Δεν σας καταλαβαίνω μερικούς ειλικρινά. Ένα πέρασμα κάνουμε όλοι από εδώ. Τι δεν παίρνετε χαμπάρι και φέρεστε με τόσο κακεντρέχεια και μίσος. Αγαπάτε λίγο τον άλλον μωρέ. Αξίζει δεν κοστίζει. Μια καλή κουβέντα δεν θα σας σκοτώσει, μη φοβάστε. Ανθρωπάρια που έχετε μάθει να κρύβεστε πίσω από την αλαζονεία και την άρρωστη "όμορφη" εικόνα σας. Έχετε κλειστεί στον μικρόκοσμο σας και αλίμονο αν κάνετε ένα βήμα να βγείτε από τον θόλο που σας περιβάλλει.
Ο άνθρωπος μένει αξέχαστος από τις καλές πράξεις, την σωστή συμπεριφορά και την ευγένεια με την οποία αντιμετωπίζει τον συνάνθρωπο. Η αγάπη δεν μετριέται στο πορτοφόλι ξέρετε. Αλλά από την προσφορά από το υστέρημά μας. Αλλά σε ποιόν τα λέω άραγε. Σε εσάς που όλους τους βλέπετε μηδενικά; και την αγάπη την μεταφράζετε σε ευρώ; Αγαπάτε μωρέ και μην κρίνετε από την εξωτερική εμφάνιση. Η αγάπη δεν μετριέται με μούσκουλα και μπότοξ. Από αληθινές ματιές και αγγίγματα είναι καμωμένη.
Η καλοσύνη δεν είναι αδυναμία ξέρετε. Μέγιστο αγαθό είναι, με αξία ανεκτίμητη. Έχετε δει άστεγο να ταΐζει το αδέσποτο το μισό σάντουιτς; Ναι σε εσάς το λέω, που σιχαίνεστε τα ζώα και κοιτάτε με απαξίωση τους μη "προνομιούχους" όπως νομίζετε πώς είστε. Άραγε έχετε δει ποτέ το βλέμμα της ευγνωμοσύνης; Έχετε ποτέ νιώσει την ανατριχίλα στη ραχοκοκαλιά, όταν κάποιος σας πει ευχαριστώ; Έχετε νιώσει τη θέρμη που βγάζει μια ανιδιοτελής αγκαλιά; Η καλοσύνη απαιτεί μεγάλη ψυχική δύναμη και εσείς είστε οι πιο αδύναμοι να ξέρετε.
Κι όμως κάπου, κάποτε θα σας κάνει να ντραπείτε τόσο πολύ για τον χαρακτήρα που έχετε. Και ξέρετε γιατί; Γιατί όταν θα σας αγαπήσουν και δεν θα σας ζητήσουν αντάλλαγμα για αυτό, όταν θα σας φερθούν με ευγένεια κι ας μην το αξίζετε και πάνω από όλα όταν θα σας ανταποδώσουν την κακία σας με την καλοσύνη τους, τότε θα καταλάβετε πόσο αποτυχημένοι-χαμένοι ήσασταν τόσα χρόνια
Ο άνθρωπος μένει αξέχαστος από τις καλές πράξεις, την σωστή συμπεριφορά και την ευγένεια με την οποία αντιμετωπίζει τον συνάνθρωπο. Η αγάπη δεν μετριέται στο πορτοφόλι ξέρετε. Αλλά από την προσφορά από το υστέρημά μας. Αλλά σε ποιόν τα λέω άραγε. Σε εσάς που όλους τους βλέπετε μηδενικά; και την αγάπη την μεταφράζετε σε ευρώ; Αγαπάτε μωρέ και μην κρίνετε από την εξωτερική εμφάνιση. Η αγάπη δεν μετριέται με μούσκουλα και μπότοξ. Από αληθινές ματιές και αγγίγματα είναι καμωμένη.
Η καλοσύνη δεν είναι αδυναμία ξέρετε. Μέγιστο αγαθό είναι, με αξία ανεκτίμητη. Έχετε δει άστεγο να ταΐζει το αδέσποτο το μισό σάντουιτς; Ναι σε εσάς το λέω, που σιχαίνεστε τα ζώα και κοιτάτε με απαξίωση τους μη "προνομιούχους" όπως νομίζετε πώς είστε. Άραγε έχετε δει ποτέ το βλέμμα της ευγνωμοσύνης; Έχετε ποτέ νιώσει την ανατριχίλα στη ραχοκοκαλιά, όταν κάποιος σας πει ευχαριστώ; Έχετε νιώσει τη θέρμη που βγάζει μια ανιδιοτελής αγκαλιά; Η καλοσύνη απαιτεί μεγάλη ψυχική δύναμη και εσείς είστε οι πιο αδύναμοι να ξέρετε.
Κι όμως κάπου, κάποτε θα σας κάνει να ντραπείτε τόσο πολύ για τον χαρακτήρα που έχετε. Και ξέρετε γιατί; Γιατί όταν θα σας αγαπήσουν και δεν θα σας ζητήσουν αντάλλαγμα για αυτό, όταν θα σας φερθούν με ευγένεια κι ας μην το αξίζετε και πάνω από όλα όταν θα σας ανταποδώσουν την κακία σας με την καλοσύνη τους, τότε θα καταλάβετε πόσο αποτυχημένοι-χαμένοι ήσασταν τόσα χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου