Κυριακή 18 Μαΐου 2025

Το διαχρονικά κίβδηλο αίτημα της ανεξαρτησίας

Το παρόν άρθρο ουδεμία ευθύνη φέρει για εγκεφαλικές βλάβες (κάψιμο) οι οποίες μπορεί να προκληθούν από την ανάγνωση του παρόντος άρθρου.

«Το φίδι έκανε τ’ αυγό ή το αυγό την κότα
Κοάν του μεγάλου δασκάλου του Ζεν, Μαρ Κη Σίου.

Εάν κάποιος δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει και μπει στον κόπο να εξετάσει τα συλλογικά «θέλω» από καταβολής γνωστού κόσμου, θα διαπιστώσει ότι το δημοφιλέστερο όλων είναι η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ. Οποιαδήποτε μέθοδο ανίχνευσης και να εφαρμόσει ο ερευνητής, το αποτέλεσμα παραμένει κλειδωμένο στανταράκι.

Εθνική, πολιτική, θρησκευτική, οικονομική, όποια περιστασιακή μορφή και να παίρνει η επιζητούμενη ανεξαρτησία, η κατάληξη όλων των προσπαθειών απόκτησής της είναι η ίδια: Ένα στυγερό και απογοητευτικό άδειασμα.

Στον ρου της Ιστορίας, εκατομμύρια ζωάνθρωποι έχουν σφαγιαστεί αναζητώντας αυτό το ανύπαρκτο Άγιο Δισκοπότηρο. Ως αθεράπευτοι τζογαδόροι, δηλαδή καθ’ έξιν χασούρηδες, οι δυστυχείς πληβείοι έρχονται και ξανάρχονται στο βασίλειο του Πόνου και του Κουβά. Καταθέτουν τις ζωές τους στην κρεατομηχανή του ανθρωποκαζίνου συμμετέχοντας ανόητα σε ένα παιχνίδι στημένο και γαμημένο εξ ορισμού.

Φυσικά παντού υπάρχουν οι χρήσιμοι πονηράκηδες που θα υποστηρίξουν ότι οποιοσδήποτε έχει άλλη οπτική του κωλόκοσμου από την ελπιδοφόρο εκείνη του εξουσιαστικού αφηγήματος, είναι ψεκασμένος.

Το πρώτο ερώτημα που τίθεται αυτόματα στους αναζητούντες τον χαμένο παράδεισο είναι το «Ανεξαρτησία από ποιόν;»

Η συντριπτική πλειοψηφία των μπαμπουίνων, παρόλο που θέλει να απαντήσει, είναι ανίκανη να το κάνει λόγω έλλειψης βασικών γνώσεων. Μερικοί ψελλίζουν κάτι για «ελίτ», για «κεφάλαιο», για «μεγάλες δυνάμεις», δηλαδή τις πασίγνωστες μάντολες που ντιλάρει η ίδια η Λέσχη της Απάτης η ταφοδημοκρατία, σε συνεργασία με τον λιγδο-κομμουνισμό.

Ήδη με το καλημέρα, η θολούρα στο ζητούμενο είναι εμφανής. Αν δεν μπορεί κανείς να προσδιορίσει εκ των προτέρων και με σαφήνεια από ποιόν είναι εξαρτημένος, το φιάσκο και το πέος που τον περιμένουν προμηνύονται μεγαλοπρεπή.

1ο Συμπαντικό Αξίωμα:

Το σύμπαν λειτουργεί σε κλιμακούμενα ομοειδή επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι οι δομές είναι ίδιες και το μόνο στοιχείο στο οποίο διαφοροποιούνται είναι η θέση τους και η έκτασή τους στην πυραμιδική κλίμακα μεγέθους.

Άντε τώρα να έχεις να παλέψεις με απατεώνες Θεούς, με λαμόγια Ιερατεία και με το χειρότερο: Με δισεκατομμύρια αφιονισμένους μπαμπουίνους που έχουν πάρει όλο αυτό το μπαζο-συνονθύλευμα της Δημιουργίας στα σοβαρά. Μιλάμε για την πεμπτουσία της πίκρας.

Συν τοις άλλοις, τα μπακαλοτέφτερα με τις ιερές πίπες έχουν αναγορευτεί σε υπέρτατη γνώση και ταμπού ακλόνητο. Ως εκ τούτου, απαγορεύεται οποιαδήποτε κριτική ή/και σχόλιο στις εγκληματικές απόψεις των νεκροσοδομισμένων ψυχασθενών συγγραφέων τους. Κοινοί κακούργοι και σαλεμένοι κίναιδοι αποφάσισαν εδώ και αιώνες για το μέλλον όλων μας. Η τσαπατσουλιά και ο πανυβλακώδης απολυταρχισμός των «θεόπνευστων» κειμένων είναι τα καλύτερα επιχειρήματα εναντίον των ιερατικών ληστοσυμμοριών. Αν οι θεοί υπαγόρευαν τέτοιες κλαπαρχιδιές, θα ήταν για πολλά πουτσοκλωτσίδια. Αρκετοί μέτριοι συγγραφείς έχουν γράψει καλύτερα έργα από τις ιερές αυτές αρχιδοπαπαριές.

Για να μην το κουράζουμε άλλο, η προσφορά των θρησκειών στον ζωανθρώπινο βλακοπολιτισμό είναι συνεχής: Από τότε που φύτρωσαν στον προϊστορικό απόπατο δεν έχουν σταματήσει ούτε λεπτό να καταπιέζουν, να πλιατσικολογούν, να βασανίζουν και να δολοφονούν. Κανονικά όλοι οι ειδεχθείς συμμέτοχοι της ιερής μεγαλομπίζνας θα έπρεπε να έχουν καταδικαστεί σε θάνατο για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η ρητορική μίσους είναι αποκλειστικά δική τους ανακάλυψη.

Ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν με τις «εκφερόμενες απόψεις». Ατυχώς γι αυτούς δεν πρόκειται για «απόψεις». Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένες πράξεις ολοκληρωτικής και ανηλεούς βίας. Μάλιστα πρόκειται για βία η οποία στρέφεται κυρίως εναντίον πράων και διαλλακτικών αμάχων.

Αν κήποι με ευωδιάζοντα τριαντάφυλλα και ασούβλιστα κατσικοαρνάκια γεμίζουν τις μίζερες ζωές και τις περιγραφές των εμετόψυχων απολογητών, η αμασκάρευτη ιστορική εικόνα σοκάρει ακόμα και επαγγελματίες χασάπηδες. Παράλογες σφαγές επί σφαγών, διακεκριμένες κρεουργίες και ειδεχθή κακουργηματικά χατζαρώματα απαρτίζουν τα κρυφά βιογραφικά αυτών των σιχαμάτων που διαλαλούν παντού την αγάπη τους για τον συνάνθρωπο.

Οι οπαδοί της γιαχβεδικής «δημιουργικής μοναξιάς» είναι οι μεγαλύτεροι μαλάκες του χωροχρόνου. Το ότι ο ζωάνθρωπος αποτελεί το μοναδικό ον στο σύμπαν και ότι ο κόσμος φτιάχτηκε ειδικά γι αυτόν από κάποιον βαριεστημένο παντογνώστη, παίζει να είναι η μεγαλύτερη κρασομπαρούφα που έχει διατυπωθεί σε εκατομμύρια χρόνια. Οι τύποι είναι σαν τις μαστουρωμένες πουτάνες που τις έχει αλυσοδέσει ο νταβατζής στο κρεββάτι να τις πισωγαμάνε οι περαστικοί βρομιάρηδες με δύο (2) ευρωπιάστρα. Κάθε τρία λεπτά αναρωτιώνται γιατί πονάει ο κώλος τους

Επί χιλιάδες χρόνια οι πονηράκηδες θεοί δουλεύουν άγρια το πόπολο. Πουλάνε φούμαρα και σανό σε εξωφρενικές τιμές. Η ζωανθρωπότητα παραμένει σε πιθηκοειδή επίπεδα ενώ οι ιεροί βαλέδες μαζεύουν όλο το κασέρι. Ο ρόλος των επί Γης αντιπροσώπων είναι όπως λένε και οι ίδιοι ποιμαντικός. Η λέξη ποιμήν είναι πιθανότατα τιτανικής προελεύσεως από την ρίζα πεχ- που σημαίνει προστατεύω. Τα ρασοφόρα ρεμάλια ποιμαίνουν, δηλαδή είναι τσοπαναραίοι. Προστατεύουν και καθοδηγούν το κοπάδι με τα γιδοπρόβατα του Αφέντη. Το αρμέγουν, του παίρνουν το μαλλί και το οδηγούν στο σφαγείο όταν δοθεί η εντολή.

Αν η βάση των πανηλιθίων πιστών αρέσκεται να ζει μέσα στο ψέμα και στην χοντρομαστούρα, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους CEO των ιερών πολυεθνικών. Αυτοί οι τύποι που αποφασίζουν πώς θα διανέμεται η Θεοπρέζα, δεν αστειεύονται. Τα παπαδαριά στο ανώτατο επίπεδο δεν είναι σαγρέ μπούφοι σαν τους πολιτικάντες. Γνωρίζουν σοβαρές λεπτομέρειες της θεοκομπίνας γι αυτό και κάνουν συνέχεια την πάπια. Η ομερτά όσον αφορά την λειτουργία του εκκλησιαστικού μηχανισμού και την ταυτότητα του Θεού τηρείται με ευλάβεια. Οι παραβάτες είναι αντιμετωποι με την ποινή του θανάτου.

Το πιο κωμικό σημείο είναι η εμπλοκή της μεταφυσικής στο παιχνίδι. Δηλαδή έχεις έμπνευση, παίζεις στοίχημα κι εκεί που είναι να πάρεις απόδοση Χ500, ο Θεός βάζει τον πούτσο του. Με το που πάει ο πουλημένος να σφυρίξει την λήξη, τρως γκολ με σκατιά από το κέντρο. Το μέγιστο απόφθεγμα της αβραμικής «φιλοσοφικής» σκέψης είναι το: Ο πίνων μεθά και ο παίζων χάνει.

Η προσφυγή στην κλανομεταφυσική καθίσταται αναγκαία για να καλύψει ο κάθε άγιος πιτσικόμης την μαύρη τρύπα του νοήματος. Σε απλά Ελληνικά, κανένας παπάρας δεν έχει απαντήσει στο πεζό ερώτημα: Αν όλα διορθώνονται και ακόμα κι οι πεθαμένοι ανασταίνονται, ποιο είναι το νόημα της σαβουροζωής;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει νόημα. Ή ορθότερα, το νόημα που μας πλασάρουν τα πουστοπαπαδαριά μπάζει σκατά από παντού. Χειροπιαστά και άυλα σαμάρια, όλα μετέχουν στην πραγματικότητα. Υπό αυτό το πρίσμα, όλα εξηγούνται. Ο νους είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού και όχι τα ηχεία που πορδοαναγγέλουν τα γεγονότα.

Είμαστε άραγε ένα πείραμα που πήγε στραβά;

Πολύ πιθανό. Βέβαιο είναι ότι το DNA μας είναι κωλομπαρεμένο από το ξεκίνημα. Σύμφωνα με τον ίδιο τον αρχικωλομπαρά Γιαχβέ (Γένεσις, Γ' 22), το μόνο που απομένει στον ζωάνθρωπο για να περάσει στο επίπεδο των θεών είναι η επίτευξη της αθανασίας. Κάτι τέτοιο είναι σαφώς μη αποδεκτό από τους θεούς (Ελοχίμ). Οι λίγδες αυτοί τερματίζουν το πείραμα προτού η γενετικά τροποποιημένη φάρα του Αδάμ του κάγκουρα γίνει επικίνδυνη.

Το μαλακισμένο παραμυθάκι της ιουδαϊκής γυφτοσυμμορίας δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική όσον αφορά την μεταφυσική του. Αποτελώντας συρραφή αρχαιότερων θεολογιών, όπως της Ελληνικής και της Σουμεριακής, αντικατοπτρίζει την εγγενή πνευματική ανεπάρκεια των κοψοπετσάκηδων αντιγραφέων. Το να διδάσκουν ηθική οι Τι-Τα-Αν (Τιτάνες) είναι το λιγότερο κωμικό. Φυσικά οι Μακκαβαίοι μπακαλόγατοι, μεταβαίνοντας από την τοκογλυφία στην λογοκλοπή, δεν διαθέτουν τις εγκεφαλικές συνάψεις για να κατανοήσουν αυτό το οξύμωρο. Ως εκ τούτου, παίρνουν στα σοβαρά τις πορδογραφές που κατασκεύασαν οι ίδιοι και το ανούσιο παραλήρημα των γαμωπροφητών τους ανάγεται σε υπέρτατη σοφία.

Όλως περιέργως, η χάβρα των μπεκροπονηράκηδων αργυραμοιβών παρά την μακρόχρονη θήρευση χειρογράφων από ξένες βιβλιοθήκες, επιμένει να αγνοεί τον Μεγάλο Παίκτη ενώ ταυτόχρονα προσποιείται ότι δεν γνωρίζει τα περί μολύνσεως των Ελοχίμ με ερπετικό DNA. Τρανταχτό παράδειγμα λούμπας στην οποία πέφτουν τα τσιγγαναριά της Γαμιουσαλήμ κατά την προσπάθειά τους να παραστήσουν τους αρχαίους είναι οι κατακλυσμοί. Γνωρίζουν και αναφέρουν μόνο τον έναν (1), ενώ η Ελληνική Μυθολογία αναφέρει τρεις (3)!!!

Ακόμα κι έτσι, η συγκριτική ανάγνωση των μυθολογιών αποδίδει καρπούς σε εκείνους που μελετούν τα αρχαία γεγονότα με ανοιχτό μυαλό. Ακόμα και οι δευτερογενείς πηγές, ακόμα και οι ιδιοτελείς αντιγραφές, αποτελούν πολύτιμες μαρτυρίες. Εκεί όπου η μεταφυσική ξεφτιλίζεται εντελώς από την ασχετοσύνη των λογοκλόπων, εκεί κρύβονται οι μεγαλύτερες αλήθειες που προσπαθούν να πνίξουν οι γαλαξιακοί αποικιοκράτες.

Αν η ζωανθρωπότητα κατασκευάστηκε από Τιτανικές εταιρείες ως φυλή δούλων, (βλ. σχετικά: "Το ξεμασκάρεμα του ερπετού") δεν έχει κανένα απολύτως νόημα η συζήτηση περί Θεού. Το πέταγμα της μπάλας στον επόμενο, δηλαδή το ποιος έφτιαξε τους Τιτάνες, ή ακόμα χειρότερα το ποιος έφτιαξε αυτόν που έφτιαξε τους Τιτάνες, δεν μας ενδιαφέρει στην παρούσα φάση. Γιατί; Γιατί όπως θα δούμε παρακάτω, έχουμε πιο επείγοντα ερωτήματα να απαντήσουμε.

Η βλακώδης ροπή προς την πίστη σε κάτι άγνωστο όσο και παράλογο δικαιολογείται ικανοποιητικά μόνο εάν αποτελεί προϊόν γενετικής μηχανικής. Αν λοιπόν το θρησκευτικό συναίσθημα του ζωανθρώπου οφείλεται αποκλειστικά σε εμφύτευμα που έχουν δημιουργήσει οι Μηχανικοί, τότε τα απομεινάρια των μυθολογιών θα πρέπει να εκλαμβάνονται κυριολεκτικά ως ιστορικά κείμενα.

Από πραγματιστική σκοπιά η παραπάνω θεωρία διαθετει ισχυρότερα επιχειρήματα από τις τετριμμένες κουραδόπιτες των θρησκειών. Μεμονωμένα άτομα (ήρωες και φιλόσοφοι) στην μικρή διάρκεια ζωής τους έχουν αναβαθμίσει αφιλοκερδώς το ανθρώπινο είδος, πολιτισμικά και ηθικά. Από την άλλη πλευρά οι θρησκείες που λυμαίνονται επί χιλιετίες τα πουγκιά πιστών και απίστων, το μόνο που έχουν να επιδείξουν είναι (στην καλύτερη περίπτωση) σκοταδισμό και ηθική στασιμότητα.

Κι αυτό επειδή η ενασχόλησή τους με τα εγκόσμια υπήρξε πάντα απατεωνίστικη. Το ζητούμενο από τους ιερούς καθήκηδες ήταν, είναι και θα είναι χωρίς περιστροφές η τυφλή υπακοή. Τόσο τυφλή, που να εγγυάται την αιώνια κηδεμονία. Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου η πνευματική και η ηθική κατάσταση του πόπολου και δεν έχουν κάνει απολύτως ΤΙΠΟΤΑ για να τις βελτιώσουν.

Κανονικά εάν η ζωανθρωπότητα λειτουργούσε το λίγο νιονιό που της έχουν αφήσει, θα αντιδρούσε ενστικτωδώς στην ευκολία με την οποία οι θρησκείες της «αγάπης» χρησιμοποιούν το χατζάρι για να πείσουν τους αναποφάσιστους να ενταχθούν στο δόγμα. Ύστερα, η κηδεμονία χωρίς ημερομηνία λήξης είναι το λιγότερο ύποπτη. Όλες οι προφάσεις και οι δικαιολογίες της είναι αποκλειστικά για τον πούτσο. Το ότι οι προστυχογραφές μιλούν ξεκάθαρα για Αφέντη και δούλους θα έπρεπε να χτυπάει όχι ένα αλλά τετρακόσια σαράντα ξεπατωμένα καμπανάκια. Οι προειδοποιήσεις περί της μοχθηρίας των θεών από τις οποίες βρίθουν τα ίδια τους τα κείμενα, θα έπρεπε να μας ανησυχούν σοβαρά.

Στο σημείο αυτό είναι αναγκαίο να γίνει μια παρενθετική μνεία του ρόλου τον οποίο παίζουν οι Σκιές στην ισόβια εκπόρνευση του ζωανθρώπου. Οι Πουτανοσκιές, όπως είναι το καλλιτεχνικό τους, αποτελούν την ασφαλιστική δικλείδα λειτουργίας του θρησκευτικού εμφυτεύματος (και όχι μόνον). Επειδή τα κορόιδα επιλέγουν καμιά φορά να κάνουν απεγκατάσταση του εν λόγω λογισμικού άνευ του οποίου ολόκληρο το εξουσιαστικό πλέγμα της Κηδεμονίας καταρρέει συμπαρασύροντας τις απολαβές και τα τοκομερίδια των Κυρίων, είναι αναγκαίο ένα δεύτερο επίπεδο ελέγχου.

Η βρομοδουλειά έχει ανατεθεί σε όντα με αιθερική υπόσταση τα οποία προσκολλώνται στους ζωανθρώπους από την στιγμή της γέννησής τους και τους στοιχειώνουν για όλη τους την ζωή. Αυτοί οι αόρατοι βρυκόλακες τρέφονται απορροφώντας ενέργεια από τους ξενιστές. Το έργο τους συνίσταται στην αντιπροσώπευση και την διαχείριση των πιο ποταπών και καταπιεσμένων ενστίκτων του καθενός. Παρασύροντας τους ξενιστές σε ολέθριες αποφάσεις που αποσκοπούν στην ικανοποίηση των απαγορευμένων επιθυμιών, ελέγχουν τις πράξεις και την πορεία τους. Ενδέχεται τα σκιώδη δαιμονοσαπίδια να μην είναι καν όντα αλλά μια μορφή Τεχνητής Βλακονοημοσύνης αφού η συμπεριφορά τους προσομοιάζει σε εκείνη των Τεχνοδούλων. Μπορεί να λειτουργούν παράλληλα και ως συλλέκτες ενέργειας την οποία μεταβιβάζουν μικροκυματικά στους Κρόνιους ιδιοκτήτες τους.

Με δεδομένο ότι οι λέξεις κηδεμονία και εξάρτηση είναι αφενός συνδεδεμένες σε εξουσιαστική βάση και αφετέρου νοηματικά συνώνυμες, ο γρίφος της ανεξαρτησίας έχει αρχίσει να διαβρώνεται σε βάθος από το οξύ της λογικής. Εφόσον οι θρησκείες αποτελούν το εργαλείο διαιώνισης της κηδεμονίας, ο Ύψιστος Κηδεμών δεν μπορεί να είναι άλλος παρά ο ιδιοκτήτης της θεοπαράγκας, δηλαδή ο τύπος με τα 72 ονόματα και τα χίλια προσωπεία. Μένει φυσικά να δούμε για ποιο λόγο επιμένει να μας κηδεμονεύει.

Φανταστείτε την μεγάλη εικόνα: Είμαστε μια φυλή μονόχνωτων λευκών σκυλαραπάδων που κωλοβαράνε σε μια βαρετή ζούγκλα. Σκουπίζουμε τον κώλο μας με φύλλα και τρώμε μπανάνες με κουκούτσια. Οι σοφοί μας έχουν πει όλη την αλήθεια αλλά δεν μπορούμε να την ξεχωρίσουμε από τον σανό. Κυρίως αυτό που δεν μπορούμε να δούμε είναι ο κόσμος που βρίσκεται έξω από τα όρια του σκατοχωριού μας. Το ότι εμείς δεν έχουμε οπτική επαφή δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει, ούτε ότι αγνοεί την δική μας ύπαρξη. Αντικειμενικά, ο έξω κόσμος είναι αχανής, πολύπλοκος και δυσνόητος για την πλειοψηφία των ζουγκλόβιων μπαμπουίνων σαν εμάς.

Ως γνήσιοι πιθηκο-ηλίθιοι που δεν έχουμε ακόμα κατέβει από τις κληματσίδες για να γίνουμε έστω τρωγλοδύτες, αγνοούμε το 1ο και σπουδαιότερο Συμπαντικό Αξίωμα:

Κανείς δεν είναι ανεξάρτητος.

…Οι μικρές χώρες είναι εξαρτημένες από τις μεγάλες.

…Οι μεγάλες χώρες είναι εξαρτημένες από τις υπερδυνάμεις.

…Οι υπερδυνάμεις είναι εξαρτημένες από τους Εξαποδώ.

…Οι Εξαποδώ είναι εξαρτημένοι από τους Γαλαξιακούς Εταίρους.

…Οι Γαλαξιακοί Εταίροι είναι εξαρτημένοι από τις Συμπαντικές Αρχές.

…Οι Συμπαντικές Αρχές είναι εξαρτημένες από Διαδιαστατικούς Κόσμους.

…Οι Διαδιαστατικοί Κόσμοι είναι εξαρτημένοι από ποιος ξέρει πού…

Η ύπαρξη είναι μια ατέρμονη αλυσίδα εξάρτησης η οποία διασχίζει τον χωροχρόνο. Βολεμένοι στην μίζερη ζουγκλο-φαβέλα μας, αγνοούμε τα πάντα. Θεωρούμε ότι είμαστε ο λόγος, το κέντρο και η πεμπτουσία του σύμπαντος.

Μια μπίχλα είμαστε. Το Κρόνιο Διευθυντήριο που παρήγγειλε στους Μηχανικούς την κατασκευή μας, όρισε προδιαγραφές ντροπής. Η σχεδίασή μας είναι για τα πανηγύρια, τα υλικά φτηνιάρικα, οι βλάβες πολλές και το σέρβις ανύπαρκτο. Πόσο λέτε ότι στοιχίζει ένας ζωάνθρωπος σε υλικά; Με 70 % του όγκου του νερό, 18,5 % άνθρακα, συν κάποια ιχνοστοιχεία, είναι ζήτημα να πιάνει τα δέκα (10) ευρώ εργοστασιακό κόστος ο καθένας μας. Μιλάμε για αισχρή φτηνοκατασκευή που αγγίζει τα όρια της κακοτεχνίας.

Άντε τώρα να κάνεις προκοπή με ένα τσούρμο όντα του δεκάρικου. Χωρισμένοι σε 250 και βάλε μπαζο-κράτη, διαιρεμένοι ταξικά και πνευματικά, αυτοί οι υψιπετείς βοϊδοπίθηκοι αποδεικνύονται εντελώς άχρηστοι. Τολμούν να αρθρώνουν εθνικιστικές μαλακίες περί ανεξαρτησίας, χωρίς να μπορούν να τις στηρίξουν με οποιοδήποτε είδος επιχειρήματος. Ούτε καν την σκατολογική ερμηνεία του κόσμου, το Χέζω άρα Υπάρχω, δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα.

Ωστόσο σας έχω νέα: Η Αποκάλυψη βρίσκεται μια ανάσα απόσταση από το μπουρδέλο μας. Το μοναδικό ζήτημα είναι το αν θα έχει την παραληρηματική μορφή του ολέθρου που περιγράφει ο ψυχοπαθής Ιωάννης ή κάποια άλλη, εκλεπτυσμένη και απροσδόκητη. Κβαντικά, θα ζήσουμε και τις δύο εκδοχές. Η Γη είναι περιουσιακό στοιχείο που δεν θα επιτρέψουν οι Εξαποδώ σε τιποτένιες καταπιόλες.

Λένε ότι ο μόνος που έχει αποδείξει την ύπαρξή του σε αυτή την κωλοπίστα είναι ο Σατανάς, δηλαδή το Κακό. Η μανιχαϊστική παπάτζα των δύο πόλων ανήκει φυσικά στο παρελθόν της φιλοσοφίας. Στην ουσία δεν υπάρχει ούτε αντικειμενικό καλό ούτε αντικειμενικό κακό. Ούτε Θεός, ούτε Διάβολος. Μόνο συμφέροντα. Είτε συμπλέοντα με τα δικά μας, είτε αντιτιθέμενα σε αυτά. Οι Γνωστικοί είχαν πιάσει από σπόντα ένα τμήμα του νοήματος. Δεν κατάφεραν όμως να ολοκληρώσουν τον συλλογισμό γιατί ως λαμόγια ήταν προσκολλημένοι στην κασκαρίκα.

Από την άλλη πλευρά, οι δικοί μας αρχαίοι είχαν εξαρχής δείξει σταθερότητα στο οντολογικό πεδίο. Η θρησκεία τους στηριζόταν σε στιβαρές φιλοσοφικές βάσεις με ροπή στην πεποίθηση ότι το θρησκευτικό εμφύτευμα ήταν τόσο αχρείαστο όσο και τα γενναία ψεύδη της Πλατωνικής Νεκροπολιτείας. Οι μικρότητες των θεών στα Ομηρικά Έπη δεν είναι απλοϊκός ανθρωπομορφισμός. Είναι επιχειρηματολογία. Οι αρχαίοι το είχαν καταλάβει ότι οι θεοί ήταν μοχθηροί και το τεκμηρίωναν συνεχώς, καίγοντας έξυπνα την παράλογη πίστη και τους οπαδούς της.

Οι Έλληνες θεοί δεν ήταν άμπρα καντάμπρα ψευτομάγοι και υπνωτιστές αλλά γκατζετάκηδες που βασίζονταν σε επιστημονικά επιτεύγματα. Τα πτηνοπέδιλα του Ερμή, η περικεφαλαία του Άδη που τον κάνει αόρατο, ο εκτοξευτής κεραυνών του Δία, τα πάντα ήταν προϊόντα υψηλής τεχνολογίας.

Η πραγματιστική διάσταση της Ελληνικής Θρησκείας η οποία οδηγούσε στην Θεομαχία και στην Αθεΐα υπήρξε το ισχυρότερο επιχείρημα κατά της ιουδαϊκής μόλυνσης. Παρά το ανελέητο δρεπάνι προς τους γνήσιους Έλληνες και την απηνή καταδίωξη των σκεπτικιστών, η αίρεση που κατασκεύασε με γιαχβεδική εντολή ο Γαμαλιήλ, απέτυχε να ριζώσει στην Ελλαδική Γη.

Έχουν περάσει 1.700 χρόνια θρησκευτικής μονοκαλλιέργειας και το γελοίο καμπαλικό τερατούργημα ακόμα τρώει ροχάλες για τις απιθανότητες που περιγράφει. Η «Θρησκεία της Αγάπης», όπως αρέσκονται να την αποκαλούν οι οπαδοί της, αδυνατεί ως σήμερα να συμβαδίσει με την Ελληνική Φιλοσοφία και τις Ελληνικές Πρακτικές. Παραμένει ένα νεκρόφιλο δόγμα, ένα ξένο σώμα το οποίο επιμένει να δηλητηριάζει οτιδήποτε ευγενές εμφανίζεται στα ιερά χώματα της πατρίδας. Ως αυθεντική τιτανική τοξίνη συνεχίζει να διασπάται σε τοξικά υποπροϊόντα, με στόχευση να μολύνει τους μελλοντικούς κόσμους.

Αυτό που φαίνεται σίγουρο από την ως τώρα εμπειρία μας είναι ότι οι Εξαποδώ δεν διαθέτουν κανενός είδους καλοσύνη. Μας θεωρούν ζώα και δεν είναι ούτε καν φιλόζωοι. Η ιστορία έχει αποφανθεί. Αν δείτε με ποιους συνεργάζονται και ποια βρομο-ιερατεία υποστηρίζουν επί χιλιετίες, τα όντα αυτά είναι διαχρονικά σκάρτα και μας μισούν θανάσιμα.

Ευτυχώς ή δυστυχώς φτάσαμε στο ξεσκισμένο δια ταύτα. Η τελική πράξη έχει ξεκινήσει. Γενικά, βρομάει πολλή πουτσίλα. Ο κόσμος ετοιμάζεται να γίνει μπουρλότο κι εμείς ακόμα αγνοούμε ποιος είναι ο Ύψιστος Καρβουνιάρης και γιατί θέλει να μας κάψει.

Όπως φαίνεται δεν μάθαμε τίποτα από το πρόσφατο ταφογαμήσι του κοροϊδοϊού. Κι όμως. Αυτό ήταν το κομβικό σημείο. Ήταν η ευκαιρία να κάνουμε μια παύση στα πάντα και να καθίσουμε να σκεφτούμε ποιοι κρατάνε τα ηνία και πού στο διάολο μας πάνε. Αντί γι αυτό, παρακολουθήσαμε σαν παράλυτοι θεατές την μετάλλαξη των σοδομισμένων «επιστημών». Είδαμε να γίνεται το άσπρο μαύρο και να καταργείται συστηματικά η λογική. Το ισχυρότερο όπλο μας εναντίον των Εξαποδώ, αδρανοποιήθηκε. Έπειτα η ήττα πήρε διαστάσεις πανωλεθρίας. Αντί να κάνουμε την υπέρβαση, γίναμε πιο χέστες, πιο προβλέψιμοι, πιο ραγιάδες και πιο αυτιστικοί.

Αν επικρατήσει το κακό σενάριο (που το βλέπω πιθανότερο), το μακελειό θα είναι χωρίς προηγούμενο. Τα αιμοβόρα ερπετά του Κάτω Κόσμου θα σας καταβροχθίσουν όλους μαζί με τα παιδιά σας. Μέχρι την τελευταία στιγμή οι πουτάνες με τα ράσα θα σας υπόσχονται ότι θα σωθείτε. Δεν ξέρω αν αυτό αποτελεί παρηγοριά, αλλά στο τελικό σακάτεμα τα παπαδαριά θα έχουν την ίδια κατάληξη με το πόπολο.

Αποτυχημένοι μπεκροβαλέδες του κυνοβουλευτισμού και σκυλοβαρετοί ιστολόγοι της πολιτικής επικαιρότητας εκτοξεύουν μπαρούφες στο διαδίκτυο ακόμα και τούτη την ύστατη ώρα. Είναι τόσο ηλίθιοι που δεν μπορούν να προτείνουν ούτε μια (1) λύση, έστω και άκυρη.

Καμιά από αυτές τις κατσαρίδες, που σας υπόσχονται τον ουρανό με τ’ άστρα φτάνει τους αφήσετε να σας κάτσουν στον σβέρκο, δεν σας λέει ότι το ουσιαστικό ζητούμενο είναι η ειδιστική ανεξαρτησία. Πώς να σας το πουν άλλωστε όταν δεν το γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι;

Έχω κάνει απεγκατάσταση στο θρησκευτικό εμφύτευμα. Δεν με πιάνει η θεομαστούρα και οι μπάφοι της δήθεν καλοσύνης του παλιόπουστα. Γνωρίζω σε βάθος την μηχανή που έχει στήσει και την νοοτροπία των δούλων που υποστηρίζουν την σαπίλα του.

Έφτασαν μερικοί ελληνόφωνοι ψύλλοι στο σημείο να πανηγυρίζουν για το ότι γίναμε Φιλιππινέζες του Γαμησαήλ.

Το δε Πύρινο Χατζάρι του Δαυίδ ευαγγελίζεται βυζαντινά μεγαλεία, αυτοκρατορίες και χαϊλίκια. Ανακαταλαμβάνουμε την Κωλούπολη με το σπαθί αλλά κοιτάξτε τι σχηματίζει το λευκό φόντο που έχει βάλει ο μπατριώτης!!! Ερώτηση κρίσεως: Γιατί δεν έχει σβήσει τους τουρκομιναρέδες από την εικόνα;

Όπως βλέπετε εδώ, ο περιούσιος λαγοπονηράκιας τοποθετεί τον Γιαχβέ πριν από την ΠΑΤΡΙΔΑ, ενώ το πόπολο έρχεται τρίτο και καταϊδρωμένο.

Ζούμε πλέον σε πονηρές εποχές. Οι εχθροί είναι πολλοί και εκτός και εντός των τειχών. Δεν υπάρχει το «Συγνώμη, έκανα λάθος». Τα λάθη δεν επιτρέπονται σε τέτοιες στιγμές, πόσο μάλλον όταν έχει κανείς δεχτεί ένα σωρό φιλικές προειδοποιήσεις τις οποίες επιμένει να αγνοεί.

Ο μολυσμένος πατριωτισμός με τα κίβδηλα προτάγματά του αποτελεί μικρό τμήμα της παγκόσμιας απάτης. Αν μη τι άλλο είναι εύκολα αναγνωρίσιμος και αντιμετωπίσιμος. Σέρνει μαζί του κεριά, λιβάνια, προφητείες και υπερχρεώσεις. Το αφήγημά του ζέχνει τσιφουτίλα και τοκογλυφίλα.

Το ζήτημα είναι τι μπορούμε να κάνουμε με το μεγάλο πρόβλημα. Όπως το βλέπω, είναι πολύ αργά για αφύπνιση των πολιτών και για ήπιες δράσεις. (Άσε που δεν θέλει να ξυπνήσει κανένας). Οι κινήσεις πρέπει να είναι ευφυείς και απρόβλεπτες, σκληρές και στοχευμένες, από ανθρώπους που γνωρίζουν άριστα το αντικείμενο.

Ο ταχύτερος και καλύτερος τρόπος είναι η αποκάλυψη-σοκ. Σε ένα μπαμ όλα τα τα σκατά φόρα παρτίδα στη μούρη. Αρκετά μας πήδηξαν το σκοτάδι και η ανωνυμία. Πρέπει να αναγκάσουμε τον Ύψιστο Καριόλη να φανερωθεί. Αιώνες τώρα μας απειλεί με την Δεύτερη Παρουσία του, με φωτιά και τσεκούρι, για να καθόμαστε ήσυχοι και να μην κάνουμε ενοχλητικές ερωτήσεις. Ας βγει λοιπόν να μας κάψει και να μας τσεκουρώσει ο γαμιόλης, άμα έχει αρχίδια, γαμώ την φύτρα του. Αν δεν μπορεί να μας εξοντώσει, ας βγει στα κανάλια ο παλιόπουστας να μας πει πόσα του χρωστάμε και από πού.

Πώς γίνεται αυτό; Πώς εξαναγκάζει κανείς μια τεχνολογικά ανώτερη οντότητα να κάνει κάτι που δεν θέλει;

Όλα υπακούουν στο 1ο Συμπαντικό Αξίωμα που παρέθεσα στην αρχή. Το νόημά του είναι απόλυτα δεσμευτικό για τους πάντες. Αν κανείς δεν είναι ανεξάρτητος, τότε κανείς δεν μπορεί να κάνει του κεφαλιού του.

Είναι τόσο δύσκολο όσο και απλό. Το να γονατίσουμε ως ικέτες μπροστά στο Ύπατο Συμβούλιο των Συμπαντικών Μεγακαζίνων δεν αρκεί. Η οικειοθελής εκ μέρους μας αποδοχή της υπόστασης του δούλου και η λατρεία προς το πρόσωπο του δυνάστη είναι σοβαροί ανασταλτικοί παράγοντες της ιεραρχικής παρέμβασης. Ο ισχυρισμός του Θεού-ιδιοκτήτη ότι αποτελούμε εξαρτημένο από αυτόν είδος, παραμένει ακλόνητος. Για να έχει βάση το αίτημά μας, οφείλουμε να ισχυριστούμε το αντίθετο και να το τεκμηριώσουμε με κάποιον τρόπο.

Οι κανόνες είναι σαφείς άρα ο δρόμος είναι προδιαγεγραμμένος. Πρέπει να πάψουμε άμεσα να πολεμάμε μεταξύ μας και να κηρύξουμε όλοι μαζί τον πόλεμο στους Εξαποδώ.

Αφού απαλλοτριώσουμε το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων των θρησκειών, πρέπει να κάψουμε και να κατεδαφίσουμε όλα τα παπαδομάγαζα και να ξεβρακώσουμε και να αλείψουμε με πίσσα και πούπουλα τα τσακάλια τους ιερείς.

Το πιο σημαντικό είναι να ξεφορτωθούμε τα ιδεολογικά σκουπίδια και τα εμφυτεύματα που έχουν μπαζώσει πάνω μας ο καταπιεστής Θεός και οι βρομεροί υπηρέτες του.

Όλα τα παραπάνω πρέπει να γίνουν για να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε πια πιθήκια. Ότι αξίζουμε ως πλανήτης να μας απονεμηθεί η ιδιότητα του δόκιμου μέλους της περιφερειακής συνομοσπονδίας.

Τότε και μόνον τότε η πλανητική ικεσία θα πιάσει τόπο.

Είμαστε σε θέση να το κάνουμε;

ΑΡΧΙΔΙΑ είμαστε. Από τα 8 δισεκατομμύρια ζωότουβλα της Γης, τα 7,95 επιθυμούν να παραμείνουν στο επίπεδο της μαϊμούς. Τους είναι αδιάφορο το ότι ο Ύψιστος Τσιφλικάς έχει δώσει εντολή για το γενικό μας ξεπάστρεμα. Τα μαστούρια θεωρούν ότι θα πάνε στον Παράδεισο.

Ευτυχώς υπάρχει και το μίνιμουμ απαιτούμενο. Κάποιοι θα στερηθούν την χαρά να βασανίσουν τους ρασοφόρους μπεκροασβούς. Προέχει η ουσία. Ο Θεός είναι ένα δηλητηριώδες ερπετό που πρέπει να εγκαταλείψει τον κόσμο μας το συντομότερο. Ας πάει στα τσακίδια από εκεί που ήρθε κι ας πάρει μαζί του την σάρα και την μάρα των υπόλοιπων Ελοχίμ. Μην ανησυχείτε γι αυτούς. Θα βρουν άλλο πλανήτη με πιθήκια να κατσικωθούν.

Όσο για εμάς, θα είμαστε πολύ καλύτερα χωρίς τα Τιτανικά φιδοβαμπίρ και τα ψέματά τους.

Ο νέος ιδιοκτήτης θα κάνει αλλαγές στα μισθολόγια.

Αν μας αφήσει να παλουκώσουμε και μερικά σαβούρια, θα περάσουμε ΤέΛΕΙΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου