Κρεμάμε τις ζωές μας σε ένα σχοινί που στηρίζεται στις απόψεις και τις γνώμες των άλλων. Τρέμουμε στην ιδέα μήπως κάποιος μας κακολογήσει, μήπως κάποιος μας χλευάσει, μήπως κάποιος δεν συμφωνήσει μαζί μας. Γινόμαστε έρμαια των κοινωνικών πρέπει. Δρούμε, σκεφτόμαστε, πράττουμε, με φόβο μήπως και δεν γίνουμε αποδεκτοί από τους γύρω μας, χωρίς να ενδιαφερόμαστε αν θα γίνουμε αποδεκτοί από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Και όταν πια φτάσει η στιγμή που θα μας κακολογήσει κάποιος (γιατί θα γίνει σίγουρα αυτό, δεν είμαστε θεοί), όταν φτάσει στα αφτιά μας αυτή η λοιδορία χανόμαστε και χάνουμε. Χάνουμε την προσωπική μας ελευθερία. Χάνουμε την πνευματική μας ελευθερία. Προσπαθούμε να υπερασπιστούμε τον τέλειο εαυτό μας και επιτρέπουμε σε αυτές τις γνώμες να μας καθορίσουν, να μας δεσμεύσουν και να μας επηρεάσουν.
Οι γνώμες των άλλων μας καθορίζουν όσο τις αφήνουμε να μας καθορίσουν. Οι γνώμες των άλλων μας επηρεάζουν όσο τις αφήνουμε να μας επηρεάσουν. Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τι θα πουν άλλοι και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τι είναι καλύτερο για εμάς και να κάνουμε αυτό που πραγματικά επιθυμούμε χωρίς να φόβο. Οι γνώμες των άλλων είναι απλά….γνώμες άλλων, τρίτων που δεν έχουν πατήσει ποτέ στα παπούτσια μας, είναι λάθος να τις αφήνουμε να μας χαρακτηρίζουν και επιτρέπουμε να αφήνουν λεκέδες στην ψυχή μας.
Ζήσε λοιπόν, την ζωή σου όπως πραγματικά επιθυμείς, χωρίς περιορισμούς και άσε το ‘τι θα πει ο κόσμος’. Ο κόσμος θα πει είτε τα κάνεις όλα λάθος είτε τα κάνεις όλα τέλεια. Δεν θα πει από κακία όπως σου έμαθαν. Θα πει επειδή δεν έχει μάθει να κοιτάει μέσα του. Θα πει επειδή δεν έχει μάθει να διορθώνει τα σπασμένα του. Θα πει επειδή δεν μπορεί να αντικρύσει την αλήθεια του. Θα πει επειδή φοβάται τον εαυτό του.
Μην αφήνεις λοιπόν να σε καταπίνουν γνώμες ανθρώπων που έχουν γνώμη για την ζωή σου και όχι για την δική τους. Μην παραδίνεσαι στην γνώμη κανενός. Πολέμα για ότι πιστεύεις, πολέμα για ότι πρεσβεύεις, πολέμα για το μέσα σου. Και την επόμενη φορά που θα μάθεις ότι κάποιος σε κακολόγησε μην μπεις στην διαδικασία να απολογηθείς. Χαμογέλα και απάντα με την υπέροχη φράση του Επίκουρου:
«Αγνοούσε και τα άλλα μου ελαττώματα, αλλιώς δεν θα έλεγε μόνο αυτά»
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου