προπαντός για το σκοπό αυτό «οι γυναίκες, στη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους, έπρεπε ιδιαίτερα να προσέχουν, ώστε να μη δοκιμάζουν ούτε πολλές ηδονές ούτε λύπες, αλλά να ζουν στην περίοδο αυτή τιμώντας την, φροντίζοντας να είναι ήρεμες, χαρούμενες, με καλή διάθεση» (Ζ΄ 792).

«Η διάνοια της εγκύου πρέπει να είναι ήρεμη, γιατί, κατά την κύηση, τα παιδιά απορροφούν τη ζωή από τη μητέρα, όπως τα φυτά από τη γη», μας αναφέρει ο Αριστοτέλης (Πολιτικά 1335a-1335b).

Οι Αρχαίοι Έλληνες έβλεπαν τόσο στενή τη σχέση της Γαίας και αργότερα της Δήμητρας (Δημήτηρ-Γη-Μήτηρ) με την ανθρώπινη Μητέρα, ώστε στις εορτές προς τιμή της Δήμητρας, τα Θεσμοφόρια, μυούσαν τις νεαρές παντρεμένες γυναίκες στον μελλοντικό μητρικό τους ρόλο. Εκείνες, αλήθεια, είχαν την ευθύνη της διατήρησης των «θεσμών»: της διατήρησης δηλαδή του κάλλους και της αρετής της ελληνικής γενιάς. Στα «Θεσμοφόρια», όπου μετείχαν μόνον παντρεμένες γυναίκες, προβλεπόταν διαδικασία κάθαρσης (την πρώτη ημέρα) με την επαφή τους με τη γη και τέλος μύηση στην «Καλλι-γένεια» (την τέταρτη ημέρα της εορτής), τη δημιουργία δηλαδή ωραίων απογόνων.

Προπαντός όμως στην Πυθαγόρεια σκέψη βλέπουμε το γάμο και την τεκνογονία να συνδέονται άμεσα με την αρμονία, ευνομία και ειρηνική διαβίωση, η οποία προσδοκάται για την πόλη και η οποία πρέπει να επαναλαμβάνει την αρμονία του Σύμπαντος Κόσμου. Ο Πυθαγόρειος Όκελλος ο Λευκανός («Περί της του παντός φύσεως»), περιγράφοντας πρώτα τη γένεση και αρμονική διάταξη του κόσμου, συνεχίζει περί της γενέσεως των ανθρώπων, με συμβουλές «υγείας» και «σωφροσύνης» για το γάμο και την τεκνοποιία, ορίζοντας ότι: «πρέπει να γίνεται με σεβασμό των ορθών νόμων», με «σύμπραξη δηλαδή της σωφροσύνης και της οσιότητας» και ότι «αυτή είναι η αιτία της βιαιότητας πολλών ανθρώπων, ότι από τους πολλούς επιχειρείται τεκνοποιία με κτηνώδη και αλόγιστο τρόπο» (επίσης και Ιαμβλίχου, Πυθαγορικός βίος, 208 επ.).

«Δεν αρκεί να πληθαίνουν οι απόγονοι στις οικογένειες και να κατακυριεύουν τη γη, αλλά το σπουδαιότερο, πρέπει να γεννιούνται ωραίοι άνθρωποι (όχι μόνον πολλά αλλά και ωραία παιδιά πρέπει να αποκτά κάθε οίκος). Χάρη σε αυτό και οι πόλεις θα είναι ευνομούμενες και τους οίκους τους θα διοικήσουν με σύνεση και τους θεούς θα κάνουν φίλους τους».

Οι ιδέες των ανθρώπων όμως φαίνονται και στα θεατρικά έργα της εποχής τους. Στην κωμωδία του Αριστοφάνη «Θεσμοφοριάζουσες», η ευθύνη των μητέρων για τις αρετές ή τα ελαττώματα των παιδιών τους διακηρύσσεται από τις γυναίκες του χορού:

«Έπρεπε όποια γυναίκα έχει γεννήσει
άνδρα χρήσιμο για την πόλη,
στρατηγό ή ταξίαρχο, να της δίνουν τιμητική θέση στις γιορτές
κι αν έχει κάνει δειλό, τριήραρχο πονηρό
ή κυβερνήτη ανίκανο,
να κάθεται πίσω από την πρώτη κουρεμένη
και τα λεφτά της δεν θάπρεπε
να δίνουν τόκο.
Δεν αξίζει να γεννούν τόκο τα λεφτά σου
αφού έχεις γεννήσει τέτοιο γιο»!

Σύγχρονος Αγγλος βιολόγος, ο Sir F.T. King, βεβαιώνει τους πολιτικούς της πατρίδας του: «αν θέλετε να βελτιώσετε την υγεία του λαού ασχοληθείτε με τους εννέα μήνες της κύησης». Ας αποφασίσουν οι γονείς με μεγάλη αγάπη, εκτίμηση, τρυφερότητα και θαυμασμό ο ένας για τον άλλον, να ζήσουν, ’νδρας και Γυναίκα, την ένωσή τους, προετοιμάζοντας τη σύλληψη του παιδιού τους.

Για όλα τα επαγγέλματα προετοιμάζουμε τους νέους. Ας αποφασίσουμε να τους προετοιμάσουμε για το πιο σπουδαίο έργο τους: έργο της δημιουργίας της Νέας Ζωής, της δημιουργίας μιας Υγιούς, Ευγενούς και Ειρηνικής Κοινωνίας.

Να θεωρείς μεγάλη μόρφωση εκείνη που θα σου δώσει την ικανότητα να υποφέρεις την αμορφωσιά.

Πυθαγόρας ο Πρώτος διδάσκαλος της αυτογνωσίας (580-500 π.Χ.). Ο μέγας αυτός μύστης επέβαλε πρακτικά στους μαθητές του την άσκηση της αυτογνωσίας.

Ο Πυθαγόρας επέβαλε στους μαθητές του να εφαρμόζουν στη ζωή τους τις αρετές:
α) της ευσέβειας. "Θεόν τίμα, πρώτα και σέβου".
β) της ευορκίας. "Σέβου όρκον" που θα πει συνέπεια και ακριβή τήρηση του όρκου που δόθηκε, αλλά και κάθε υπόσχεσης.
γ) τιμή προς τους γονείς. "Τους γονείς τίμα".
δ) της εγκράτειας. "Ειθίζεο, γαστρός μεν πρώτιστα και ύπνου, λαγνείας, θυμού...", δηλ. να συνηθίζεις να κυριαρχείς στις επιθυμίες πρώτα, πρώτα του φαγητού και του ποτού, του ύπνου, των αφροδισίων, της οργής (θυμού). Απόφευγε τις αισχρές πράξεις και με άλλους και μόνος.
ε) της δικαιοσύνης. "Δικαιοσύνην ασκείν έργω τε λόγω τε".
στ) να γνωρίζουν ότι πεπρωμένο είναι όλοι ανεξαιρέτως να πεθαίνουν. `Αρα να είναι πάντα έτοιμοι, αγνοί και ενάρετοι. "Γνώθι θανέειν, πέπρωται άπασι".
ζ) της λιτότητας. "Υγείας της περί το σώμα χρη έχειν· αλλά μέτρον (το κανονικό ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο) ποτού, σίτου, γυμνασίων". `Αριστη συμβουλή και προτροπή.
η) η ελευθερία, μεγάλο αγαθό· αρετή η διαφύλαξή της. "Μηδέ ανελεύθερον ίσθι· επί πάσι μέτρον άριστον".
θ) Δια της καθάρσεως του σώματος και της ψυχής σώζεται το Εγώ.
ι) συνεχής επιδίωξη της φρόνησης. "Ηνίοχον γνώμιν στήσας καθύπερθεν αρίστην" δηλ. πάνω απ' όλα ας έχεις άριστο κυβερνήτη το νου.

Το κορύφωμα όμως της πρακτικής εφαρμογής της αυτογνωσίας απ' τους Πυθαγόρειους κατορθωνόταν με τον αυτοέλεγχο κάθε βράδυ πριν τον ύπνο με τα πολυθρύλητα τρία ερωτήματα: Οι περίφημοι αυτοί στίχοι των "χρυσών επών" (στίχ. 40-45) έχουν ως εξής:
"Μηδ' ύπνον μαλακοίσιν επ' όμμασι προσδέξασθαι. Πριν των ημερινών έργων λογίσασθαι έκαστον·΄Πη παρέβην; Τι δ' έρεξα; Τι μοι δέον ούκ ετελέσθη; Αρξάμενος δ' από πρώτου επέξιθι και μετέπειτα. Δεινά μεν εκπρήξας επιπλήσσεο· χρηστά δε τέρπου. Ταύτα πόνει· ταύτ' εκμελέτα· τούτων χρη εράν σε".

Δηλ. κατά πιστή και κατά λέξη μετάφρασή μας: μη δεχθείς ποτέ στα μάτια σου τον ύπνο πριν εξετάσεις προσεκτικά ένα ένα τα έργα της ημέρας εκείνης ρωτώντας τον εαυτό σου: σε ποια έσφαλα; Τι καλό έκανα; Τι έπρεπε να κάνω και το παρέλειψα;

Αφού αρχίσεις από το πρώτο έργο της ημέρας προχώρα μέχρι το τελευταίο. Έπειτα από τον έλεγχο να επιπλήττεις (καταδικάζεις) τον εαυτό σου για τις κακές πράξεις για δε τις καλές να ευχαριστιέσαι ολόψυχα. Μ' αυτά ασχολήσου, αυτά μελέτα με προσοχή, αυτά είναι ανάγκη να αγαπήσεις με ζήλο.Τα σχόλια περιττεύουν.

Μόνο η περικοπή αυτή, απ' τη διδασκαλία των Πυθαγορείων αν παρέμενε, θα ήταν ικανή να δείξει το υπέροχο ηθικό της ύψος. Κι όμως πέρασαν 2500 χρόνια και τη θαυμάσια αυτή μέθοδο, της ανύψωσης του Εγώ σε μεγαλειώδη θέση, με τον αυτοέλεγχο και την καθημερινή αυτοκριτική, δεν επιχείρησαν να εφαρμόσουν οι παιδαγωγοί στην εκπαίδευση των νέων.

Δεν είναι παράδοξο. Η καθολίκευση της εκπαίδευσης μόλις απ' τις αρχές του 19ου αιώνα άρχισε και στον 20ό επιβλήθηκε συστηματικότερα. Έπειτα κατά τους δυο αυτούς τελευταίους αιώνες οι επιστημονικές επιτυχίες των ερευνητών στις θετικές λεγόμενες επιστήμες θάμπωσαν τους συντάκτες των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και πίστεψαν στην παντοδυναμία της ετερογνωσίας και για την αυτογνωσία δεν έμεινε θέση...

Να μια σημαντική και κεφαλαιώδης ατέλεια των εκπαιδευτικών μας προγραμμάτων όλων των βαθμίδων.

Είναι ακατανόητο όσο και απαράδεκτο να αφιερώνονται τόσοι κόποι και μόχθοι και δαπάνες και αγωνίες και να δοκιμάζονται πικρίες και απογοητεύσεις για την ετερογνωσία και για την αυτογνωσία, αυτό τούτο το "νοούν", το εκλεκτό και το μεγάλο και το θείο Εγώ, να μη διατίθενται ούτε λίγα λεπτά της ώρας κάθε μέρα.

