Ο Δάσκαλος απάντησε με αυτές τις όμορφες και σοφές λέξεις:
- Οι άνθρωποι που αναζητούν τη "χημεία" είναι επιστήμονες της αγάπης, δηλαδή, έχουν συνηθίσει στη δράση και την αντίδραση.
- Οι άνθρωποι που βρίσκουν την "Αλχημεία" είναι καλλιτέχνες της αγάπης, δημιουργώντας συνεχώς νέους τρόπους αγάπης.
Οι Χημικοί αγαπούν από αναγκαιότητα.
Οι Αλχημιστές κατά επιλογή.
Η Χημεία πεθαίνει με το χρόνο.
Η Αλχημεία γεννιέται μέσα στο χρόνο.
Η χημεία αγαπά τη συσκευασία.
Η Αλχημεία απολαμβάνει το περιεχόμενο.
Η Χημεία συμβαίνει.
Η Αλχημεία χτίζεται.
Όλοι αναζητούν χημεία, μόνο μερικοί βρίσκουν αλχημεία.
Η χημεία προσελκύει και αποσπά την προσοχή των ανδρών και των θηλυκών φεμινιστών.
Η αλχημεία ενσωματώνει την αρσενική και γυναικεία αρχή, γι 'αυτό μεταμορφώνεται σε μια σχέση ελεύθερων ατόμων με τα φτερά τους και όχι σε μια έλξη που υπόκειται στις ιδιοτροπίες του εγώ.
Συμπερασματικά, ο δάσκαλος είπε κοιτάζοντας τους μαθητές του:
Η αλχημεία συλλέγει αυτό που διαχωρίζει η χημεία. Η αλχημεία είναι ο βασιλικός γάμος, χημεία το διαζύγιο που βλέπουμε καθημερινά στα περισσότερα ζευγάρια.
Αρχίζουμε να χτίζουμε συνειδητές σχέσεις, γιατί η χημεία θα μας κάνει πάντα να γερνάμε στο σώμα, ενώ η αλχημεία θα μας χαϊδεύει πάντα από μέσα μας.
Μην ξεχνάς να γίνεις ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ στην ΖΩΗ, στον ΕΡΩΤΑ, στην ΑΓΑΠΗ!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου