Στο τέλος της ημέρας να μετράς τα λάθη, τα πάθη, τις επιλογές που έκανες. Τις ευκαιρίες που έδωσες και αυτές που έχασες. Τα όνειρα που εκπλήρωσες και αυτά που έγιναν καπνός. Στο τέλος της ημέρας να κάνεις τον απολογισμό σου. Να σκέφτεσαι τα σωστά και τα αληθινά. Αυτά που ήρθαν και αυτά που έφυγαν. Αυτά που έζησες με την ψυχή σου και αυτά που σου πέρασαν εντελώς αδιάφορα.Να μετράς τους φίλους, τους γνωστούς και τους περαστικούς. Αυτούς που συνάντησες τυχαία στον δρόμο και αυτούς που μπήκαν στο σπίτι σου για καλημέρα.
Να μετράς τις αποτυχίες, τις προσπάθειες, τα επιτεύγματα, τις δυσκολίες και τις ευκολίες που συνάντησες. Τους ανθρώπους που μίλησες μαζί τους και αυτούς που αγνόησες επιδεικτικά.
Να μάθεις να δίνεις το πράσινο φως της εισόδου αλλά και της εξόδου, όταν θα είναι έτοιμοι να φύγουν. Να μην εγκλωβίζεσαι στις σκέψεις. Πάντα στο τέλος της ημέρας να τις αφήνεις να φεύγουν. Να τις ελευθερώνεις και να πετούν μακριά.
Να αφήνεις χρόνο και χώρο στη ζωή σου· ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα περάσει. Να δοκιμάζεις το ακατόρθωτο, το άπιαστο και το ονειροπόλο. Να αφουγκράζεσαι και να περιμένεις. Να έχεις υπομονή και επιμονή. Τίποτα δε χαρίζεται χωρίς κόπο. Τίποτα δεν είναι διαθέσιμο εάν δε σπαταλήσεις χρόνο για να το αποκτήσεις.
Τα όνειρα ξεκινάνε πάντα από την αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου