Γι’ αυτό μην κάνεις κριτική, μην παραπονιέσαι και μην κατηγορείς τους άλλους για τα σφάλματά τους, επειδή απλώς αντανακλούν τη δική σου εικόνα και βούληση.
Μην προσπαθείς να διδάξεις το παραμικρό στους άλλους, επειδή γνωρίζουν ήδη όλα όσα θέλεις εσύ να γνωρίζουν. Μην προσπαθείς να βοηθήσεις ή να σώσεις οποιονδήποτε, επειδή δεν υπάρχει κανείς άλλος για να βοηθήσεις και να σώσεις εκτός από τον ίδιο σου τον εαυτό. Οι άλλοι αντιλαμβάνονται ό,τι ακριβώς αντιλαμβάνεσαι εσύ.
«Ονειρεύονται» ό,τι «ονειρεύεσαι». «Κάνουν» ό,τι «κάνεις». Βλάπτουν ή αγαπούν ο ένας τον άλλο στον ίδιο ακριβώς βαθμό που εσύ βλάπτεις ή αγαπάς τον εαυτό σου.
Να είσαι συνεχώς σε επιφυλακή: Αν παγώσεις μέσα σου, θα υποβαθμίσεις τη διάνοια ολόκληρου του κόσμου και οι άλλοι θα φαντάζουν στα μάτια σου σαν ξένοι που προσπαθούν να σου επιτεθούν ή να σε καταστρέψουν. Θυμήσου!
Οι άλλοι «είναι» το φως σου. Οι άλλοι είναι η αντανάκλασή σου. Οι άλλοι είναι το πιο αληθινό, ουσιαστικό πράγμα που κατέχεις.
Οι άλλοι υπάρχουν για να σου λένε τι λείπει από μέσα σου, σε υπηρετούν και σε αγαπούν με όλη τους τη δύναμη, όταν εσύ είσαι σε θέση να υπηρετείς και να αγαπάς τον εαυτό σου εκ των έσω.
Οι άλλοι είσαι εσύ.
Οι άλλοι είναι η υλοποίηση των εσωτερικών σου καταστάσεων, των αμφιβολιών σου και της κάθε σου αβεβαιότητας.
Στην κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι, οι άλλοι είναι πόνος, είναι φόβος, οι άλλοι είναι μαρτύριο. Αλλά οι άλλοι δεν είναι τίποτα περισσότερο από το αποτέλεσμα του κατακερματισμού σου, όσο κι αν σου είναι αδύνατο να το δεις ή να το καταλάβεις αυτό.
Οι άλλοι είσαι εσύ! Νομίζεις ότι είναι κάτι ξεχωριστό από εσένα, αλλά κάνεις λάθος. Οι άλλοι αντιστοιχούν σ’ εσένα!
Αναγνώρισε τον τρόμο σου. Το κάθε άτομο που συναντάς αντιπροσωπεύει ένα ψέμα, έναν φόβο, μια μάσκα που θα πρέπει να αφήσεις πίσω σου αν θέλεις να εισέλθεις σε μια ανώτερη κατάσταση ύπαρξης.
Δεν υπάρχει πιο συναρπαστική περιπέτεια, ούτε πιο χρήσιμο έργο από το να αναγνωρίζει κανείς τους άλλους που συναντά ως προέκταση του εαυτού του, της υπαρξιακής του κατάστασης και των αξιών του.
Μέχρι να είσαι σε θέση να θεραπεύσεις τον εαυτό σου, το να συναντάς τους άλλους θα ισοδυναμεί με συνάντηση με την ίδια σου την ασθένεια, με τα ελαττώματα και τις αποτυχίες σου, με τους ίδιους σου τους θανάτους. Η ζωή σου θα εξακολουθήσει να μοιάζει σαν κόλαση επί της γης μέχρι να αναγνωρίσεις ότι εσύ, εσύ ο ίδιος, είσαι ο δημιουργός όλων αυτών των σκιών που παραδέρνουν στον εξωτερικό κόσμο.
Θυμήσου! Οι άλλοι είσαι εσύ μέσα στη γραμμικότητα του χρόνου κι εσύ είσαι οι άλλοι μέσα στην απουσία χρόνου.
Γι’ αυτό ανάλαβε την αποστολή να μετρήσεις αυτή την απόσταση. Διείσδυσε στις προλήψεις για να νικήσεις τις προλήψεις, διείσδυσε στον κόσμο των εντυπώσεων με σκοπό να σκαρφαλώσεις πάλι πίσω ως την πηγή, ως την πραγματική αιτία. Είναι μια αποστολή για να θεραπεύσεις τον εαυτό σου.
Πήγαινε εκεί έξω για να συναντήσεις τον εαυτό σου, να δεις τον εαυτό σου, να γνωρίσεις τον εαυτό σου…
Η συνάντηση με τους άλλους είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία σου για να συναντήσεις την ίδια σου την κόλαση, να την ξεδιαλύνεις, να τη θεραπεύσεις. Όταν συναντάς άλλους, πήγαινε πίσω, μέσα στον εαυτό σου, και ανακάλυψε σε ποιο εσωτερικό κομμάτι σου αντιστοιχούν. Μόνο έτσι θα βρεις τον τρόπο να «επωφεληθείς» από αυτή τη συνάντηση, ώστε να απαλλαγείς από το έρμα που σε κρατά φυλακισμένο σε έναν ωκεανό προλήψεων και να το μετατρέψεις σε σκαλί για να πατήσεις και να εξυψωθείς ακόμα περισσότερο.
Θα ξέρεις πώς να κερδίζεις κάθε μάχη, αν συνειδητοποιήσεις ότι το μοναδικό εμπόδιο είναι ο ίδιος σου ο εαυτός και ότι ο εξωτερικός κόσμος δεν είναι παρά μια αντανάκλαση του εσωτερικού σου ωκεανού, που τον κουβαλάς μέσα σου.
Έτσι, λοιπόν, όταν συναντάς άλλους, να νιώθεις μόνο ευγνωμοσύνη. Όταν συναντάς βίαιους ανθρώπους να είσαι ευγνώμων καθώς μέσω αυτών μπορείς να αναγνωρίσεις και να καταλύσεις την ίδια σου τη βία, κι όταν συναντάς φτωχούς να είσαι ευγνώμων επειδή μέσω αυτών μπορείς να μεταμορφώσεις την ίδια τη φτώχεια σου· κι όταν, τέλος, συναντάς αρρώστους να ξέρεις ότι μπορείς να θεραπεύσεις όλη την αρρώστια που υπάρχει μέσα σου, αλλά εσύ δεν κατορθώνεις να αναγνωρίσεις ως τέτοια.
Μην κατηγορείς, μην επικρίνεις και μην καταδικάζεις τους ανθρώπους που σφάλλουν ή αποτυγχάνουν, αλλά να τρέφεις γι’ αυτούς ευγνωμοσύνη, επειδή θα σου επιτρέψουν να αναγνωρίσεις μέσα στον ίδιο σου τον εαυτό την ακριβή αιτία των δικών σου αποτυχιών, των δικών σου σφαλμάτων.
Και με κάποιον τρόπο, να ευχαριστείς σιωπηρά, κρυφά, όλους τους ανθρώπους που συναντάς, και κυρίως εκείνους που σε επικρίνουν, που σε κατηγορούν, που σε καταδικάζουν, ακόμα και που σε εκτελούν· είναι σχεδόν αδύνατο να μπορέσεις κάποτε να τους ξεπληρώσεις όλα όσα τους χρωστάς.
Πρέπει να θυμάσαι πως οι άλλοι είσαι εσύ, ο ίδιος σου ο εαυτός μέσα στον χρόνο, και πως εσύ είσαι οι άλλοι μέσα στο άχρονο. Να είσαι, λοιπόν, ευγνώμων απέναντί τους, επειδή «η ευγνωμοσύνη είναι το αληθινό κέρδος».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου