Η πλειονότητα των ανθρώπων θέλει στην ζωή του να έχει ανθρώπους, επιζητά την συντροφικότητα, την παρέα, την φιλία, τον έρωτα . Είμαστε άνθρωποι και έχουμε ανάγκη να ζούμε όλοι, μηδενός εξαιρουμένου θεωρώ, ανάμεσα και κυρίως μαζί με ανθρώπους. Κανείς ποτέ δεν κατάφερε να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα ολομόναχος. Η συλλογικότητα είναι εκείνη που βοηθά τον κάθε άνθρωπο να πάει ένα βήμα πιο μπροστά. Η ανάγκη μας να είμαστε με ανθρώπους είναι τόσο ισχυρή και εσωτερική, ώστε όταν μας αγνοεί κάποιος βιώνουμε την εγκατάλειψη.Είμαστε ευτυχισμένοι, όταν ανήκουμε σε μία ομάδα και όταν επικοινωνούμε και όχι όταν βιώνουμε τα πάντα μόνοι μας. Η αίσθηση πως ανήκουμε κάπου, δεν δημιουργείται μόνο από την οικογένεια, αλλά από τους φίλους που έχουμε, από τις δραστηριότητες που κάνουμε και από το εργασιακό περιβάλλον. Είναι ηλίου φαεεινότερο, ότι η σύνδεση που έχουμε με άλλους ανθρώπους αποτελεί ένα πανίσχυρο φαινόμενο, το οποίο μας επηρεάζει με τρόπους που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε. Το συναίσθημα της εγκατάλειψης είναι επίπονο για τον άνθρωπο.
Δημιουργεί μία αστάθεια στα συναισθήματα που βιώνει και στον τρόπο που βλέπει την ζωή του. Αν σκεφτεί κανείς τον εαυτό του, να περνάει ολομόναχος όλες τις εκφάνσεις της ζωής του, είτε αυτές είναι στιγμές χαράς είτε λύπης, πιθανότατα θα αισθανθεί μεγάλη δυσφορία. Δεν είναι δύσκολο να επιδιώκουμε το μαζί, αλλά να αφήσουμε τον εαυτό μας να δει καθαρά, απαλλαγμένο από κάθε ίχνος εγωισμού, εγωπάθειας και εγωκεντρικότητας.
Η επιλογή του να δρα κανείς μόνος δίνει τροφή στο να εγκαταλείπει παράλληλα τους ανθρώπους γύρω του γιατί τους απομονώνει ο ίδιος. Δεν είναι δύσκολη η συλλογικότητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου