ΑΙΣΧΥΛΟΣ - Ἀγαμέμνων (1649-1673)

AI. ἀλλ᾽ ἐπεὶ δοκεῖς τάδ᾽ ἔρδειν καὶ λέγειν, γνώσῃ τάχα·
1650 εἶα δή, φίλοι λοχῖται, τοὔργον οὐχ ἑκὰς τόδε.
ΧΟ. εἶα δή, ξίφος πρόκωπον πᾶς τις εὐτρεπιζέτω.
AI. ἀλλὰ κἀγὼ μὴν πρόκωπος οὐκ ἀναίνομαι θανεῖν.
ΧΟ. δεχομένοις λέγεις θανεῖν σε· τὴν τύχην δ᾽ αἱρούμεθα.
ΚΛ. μηδαμῶς, ὦ φίλτατ᾽ ἀνδρῶν, ἄλλα δράσωμεν κακά.
1655 ἀλλὰ καὶ τάδ᾽ ἐξαμῆσαι πολλὰ δύστηνον θέρος·
πημονῆς δ᾽ ἅλις γ᾽ ὑπάρχει· μηδὲν αἱματώμεθα.
στείχετ᾽ αἰδοῖοι γέροντες πρὸς δόμους, πεπρωμένοις
πρὶν παθεῖν εἴξαντες· ἀρκεῖν χρὴ τάδ᾽ ὡς ἐπράξαμεν.
εἰ δέ τοι μόχθων γένοιτο τῶνδ᾽ ἅλις, δεχοίμεθ᾽ ἄν,
1660 δαίμονος χηλῇ βαρείᾳ δυστυχῶς πεπληγμένοι.
ὧδ᾽ ἔχει λόγος γυναικός, εἴ τις ἀξιοῖ μαθεῖν.
AI. ἀλλὰ τούσδε μοι ματαίαν γλῶσσαν ὧδ᾽ ἀπανθίσαι
κἀκβαλεῖν ἔπη τοιαῦτα δαίμονος πειρωμένους,
σώφρονος γνώμης δ᾽ ἁμαρτεῖν τὸν κρατοῦντ᾽ ‹ἀρνουμένους›.
1665 ΧΟ. οὐκ ἂν Ἀργείων τόδ᾽ εἴη, φῶτα προσσαίνειν κακόν.
AI. ἀλλ᾽ ἐγώ σ᾽ ἐν ὑστέραισιν ἡμέραις μέτειμ᾽ ἔτι.
ΧΟ. οὔκ, ἐὰν δαίμων Ὀρέστην δεῦρ᾽ ἀπευθύνῃ μολεῖν.
AI. οἶδ᾽ ἐγὼ φεύγοντας ἄνδρας ἐλπίδας σιτουμένους.
ΧΟ. πρᾶσσε, πιαίνου, μιαίνων τὴν δίκην, ἐπεὶ πάρα.
1670 AI. ἴσθι μοι δώσων ἄποινα τῆσδε μωρίας χάριν.
ΧΟ. κόμπασον θαρσῶν, ἀλέκτωρ ὥστε θηλείας πέλας.
ΚΛ. μὴ προτιμήσῃς ματαίων τῶνδ᾽ ὑλαγμάτων· ‹ἐγὼ›
καὶ σὺ θήσομεν κρατοῦντε τῶνδε δωμάτων ‹καλῶς›.

***
ΑΙΓΙΣΤΟΣ
Τέτοια θες να λες και κάνεις; στάσου να σου μάθω εγώ!
1650 Μπρος λοιπόν, συντρόφοι, κι ήρθ᾽ η ώρα της δουλειάς.
ΧΟΡΟΣ
Μπρος! και τα σπαθιά στο χέρι· έτοιμοι λοιπόν και μεις.
ΑΙΓΙΣΤΟΣ
Με σπαθί και γω στο χέρι να πεθάνω δε ψηφώ.
ΧΟΡΟΣ
Άμποτε όπως, λες να γίνει κι ό,τι γράφει θα δεχτώ.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Όχι κι άλλ᾽ αγαπητέ μου, ας μη θελήσομε κακά·
αρκετός κι ο τόσος θέρος της πανάθλιας της σοδειάς·
οι συμφορές σωσμό δεν έχουν κι άλλο γαίμ᾽ ας μη χυθεί.
Πήγαινε κι ας παν κι οι γέροι όπου η μοίρα καθενός,
πριν κανείς ή πάθει ή πράξει ό,τι δεν έχει γιατρειά.
Έπρεπ᾽ όλ᾽ αυτά να ᾽ρθούνε όπως ήρθαν· μα ως εδώ
θα το δεχόμουν, αν ήταν τα δεινά μας να σταθούν·
1660 γιατί μ᾽ άγρια ομπλή η Κατάρα μας εχτύπησε βαριά.
Έτσι λέω εγώ, η γυναίκα, αν θελήσεις να μ᾽ ακούς.
ΑΙΓΙΣΤΟΣ
Μα έτσι αυτοί λοιπόν τη γλώσσα την κακιά τους να χαρούν,
να τα βάζουν με την τύχη και με τέτοιαν αμυαλιά
τέτοιες προσβολές σε μένα, που ᾽μαι ο κύριος, να τολμούν;
ΧΟΡΟΣ
Δε θα ταίριαζε σε Αργείους εν᾽ αχρείο να προσκυνούν.
ΑΙΓΙΣΤΟΣ
Έχομε καιρό μπροστά μας να σου βάλω γνώση εγώ.
ΧΟΡΟΣ
Όχι, αν στείλει τον Ορέστη του θεού το χέρι εδώ.
ΑΙΓΙΣΤΟΣ
Ναι, το ξέρω πως μ᾽ ελπίδες βόσκουνται οι εξόριστοι.
ΧΟΡΟΣ
Κάνε, μόλυνε τη δίκη, χόρταινε αφού μπορείς.
ΑΙΓΙΣΤΟΣ
1670 Έγνοια σου, θα μου πλερώσεις την κακογνωμιά σου αυτή.
ΧΟΡΟΣ
Μπρος, γενναίε, και κορδώνου κόκορας στην κότα εμπρός!
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Ας τους με τα μάταιά τους γαυγητά. Εγώ και συ
1673 με την εξουσία στο χέρι θα βολέψομε όλα εδώ!