Ας διαβάσουμε λοιπόν ένα και μοναδικό κεφάλαιο απ' το βιβλίο του Ησαΐα, και ας θαυμάσουμε την γιαχβική πολεμική μηχανή να ξεδιπλώνει την ευφυΐα της!
Ησαΐας 19ο Κεφάλαιο: Λεπτομερέστατο σχέδιο κατάληψης των εθνών από τους οπαδούς του Γιαχβέ!
Ησαΐας 19ο Κεφάλαιο:
Η κατά της "Αιγύπτου" (ή γενικώς εθνικών) όρασις.
(ύπουλη επίθεση κατά εθνικών σεβασμάτων και αξιών)
1. «Ιδού, ο Κύριος επιβαίνει επί "νεφέλης κούφης" (κρυφά μέσα σε σύννεφο) και θέλει επέλθει (επιτεθεί) επί τους "Αιγύπτιους" (εθνικούς) και τα σεβάσματα αυτών, και θέλουσι "σεισθή" (συγκλονιστεί) από προσώπου αυτού, και η "καρδία" (η έδρα των πεποιθήσεων) των ανθρώπων θέλει διαλυθή.
(Αν και δεν μας αναλύονται εδώ καθόλου οι λόγοι της καθολικής επιτυχίας, της θεολογικής αυτής επίθεσης, που προκαλεί σεισμό και διάλυση των εθνικών πεποιθήσεων… ο Ησαΐας γνωρίζει ήδη πως η αβρααμική "θεουργία" (τεχνολογία θαυμάτων), έχει ολόκληρο δοκιμασμένο οπλοστάσιο εντυπωσιακών υλικών παραγωγής "θαυμάτων", που ξεσηκώνουν θύελλα διχασμών και ανατρεπτικών εντυπώσεων)!
(Το διχαστικό, αδελφοκτονικό και αλληλο-εξοντωτικό αποτέλεσμα):
2. Και θέλει σηκώθει "Αιγύπτιος" (εθνικός) κατά "Αιγυπτίου" (εθνικού), και θέλουσι πολεμήσει έκαστος κατά του αδελφού αυτού και έκαστος κατά του πλησίον αυτού, (θα ξεσπάσει δηλαδή θεολογικός και γενικότερα διχαστικός ιδεολογικός αδελφοκτόνος πόλεμος αλληλοεξόντωσης) πόλις κατά πόλεως, βασιλεία κατά βασιλείας. (Λόγια που επανέλαβε αυτούσια και ο μέγιστος απόστολος του Αβραάμ, ο Χριστός Ιησούς στο Κατά Ματθαίον 24.7.)
(Τρόπος… η πνευματική τους σύγχυση):
3. Και θέλει εκλείψει το "πνεύμα" (παιδεία, ιδανικά και διοίκηση) της "Αιγύπτου" εν μέσω αυτής, και θέλω ανατρέψει την "βουλήν" (πεποιθήσεις, σκοπούς και προθέσεις) αυτής.
(Η πρόθεση της πνευματικής αλλοίωσης, ο σκοπός της ιδεολογικής σύγχυσης και η μεθοδευμένη καταστροφή της ελεύθερης κρίσης των εθνικών είναι εδώ καταφανέστατη)!
(απώτερος Σκοπός… η σταδιακή εδραίωση της Γιαχβικής εξουσίας):
4. Και θέλω παραδώσει τους "Αιγυπτίους" (εθνικούς) εις χείρα σκληρών "κυρίων", (διαχειριστών) και "βασιλεύς" (ηγέτης) άγριος θέλει εξουσιάζει αυτούς, λέγει ο Γιαχβέ, ο Κύριος των δυνάμεων.
(Η ΚΛΙΜΆΚΩΣΗ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΕΎΣΕΩΝ):
5. Και τα "ύδατα" (η κινητικότητα, η διακίνηση ιδεών) θέλουσιν εκλείψει εκ των "θαλασσών" (λαών) και ο "ποταμός" (πνευματική και υλική άρδευση) θέλει αφανισθή και καταξηρανθή.
6. Και οι "ποταμοί" (οι διευθετημένες δυνατότητες πνευματικής και υλικής άρδευσης) θέλουσι στερεύσει. Οι "ρύακες οι περιπεφραγμένοι" (και οι μικρότεροι οργανωμένοι τρόποι υλικής και πνευματικής αναζωογόνησης) θέλουσι κενωθή και καταξηρανθή, ο "κάλαμος" (οι μεμονωμένοι ελεύθεροι επαγγελματίες) και ο "σπάρτος" (οι διορισμένοι δημόσιοι λειτουργοί) θέλουσι "μαρανθή" (αχρηστευθεί).
(Θα χτυπηθεί μεθοδικά Κάθε τομέας της εθνικής ευρωστίας):
7. Τα "λιβάδια πλησίον των ρυάκων, επί των στομίων των ρυάκων, και παν το εσπαρμένον παρά τους ρύακας θέλει ξηρανθή", απορριφθή και αφανισθή. (Κάθε οργανωμένη κοινωνική παράταξη, με μικρή ή μεγάλη πνευματική ή υλική παραγωγή, θα απαξιωθεί και θα αχρηστευθεί… όπως λεπτομερέστερα αναλύεται και παρακάτω…):
8. Και οι "αλιείς" (επιτηδευματίες-έμποροι) θέλουσι στενάξει και πάντες οι ρίπτοντες άγκιστρον εις τους ρύακας θέλουσι θρηνήσει και οι βάλλοντες δίκτυα επί τα ύδατα θέλουσι νεκρωθή.
9. Και οι εργαζόμενοι το "λινάριον" και οι πλέκοντες "δίκτυα" θέλουσι ταραχθή.
(σταδιακά θα επέλθει Συνολική Εθνική κατάρρευση):
10. Και οι "στύλοι" (οι κοινωνικοί στυλοβάτες, θεσμοί, παιδεία, πολιτική, εμπόριο…) αυτής θέλουσι συντριφθή και πάντες οι κερδαίνοντες από ιχθυοτροφείων.
11. Βεβαίως οι "άρχοντες" της (οι ανώτατοι διοικητικοί των εθνών), είναι (πλέον) μωροί, η βουλή των σοφών συμβούλων του "Φαραώ" (το επιτελείο του εκάστοτε ανώτατου άρχοντα) κατεστάθη άλογος, (κατάντησαν διοικητικά ηλίθιοι… μια και η διοικητική παράλυση των εθνών είναι το μέγα ζητούμενο αυτής της ύπουλης "θεολογικής" επίθεσης!)
Προσοχή τώρα στο σημαντικό ερώτημα που ακολουθεί…!
(Η Βίβλος δικαίως Ειρωνεύεται την ανύπαρκτη αντιπαλογνωσίας μας!)
(Εκπληκτική βιβλική επισήμανση, που ορίζει την αντιπαλογνωσία ως καθοριστικό παράγοντα σοφίας!)
Πως (λοιπόν) λέγετε (εσείς οι εθνικοί) έκαστος προς τον "Φαραώ" (προς τον εκάστοτε άρχοντά του), εγώ είμαι υιός σοφών, υιός αρχαίων βασιλέων; (συνηθισμένη καύχηση Ελλήνων για… "Ιχώρ", DΝΑ και αναρίθμητες αρχαίες δόξες).
ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΤΙΚΟΤΕΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΕΙ Ο ΒΙΒΛΙΚΟΣ ΔΟΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ...
12. Που, που είναι (εθνικέ άρχοντα) οι σοφοί σου; και (αν είναι πράγματι σοφοί), ας είπωσι τώρα προς σε, (τον εθνικό άρχοντα) και ας καταλάβωσι (οι εθνικοί σύμβουλοί σου) τι εβουλεύθη (μηχανεύτηκε) ο Κύριος (Γιαχβέ) των δυνάμεων κατά της "Αιγύπτου" (της χώρας σου ή των εθνών, ή γενικότερα της Ανθρωπότητας)!
Τώρα προσοχή εδώ, στην παραπάνω αυτή απίστευτη επισήμανση… στο καταπληκτικό αυτό βιβλικό συμπέρασμα... υπάρχει ξεκάθαρα διατυπωμένο το απόλυτα ελλειμματικό ισοζύγιο σοφίας και αντιπαλογνωσίας των εθνικών, που ξεκάθαρα πριν από 2,5 χιλιάδες χρόνια εχει συνειδητοποιήσει και προτείνει ως κεφαλαιώδες αξίωμα ο Ησαΐας!!!
Σοφός λοιπόν κατά τον Ησαΐα, δεν είναι αυτός που καυχάται για την σπουδαία και ένδοξη καταγωγή του (βλέπε Έλληνα)… το DΝΑ ή το ΙΧΩΡ του, ή τους τρισένδοξους προγόνους του, αλλά αυτός και μόνον αυτός, που έχει εγκαίρως αντιληφθεί τις ύπουλες ανατρεπτικές και αχρηστευτηκές μεθοδεύσεις των αντιπάλων του, και δη του μεθοδικού αβρααμικού γιαχβισμού, κατά του έθνους του!!! Διαφορετικά… μοιραία θα υποστεί τα ακόλουθα:
(τα παλαιά διοικητικά κέντρα των εθνικών Αλώνονται, αχρηστεύονται και αντικαθιστανται από νέα δραστήρια γιαχβικά κέντρα πλάνης και ηλιθιοποίησης):
13. Οι άρχοντες της Τάνεως και της Μέμφεως (αμφότερα κορυφαία διοικητικά κέντρα της "Αιγύπτου"... εδω των εθνών ή γενικότερα της ανθρωπότητας... τελικά...), "εμωράνθησαν", (ηλιθιοποιήθησαν) οι άρχοντες της "επλανήθησαν", (υπέστησαν πλάνη και σύγχυση) και (με την σειρά τους), επλάνησαν την "Αίγυπτον" οι άρχοντες των "φυλών" (λαών) αυτής.
(Προσέξτε την καταπληκτική σειρά μεθοδικής διαδοχικής διάβρωσης και πλάνης, που ξεκινά μεν από τους μονάρχες και τους διοικητικούς άρχοντες, αλλά επεκτείνεται και στα μικρότερα κέντρα φατριών και διοίκησης, και μοιραία η πλάνη καταλήγει στους μεμονωμένους εξουσιαζόμενους λαϊκούς!
Δικαίως θριαμβολογεί λοιπόν παρακάτω ο Ησαΐας, περιγράφοντας λεπτομερώς την αποτελεσματικότατη μέθοδο άλωσης των εθνών, που στηρίζεται όχι σε αόριστες ευχές και όνειρα αλλά στο δραστικό δόλιο δηλητηριώδες κέρασμα παραφροσύνης)![1]
ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΕΝΤΕΊΝΑΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΉ ΣΑΣ, ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΕΙΣΕΡΧΌΜΕΘΑ ΣΤΟΝ ΣΚΛΗΡΌ ΠΥΡΉΝΑ ΤΗΣ ΓΙΑΧΒΙΚΉΣ ΜΕΘΟΔΕΎΣΕΩΣ
(Οπλικό σύστημα… το κερασμένο δόλιο και δηλητηριασμένο πνεύμα παραφροσύνης):
14. Ο Κύριος εκέρασεν (όπως ο κεραστή Οδυσσέας τον Κύκλωπα!) εν τω μέσω αυτής (της "Αιγύπτου" ή ανθρωπότητας), πνεύμα παραφροσύνης, (σύγχυσης και πλάνης) και (τα νέα αυτά γιαχβικά διοικητικά κέντρα) επλάνησαν την "Αίγυπτον" (ανθρωπότητα) εις πάντα τα έργα αυτής, (και οι λαοί είναι πλέον) ως ο μεθύων πλανάται εν τω εμετώ αυτού.
(Χαοτική απραξία… το Αποτέλεσμα του πνευματικού δηλητηρίου…):
15. Και δεν θέλει είσθαι έργον διά την "Αίγυπτον" (ανθρωπότητα), το οποίον η "κεφαλή" (οι άρχοντες) ή η "ουρά", (ο λαός) ο "κλάδος" (φορέας) ή ο "σπάρτος" (θεσμός), να δύναται να κάμη.
(Με δόλια ιδεολογικά "κεράσματα", υποσχέσεις μεγαλείου και σωτηρίας… αλλά και δωροδοκίες ή κοινώς λαδώματα, θα επέλθει η πλήρης και απόλυτη κοινωνική, κρατική και διοικητική αχρήστευση! Αποτέλεσμα; Η κοινωνική σύγχυση, ο καταστροφικός αποπροσανατολισμός και η ντροπιαστική πάνδημος δουλοπρέπεια…).
(Η πολυεπίπεδη σύγχυση θα εμπεδώσει την κοινωνική χημεία της υποταγής, και τα αλλεπάλληλα πλήγματα κατά των εθνικών, θα εγκαθιδρύσουν τον φόβο των Ιουδαίων και του θεού τους):
16. Εν εκείνη τη ημέρα (δηλαδή, όταν όλα αυτά θα έχουν πλέον επιτευχθεί), οι "Αιγύπτιοι" (οι εθνικοί) θέλουσιν είσθαι (δειλοί) ως γυναίκες, και θέλουσι τρομάξει και φοβηθή από της "χειρός" (τον εκτελεστικό βραχίονα) του Κυρίου (Γιαχβέ) των δυνάμεων σειομένης, την οποίαν (θα) σείει (συστηματικά και απειλητικά) επ' αυτούς.
(Η κριμένη σε "νέφος" επιδρομή του "Γιαχβέ", δηλαδή, ο ύπουλος εκφοβιστικός και υποσχεσιακός αβρααμισμός, έχει ήδη εγκατασταθεί στην διοίκηση των εθνών, και τα δηλητηριώδη κεράσματά του έχουν αποδώσει σύγχυση, φόβο και φυσικά διάθεση υποταγής στον δεσποτικό γιαχβισμό):
(η διαρκής Φρίκη θα επιβάλει την νέα τάξη):
17. Και η χώρα (το κράτος η δύναμη) των ιουδαίων (ο καθαρόαιμος Ιουδαϊσμός) θέλει είσθαι φρίκη εις τους "Αιγυπτίους", (εθνικούς) καιπας όστις "ονομάσει" (καταγγείλει, αμφισβητήσει) αυτήν, θέλει φρίττει, διά την βουλήν (επιβουλή, τιμωρία, απομόνωση) του Κυρίου των δυνάμεων, την οποίαν απεφάσισεν εναντίον αυτών.
(Οι υπόδουλοι εθνικοί εντρομοι δεν θα εχουν αλλη επιλογη, απ΄το να υπηρετήσουν τον επικυριαρχο γιαχβισμό. ομως... Η συνταγη της απολυτης κατακτησης, προβλεπει κατι πολυ συμαντικο ακομα...):
18. Εν εκείνη τη ημέρα (όταν δηλαδή όλα αυτά θα έχουν πλέον επιτευχθεί) πέντε "πόλεις" (πέντε διοικητικά κέντρα… όσες και οι αισθήσεις μας!), εν τη γη της "Αιγύπτου" (στην γη των εθνικών) θέλουσιν είσθαι λαλούσαι την γλώσσαν της "Χαναάν" (ενώ δηλαδή θα ομιλούν την γλωσσά των "Χαναναίων" δηλαδή εθνικών... όμως...) θα ομνύουν (θα ορκίζονται πίστη) εις τον Κύριον (Γιαχβέ) των δυνάμεων, η μία (μάλιστα... παρακαλώ προσέξτε...) θα ονομάζεται "πόλις" Ασεδέκ. (δηλαδή "πόλη" δικαιοσύνης)!
Μετά την αλλοτρίωση των ηγετών και λοιπών εθνικών αρχόντων, ακολουθεί λαϊκή σύγχυση και γενικευμένος φόβος-δέος που οδηγεί μοιραία στην χειραγώγηση και την υποταγή! Με υποταγμένο το σύνολο πια του έθνους, δημιουργούνται στην συνέχεια κατάλληλα διοικητικά κέντρα (υπουργεία – υπηρεσίες - θεσμοί), επανδρωμένες με εκγιαχβισθέντες εθνικούς, που θα επιβλέπουν την εφαρμογή και την επέκταση του αβρααμικού γιαχβισμού στην ιουδαιο-κατεχόμενη χώρα... ή ανθρωπότητα!
Μάλιστα ένα εκ των κέντρων αυτών, κρίνεται εκ των προτέρων απαραίτητο απόκτημα των κατακτητών... και ευφυέστατα κατονομάζεται, ως διοικητικό κέντρο (ή υπουργείο) δικαιοσύνης (εθνικό ή διεθνές π.χ. ... ΟΗΕ..!)… που θα διαχειρίζεται όμως και θα επιβάλει την "δική μας" "γιαχβική" (ιουδαϊο-αβρααμική) δικαιοσύνη!
(Η θεολογικό-πολιτική άλωση έχει συντελεστεί και η αβρααμικο-Γιαχβική "λατρεία" (Ιουδαϊκό σύστημα αξιών) λειτουργεί πλεον ανεμπόδιστα):
19. Εν εκείνη τη ημέρα, (καταλυκτικά λοιπόν), θέλει είσθαι εν τω μέσω της γης "Αιγύπτου" (στην επικράτεια των εθνικών), θυσιαστήριον εις τον Κύριον (λειτουργικό κέντρο γιαχβικής "θρησκεία" ή τάξης πραγμάτων) και "στήλη" (λατρευτικό μνημείο ή σημείο αφοσίωσης και καθυπόταξης), κατά το όριον αυτής εις τον "Κύριον" (Γιαχβέ).
(και όμως… έχουμε και συνέχεια... τώρα που η θρησκευτικο-πολιτική κατάκτηση έχει συντελεστεί… Δεινά, πληγές, κρίσεις και οδυνηρες "σωτηρίες", θα συνεχίσουν να συντηρούν αιώνια την γιαχβική εξουσία):
20. Και θέλει είσθαι (όταν όλα αυτά συντελεστούν) εν τη γη της "Αιγύπτου" (εθνικών), "σημείον" και "μαρτυρίαν" (εξιουδαϊσμένες ομολογίες πίστεως, αλλαγές ιδανικών, έθους και εκπαίδευσης), εις τον Κύριον (Γιαχβέ) των δυνάμεων εις τον αιώνα, (διαχρονικά)...
(Προσοχή τώρα σε ότι ακολουθεί…!) διότι (και να ο τρόπος) θέλουσι βοά (οι κατακτημένοι εθνικοί) προς τον Κύριον, εξ αιτίας των καταθλιβόντων (!!!)...
(Θα υπάρχουν λοιπόν συνεχώς μηχανισμοί και αφορμές καταπίεσης), και θέλει εξαποστείλει (ο κρατικός πλέον γιαχβικός μηχανισμός) προς αυτούς "σωτήρα" (πνευματικό και υλικό ευεργέτη, που θα τους "σώζει" απ' τα δεινά που ο ίδιος ο εγχώριος γιαχβισμός τους δημιούργησε!) και θέλει "σώσει" αυτούς.
Επιτελούς να και κάτι καλό... εδώ λέει πως τελικά θα τους σώσει... για να δούμε όμως μέχρι τέλους τι είδους σωτηρία τους ετοιμάζει!
Αξίζει εδώ να υπενθυμίσω, πως δεκαετίες τώρα, έχω ορίσει τον «αβρααμισμό, ως την μέθοδο του: οδυνοποιο-θεραπευτή»! Η ευφυέστατη, αξιοπρόσεκτη και εξαιρετικά λειτουργική αυτή μέθοδος, δηλαδή: «πληγές και ιάσει από την ίδια πηγή», ανεξάρτητα αν πρόκειται για άτομο, οργάνωση ή έθνος, είναι ο ασφαλέστερος και αποδοτικότερος μηχανισμός, άμεσης εξασφάλισης προνομιών, δόξας, εξουσίας και πλουτισμού!
(Μετά την λειτουργική επικράτηση, έρχονται τα υλικά και πνευματικά προνόμια, που είναι και το τελικό ζητούμενο):
21. Και θέλει γνωρισθή ο Κύριος εις τους "Αιγυπτίους", (εθνικούς) και οι "Αιγύπτιοι" (εθνικοί) θέλουσι "γνωρίσει" (με μελέτη και αποδοχή) τον Κύριον (Γιαχβέ) εν εκείνη τη ημέρα, και θέλουσι προσφέρει "θυσίαν" (λατρεία) και "προσφοράν", (πνευματικές και υλικές παροχές) και θέλουσιν ευχηθή ευχήν (τάματα-προσφορές) εις τον Κύριον και εκπληρώσει αυτήν.
(Μετά την απόλυτη επικράτησή του, πρόκειται να ηρεμίσει επιτέλους ο κατακτητικόσ γιαχβισμός;
Όχι, με συνεχόμενες πληγές και ιάσεις, ο αβρααμισμός θα διασφαλίζει την τρομοκρατικη διαιώνισή του):
22. Και θέλει κτυπήσει (με πληγές) ο Κύριος την "Αίγυπτον", (εθνικούς) θέλει κτυπήσει και θεραπεύσει αυτήν, (εδώ ομολογείται επιτέλους ξεκάθαρα ο μηχανισμός του οδυνοποιού-θεραπευτή) και θέλουσιν επιστραφή (στραφεί) εις τον "Κύριον", (Γιαχβέ) και θέλει παρακαλεσθή (ο Γιαχβέ) υπ' αυτών, και θέλει ιατρεύσει (ο Γιαχβέ) αυτούς.
Δεν το περιμένατε... αλλά... έχει και συνέχεια!
Το κατακτημένο έθνος με την ισχυρή πλέον ξενοκίνητη εξουσία του, γίνεται ο εισηγητής της νέας τάξης πραγμάτων στα γειτονικά του έθνη!
Η Συνένωση κατακτημένων εθνών, με προοπτικές πλέον διεθνούς υποτέλεια στον ιουδαϊσμό... όσο απίστευτο κι αν σας φαίνεται... προβλέπετε στο τρομακτικής πληρότητας αυτό κατακτητικό σενάριο του Ησαΐα!
23. Εν εκείνη τη ημέρα (όταν όλα αυτά συντελεστούν) θέλει είσθαι "μεγάλη οδός" (προνομιακή ευκαιρία), της Αιγύπτου προς την Ασσυρίαν, και οι Ασσύριοι θέλουσιν ελθεί εις την Αίγυπτον, και οι Αιγύπτιοι εις την Ασσυρίαν, (οι αναγκαστικές εμπορικές επαφές και το σύνολο των απαραιτήτων συναλλαγών, μοιραία θα ανοίξουν τον δρόμο για την σταδιακή εφαρμογή, της απίστευτης σε πληρότητα και λειτουργικότητα, παραπάνω επεκτατικής συνταγής στο γειτονικό έθνος!) και (το τελικό ζητούμενο προαναγγέλλεται!) οι Αιγύπτιοι μετά των Ασσυρίων θέλουσι δουλεύσει εις τον Κύριον.
Και να που τελικά εμφανίζεται και ο "τρίτος"... ο κρυφός παίκτης στο ψευδό-θεολογικό αυτό παιχνίδι του σκληρού, δόλιου, άλλα... λειτουργικότατου επεκτατισμού!
(Το γιαχβικό Ισραήλ ως τελική επικυρίαρχη διοίκηση):
24. Εν εκείνη τη ημέρα ο Ισραήλ θέλει είσθαι ο "τρίτος" (ο διοικητικός κρυφός και διευθυντικός μεσάζον) μετά του Αιγυπτίου και μετά του Ασσυρίου, "ευλογία" (και φυσικά, μετά απ' όλα αυτά τα απολύτως "ευλογημένα" κατακτητικά και υποδουλωτικά… το Ισραήλ)... θέλει είσθαι (ευλογία) εν μέσω της γης...
(Η τελική και οριστική καύχηση της επικυρίαρχης νέας γιαχβικής τάξης πραγμάτων):
25. ...διότι ο Κύριος των δυνάμεων "Σαβαώθ"[2] (η πολεμική εκδοχή του Γιαχβέ), θέλει ευλογήσει αυτούς λέγων, Ευλογημένη (με την δική μου λατρεία… δικαιοσύνη… ειρήνη και γενικά με την δική μου επικυριαρχία), η (κατακτημένη) Αίγυπτος ο λαός μου, και η (υπόδουλη) Ασσυρία το έργον των χειρών μου και ο Ισραήλ (ο διοικητικός δεσπότης των εθνικών) η κληρονομία μου». Ησαΐας 19: 1-25.
Φαντασθείτε… αυτό είναι ένα και μοναδικό κεφάλαιο στον Ησαΐα!
Αν ο μέσος αναγνώστης μπορούσε να διαβάσει μ' αυτόν τον τρόπο την Βίβλο, θα καταλάβαινε πως έχει να κάνει, όχι με ένα βιβλίο θεολογίας, αλλά με το σημειωματάριο ενός αρχαίου μοχθηρότατου ιερατείου, που επιβουλεύεται πικρά τα έθνη, και κατάγραψε μανιωδώς όλους τους ενδεχομένους τρόπους της κατάκτησής τους!
Δυστυχώς, αν και βρίσκεται στα σπίτια δισεκατομμυρίων ανθρώπων, ελάχιστοι γνωρίζουν πως το βιβλίο αυτό, είναι κατάμεστο από τέτοια δηλητηριώδη, δόλια θεολογικά σχέδια πικρής υποδούλωσης των εθνών!
Δεν είναι λοιπόν απορίας άξιο που ο διεθνοποιημένος πλέον Ιουδαιο-γιαχβισμός, δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά, έχει αλώσει την θεολογία μας, την παιδεία, μας την οικονομίας μας, τον πολιτισμό και την ψυχή μας συθέμελα.
-------------------------
[1] «Ούτω λέγει Κύριος, Λάβε το ποτήριον τούτο του (Ο΄ άκρατου) οίνου εκ της χειρός μου (τι είδους "οίνος" είναι αυτός... αποφασίστε εσείς) και πότισον εξ αυτού πάντα τα έθνη, προς τα οποία εγώ σε αποστέλλω, και θέλουσι πίει και ταραχθεί και παραφρονήσει... και έλαβον το ποτήριον εκ χειρός Κυρίου και επότισα πάντα τα έθνη... και τους βασιλείς και τους μεγιστάνας δια να καταστήσω αυτούς ερήμωσιν, θάμβος, συριγμόν και κατάραν... και πάντα τα βασίλεια της οικουμένης τα επί προσώπου της γης... πίετε και μεθύσατε και εμέσατε και πέσετε και μη σηκωθείτε.» Μασ. Ιερεμίας ΚΕ΄15-27 (Ο΄ Ιερεμίας ΛΒ΄13-) Απ' τα αποτελέσματα... παραφρονούν, εξεμούν και σβήνουν μέσα σε ερήμωση και θάμβος που πέφτουν και δεν ξανασηκώνονται, συμπεραίνουμε εκ του ασφαλούς, ότι πρόκειται για κάτι πολύ δραστικότερο από απλό ανόθευτο (άκρατο) οίνο!
[2] Σαβαώθ, είναι ο θυμώδης και οργίλος Γιαχβέ: «εθυμώθη οργή Κύριος Σαβαώθ» Ο΄ Ησαΐας Ε΄25. «Σαβαώθ: εξελληνισμός του εβραϊκού Τσεβαώθ. Σημαίνει κυρίως τις στρατιωτικές δυνάμεις καθώς και τις επίγειες δυνάμεις και δη του Ισραήλ» Βλ. «Σαβαώθ» εγκυκλ. Ελευθερουδάκη. Δηλαδή Σαβαώθ είναι η στρατιωτικο-επιθετική μορφή του Ιουδαϊκού θεού!
ΔΕΣ: Συζητήσεις για την θρησκεία και η άρνηση της αλήθειας
Ησαΐας 19ο Κεφάλαιο: Λεπτομερέστατο σχέδιο κατάληψης των εθνών από τους οπαδούς του Γιαχβέ!
Ησαΐας 19ο Κεφάλαιο:
Η κατά της "Αιγύπτου" (ή γενικώς εθνικών) όρασις.
(ύπουλη επίθεση κατά εθνικών σεβασμάτων και αξιών)
1. «Ιδού, ο Κύριος επιβαίνει επί "νεφέλης κούφης" (κρυφά μέσα σε σύννεφο) και θέλει επέλθει (επιτεθεί) επί τους "Αιγύπτιους" (εθνικούς) και τα σεβάσματα αυτών, και θέλουσι "σεισθή" (συγκλονιστεί) από προσώπου αυτού, και η "καρδία" (η έδρα των πεποιθήσεων) των ανθρώπων θέλει διαλυθή.
(Αν και δεν μας αναλύονται εδώ καθόλου οι λόγοι της καθολικής επιτυχίας, της θεολογικής αυτής επίθεσης, που προκαλεί σεισμό και διάλυση των εθνικών πεποιθήσεων… ο Ησαΐας γνωρίζει ήδη πως η αβρααμική "θεουργία" (τεχνολογία θαυμάτων), έχει ολόκληρο δοκιμασμένο οπλοστάσιο εντυπωσιακών υλικών παραγωγής "θαυμάτων", που ξεσηκώνουν θύελλα διχασμών και ανατρεπτικών εντυπώσεων)!
(Το διχαστικό, αδελφοκτονικό και αλληλο-εξοντωτικό αποτέλεσμα):
2. Και θέλει σηκώθει "Αιγύπτιος" (εθνικός) κατά "Αιγυπτίου" (εθνικού), και θέλουσι πολεμήσει έκαστος κατά του αδελφού αυτού και έκαστος κατά του πλησίον αυτού, (θα ξεσπάσει δηλαδή θεολογικός και γενικότερα διχαστικός ιδεολογικός αδελφοκτόνος πόλεμος αλληλοεξόντωσης) πόλις κατά πόλεως, βασιλεία κατά βασιλείας. (Λόγια που επανέλαβε αυτούσια και ο μέγιστος απόστολος του Αβραάμ, ο Χριστός Ιησούς στο Κατά Ματθαίον 24.7.)
(Τρόπος… η πνευματική τους σύγχυση):
3. Και θέλει εκλείψει το "πνεύμα" (παιδεία, ιδανικά και διοίκηση) της "Αιγύπτου" εν μέσω αυτής, και θέλω ανατρέψει την "βουλήν" (πεποιθήσεις, σκοπούς και προθέσεις) αυτής.
(Η πρόθεση της πνευματικής αλλοίωσης, ο σκοπός της ιδεολογικής σύγχυσης και η μεθοδευμένη καταστροφή της ελεύθερης κρίσης των εθνικών είναι εδώ καταφανέστατη)!
(απώτερος Σκοπός… η σταδιακή εδραίωση της Γιαχβικής εξουσίας):
4. Και θέλω παραδώσει τους "Αιγυπτίους" (εθνικούς) εις χείρα σκληρών "κυρίων", (διαχειριστών) και "βασιλεύς" (ηγέτης) άγριος θέλει εξουσιάζει αυτούς, λέγει ο Γιαχβέ, ο Κύριος των δυνάμεων.
(Η ΚΛΙΜΆΚΩΣΗ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΕΎΣΕΩΝ):
5. Και τα "ύδατα" (η κινητικότητα, η διακίνηση ιδεών) θέλουσιν εκλείψει εκ των "θαλασσών" (λαών) και ο "ποταμός" (πνευματική και υλική άρδευση) θέλει αφανισθή και καταξηρανθή.
6. Και οι "ποταμοί" (οι διευθετημένες δυνατότητες πνευματικής και υλικής άρδευσης) θέλουσι στερεύσει. Οι "ρύακες οι περιπεφραγμένοι" (και οι μικρότεροι οργανωμένοι τρόποι υλικής και πνευματικής αναζωογόνησης) θέλουσι κενωθή και καταξηρανθή, ο "κάλαμος" (οι μεμονωμένοι ελεύθεροι επαγγελματίες) και ο "σπάρτος" (οι διορισμένοι δημόσιοι λειτουργοί) θέλουσι "μαρανθή" (αχρηστευθεί).
(Θα χτυπηθεί μεθοδικά Κάθε τομέας της εθνικής ευρωστίας):
7. Τα "λιβάδια πλησίον των ρυάκων, επί των στομίων των ρυάκων, και παν το εσπαρμένον παρά τους ρύακας θέλει ξηρανθή", απορριφθή και αφανισθή. (Κάθε οργανωμένη κοινωνική παράταξη, με μικρή ή μεγάλη πνευματική ή υλική παραγωγή, θα απαξιωθεί και θα αχρηστευθεί… όπως λεπτομερέστερα αναλύεται και παρακάτω…):
8. Και οι "αλιείς" (επιτηδευματίες-έμποροι) θέλουσι στενάξει και πάντες οι ρίπτοντες άγκιστρον εις τους ρύακας θέλουσι θρηνήσει και οι βάλλοντες δίκτυα επί τα ύδατα θέλουσι νεκρωθή.
9. Και οι εργαζόμενοι το "λινάριον" και οι πλέκοντες "δίκτυα" θέλουσι ταραχθή.
(σταδιακά θα επέλθει Συνολική Εθνική κατάρρευση):
10. Και οι "στύλοι" (οι κοινωνικοί στυλοβάτες, θεσμοί, παιδεία, πολιτική, εμπόριο…) αυτής θέλουσι συντριφθή και πάντες οι κερδαίνοντες από ιχθυοτροφείων.
11. Βεβαίως οι "άρχοντες" της (οι ανώτατοι διοικητικοί των εθνών), είναι (πλέον) μωροί, η βουλή των σοφών συμβούλων του "Φαραώ" (το επιτελείο του εκάστοτε ανώτατου άρχοντα) κατεστάθη άλογος, (κατάντησαν διοικητικά ηλίθιοι… μια και η διοικητική παράλυση των εθνών είναι το μέγα ζητούμενο αυτής της ύπουλης "θεολογικής" επίθεσης!)
Προσοχή τώρα στο σημαντικό ερώτημα που ακολουθεί…!
(Η Βίβλος δικαίως Ειρωνεύεται την ανύπαρκτη αντιπαλογνωσίας μας!)
(Εκπληκτική βιβλική επισήμανση, που ορίζει την αντιπαλογνωσία ως καθοριστικό παράγοντα σοφίας!)
Πως (λοιπόν) λέγετε (εσείς οι εθνικοί) έκαστος προς τον "Φαραώ" (προς τον εκάστοτε άρχοντά του), εγώ είμαι υιός σοφών, υιός αρχαίων βασιλέων; (συνηθισμένη καύχηση Ελλήνων για… "Ιχώρ", DΝΑ και αναρίθμητες αρχαίες δόξες).
ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΤΙΚΟΤΕΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΕΙ Ο ΒΙΒΛΙΚΟΣ ΔΟΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ...
12. Που, που είναι (εθνικέ άρχοντα) οι σοφοί σου; και (αν είναι πράγματι σοφοί), ας είπωσι τώρα προς σε, (τον εθνικό άρχοντα) και ας καταλάβωσι (οι εθνικοί σύμβουλοί σου) τι εβουλεύθη (μηχανεύτηκε) ο Κύριος (Γιαχβέ) των δυνάμεων κατά της "Αιγύπτου" (της χώρας σου ή των εθνών, ή γενικότερα της Ανθρωπότητας)!
Τώρα προσοχή εδώ, στην παραπάνω αυτή απίστευτη επισήμανση… στο καταπληκτικό αυτό βιβλικό συμπέρασμα... υπάρχει ξεκάθαρα διατυπωμένο το απόλυτα ελλειμματικό ισοζύγιο σοφίας και αντιπαλογνωσίας των εθνικών, που ξεκάθαρα πριν από 2,5 χιλιάδες χρόνια εχει συνειδητοποιήσει και προτείνει ως κεφαλαιώδες αξίωμα ο Ησαΐας!!!
Σοφός λοιπόν κατά τον Ησαΐα, δεν είναι αυτός που καυχάται για την σπουδαία και ένδοξη καταγωγή του (βλέπε Έλληνα)… το DΝΑ ή το ΙΧΩΡ του, ή τους τρισένδοξους προγόνους του, αλλά αυτός και μόνον αυτός, που έχει εγκαίρως αντιληφθεί τις ύπουλες ανατρεπτικές και αχρηστευτηκές μεθοδεύσεις των αντιπάλων του, και δη του μεθοδικού αβρααμικού γιαχβισμού, κατά του έθνους του!!! Διαφορετικά… μοιραία θα υποστεί τα ακόλουθα:
(τα παλαιά διοικητικά κέντρα των εθνικών Αλώνονται, αχρηστεύονται και αντικαθιστανται από νέα δραστήρια γιαχβικά κέντρα πλάνης και ηλιθιοποίησης):
13. Οι άρχοντες της Τάνεως και της Μέμφεως (αμφότερα κορυφαία διοικητικά κέντρα της "Αιγύπτου"... εδω των εθνών ή γενικότερα της ανθρωπότητας... τελικά...), "εμωράνθησαν", (ηλιθιοποιήθησαν) οι άρχοντες της "επλανήθησαν", (υπέστησαν πλάνη και σύγχυση) και (με την σειρά τους), επλάνησαν την "Αίγυπτον" οι άρχοντες των "φυλών" (λαών) αυτής.
(Προσέξτε την καταπληκτική σειρά μεθοδικής διαδοχικής διάβρωσης και πλάνης, που ξεκινά μεν από τους μονάρχες και τους διοικητικούς άρχοντες, αλλά επεκτείνεται και στα μικρότερα κέντρα φατριών και διοίκησης, και μοιραία η πλάνη καταλήγει στους μεμονωμένους εξουσιαζόμενους λαϊκούς!
Δικαίως θριαμβολογεί λοιπόν παρακάτω ο Ησαΐας, περιγράφοντας λεπτομερώς την αποτελεσματικότατη μέθοδο άλωσης των εθνών, που στηρίζεται όχι σε αόριστες ευχές και όνειρα αλλά στο δραστικό δόλιο δηλητηριώδες κέρασμα παραφροσύνης)![1]
ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΕΝΤΕΊΝΑΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΉ ΣΑΣ, ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΕΙΣΕΡΧΌΜΕΘΑ ΣΤΟΝ ΣΚΛΗΡΌ ΠΥΡΉΝΑ ΤΗΣ ΓΙΑΧΒΙΚΉΣ ΜΕΘΟΔΕΎΣΕΩΣ
(Οπλικό σύστημα… το κερασμένο δόλιο και δηλητηριασμένο πνεύμα παραφροσύνης):
14. Ο Κύριος εκέρασεν (όπως ο κεραστή Οδυσσέας τον Κύκλωπα!) εν τω μέσω αυτής (της "Αιγύπτου" ή ανθρωπότητας), πνεύμα παραφροσύνης, (σύγχυσης και πλάνης) και (τα νέα αυτά γιαχβικά διοικητικά κέντρα) επλάνησαν την "Αίγυπτον" (ανθρωπότητα) εις πάντα τα έργα αυτής, (και οι λαοί είναι πλέον) ως ο μεθύων πλανάται εν τω εμετώ αυτού.
(Χαοτική απραξία… το Αποτέλεσμα του πνευματικού δηλητηρίου…):
15. Και δεν θέλει είσθαι έργον διά την "Αίγυπτον" (ανθρωπότητα), το οποίον η "κεφαλή" (οι άρχοντες) ή η "ουρά", (ο λαός) ο "κλάδος" (φορέας) ή ο "σπάρτος" (θεσμός), να δύναται να κάμη.
(Με δόλια ιδεολογικά "κεράσματα", υποσχέσεις μεγαλείου και σωτηρίας… αλλά και δωροδοκίες ή κοινώς λαδώματα, θα επέλθει η πλήρης και απόλυτη κοινωνική, κρατική και διοικητική αχρήστευση! Αποτέλεσμα; Η κοινωνική σύγχυση, ο καταστροφικός αποπροσανατολισμός και η ντροπιαστική πάνδημος δουλοπρέπεια…).
(Η πολυεπίπεδη σύγχυση θα εμπεδώσει την κοινωνική χημεία της υποταγής, και τα αλλεπάλληλα πλήγματα κατά των εθνικών, θα εγκαθιδρύσουν τον φόβο των Ιουδαίων και του θεού τους):
16. Εν εκείνη τη ημέρα (δηλαδή, όταν όλα αυτά θα έχουν πλέον επιτευχθεί), οι "Αιγύπτιοι" (οι εθνικοί) θέλουσιν είσθαι (δειλοί) ως γυναίκες, και θέλουσι τρομάξει και φοβηθή από της "χειρός" (τον εκτελεστικό βραχίονα) του Κυρίου (Γιαχβέ) των δυνάμεων σειομένης, την οποίαν (θα) σείει (συστηματικά και απειλητικά) επ' αυτούς.
(Η κριμένη σε "νέφος" επιδρομή του "Γιαχβέ", δηλαδή, ο ύπουλος εκφοβιστικός και υποσχεσιακός αβρααμισμός, έχει ήδη εγκατασταθεί στην διοίκηση των εθνών, και τα δηλητηριώδη κεράσματά του έχουν αποδώσει σύγχυση, φόβο και φυσικά διάθεση υποταγής στον δεσποτικό γιαχβισμό):
(η διαρκής Φρίκη θα επιβάλει την νέα τάξη):
17. Και η χώρα (το κράτος η δύναμη) των ιουδαίων (ο καθαρόαιμος Ιουδαϊσμός) θέλει είσθαι φρίκη εις τους "Αιγυπτίους", (εθνικούς) καιπας όστις "ονομάσει" (καταγγείλει, αμφισβητήσει) αυτήν, θέλει φρίττει, διά την βουλήν (επιβουλή, τιμωρία, απομόνωση) του Κυρίου των δυνάμεων, την οποίαν απεφάσισεν εναντίον αυτών.
(Οι υπόδουλοι εθνικοί εντρομοι δεν θα εχουν αλλη επιλογη, απ΄το να υπηρετήσουν τον επικυριαρχο γιαχβισμό. ομως... Η συνταγη της απολυτης κατακτησης, προβλεπει κατι πολυ συμαντικο ακομα...):
18. Εν εκείνη τη ημέρα (όταν δηλαδή όλα αυτά θα έχουν πλέον επιτευχθεί) πέντε "πόλεις" (πέντε διοικητικά κέντρα… όσες και οι αισθήσεις μας!), εν τη γη της "Αιγύπτου" (στην γη των εθνικών) θέλουσιν είσθαι λαλούσαι την γλώσσαν της "Χαναάν" (ενώ δηλαδή θα ομιλούν την γλωσσά των "Χαναναίων" δηλαδή εθνικών... όμως...) θα ομνύουν (θα ορκίζονται πίστη) εις τον Κύριον (Γιαχβέ) των δυνάμεων, η μία (μάλιστα... παρακαλώ προσέξτε...) θα ονομάζεται "πόλις" Ασεδέκ. (δηλαδή "πόλη" δικαιοσύνης)!
Μετά την αλλοτρίωση των ηγετών και λοιπών εθνικών αρχόντων, ακολουθεί λαϊκή σύγχυση και γενικευμένος φόβος-δέος που οδηγεί μοιραία στην χειραγώγηση και την υποταγή! Με υποταγμένο το σύνολο πια του έθνους, δημιουργούνται στην συνέχεια κατάλληλα διοικητικά κέντρα (υπουργεία – υπηρεσίες - θεσμοί), επανδρωμένες με εκγιαχβισθέντες εθνικούς, που θα επιβλέπουν την εφαρμογή και την επέκταση του αβρααμικού γιαχβισμού στην ιουδαιο-κατεχόμενη χώρα... ή ανθρωπότητα!
Μάλιστα ένα εκ των κέντρων αυτών, κρίνεται εκ των προτέρων απαραίτητο απόκτημα των κατακτητών... και ευφυέστατα κατονομάζεται, ως διοικητικό κέντρο (ή υπουργείο) δικαιοσύνης (εθνικό ή διεθνές π.χ. ... ΟΗΕ..!)… που θα διαχειρίζεται όμως και θα επιβάλει την "δική μας" "γιαχβική" (ιουδαϊο-αβρααμική) δικαιοσύνη!
(Η θεολογικό-πολιτική άλωση έχει συντελεστεί και η αβρααμικο-Γιαχβική "λατρεία" (Ιουδαϊκό σύστημα αξιών) λειτουργεί πλεον ανεμπόδιστα):
19. Εν εκείνη τη ημέρα, (καταλυκτικά λοιπόν), θέλει είσθαι εν τω μέσω της γης "Αιγύπτου" (στην επικράτεια των εθνικών), θυσιαστήριον εις τον Κύριον (λειτουργικό κέντρο γιαχβικής "θρησκεία" ή τάξης πραγμάτων) και "στήλη" (λατρευτικό μνημείο ή σημείο αφοσίωσης και καθυπόταξης), κατά το όριον αυτής εις τον "Κύριον" (Γιαχβέ).
(και όμως… έχουμε και συνέχεια... τώρα που η θρησκευτικο-πολιτική κατάκτηση έχει συντελεστεί… Δεινά, πληγές, κρίσεις και οδυνηρες "σωτηρίες", θα συνεχίσουν να συντηρούν αιώνια την γιαχβική εξουσία):
20. Και θέλει είσθαι (όταν όλα αυτά συντελεστούν) εν τη γη της "Αιγύπτου" (εθνικών), "σημείον" και "μαρτυρίαν" (εξιουδαϊσμένες ομολογίες πίστεως, αλλαγές ιδανικών, έθους και εκπαίδευσης), εις τον Κύριον (Γιαχβέ) των δυνάμεων εις τον αιώνα, (διαχρονικά)...
(Προσοχή τώρα σε ότι ακολουθεί…!) διότι (και να ο τρόπος) θέλουσι βοά (οι κατακτημένοι εθνικοί) προς τον Κύριον, εξ αιτίας των καταθλιβόντων (!!!)...
(Θα υπάρχουν λοιπόν συνεχώς μηχανισμοί και αφορμές καταπίεσης), και θέλει εξαποστείλει (ο κρατικός πλέον γιαχβικός μηχανισμός) προς αυτούς "σωτήρα" (πνευματικό και υλικό ευεργέτη, που θα τους "σώζει" απ' τα δεινά που ο ίδιος ο εγχώριος γιαχβισμός τους δημιούργησε!) και θέλει "σώσει" αυτούς.
Επιτελούς να και κάτι καλό... εδώ λέει πως τελικά θα τους σώσει... για να δούμε όμως μέχρι τέλους τι είδους σωτηρία τους ετοιμάζει!
Αξίζει εδώ να υπενθυμίσω, πως δεκαετίες τώρα, έχω ορίσει τον «αβρααμισμό, ως την μέθοδο του: οδυνοποιο-θεραπευτή»! Η ευφυέστατη, αξιοπρόσεκτη και εξαιρετικά λειτουργική αυτή μέθοδος, δηλαδή: «πληγές και ιάσει από την ίδια πηγή», ανεξάρτητα αν πρόκειται για άτομο, οργάνωση ή έθνος, είναι ο ασφαλέστερος και αποδοτικότερος μηχανισμός, άμεσης εξασφάλισης προνομιών, δόξας, εξουσίας και πλουτισμού!
(Μετά την λειτουργική επικράτηση, έρχονται τα υλικά και πνευματικά προνόμια, που είναι και το τελικό ζητούμενο):
21. Και θέλει γνωρισθή ο Κύριος εις τους "Αιγυπτίους", (εθνικούς) και οι "Αιγύπτιοι" (εθνικοί) θέλουσι "γνωρίσει" (με μελέτη και αποδοχή) τον Κύριον (Γιαχβέ) εν εκείνη τη ημέρα, και θέλουσι προσφέρει "θυσίαν" (λατρεία) και "προσφοράν", (πνευματικές και υλικές παροχές) και θέλουσιν ευχηθή ευχήν (τάματα-προσφορές) εις τον Κύριον και εκπληρώσει αυτήν.
(Μετά την απόλυτη επικράτησή του, πρόκειται να ηρεμίσει επιτέλους ο κατακτητικόσ γιαχβισμός;
Όχι, με συνεχόμενες πληγές και ιάσεις, ο αβρααμισμός θα διασφαλίζει την τρομοκρατικη διαιώνισή του):
22. Και θέλει κτυπήσει (με πληγές) ο Κύριος την "Αίγυπτον", (εθνικούς) θέλει κτυπήσει και θεραπεύσει αυτήν, (εδώ ομολογείται επιτέλους ξεκάθαρα ο μηχανισμός του οδυνοποιού-θεραπευτή) και θέλουσιν επιστραφή (στραφεί) εις τον "Κύριον", (Γιαχβέ) και θέλει παρακαλεσθή (ο Γιαχβέ) υπ' αυτών, και θέλει ιατρεύσει (ο Γιαχβέ) αυτούς.
Δεν το περιμένατε... αλλά... έχει και συνέχεια!
Το κατακτημένο έθνος με την ισχυρή πλέον ξενοκίνητη εξουσία του, γίνεται ο εισηγητής της νέας τάξης πραγμάτων στα γειτονικά του έθνη!
Η Συνένωση κατακτημένων εθνών, με προοπτικές πλέον διεθνούς υποτέλεια στον ιουδαϊσμό... όσο απίστευτο κι αν σας φαίνεται... προβλέπετε στο τρομακτικής πληρότητας αυτό κατακτητικό σενάριο του Ησαΐα!
23. Εν εκείνη τη ημέρα (όταν όλα αυτά συντελεστούν) θέλει είσθαι "μεγάλη οδός" (προνομιακή ευκαιρία), της Αιγύπτου προς την Ασσυρίαν, και οι Ασσύριοι θέλουσιν ελθεί εις την Αίγυπτον, και οι Αιγύπτιοι εις την Ασσυρίαν, (οι αναγκαστικές εμπορικές επαφές και το σύνολο των απαραιτήτων συναλλαγών, μοιραία θα ανοίξουν τον δρόμο για την σταδιακή εφαρμογή, της απίστευτης σε πληρότητα και λειτουργικότητα, παραπάνω επεκτατικής συνταγής στο γειτονικό έθνος!) και (το τελικό ζητούμενο προαναγγέλλεται!) οι Αιγύπτιοι μετά των Ασσυρίων θέλουσι δουλεύσει εις τον Κύριον.
Και να που τελικά εμφανίζεται και ο "τρίτος"... ο κρυφός παίκτης στο ψευδό-θεολογικό αυτό παιχνίδι του σκληρού, δόλιου, άλλα... λειτουργικότατου επεκτατισμού!
(Το γιαχβικό Ισραήλ ως τελική επικυρίαρχη διοίκηση):
24. Εν εκείνη τη ημέρα ο Ισραήλ θέλει είσθαι ο "τρίτος" (ο διοικητικός κρυφός και διευθυντικός μεσάζον) μετά του Αιγυπτίου και μετά του Ασσυρίου, "ευλογία" (και φυσικά, μετά απ' όλα αυτά τα απολύτως "ευλογημένα" κατακτητικά και υποδουλωτικά… το Ισραήλ)... θέλει είσθαι (ευλογία) εν μέσω της γης...
(Η τελική και οριστική καύχηση της επικυρίαρχης νέας γιαχβικής τάξης πραγμάτων):
25. ...διότι ο Κύριος των δυνάμεων "Σαβαώθ"[2] (η πολεμική εκδοχή του Γιαχβέ), θέλει ευλογήσει αυτούς λέγων, Ευλογημένη (με την δική μου λατρεία… δικαιοσύνη… ειρήνη και γενικά με την δική μου επικυριαρχία), η (κατακτημένη) Αίγυπτος ο λαός μου, και η (υπόδουλη) Ασσυρία το έργον των χειρών μου και ο Ισραήλ (ο διοικητικός δεσπότης των εθνικών) η κληρονομία μου». Ησαΐας 19: 1-25.
Φαντασθείτε… αυτό είναι ένα και μοναδικό κεφάλαιο στον Ησαΐα!
Αν ο μέσος αναγνώστης μπορούσε να διαβάσει μ' αυτόν τον τρόπο την Βίβλο, θα καταλάβαινε πως έχει να κάνει, όχι με ένα βιβλίο θεολογίας, αλλά με το σημειωματάριο ενός αρχαίου μοχθηρότατου ιερατείου, που επιβουλεύεται πικρά τα έθνη, και κατάγραψε μανιωδώς όλους τους ενδεχομένους τρόπους της κατάκτησής τους!
Δυστυχώς, αν και βρίσκεται στα σπίτια δισεκατομμυρίων ανθρώπων, ελάχιστοι γνωρίζουν πως το βιβλίο αυτό, είναι κατάμεστο από τέτοια δηλητηριώδη, δόλια θεολογικά σχέδια πικρής υποδούλωσης των εθνών!
Δεν είναι λοιπόν απορίας άξιο που ο διεθνοποιημένος πλέον Ιουδαιο-γιαχβισμός, δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά, έχει αλώσει την θεολογία μας, την παιδεία, μας την οικονομίας μας, τον πολιτισμό και την ψυχή μας συθέμελα.
-------------------------
[1] «Ούτω λέγει Κύριος, Λάβε το ποτήριον τούτο του (Ο΄ άκρατου) οίνου εκ της χειρός μου (τι είδους "οίνος" είναι αυτός... αποφασίστε εσείς) και πότισον εξ αυτού πάντα τα έθνη, προς τα οποία εγώ σε αποστέλλω, και θέλουσι πίει και ταραχθεί και παραφρονήσει... και έλαβον το ποτήριον εκ χειρός Κυρίου και επότισα πάντα τα έθνη... και τους βασιλείς και τους μεγιστάνας δια να καταστήσω αυτούς ερήμωσιν, θάμβος, συριγμόν και κατάραν... και πάντα τα βασίλεια της οικουμένης τα επί προσώπου της γης... πίετε και μεθύσατε και εμέσατε και πέσετε και μη σηκωθείτε.» Μασ. Ιερεμίας ΚΕ΄15-27 (Ο΄ Ιερεμίας ΛΒ΄13-) Απ' τα αποτελέσματα... παραφρονούν, εξεμούν και σβήνουν μέσα σε ερήμωση και θάμβος που πέφτουν και δεν ξανασηκώνονται, συμπεραίνουμε εκ του ασφαλούς, ότι πρόκειται για κάτι πολύ δραστικότερο από απλό ανόθευτο (άκρατο) οίνο!
ΔΕΣ: Συζητήσεις για την θρησκεία και η άρνηση της αλήθειας
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου