Μικρές χαρές...

Μικρές χαρές που έχουμε την τάση να ξεχνάμε και να μην τους δίνουμε την πρέπουσα αξία και σημασία οι οποίες όμως είναι τόσο πολύτιμες και σημαντικές για την ίδια μας τη ζωή.

Ρολόι. Ένα ρολόι έχει δώδεκα νούμερα, έχει έναν ωροδείκτη κι ένα λεπτοδείκτη. Κι εκείνο το λεπτό δείκτη που γυρίζει ακατάπαυστα και δείχνει το ένα δευτερόλεπτο πίσω από το άλλο. Κι όμως κανένας δεν του δίνει τη σημασία που πρέπει. Το μάτι του ανθρώπου πέφτει στο μικρό και χοντρό δείκτη που δείχνει την ώρα κι αμέσως μετά στον άλλο, εκείνον που δείχνει τα λεπτά. Και σταματά εκεί, το μάτι φεύγει από το ρολόι και κοιτάζει αλλού, κάπου μακριά ή κάπου κοντά, πάντως όχι στο δείκτη με τα δευτερόλεπτα!

Ζωή. Η ζωή έχει αρχή και τέλος. Κανείς δε θυμάται την αρχή ούτε μπορεί να βιώσει το τέλος. Η ζωή είναι απλώς το ενδιάμεσο των δυο άκρων. Έχει στιγμές καλές και στιγμές άσχημες. Έχει χαμόγελο αλλά και δάκρυ, χαρά και πόνο. Είναι και μερικές στιγμές αδιάφορες, άλλες πάλι είναι έντονες κι άλλες μαγικές. Όλες όμως είναι στιγμές. Μικρές στιγμές!

Άνθρωπος. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να περιγραφεί, είναι πολυσύνθετος κι απρόβλεπτος. Κάποιες φορές είναι καλός κι άλλες είναι κακός. Κάποτε επιλέγει να ακολουθήσει τον ένα δρόμο και κάποτε τον άλλο. Υπάρχουν και χρονικά σημεία που επιλέγει να μην είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, είναι απλώς ‘παρών’. Πότε αγαπάει και πότε μισεί. Μπορεί να γίνει αρωγός αλλά δυνάστης συνάμα. Κι όλα αυτά μέσα στη ζωή. Και σχεδόν ποτέ δεν είναι ο ίδιος για πάντα. Σαν το ποτάμι, από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο αλλάζει και δεν είναι ποτέ ίδιος. Μέσα στο μικρό αυτό διάστημα του χρόνου είναι ικανός για το μεγαλύτερο καλό ή και το αντίθετο. Γι’ αυτό και το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι οι στιγμές, είναι εκείνο το μικρό κομματάκι του χρόνου που δείχνει ο ασήμαντος δείκτης του ρολογιού που επιδεικτικά περιφρονούμε. Κι όμως, οι μικρές στιγμές, οι μικρές χαρές είναι αυτές που δίνουν χρώμα στη ζωή μας. Κι αν τις γεμίσουμε με Αγάπη τότε ο λεπτοδείκτης κι ο ωροδείκτης δε θα έχει πια καμία σημασία για τη ζωή μας…