Για να επιτύχεις το ο,τιδήποτε στην ζωή σου, πρέπει να προσπαθήσεις. Αυτό μαθαίνουμε όλα τα χρόνια της ζωής μας και όντως ισχύει ως αντίληψη, αλλά κατά το ήμισυ. Στην διάρκεια της ζωής μας, θα έπρεπε το περιβάλλον μας να μας εμφυσήσει πως δεν κάνουν όλοι για όλα. Δεν μπορούν όλες οι πόρτες να ανοίξουν και να τους δεχτούν όλους.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως είναι κάτι το κακό. Εκεί γίνεται το μπέρδεμα και νομίζουν πως όλοι μπορούν να πράξουν τα πάντα. Αν κάτι που κάνουμε δεν εννοεί να λειτουργήσει τότε το να επιμένουμε περισσότερο πιθανότατα δεν θα το κάνει να λειτουργήσει. Όταν μία πόρτα δεν μπορεί να ανοίξει, τότε μπορεί εμείς κάλλιστα να μην μπορούμε να την περάσουμε και να πρέπει να στραφούμε σε άλλη. Δεν θεωρείται αποτυχία κάτι τέτοιο αλλά απεναντίας δήλωνει την δύναμη που έχουμε να αντιληφθούμε την ζωή μας.
Η αληθινή δύναμη είναι ήπια, όχι βίαιη.
Το να κολυμπάμε κόντρα στο ρεύμα της ζωής δεν έχει κάποιο όφελος. Η ζωή έχει τη δύναμη να μας παρασύρει και όχι εμείς εκείνη. Είναι ανώφελο να προσπαθούμε να ανοίγουμε πόρτες, χωρίς να έχουμε αυτογνωσία για το εαυτό μας και χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τις δυνατότητες μας.
Για κάθε ανάγκη που έχουμε, υπάρχει στον κόσμο κάποιος που έχει και αυτός την ανάγκη να προσφέρει αυτό που θέλουμε. Ας αποκρυπτογραφήσουμε σωστά τα σημάδια που δείχνουν σε τι δρόμο βρισκόμαστε είτε βρισκόμαστε στο σωστό είτε ψάχνουμε σε λάθος μέρος για το καλό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου