Την ώρα λοιπόν τη σοβαρή, εμείς κρατάμε τον έλεγχο, εμείς είμαστε οι μπροστάρηδες, εμείς χαράζουμε πορεία, εμείς κρατάμε με υπευθυνότητα το πηδάλιο...

Είναι η ώρα σοβαρή πλέον.

Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι πάντα σοβαρή ήταν, αλλά τέλος πάντων!
Ας πούμε ότι ήρθε η στιγμή να της ξαναδώσουμε την αξία που διαρκώς είχε!
Μην κολλάμε στα χαμένα χρόνια. Πέραν της μάθησης από αυτά, τίποτα άλλο δεν θα μας δώσουν.

Και σηκώνεις το βλέμμα στην ώρα αυτή, και τι βλέπεις;

Άνθρωποι τριγύρω της εμμονής, της βόλεψης και της αποχαύνωσης μέχρι σημείου ενοχλητικής προσκόλλησης στην αυταρέσκεια, την εγωπάθεια και το ναρκισσισμό. Και αυτοί συνήθως, θα σε κρίνουν και θα σε επικρίνουν για τις επιλογές σου και τη διαδρομή σου. Πάντα αυτοί ήταν, και πάντα αυτό έκαναν, αλλά είπαμε, ας μη κολλάμε στο παρελθόν!

Άνθρωποι ξερόλες, ουσιαστικοί φωτεινοί παντογνώστες, τόσο εμπαθείς με τις απόψεις τους, που είναι να απορείς για το πώς έχουμε φτάσει μέχρι εδώ αφού όλοι ήξεραν το τι τελικά θα γίνει! Μελλοντολόγοι όλοι τους, που από ότι φαίνεται σε εκείνη την Bell Époque που διασχίσαμε, είχανε πολύ δουλειά και κανείς δεν είχε μιλήσει τότε για τα τώρα.

Άνθρωποι της τυχαιότητας, χαμαιλέοντες πραγματικοί, που αλλάζουν με εκπληκτική ταχύτητα τα επαγγελματικά τους προφίλ προσαρμόζοντάς τα στις εκάστοτε δήθεν και πιασάρικες καταστάσεις ώστε να ωφεληθούν τα μάλα από τους ανίδεους και τους έχοντες ανάγκη.

Άνθρωποι του συμφέροντος, της μάσας και της ευκαιρίας, αυτοί που πουλάνε και τη μάνα τους για να μην χάσουν τη Μύκονο, τη χλίδα και το πόστο τους. Αυτοί που κάνοντας το μεγαλύτερο κακό, θα σου κουνάνε επιτιμητικά το δάκτυλο που δεν γίνεσαι εσύ θυσία γι αυτούς.

Άνθρωποι της γελοιότητας, που γνωρίζουν πώς να γλύψουν προκειμένου να εισπράξουν το κόκκαλο που περισσεύει από το αφεντικό τους, και που πάντα θα σε παρακινούν να μάθεις να γλύφεις και να σέρνεσαι και εσύ, όχι να σηκώνεις το κεφάλι. Είναι γι αυτούς επικίνδυνα αυτά τα πράγματα!

Άνθρωποι που μετράνε συνεχώς. Είναι οι περισσότεροι. Όλα, αναλύονται σε νούμερα, ποσά, καταθέσεις, επιταγές, επενδύσεις, αποδόσεις. Αυτή είναι η βάση που χτίζουν σχέσεις, και κάτω από αυτή τη βάση οι σχέσεις διαλύονται. Και ας έχουν θύματα. Κάποιον συναισθηματία, κάποια παιδιά, κάποια ζωή χαμένη. Αυτά, δεν μπαίνουν στο μέτρημα.

Και να μην ξεχνιόμαστε! Πάντα αυτούς έβλεπες. Άλλο αν έκανες τα στραβά μάτια.

Και ερχόμαστε πάλι στην ώρα τη σοβαρή.

Είσαι ή έχεις; Να το δίλημμα.

Αν είσαι, ξέρεις ποιος είσαι. Δεν περιμένεις ούτε να σου δείξουν, ούτε να σου πουν, ούτε να σε αποδεχτούν, ούτε καν θα επιτρέπεις το βλέμμα τέτοιων ανθρώπων να μπορεί να σε κοιτάξει, γιατί όταν είσαι, ΕΙΣΑΙ.

Και την ώρα τη σοβαρή, αυτό που θα σε κρατήσει στη ζωή, αυτό που δύναμη θα σου δώσει, αυτό που θα σου ξεμπλέκει δυσκολίες, αυτό που θα σου δώσει ανάσες για να κρατηθείς, είναι αυτό που είσαι, γιατί είσαι ΕΣΥ. Και κανείς δεν μπορεί να λυγίσει αυτόν που ξέρει ποιος είναι!

Την ώρα λοιπόν τη σοβαρή, που θα το επαναλάβω πως τέτοια είναι η κάθε ώρα της ζωής μας, εμείς κρατάμε τον έλεγχο, εμείς είμαστε οι μπροστάρηδες, εμείς χαράζουμε πορεία, εμείς κρατάμε με υπευθυνότητα το πηδάλιο, και εμείς μπορούμε να έχουμε τη χαρά να δείχνουμε την πλάτη μας σε όλους αυτούς που θέλουν να μας λυγίσουν.