Επιβάλλεται σήμερα, όταν ο άνθρωπος έχει τέτοιες καταπληκτικές επιτυχίες στην ετερογνωσία, να στραφεί και στην αυτογνωσία. Τι ωφελεί αν οι επιστήμονες πέτυχαν να "ζυγίσουν" τα άστρα και να υπολογίζουν το βάρος τους ή να μετρούν τον αριθμό των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων των ατόμων της ύλης και με τη διαταραχή της αναλογίας της σύνθεσής τους να αποδεσμεύουν την γιγάντια ενέργεια που εκλύουν, αν δεν αποκαλύψουν και δεν αξιοποιήσουν και την μέσα στο Εγώ, εξίσου αξιοθαύμαστη δυναμικότητα;

Κάθε πνευματική ή ηθική κατάκτηση συντελείται με τον ανθρώπινο νου. Το Εγώ νοεί, επινοεί, θαυματουργεί στις αποκαλύψεις των νόμων της φύσης.

Δεν θα αποκάλυπταν περισσότερα και ωφελιμότερα οι επιστήμονες ερευνητές, αν διέθεταν ισόρροπο χρόνο για τη μελέτη της φύσης του Εγώ του ανθρώπου και υπεδείκνυαν σε κάθε άνθρωπο την αυτοπροσπάθεια για αυτομελέτη και αυτοκαλλιέργεια των δυνατοτήτων του;

"Εις εαυτόν συνελού..." (στον εαυτό σου συγκεντρώσου) παραγγέλει ο αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος, "ένδον βλέπε" (μέσα σου βλέπε) "ένδον η πηγή του αγαθού και αεί αναβλύειν δυναμένη εάν αεί σκάπτης".

Ώστε, η πηγή του αγαθού (αυτού δηλ. που σώζει και ωφελεί) αναβλύζει μέσα απ' το Εγώ, αν όμως πάντοτε ανασκάπτεται (επίμονα προσπαθεί το ίδιο το Εγώ, δια του στοχασμού να αυτοαποκαλυφθεί) και αυτοκαλλιεργείται και αξιοποιεί τις ικανότητές του και αυτοδιερευνάται και καταστέλλει τις ορμές και τα πάθη του. Αν γίνεται συνεχώς αυτή η προσπάθεια, τότε και διαυγής σαν την πηγή του νερού, θα αναβλύζει από μέσα του και θα πλημμυρίζει το Είναι του από χαρά και ευτυχία.

Το κλειδί, λοιπόν, της θύρας δια της οποίας διερχόμενος ο άνθρωπος κατευθύνεται στην ευδαιμονία είναι η αυτογνωσία.

Με την αυτογνωσία φερόμαστε ταχύτερα και σταθερότερα στη γνώση και στη μάθηση, των οποίων την ακρότατη βαθμίδα κατέχει η απροσπέλαστη για τον άνθρωπο Σοφία. Φτάνουμε στη δυνατή γαλήνη και ηρεμία πνεύματος και ψυχής, προϋποθέσεων της ευτυχίας. Οδηγούμαστε με την ηθική διαβίωση, στην τελείωση, τον μοναδικό αλλά και ύψιστο σκοπό της γήινης ύπαρξης του ανθρώπου.

Δανεικά κι αγύριστα στον Ιουδαιοχριστιανισμό

«Εάν δανείζητε παρ' ων ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα, πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί ύ­ψιστου, ότι αυτός χρηστός εστίν επί τους αχάριστους και πονηρούς» (Κατά Λουκάν 6: 34-35).

[Μετάφραση: «Εάν δανείζετε σ' εκείνους, από τους οποίους περιμένετε να πάρετε πίσω τα δανεικά, ποια ευμένεια σας αρμόζει; Διότι και οι αμαρτωλοί δανείζουν τους αμαρτωλούς, για να λάβουν από αυτούς τα ίσα. Αλλά σεις να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να ευεργετείτε και να δανείζετε, χωρίς να αποβλέπετε σε καμμία ανταπόδοση και θα είναι ο μισθός σας πολύς και θα είστε παιδιά του Υψίστου, διότι και αυτός είναι αγαθός και ευερ­γετικός και προς αυτούς ακόμη τους αχάρι­στους και πονηρούς».]

Ο ισχυρισμός «να δανείζετε, χωρίς να αποβλέπετε σε καμμία ανταπόδοση» αλλάζει το νόημα του ρήματος «δανείζω». Σημαίνει πλέον «χαρίζω». Το αποκαλούμενο και «ιερό βιβλίο» αποτέλεσε για μία και πλέον χιλιετηρίδα το μόνο ανάγνωσμα για τα εκατομμύρια των Ελλήνων που βρέθηκαν κάτω από τον ζυγό της ιδεολογικής και φυσικής αυτής παρακμής του Ελληνισμού.

Στα δύο αυτά αποσπάσματα του «ευαγγελιστού» Λουκά συναντάμε τους ακρογωνιαίους λίθους της εθνικής μας συντριβής:
1. Την υλική μας εξουθένωση συστήνοντας: «Σκόρπιζε τα χρήματά σου σε όποιον απατεώνα σου ζητάει δανεικά και αγύριστα».
2.Τον ηθικό μας εκμαυλισμό προτείνοντας ως παγκόσμια πρωτοτυπία να αγαπάμε τους εχθρούς μας.
Όσον αφορά το πρώτο, οι «οικονομικές» συμβουλές που υπάρχουν στο «ιερό βιβλίο» συνοψίζονται στην φράση: «Οι καλοί χριστιανοί πρέπει να πεθαίνουν στην πείνα».

Όσον αφορά το δεύτερο, «Πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών», έχουμε φτάσει σε τέτοια ηθική και πνευματική κατάντια που μας έπεισαν πως πρόκειται για μια ύψιστη φιλοσοφική αρχή που δεν κατάφεραν ούτε οι φιλόσοφοι πρόγονοί μας να διατυπώσουν.

Συμπέρασμα λανθασμένο αλλά βολικό: Ο Χριστιανισμός είναι ανώτερος του Ελληνισμού.
Επειδή το παράλογο έχει μεταβληθεί σε εγγενές χαρακτηριστικό του Έλληνα, με την λογική αυτή θα έπρεπε ο Ισοκράτης να γράφει λόγια αγάπης προς τους Πέρσες, ο Κολοκοτρώνης και όλοι οι αγωνιστές της Επανάστασης θα έπρεπε να πετάξουν τα όπλα τους και να αγκαλιάσουν τον πολυλατρεμένο τους εχθρό τον Τούρκο, οι ελληνικοί πληθυσμοί να στήσουν αγάλματα στους εκπολιτιστές Βανδάλους και στους γενοκτόνους κάθε φυλής και ιδεολογίας που ασέλγησαν στο έθνος μας.

Το σωσίβιο είναι επικίνδυνο

«Το σωσίβιο είναι επικίνδυνο για τη ζωή σας»
Εάν έχετε σιλουέτα σε σχήμα μήλου και όχι σε σχήμα αχλαδιού, με τάση να σχηματίζονται «παχάκια» γύρω από τη μέση σας και σταδιακά δημιουργούν ένα «χαριτωμένο» σωσίβιο, σίγουρα γνωρίζετε πόσο πολύ δύσκολο είναι να απαλλαγείτε από αυτό. Εκείνο που ίσως δεν γνωρίζετε είναι πόσο πραγματικό επικίνδυνο είναι το «σωσίβιο» (περισσότερο από το λίπος στους μηρούς ή στα οπίσθια), επειδή αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη, καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, υψηλή αρτηριακή πίεση και άλλα ακόμη σοβαρότερα. Δυστυχώς όταν το λίπος εγκαθίσταται στη μέση σας, ακόμη και αυστηρή δίαιτα και άσκηση σπάνια έχουν αποτέλεσμα.
Ωστόσο, υπάρχει ένας απλός τρόπος που μπορεί να αποδώσει! Ο τρόπος αυτός, όχι μόνον θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από το «σωσίβιό σας» αλλά θα συμβάλλει, μαζί με την δική σας προσπάθεια, να αποτραπούν προβλήματα υγείας στο μέλλον.
Βραχυπρόθεσμα: Θα έχετε καλύτερη εμφάνιση!
Μακροπρόθεσμα: Μπορείτε να ζήσετε περισσότερο!
Είναι τόσο απλό!! Πώς; Ο στόχος είναι να αλλάξει η βιοχημεία του οργανισμού σας, έτσι ώστε να λάβει το μήνυμα ότι «όλα είναι καλά» – «όλα είναι σε τάξη» και να αφήσει το λίπος να φύγει και όχι να αποθηκευτεί γύρω από την μέση σας.

Ποια είναι η αιτία;
Ο κύριος λόγος που ορισμένα άτομα συγκεντρώνουν περισσότερο λίπος γύρω από την μέση τους, ενώ άλλοι όχι, είναι λόγω της δράστης της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης. Εκατομμύρια χρόνια πριν, το ανθρώπινο σώμα σχεδιάστηκε για να αντιδρά γρήγορα στους κινδύνους. Όπως τα άγρια ζώα βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση, έτσι και ο άνθρωπος έπρεπε να μπορεί να αγωνιστεί, να παλέψει ή να τρέξει αμέσως, εάν βρισκόταν σε κίνδυνο. Όταν ο εγκέφαλος πιστεύει ότι η ζωή μας βρίσκεται σε κίνδυνο προχωρεί αυτομάτως στην απελευθέρωση αδρεναλίνης και κορτιζόλης. Αυτή η αντίδραση είναι απίστευτα έξυπνη και πολύ αποδοτική.
Παρέχει άμεση ενέργεια για 5-10 λεπτά που δίνει την δυνατότητα στο ανθρώπινο σώμα να αντιδράσει πολύ γρήγορα σε επικίνδυνες καταστάσεις. Στην εποχή μας, πολλά άτομα ζουν κάτω από την επίδραση του χρόνιου άγχους (στρες). Αλλά ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να κάνει διάκριση ανάμεσα:
Στην καθυστερημένη άφιξη του τρένου με συνέπεια την αργοπορία σας από π.χ. ένα σημαντικό ραντεβού, Στο αυξανόμενο χρέος στην Τράπεζα, Τους εκνευριστικούς συναδέλφους στην εργασία, Τις οικογενειακές διαφορές και … Στο πραγματικά απειλητικό για τη ζωή του ανθρώπου άγχος (στρες). Γι΄αυτό αντιδρά ακριβώς το ίδιο σε όλα. Το πρόβλημα με τον σύγχρονο τρόπο ζωής είναι ότι το άγχος είναι σχεδόν συνεχές και δεν έρχεται μόνον όταν κάτι σοβαρό μας συμβαίνει.
Εάν λοιπόν δεν έχετε κάποια έντονη σωματική φυσική αντίδραση (όπως το σώμα σας περιμένει να κάνετε), όλη αυτή η έξτρα ενέργεια, με την μορφή του λίπους και της γλυκόζης, μη έχοντας πουθενά αλλού να πάει, θα «καθίσει» στο σώμα σας. Έντονη επιθυμία για φαγητό που δεν μπορείτε να ελέγξετε. Μετά από ένα αγχωτικό γεγονός, τα επίπεδα της κορτιζόλης στο αίμα συχνά παραμένουν σε υψηλά επίπεδα για κάποιο χρονικό διάστημα, αυξάνοντας εξαιρετικά την όρεξη, επειδή ο οργανισμός σκέφτεται ότι θα πρέπει να εφοδιαστεί με καύσιμα μετά από το στρεσογόνο γεγονός.
Αυτό σημαίνει ότι κάτω από συνεχή πίεση, αρκετά συχνά, οι άνθρωποι αισθάνονται συνεχώς πεινασμένοι. Ακόμη χειρότερα, το σώμα τους, τους προτρέπει να κάνουν απόθεμα από «ειδική» τροφή που θεωρεί ότι θα είναι πιο χρήσιμη μετά από όλη αυτή την «δραστηριότητα»: Η ειδική αυτή τροφή συνήθως είναι υδατάνθρακες (όπως ζάχαρη) και λίπη. Είναι ακριβώς το είδος της τροφής με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λιπαρά, του «fast food» για το οποίο πολλά άτομα έχουν έντονη επιθυμία.

Γιατί το λίπος εγκαθίσταται γύρω από τη μέση!
Αν δεν πολεμήσετε ή δεν τρέξετε (όπως το σώμα σας περιμένει να κάνετε), το λίπος και η περίσσια γλυκόζης μέσα στο σύστημά σας, θα εναποτεθεί ως λίπος γύρω από την μέση σας. Και εάν φάτε κάτι ζαχαρούχο ή λιπαρό ως συνέπεια του μετά – στρες κύματος όρεξης που θα σας κατακλίσει, το βάρος που θα πάρετε από αυτό θα καθίσει επίσης γύρω από την μέση σας. Ο λόγος που το λίπος στοχεύει την μέση σας είναι επειδή η μέση είναι κοντά στο συκώτι, από όπου μπορεί πιο γρήγορα να μετατραπεί και πάλι σε ενέργεια, εάν χρειαστεί. Εκεί το σώμα εξασφαλίζει την προστασία που θα χρειαστεί για την επόμενη επίθεση στρες.
Η αλήθεια είναι ότι το σώμα απλά και μόνον προσπαθεί να βοηθήσει. Για να συνεχίσει να παρέχει την ενέργεια που νομίζει ότι χρειάζεστε, προσπαθεί να κρατήσει μια βολική αποθήκη λίπους έτοιμη για άμεση χρήση και δημιουργεί πόθο για ειδικές τροφές αυξάνοντας την όρεξη, για να εξασφαλιστεί η καλή τροφοδότηση του οργανισμού με τα αναγκαία καύσιμα.

Έχετε άγχος; (στρες)
Εάν εντοπίσετε τον εαυτό σας στην παρακάτω λίστα, τα επίπεδα της κορτιζόλης σας είναι πιθανό να είναι υψηλά:
• Τάση να κερδίζετε λίπος στην κοιλιά
• Αυξημένη όρεξη
• Αυξημένη έντονη επιθυμία για ψωμί, καφεΐνη, αλκοόλ, γλυκά, σοκολάτα, κέικ, (οποιοσδήποτε συνδυασμός υδατανθράκων και λιπών όπως σοκολάτα και κέικ, έχει ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες)
• Το ανοσοποιητικό σας σύστημα είναι χαμηλό (έχετε συχνά κρυολογήματα και λοιμώξεις)
• Πονοκέφαλοι
• «Τρώτε» τα νύχια σας
• «Τρίζετε» τα δόντια σας
• Υψηλή χοληστερόλη (εάν δεν το γνωρίζετε, να τα ελέγξετε)
• Διακυμάνσεις σακχάρου στο αίμα
• Πεπτικά προβλήματα (όπως φούσκωμα και μετεωρισμός)
• Πόνοι στο στήθος (θα πρέπει να δείτε τον γιατρό σας εάν έχετε πόνους στο στήθος, αλλά η επίδραση των ορμονών του στρες μπορεί να μιμηθεί τα καρδιακά προβλήματα)
• Μυϊκοί πόνοι και πόνοι γενικώς
• Πόνοι στους ώμους και στον αυχένα (οι ορμόνες του στρες διατηρούν ορισμένους μύς τεταμένους έτοιμους για μάχη ή φυγή)
• Απώλεια μαλλιών
• Ανωμαλίες στην περίοδο ή καθόλου περίοδο
• Δυσκολία στην συγκέντρωση ή αμνησία
• Κατάθλιψη
• Έντονα προεμμηνορροϊκά συμπτώματα (PMS)
• Βραδύς μεταβολισμός (γεγονός που σε γενικές γραμμές καθιστά πιο δύσκολο να χαθεί βάρος)
• Χαμηλή σεξουαλική διάθεση
• Κόπωση, αλλά αδυναμία να κοιμηθείτε καλά
• Ξυπνάτε στην μέση της νύχτας, δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε πάλι και στην συνέχεια απεγνωσμένα θέλετε να συνεχίσετε τον ύπνο το πρωί την ώρα που όμως θα πρέπει να σηκωθείτε.

Έχετε κάποιο πρόβλημα;
Για την μέτρηση του λίπους γύρω από την μέση, ο ΔΜΣ (Δείκτης Μάζας Σώματος), δεν είναι ο καλύτερος τρόπος. Η καλύτερη μέτρηση είναι η διαφορά στο μέγεθος μεταξύ της μέσης και των γοφών σας. Αυτό είναι το αληθινό μέτρο του λίπους γύρω από την μέση και ο καλύτερος δείκτης του κατά πόσον θα έχετε την ευκαιρία να αποφύγετε τους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με αυτό.
Μετρηθείτε: Με μία μεζούρα μετρήστε την μέση σας (στο στενότερο σημείο) και στην συνέχεια μετρήστε τους γοφούς σας (στο φαρδύτερο σημείο). Υπολογίστε (διαιρώντας την μέση με τους γοφούς) και βρείτε την αναλογία. Παράδειγμα:
Μέση 86 εκατοστά (34 inches) διαιρούμενο με Γοφούς 94 εκατοστά (37 inches) = 0.91
Εάν ο υπολογισμός σας δίνει αποτέλεσμα μεγαλύτερο από 0.80 τότε έχετε επίσημα σιλουέτα «μήλου» και θα πρέπει να αναλάβετε αμέσως δράση. Για τους άνδρες η ζώνη κινδύνου είναι όταν ξεπερνά το 0.95

Γιατί το σωσίβιο είναι επικίνδυνο για την υγεία;
Το λίπος στο σώμα δεν συμπεριφέρεται παντού με τον ίδιο τρόπο. Ενδεχομένως το λίπος γύρω από τη μέση να έχει αποκλειστικά τον δικό του τρόπο σκέψης. Είναι δεδομένο ότι αυτό το «τοξικό λίπος» είναι πολύ περισσότερο μεταβολικά ενεργό από το λίπος που βρίσκεται οπουδήποτε αλλού, επειδή αυξάνει τον κίνδυνο, όπως προαναφέρθηκε, καρδιακών παθήσεων, υψηλής πίεσης του αίματος, την πιθανότητα για εγκεφαλικό επεισόδιο, διαβήτη και άλλες σοβαρές παθήσεις. Ένα όμως από τα μεγαλύτερα προβλήματα που προκαλεί είναι: Η Αντίσταση στην Ινσουλίνη

Η Αντίσταση στην Ινσουλίνη
Όταν αυξάνεται το σάκχαρο στο αίμα (αποτέλεσμα του άγχους ή της διατροφής), ο οργανισμός απελευθερώνει ινσουλίνη για να βοηθήσει στην μετακίνηση της γλυκόζης από το αίμα προς τα κύτταρα όπου θα μετουσιωθεί σε ενέργεια.
Αλλά εάν δεν χρειάζεστε αυτή την ενέργεια (για να πολεμήσετε ή για να τρέξετε), ο προεπιλεγμένος μηχανισμός είναι η αποθήκευση της γλυκόζης ως λίπος. Εάν το άγχος συνεχίζεται (όπως συνήθως γίνεται), τα επίπεδα της κορτιζόλης παραμένουν υψηλά και ο οργανισμός ενεργοποιεί την παραγωγή σακχάρου στο συκώτι και στους μύες ώστε να παραχθεί επί πλέον καύσιμο (ενέργεια).
Ως αποτέλεσμα έχουμε την παραγωγή περισσότερης ινσουλίνης για να διαχειριστεί αυτή την επιπλέον γλυκόζη στο αίμα. Με όλες αυτές τις υπερωρίες, ο οργανισμός απλά δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην ινσουλίνη με τον ίδιο τρόπο που συνήθιζε (προ άγχους), με συνέπεια την πιθανότητα να αποκτήσετε δυσανεξία στην ινσουλίνη ή αλλιώς: Αντίσταση στην ινσουλίνη.

Ποιες είναι οι επιλογές σας:
Υπάρχουν τέσσερις τρόποι που μπορείτε να ακολουθήσετε για να απαλλαγείτε από αυτό το επικίνδυνο και αντιαισθητικό σωσίβιο. Αποτελείται από απλές αλλαγές στον τρόπο που:
1.Τρώτε
2.Παίρνεται συμπληρώματα διατροφής
3.Προσεγγίζετε το άγχος σας
4.Γυμνάζεστε
Εάν ακολουθήσετε ακριβώς αυτές τις οδηγίες για διάστημα 3 μηνών, είναι σίγουρο ότι θα δείτε μία εξαιρετικά σημαντική αλλαγή στο σχήμα του σώματός σας και βεβαίως θα βελτιωθεί πολύ η μακροπρόθεσμη υγεία σας.

Τρώτε υγιεινά – ΜΗΝ κάνετε δίαιτα !!
Υπάρχει μία πιθανότητα ο τρόπος διατροφής σας υποσυνείδητα να πληροφορεί το σώμα σας ότι είναι κάτω από πίεση (στρες). Αν περιορίσετε την τροφή σας ή μειώσετε τις θερμίδες που προσλαμβάνετε, τότε το σώμα σας αναπόφευκτα σκέφτεται ότι «θα πεινάσω» και αυτό του προκαλεί άγχος. Θα επιβραδύνει τον μεταβολισμό σας για να διατηρήσει, τα πολύτιμα για εκείνον, αποθέματα λίπους που έχετε. Επιπλέον, εάν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας παρουσιάζουν διακυμάνσεις (όπως συμβαίνει στις περισσότερες γυναίκες), το σώμα σας θα απελευθερώσει αδρεναλίνη που είναι η ίδια ορμόνη που απελευθερώνει όταν βρίσκεται σε άγχος (στρες).
Για άλλη μια φορά ενθαρρύνεται το σώμα σας να αποθηκεύσει λίπος. Η λύση είναι να βρούμε έναν τρόπο διατροφής που να πληροφορεί το σώμα ότι «όλα είναι καλά» και να το καθησυχάζει ότι δεν βρίσκεται κάτω από πίεση – άγχος.

Πρόγραμμα διατροφής 3 μηνών
Ο στόχος είναι να ακολουθήσουμε κατά 80% το πρόγραμμα σωστής διατροφής και να επιτρέψουμε στον εαυτό μας ένα 20% για τις ανθρώπινες ατασθαλίες μας.
Δεν μιλάμε για «καλά» και «κακά» τρόφιμα γιατί αυτό προκαλεί ενοχές. Αντί αυτού θα προσπαθήσουμε να σκεπτόμαστε το φαγητό μας ως: «Υγιεινό» ή «Ανθυγιεινό» Προσπαθήστε να επιμείνετε σε αυτούς τους απλούς κανόνες:

1) Σταματήστε να κάνετε δίαιτα: Σταματήστε να κάνετε δίαιτα (ναι είναι αλήθεια!) και μη μετράτε θερμίδες, αλλιώς το σώμα σας θα σκεφθεί ότι «θα πεινάσω» και θα αυξήσει τα επίπεδα του στρες (που συμβάλλουν στην αποθήκευση λίπους).
Εάν παραλείψετε το πρωινό εντελώς, το σώμα σας καταγράφει αμέσως την πείνα και προσκολλάται σφιχτά προστατεύοντας τις αποθήκες του λίπους του.

2) Τρώτε λίγο και συχνά: Προσπαθήστε να διατηρήσετε σταθερά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας καθώς και τα επίπεδα ενέργειας, τρώγοντας κάτι κάθε τρείς ώρες. Απλά τρώτε Πρωινό, Μεσημεριανό και Βραδινό καθώς και ένα σνακ ενδιάμεσα στο πρωινό και ένα ακόμη στα μέσα του απογεύματος και μην αφήνετε περισσότερο από 3 ώρες ανάμεσα σε όλα αυτά τα γεύματα.
Βεβαίως προσπαθήστε να μην τρώτε υδατάνθρακες μετά από τις 6 το απόγευμα. Με τον τρόπο αυτό θα σταματήσει η μεγάλη σας επιθυμία για γλυκά και παρόμοια είδη. Καθώς τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα θα σταθεροποιούνται, οι εναλλαγές της διάθεσής σας δεν θα είναι πια τόσο έντονες. Τα επίπεδα της κορτιζόλης μειώνονται και εσείς αυτόματα αισθάνεστε πιο ευτυχισμένοι και πιο ήρεμοι.

3) Καταργείστε την ζάχαρη και τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες. Αποφύγετε τις τροφές που ανεβάζουν γρήγορα το σάκχαρο στο αίμα σας γιατί στην συνέχεια καθώς το σάκχαρο πέφτει, το σώμα απελευθερώνει αδρεναλίνη και κορτιζόλη για να το σταθεροποιήσει και πάλι. Σαν εναλλακτική λύση μπορείτε να τρώτε προϊόντα από σιτάρι ολικής αλέσεως.

4) Προσθέστε πρωτεΐνη σε κάθε γεύμα: Η πρωτεΐνη επιβραδύνει τον ρυθμό με τον οποίο το στομάχι επεξεργάζεται την τροφή, όπως επίσης επιβραδύνει το γρήγορο πέρασμα των υδατανθράκων από αυτό. Όσο το συντομότερο προσθέσετε μία πρωτεΐνη (ζωική ή φυτική) στους υδατάνθρακες που τρώτε, τόσο αλλάζετε προς έναν πιο αργό ρυθμό απελευθέρωσης των υδατανθράκων και αυτό είναι πάρα πολύ καλό. Οι πρωτεΐνες βοηθούν στον έλεγχο της ινσουλίνης, επειδή επιβραδύνουν τον ρυθμό της πέψης. Επίσης προωθούν την παραγωγή γλυκογόνου, το οποίο λειτουργεί με αντίθετο τρόπο από την ινσουλίνη, αυξάνοντας την γλυκόζη του αίματος και ενθαρρύνοντας το σώμα να κάψει λίπος για να παράγει ενέργεια.

5) Τρώτε Απαραίτητα Λιπαρά Οξέα: Μία δια βίου διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, μπορεί να σημαίνει ότι καταναλώνετε λιγότερο κορεσμένο λίπος, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, άθελά τους, έχουν σοβαρές ελλείψεις στα Καλά Λιπαρά – τα Απαραίτητα Λιπαρά Οξέα. Όπως υποδηλώνει το όνομά τους, τα Απαραίτητα Λιπαρά Οξέα (EFAs) είναι απαραίτητα και μπορείτε να τα πάρετε μόνον από την διατροφή σας. Ο οργανισμός σας δεν μπορεί να τα κατασκευάσει, έτσι πρέπει να υπάρχουν στην διατροφή. Τα Απαραίτητα Λιπαρά Οξέα είναι εξαιρετικά σημαντικά και μπορούν να σας βοηθήσουν με τους εξής τρόπους:
• Μπορούν να επιβραδύνουν τον ρυθμό με τον οποίο αδειάζει το στομάχι, καθιστώντας έτσι τους υδατάνθρακες ακόμη πιο «βραδείας απελευθέρωσης».
• Θα ενισχύσουν τον μεταβολισμό σας.
• Θα βοηθήσουν να διαχειρίζεστε καλύτερα την ινσουλίνη.
• Μειώνουν τις φλεγμονές.

6) Μην τρώτε «στο πόδι» Αυτό δίνει στο σώμα σας το μήνυμα ότι ο χρόνος είναι «σπάνιος», είστε υπό πίεση και άγχος. Επιπλέον, το πεπτικό σας σύστημα θα είναι λιγότερο αποτελεσματικό. Βρείτε ένα σημείο να καθίσετε και να φάτε το φαγητό σας όσο το δυνατόν πιο ήρεμα.

7)Προσέξτε τι πίνετε Κόψτε όλα τα ποτά που περιέχουν καφεΐνη και ζάχαρη και μειώστε σημαντικά την κατανάλωση αλκοόλ (διακόψτε εντελώς για έναν μήνα, εάν μπορείτε).

8) Αλλάξτε τον τρόπο που σκέφτεστε για το φαγητό: Εάν έχετε πάρει πραγματικά σοβαρά την αλλαγή στο σχήμα του σώματός σας, θα πρέπει να δείτε πλέον τις τροφές και το φαγητό σαν τρόπο ζωής έτσι ώστε η υγιεινή, ευχάριστη διατροφή να γίνει συνήθεια, κάτι που θα κάνετε κάθε μέρα, χωρίς καν να το σκέφτεστε, ακριβώς όπως με τον καθαρισμό των δοντιών σας.
Ένας πολύτιμος σύμμαχος στη μάχη σας ενάντια στο λίπος: Συμπληρώματα διατροφής ! Ένας αριθμός χημικών αντιδράσεων εμπλέκονται στην μετατροπή της γλυκόζης σε ενέργεια αντί για λίπος. Αυτές οι αντιδράσεις ελέγχονται από ένζυμα, τα οποία επίσης εξαρτώνται από ορισμένες Βιταμίνες και Μέταλλα που βρίσκονται στον οργανισμό. Εάν κάποιος έχει έλλειψη σε αυτές τις θρεπτικές ουσίες, ο οργανισμός του θα δυσκολευτεί πολύ να αποβάλλει τα «παχάκια» γύρω από την μέση.

Χρώμιο
Ένα από τα πιο σημαντικά Μέταλλα για να αλλάξετε το σχήμα μήλου του σώματός σας! Το Μέταλλο αυτό είναι απαραίτητο για τον μεταβολισμό του σακχάρου. Βοηθά την ινσουλίνη να προωθήσει την γλυκόζη μέσα στα κύτταρα. Χωρίς Χρώμιο, η ινσουλίνη είναι λιγότερο αποτελεσματική στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και τα επίπεδα γλυκόζης αυξάνονται.

Μαγνήσιο
Γνωστό ως «το ηρεμιστικό της φύσης», το Μαγνήσιο ηρεμεί τα επινεφρίδια και βοηθά στην εξισορρόπηση του σακχάρου στο αίμα, συμβάλλοντας στην παραγωγή και την δράση της ινσουλίνης.

Ψευδάργυρος
Εξαιρετικά σημαντικό Μέταλλο, αναγκαίο για την παραγωγή των ορμονών του στρες, της ινσουλίνης και των ορμονών του φύλλου. Η έρευνα έχει δείξει ότι συμπληρώματα με Ψευδάργυρο βοηθούν στον έλεγχο της κορτιζόλης.

Βιταμίνη C
Γνωρίζουμε ότι η Βιταμίνη C εμπλέκεται στον μεταβολισμό της γλυκόζης και ότι, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ «Άτομα με Διαβήτη έχουν σημαντικά χαμηλότερες συγκεντρώσεις Βιταμίνης C – μέχρι και 30%». Η Βιταμίνη C είναι ζωτικής σημασίας για την λειτουργία των επινεφριδίων. Όσο περισσότερη κορτιζόλη παράγεται, τόσο περισσότερη Βιταμίνη C χρησιμοποιείται. Η έρευνα έχει δείξει ότι τα άτομα που έχουν καλά επίπεδα Βιταμίνης C καίνε 30% περισσότερο λίπος όταν ασκούνται.

Βιταμίνες του Συμπλέγματος Β
Είναι γνωστές ως «οι Βιταμίνες του άγχους» και είναι σημαντικό να λαμβάνονται για θρέψη και ήρεμη λειτουργία των επινεφριδίων. Οι Βιταμίνες του Συμπλέγματος Β έχουν επίσης θετική επίδραση στην ισορροπία του σακχάρου στο αίμα επειδή είναι απαραίτητες για τον μεταβολισμό της γλυκόζης.

Συνένζυμο Q10 (CO Q10)
Είναι σημαντικό για την παραγωγή ενέργειας και τον φυσιολογικό μεταβολισμό των υδατανθράκων. Βοηθά στην μετατόπιση του λίπους που βρίσκεται στην περιοχή γύρω από την μέση επειδή απελευθερώνει ενέργεια από την καύση του λίπους. Έχει επίσης έναν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα βοηθώντας στην μείωση της γλυκόζης και της ινσουλίνης, βελτιώνοντας έτσι την Αντίσταση στην ινσουλίνη.

Άλφα Λιποϊκό Οξύ
Είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που παράγεται από τον οργανισμό και είναι ένας συν-παράγοντας ζωτικής σημασίας για τις αντιδράσεις παραγωγής ενέργειας. Ο ρόλος του είναι να απελευθερώσει την ενέργεια από την καύση της γλυκόζης. Η επιπλέον γλυκόζη καίγεται, έτσι ο οργανισμός απελευθερώνει λιγότερη ινσουλίνη με αποτέλεσμα το σώμα να αποθηκεύει λιγότερο λίπος. Βοηθά καθιστώντας τους ιστούς πιο ευαίσθητους στην ινσουλίνη, έτσι ώστε η ινσουλίνη να μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά της προωθώντας την γλυκόζη στα κύτταρα και όχι αποθηκεύοντάς την σαν λίπος.

Αμινοξέα
Είναι τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών και ένας αριθμός από αυτά είναι ζωτικής σημασίας για την απώλεια του λίπους γύρω από την μέση, επειδή μπορεί να βοηθήσουν κάνοντας τα κύτταρα πιο ευαίσθητα στην ινσουλίνη. Μία άλλη σημαντική ομάδα αμινοξέων εμπλέκεται στην διαδικασία της εξισορρόπησης του οργανισμού από την δράση των ορμονών του στρες. Τα πιο σημαντικά αμινοξέα είναι: Ν-ακετυλο κυστεΐνη, καρνιτίνη, τυροσίνη, αργινίνη, γλουταμίνη, λευκίνη, ισολευκίνη, βαλίνη.