Mεταμοντέρνο Ολοκαύτωμα

Το μεταμοντέρνο Ολοκαύτωμα ολοκληρώνεται σε τέσσερα επίπεδα:
Πολιτισμική εξόντωση
Ηθική εξόντωση
Οικονομική εξόντωση
Κυριολεκτική εξόντωση
Η συνείδηση του ανθρώπου είναι ο πολιτισμός του.
Η πολιτισμική ένδεια είναι η πρωταρχική μορφή βίας, όσο παράδοξο και να ακούγεται αυτό.

Πολιτισμός είναι η γλώσσα.
Η γλωσσική ένδεια κάνει τον άνθρωπο ανήμπορο να αντιληφθεί την απάτη των κυβερνώντων. Αν χρησιμοποιείς μόνο 100 λέξεις τότε ο εγκέφαλος σου λειτουργεί, υπολειτουργεί ουσιαστικά, πατώντας πάνω σε αυτά τα θραύσματα σκέψης.
Είναι σαν να προσπαθείς να διασχίσεις τον Ειρηνικό Ωκεανό (ή τον Ολοκληρωτικό Ωκεανό), πατώντας πάνω σε εκατό ασταθείς πέτρες. Ανάμεσα από τις λέξεις που σου αφήσανε καιροφυλακτεί το απύθμενο κενό.
Και καθώς βουλιάζεις ουρλιάζεις: “Χαίρε βάθος απύθμενο”.

Πολιτισμός είναι η γνώση της Ιστορίας.
Η Ιστορία είναι μνήμη και (όλοι το γνωρίζουν, εσύ πως το ξέχασες;) όταν ξεχνάς το παρελθόν σου είσαι υποχρεωμένος να κάνεις τα ίδια λάθη. Ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι που τα λάθη σου σε εξοντώνουν.
Ο ανιστόρητος άνθρωπος θα πιστέψει εύκολα ότι η σβάστικα είναι αρχαιοελληνικό σύμβολο και ότι οι ελέω Γερμανίας κυβερνώντες είναι οι καταλληλότεροι για να τον σώσουν από τον πνιγμό.
Και καθώς πνίγεται ωρύεται: “Heil Euro!”

Πολιτισμός είναι η επιστήμη.
Όταν αυτή απαξιώνεται για οικονομικούς λόγους, όταν ο Δαρβίνος θάβεται κάτω από τόνους θρησκευτικού φονταμενταλισμού, όταν το Γυμνάσιο και το Λύκειο γίνονται ο προθάλαμος της ανεργίας, όταν το πανεπιστήμιο παύει να είναι ναός της γνώσης και γίνεται ναός των Ιεροσολύμων, με τους Εμπόρους των Εθνών να ξεπουλάνε την πραμάτεια τους στις Στοές και στις Ακαδημίες, τότε η επιστήμη παράγει μόνο επιστημονισμό και εξελιγμένα πλυντήρια σκέψης.
Και οι απόφοιτοι απορούν: “Τι εννοείτε όταν λέτε διπλή μερίδα πατάτες;”

Πολιτισμός είναι οι παραδόσεις.
Αυτές καθορίζουν την ιστορική συνέχεια που δεν είναι καταγεγραμμένη στα βιβλία.
Λαός χωρίς παραδόσεις είναι σαν σπίτι χωρίς θεμέλια. Θα γκρεμιστεί με το πρώτο φύσημα κάθε έξωθεν ανέμου, είτε αυτός είναι μιλιταριστικός είτε οικονομικός είτε πολιτισμικός.
Και τα παιδία παίζουν με αμερικανικά παιχνίδια, κατασκευασμένα στην Κίνα, κάτω από το χριστουγεννιάτικο πλαστικό δέντρο, περιμένοντας τον Santa Claus για να τον κεράσουν κόκα-κόλα.

Πολιτισμός είναι η τέχνη.
Η μουσική χωρίς Κορεάτες ράπερ, ο κινηματογράφος χωρίς τρομοκράτες Άραβες, ο χορός χωρίς τηλεοπτικά σόου, η λογοτεχνία χωρίς θεληματικά πηγούνια, η ζωγραφική χωρίς τις συζύγους των υπουργών, η γλυπτική χωρίς πλατείες και αδριάντες, τα γκράφιτι χωρίς αστυνομία, η φαντασία χωρίς εξουσία.
Αλλά οι λόγιοι λογοδοτούν στους εκδότες και στα ιδρύματα των τραπεζών
Ο πολιτισμός είναι ο καθρέφτης, είναι η συνείδηση. Δίχως τη συνείδηση, δίχως τον πολιτισμό, επέρχεται η ηθική ένδεια.
Και αυτό είναι το δεύτερο επίπεδο στην καταρράκωση των ηθών και των λαών.

Ηθική ένδεια: Εκπτώσεις ηθικής όπου άξιος είναι μόνο ο νικητής.
Ανεξαρτήτως θυμάτων.
Ο απατεώνας γίνεται το πρότυπο, εφόσον παραμένει ελεύθερος.
Η πόρνη γίνεται το ίνδαλμα, εφόσον είναι στην τηλεόραση.
Ο τοκογλύφος γίνεται το παράδειγμα, εφόσον κερδίζει.
Ο ηθικός αυτουργός είναι αθώος, εφόσον είναι πολιτικός.
Ο δολοφόνος είναι ιλουστρασιόν, εφόσον είναι στα κουτσομπολιά των επιφυλλίδων.
Ο ψεύτης προάγεται, εφόσον είναι δημοσιογράφος.
Ο φοροφυγάς μένει ανέγγιχτος, εφόσον είναι εφοπλιστής.
Ο χρεοκοπημένος διασώζεται, εφόσον είναι τραπεζίτης.
Ο καταπατητής απαλάσσεται, εφόσον είναι αρχιμανδρίτης.
Ο φτωχός κατασπαράσσεται, εφόσον είναι φτωχός.
Ο έκπτωτος πίθηκος, ο sapiens χωρίς πολιτισμό, χωρίς ηθική πλέον, πασχίζει να γίνει κι αυτός απατεώνας, πόρνος, τοκογλύφος, ηθικός αυτουργός, δολοφόνος, ψεύτης, φοροφυγάς, χρεοκοπημένος, καταπατητής.
Μετά την πολιτιστική και την ηθική ένδεια έρχεται απαρέγκλιτα η οικονομική κατάρρευση.
Ο απολίτιστος και ο ανήθικος είναι εύκολοι στόχοι.
Αρκεί να τους δώσεις ένα καθρεφτάκι i-phone και μια πιστωτική κάρτα.
Τρέχουν τότε να δανειστούν για να αγοράσουν κι άλλα καθρεφτάκια, για να αποπληρώσουν τις δόσεις της κάρτας, κι όλο αγοράζουν κι όλο φουσκώνουν, κι όλο καταναλώνουν κι όλο δανείζονται, μέχρι να έρθει η ώρα που η φούσκα σκάει.
Τότε έρχεται η ώρα της φυσικής εξόντωσης, τότε αρχίζει το τέλος.
Αυτόχειρες, άστεγοι, άνεργοι, ανασφάλιστοι, ανεμβολίαστοι, αναλφάβητοι, απολιτικοί, αμέτοχοι, ανόητοι, άβουλοι, αβοήθητοι, απολυμένοι, άφραγκοι, απλήρωτοι, απελπισμένοι, αστοί (μικρό), άχρηστοι, αποτυχημένοι, αδύναμοι, αγανακτισμένοι, άγριοι, ανίσχυροι, απελπισμένοι…

Άνθρωποι.
Ο μεταμοντέρνος Ολοκληρωτισμός αδιαφορεί για τις φυλές, τις θρησκείες και τις εθνικότητες. Όλοι είμαστε αναλώσιμοι.
Στον μεταμοντέρνο Ολοκληρωτισμό δεν υπάρχουν Άριοι και Υπάνθρωποι, μόνο πλούσιοι και φτωχοί.
Ο μεταμοντέρνος Ολοκληρωτισμός είναι μανιχαϊστικός. Δεν υπάρχουν πενήντα αποχρώσεις του γκρίζου. Δεν υπάρχει καν γκρίζο.
Ή μπορείς (να βρεις δουλειά, να αποπληρώσεις τα δάνεια, να είσαι ασφαλισμένος, να υπακούσεις τον Μίλγκραμ, να πατάς τους άλλους κάτω για να ανέβεις λίγο πιο ψηλά) ή πεθαίνεις.

Διάλεξε: Αναλγησία ή θάνατος; Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.
Το μεταμοντέρνο Ολοκαύτωμα ολοκληρώνεται σε τέσσερα επίπεδα:
Πολιτισμική εξόντωση
Ηθική εξόντωση
Οικονομική εξόντωση
Κυριολεκτική εξόντωση.
Αν φτάσεις στο τέταρτο επίπεδο είναι αργά για δάκρυα.
Game over