Όταν ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από… το άγαλμα

Κάποτε, οι περαστικοί στην αρχαία Αθήνα, έβλεπαν τον Διογένη να στέκεται μπροστά σε ένα άγαλμα με ανοιχτή την παλάμη του σε στάση ελεημοσύνης. Αφού είδαν κι αποείδαν οι περαστικοί ότι ο Διογένης επέμενε να τείνει το ανοιχτό του χέρι μπροστά από το άγαλμα, τον ρώτησαν:

– “Διογένη, τι κάνεις εκεί; Τι ζητάς μπροστά από το άγαλμα, με την παλάμη προς τα πάνω σαν να περιμένεις να πάρεις κάτι;“

Ο Διογένης απάντησε:
– “Δεν βλέπετε; Ζητάω ελεημοσύνη“.

– “Μα“, του λένε οι περαστικοί γελώντας, “πώς περιμένεις να ανταποκριθεί ένα άψυχο άγαλμα και να σε λυπηθεί και να σου δώσει χρήματα;“

– “Δεν καταλαβαίνετε“, απάντησε ο Διογένης. “Δεν περιμένω να πάρω τίποτε από το άγαλμα. Απλώς εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αχαριστία και την αναισθησία των ανθρώπων.“