Η Αλήθεια, η Ελευθερία και η Φώτιση, όταν γίνονται σκοπός, ιδέα, κι αιτία διαμάχης, οδηγούν πάντα στο σκοτάδι και στην καταστροφή.
Αυτός που έχει τον Θεό μέσα του ή ζει μέσα στο Θεό (που είναι το ίδιο) Τον βλέπει στο κάθε τι, είτε είναι ψηλά είτε χαμηλά, είτε είναι μακριά είτε κοντά, είτε είναι κάτι σημαντικό, είτε ασήμαντο.
Όποιος δεν βαδίζει στο Ίσιο Μονοπάτι της Αρετής, στην Κορυφή της Αλήθειας, δίνει αξία στις χαράδρες της πλάνης και βρίσκει ομορφότερες τις ρεματιές της απώλειας.
Όσοι βλέπουν καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει παρά μόνο η Πραγματικότητα, ούτε πτώση, ούτε λύτρωση, ούτε τίποτα… υπάρχει μόνο η δέσμευση μέσα στις δραστηριότητες της ύπαρξης και η Ελευθερία… Μα όσοι δεν καταλαβαίνουν ψάχνουν μια «λύτρωση» που έφτιαξαν μες στη σκέψη τους και με μέσον τις ίδιες τις πράξεις που τους παραπλανούν.
Ενώ όλα Φανερώνουν την Παρουσία του Θεού, ο Θεός Είναι Μια Απουσία, σε όλες τις προσπάθειες να Τον βρούμε… κι ίσως αυτή η Απουσία να είναι η Αληθινή Ουσία του Θεού… γιατί ο Θεός δεν φτάνεται με προσπάθειες, αλλά με Ολοκληρωτική Παραίτηση από όλα… μονάχα όταν το Βιώσουμε αυτό Εισχωρούμε στην Καρδιά του Θεού…. Είμαστε στο Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου