Όταν η σιωπή του πλήθους καλύπτει τη φωνή σου, να φοβάσαι!Γιατί εσύ το επέτρεψες!
Εσύ άφησες να συμβεί, είσαι υπαίτιος!
Να φοβάσαι που τα πρέπει σε ξεπεράσανε και τώρα ζεις με αυτά, μόνο με αυτά!
Και η καθημερινότητά σου βούλιαξε, μέσα σε μια θάλασσα που ζωγράφισες με το μυαλό!
Κάνεις μικρά διαλείμματα χαράς και επιστρέφεις πίσω, εκεί που ανήκεις!
Εκεί που πραγματικά ανήκεις!
Και σε κανέναν δεν μπορείς να το αρνηθείς, αφού το επέλεξες.
Και οι άνθρωποι "είναι υπεύθυνοι για τις επιλογές τους"!
Και τώρα να φοβάσαι!
Να φοβάσαι που πέθανε η τελευταία σου ελπίδα, που τη σκότωσες!
Που σκέφτηκες πως δεν χρειάζεται να προσπαθείς!
Να μην φοβάσαι που νιώθεις μόνος μες τους πολλούς!
Μα να φοβάσαι τους μόνους τους πολλούς!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου