Το τέλος του κόσμου

Το 1806 στην αγγλική πόλη του Λιντς μια κότα άρχισε να γεννά αυγά στα οποία αναγραφόταν η φράση «Ο Χριστός έρχεται». Καθώς τα νέα αυτά εξαπλώθηκαν, το συμβάν θεωρήθηκε θαύμα. Πολλοί άνθρωποι το ερμήνευσαν ως σημάδι από το Θεό και άρχισαν να πιστεύουν ότι το τέλος του κόσμου πλησίαζε. Τελικά ανακαλύφθηκε ότι ήταν μια φάρσα. Η ιδιοκτήτρια Mary Bateman, είχε γράψει τα αυγά με ένα ειδικό μελάνι και με βαναυσότητα τα επανατοποθετούσε μέσα στο σώμα της δύσμοιρης αυτής κότας. Έτσι αποδείχτηκε ότι αντί για μήνυμα Θεού, είχε «εκκολαφτεί» μια φάρσα.
Μέχρι την αποκάλυψη της φάρσας αυτής, την κότα την επισκεπτόταν πολύς κόσμος, κάνοντας τα πάντα για να την δουν έστω για λίγο, προσφέροντας έτσι κέρδη και φήμη στην ιδιοκτήτρια. Αυτοί που το εξέλαβαν ως ένα θεϊκό προφητικό μήνυμα και δεν είχαν καμιά αμφιβολία για το επικείμενο τέλος, προχώρησαν και στις κατάλληλες προετοιμασίες. Οι πιστοί στράφηκαν με θέρμη προς την θρησκεία και μετανοήσαν. Με προσευχή και καρτερικότητα περίμεναν υπομονετικά το τέλος τους.
Δεν ήταν όμως τότε η πρώτη φορά που διαψεύστηκε μια τέτοια ψευδής προφητεία για ‘το τέλος του κόσμου’ ή αλλιώς ‘το τέλος του χρόνου ή των ημερών’ ή αν θέλετε ‘την συντέλεια του σύμπαντος’.

 Από την αρχή της καταγεγραμμένης ιστορίας της ανθρωπότητας τα σενάρια και οι προφητείες για μια επερχόμενη ολοκληρωτική καταστροφή δίνουν και παίρνουν. Αρχικά, όλες οι μεγάλες θρησκείες προφητεύουν ένα καταστροφικό γεγονός στο μέλλον της ανθρωπότητας. Ακόμα και 6 αιώνες πριν την εμφάνιση του Χριστιανισμού και του Ισλάμ, στον Ζωροαστρισμό, μια από τις παλαιότερες θρησκείες που επιβιώνει μέχρι και σήμερα, βρίσκουμε την προφητεία για την καταστροφή του κόσμου, ανάμεσα σε αλλά εφιαλτικά δρώμενα και με «βροχή από βλαβερά πλάσματα αντί νερού». Μέχρι και στην Αρχαία Ελλάδα η κυριαρχία του Δία και το δωδεκάθεο δεν θεωρούνταν ότι θα είναι αιώνια. Όπως ο πατέρας του Δια, ο Κρόνος, όπως και ο παππούς του, ο Ουρανός, έτσι και αυτός θα εκθρονιζόταν κάποια στιγμή, με ό,τι μπορεί να σήμαινε η αλλαγή του κυρίαρχου Θεού για την φυσική ροη της ζωής των ανθρώπων.

Το ενδιαφέρον όμως δεν βρίσκεται στην εσχατολογία των θρησκειών, δηλαδή στον τομέα εκείνο της Θεολογίας ο οποίος ασχολείται με τα έσχατα γεγονότα της ιστορίας του κόσμου και του ανθρώπινου γένους. Το γαργαλιστικό ενδιαφέρον αναδύεται ορμητικά από την συνολική παρατήρηση της ιστορίας των αμέτρητων ψευδοπροφητών ανά τους αιώνες που, είτε εκμεταλλεύτηκαν την θρησκευτική πίστη των ανθρώπων, είτε επιτέθηκαν στην αφέλεια τους, δεν επαληθεύτηκαν ποτέ. Ευτυχώς.
Η λίστα με τις καταγεγραμμένες προφητείες της επικείμενης καταστροφής είναι ατελείωτη και θα απαιτούσε να γραφτούν βιβλία ολόκληρα ακόμα και για μια σύντομη αναφορά στην κάθε μία.
Τα σενάρια που προβλέπουν είναι τόσα πολλά και το κάθε ένα είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο που επιτρέπει μια πολυμορφία διαφορετικών ερμηνειών. Ακόμα και κάποιος αντιρρησίας της καταστροφής του κόσμου, στο τέλος μιας ενδελεχούς έρευνας αυτών των ψευδό-προφητειών, θα αναγκαζόταν να αποδεχτεί με σχετική άνεση βάσει των πιθανοτήτων, ότι κάποιο από αυτά τα σενάρια θα πέσει μέσα. Στο θέμα των ερμηνειών για παράδειγμα, ένας προφήτης θα μπορούσε να καταγράψει στην προφητεία του ότι ‘πύρινα πουλιά θα πετούν στον ουρανό’. Στην ερμηνεία μιας τέτοιας προφητείας σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι εννοεί τα πολεμικά αεροσκάφη ή μετεωρίτες που πέφτουν στην Γη ή ακόμα και εξωγήινους που επιτίθενται στην ανθρωπότητα.
Μια άλλη αξιοσημείωτη παρατήρηση είναι ότι ενώ η ιστορία των καταγεγραμμένων προφητειών καταστροφής ξεκίνα δειλά μετά Χριστό, με μία να εμφανίζεται κάθε 300 με 400 χρόνια, παρατηρείται ένα κλείσιμο της απόστασης αυτής από προφητεία σε προφητεία όσο περνούν οι αιώνες. Από το 1300 μ.Χ. περίπου και μετά το παράθυρο αυτό κλείνει αρκετά και έχουμε μια προφητεία καταστροφής σχεδόν κάθε 10 χρόνια. Αισίως φτάνουμε στην εποχή μας όπου πλέον έχουμε τουλάχιστον μια τέτοια διαφορετική πρόβλεψη κάθε χρόνο. Υπάρχουν χρονιές «έμπνευσης» που μπορεί να έχουμε και περισσότερες. Όπως και στην περίπτωση της ιστορίας με την κότα και τα αυγά της που έφεραν προφητικά μηνύματα, έτσι και σήμερα οι σύγχρονοι «προφήτες» έχουν να κερδίσουν από αυτές τις μυστικιστικές προβλέψεις της καταστροφής. Αυτό γίνεται είτε με την πώληση βιβλίων, είτε με το γύρισμα ταινιών, είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο μπορούν να το εκμεταλλευτούν.
Θα παρέμενε μια αρκετά διασκεδαστική ενασχόληση αν δεν υπήρχαν στο ιστορικό των συνεπειών από τέτοιες προφητείες κάποια τραγικά γεγονότα όπως για παράδειγμα, ομαδικές αυτοκτονίες πριν την επικείμενη καταστροφή. Φυσικά στις μέρες μας αυτές οι ενοράσεις του μέλλοντος δεν προέρχονται κατά το πλείστον από κάποιον χαρισματικό προφήτη αλλά από συνωμοσιολογικά σενάρια. Είτε μιλάμε για την αποκωδικοποίηση του αρχαίου ημερολογίου των Μάγια, είτε για την μαύρη τρύπα που θα δημιουργήσουν άθελα τους τα πειράματα στο CERN της Ελβετίας, βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας μια αναμόχλευση τέτοιων σεναρίων γαρνιρισμένη με ό,τι μπορεί να βρει ένας επίδοξος συνωμοσιολόγος. Από την ερμηνεία μιας δήλωσης ενός παγκοσμίου ηγέτη μέχρι μια συνεχιζόμενη αναφορά σε ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney.

Ναι, ακόμα και τα κινούμενα σχέδια γνωρίζουν κάποιο υποτιθέμενο μυστικό. Ο αριθμός Α113 έχει παρατηρηθεί να κρύβεται σε πάρα πολλές σκηνές σε κινούμενα σχέδια της Disney και της Pixar. Άδικα οι σχεδιαστές των γραφικών αυτών πάσχισαν να εξηγήσουν ότι πρόκειται για μια τιμητική αναφορά στον αριθμό της τάξης στο California Institute of Arts όπου φοίτησαν οι περισσότεροι. Οι σύγχρονες προφητείες βρίσκουν περισσότερο ενδιαφέρον της σύνδεσης αυτού του αριθμού με μυστικά των Illuminati (που αν δεν είχαν εκδοθεί τα βιβλία του Dan Brown είναι αμφίβολο πόσοι θα τους ήξεραν).
Σε ένα πράγμα όμως όλες αυτές οι «προφητείες» πέφτουν μέσα. Στην απόλυτη καταστροφή του κόσμου. Φυσικά και θα συμβεί σε κάποια χρονική στιγμή, όπως συμβαίνει σε όλους τους πλανήτες στο γνώριμο σε εμάς σύμπαν. Αν πρώτα γλιτώσουμε από την αναπόφευκτη μεγέθυνση του άστρου μας, του ήλιου, που μοιάζει απίθανο διότι η φυσική του πορεία διόγκωσης αναμένεται να κάνει την γήινη ατμόσφαιρα ακατάλληλη για την ύπαρξη ζωής. Επίσης, θα πρέπει μέχρι τότε να έχουμε ξεφύγει από φυσικά φαινόμενα όπως η πρόσκρουση κάποιου μετεωρίτη ή η έκρηξη κάποιου υπέρ-ηφαιστείου ή κάποια έντονης διακύμανση της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Στο τέλος, για τους επιστήμονες σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια, αυτός ο πλανήτης θα κλείσει την αυλαία της ύπαρξης του με μια θεαματική εξαΰλωσή του καθώς η μάζα του θα απορροφάται από έναν γιγάντιο και αχόρταγο Ήλιο, λίγο πριν και την δική του καταστροφή. Αλλά η επιστημονικά τεκμηριωμένη πρόβλεψη στην κοσμολογία απέχει μακράν από την προφητεία ή την κατά τόπους ερμηνεία των σημείων των καιρών.

Για τους Χριστιανούς, στην Αγία Γραφή, ακόμη και ο Ιησούς ο ίδιος, μετά από επίμονες ερωτήσεις των μαθητών του να τους αποκαλύψει την χρονική στιγμή της Δευτέρας Παρουσίας, τους είπε ότι δεν γνωρίζει το πότε θα γίνει και ότι αυτήν την γνώση την έχει αποκλειστικά και μόνο ο Πατέρας του. Ο γνωστός γάλλος φαρμακοποιός και αστρολόγος του 16ου αιώνα Μισέλ ντε Νοστρεντάμ ή Νοστράδαμος, διάσημος για τις προφητείες του, είχε αντίθετη άποψη. Σε ένα γράμμα του προς τον νεογέννητο γιο του Cesar και όχι στο διάσημο βιβλίο του Les Propheties (Οι Προφητείες), προβλέπει την καταστροφή της Γης το 3800 μ.Χ. με μια τεράστια πλημμύρα που θα πνίξει κάθε σπιθαμή εδάφους και μετέπειτα μια βροχή από μετεωρίτες που θα αποτελειώσουν ότι έχει απομείνει. Είναι ανατριχιαστικό το ότι διαλέγει ένα σενάριο που θα μπορούσε να έχει μια επιστημονική βάση με τα σημερινά δεδομένα. Το μόνο πρόβλημα που έχει η προφητεία αυτή του Νοστράδαμου είναι ότι την πρόβλεψε.
Παρόλα αυτά, σε μια θεωρητική αντιπαράθεση μεταξύ υποστηρικτών τέτοιων προφητειών και αμφισβητιών, θα ήταν ένας καλός συμβιβασμός να δεχτούν οι μεν την προφητεία του Νοστράδαμου, αν όμως πρώτα δέχονταν οι δε, ότι μέχρι τότε, δηλαδή το 3800, το θέμα αυτό θα θεωρείται λήξαν.