-Δάσκαλε, γιατί δεν είμαστε μάγοι;
-Γιατί έτσι σε δίδαξαν να μην είσαι.
Γεννήθηκες μάγος και σε έκαναν άνθρωπο.
Όταν ήσουν παιδί, περνούσες τον πόνο στο χτυπημένο χέρι όχι με φάρμακα, αλλά με ένα φιλί της μαμάς στην πληγή.
Ήξερες τι ήθελες και ποιος είναι ο προορισμός σου, μέχρι που σου είπαν ότι αυτό δεν βγάζει πολλά λεφτά και δεν είναι για τον γιο του τάδε μπαμπά σου.
Ανακάλυπτες κάθε μέρα τη μαγεία της ζωής σε όλες της τις διαστάσεις της, μέχρι που σου έβαλαν όρια για το τι μπορείς να ανακαλύπτεις.
Ήταν ένα η γύμνια σου με τη φύση, μέχρι που σου έβαλαν την αμαρτία.
Αναπτυσσόσουν με το γέλιο, μέχρι που σε πότισαν με λύπη.
Οι άθλοι σου ήταν καταπληκτικοί σαν παιδί, μέχρι που σου έσπειραν το φόβο.
Ζούσες τη μαγεία, την κάθε στιγμή, μέχρι που σου είπαν ότι αυτό είναι φαντασία και δεν θα σου χρησιμέψει πουθενά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου