Η ζωή μας αποτελείται από μικρούς, εναλλασσόμενους κύκλους.Καθένας από αυτούς περικλείει μέσα του διαφορετικού είδους εμπειρίες.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κάθε φορά να μαθαίνεις καινούρια πράγματα για μια διαφορετική πτυχή της ζωής, για μια διαφορετική πτυχή του ίδιου σου του εαυτού.
Έτσι, όταν είσαι παιδί ακόμα και βρίσκεσαι στον κύκλο της σχολικής ζωής, γνωρίζεις την αθωότητα, την αυθεντικότητα, την ειλικρίνεια και την πίστη.
Όταν μεγαλώνεις ελάχιστα και μπαίνεις στον κύκλο της φοιτητικής ζωής, γνωρίζεις τι θα πει πραγματική διασκέδαση, αναπτύσσεις την κοινωνική σου πλευρά, διευρύνεις τους ορίζοντές σου και μαθαίνεις την αξία της υπευθυνότητας και της συνέπειας.
Στη συνέχεια και ενώ ο χρόνος κυλά σαν γάργαρο νερό, χωρίς να το πάρεις είδηση, άλλος ένας κύκλος φτάνει στο τέλος του. Σειρά τώρα έχει η φάση της ενήλικης ζωής.
Εδώ το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνεσαι είναι πως εσύ και μόνο εσύ είσαι ο κυρίαρχος της ζωής σου. Η έννοια της ανεξαρτησίας παίρνει άλλη διάσταση. Εσύ πρέπει να φροντίσεις για την πλήρη συντήρηση σου. Οι ευθύνες, καλώς ή κακώς, μεγαλώνουν. Οι απαιτήσεις αυξάνονται. Μεγάλο άγχος η εύρεση μιας ικανοποιητικής εργασίας που θα σε βοηθήσει να ανοίξεις τα φτερά σου κάνοντας μερικά έστω από τα όνειρά σου πραγματικότητα.
Και έπειτα, έχουμε τον ενήλικο σε σχέση-γάμο-συμβίωση, όπως θέλετε πείτε το, τον ενήλικο ως σύντροφο.
Τότε αρχίζεις να μαθαίνεις έννοιες όπως μοίρασμα, ενσυναίσθηση, κατανόηση, υποχωρητικότητα, αγάπη. Δύσκολες έννοιες, δύσκολη η τόσο στενή επικοινωνία, δώρο όμως ανεκτίμητο και ποθητό.
Προχωρώντας λίγο ακόμα, έρχεται η στιγμή εκείνη που ένας εντελώς διαφορετικός κύκλος θα ανοίξει, στους περισσότερους τουλάχιστον, αυτός του γονέα.
Τότε έρχονται τα πάνω κάτω. Οι προτεραιότητες αλλάζουν, το κέντρο βάρους των σημαντικών πραγμάτων μετατοπίζεται, το επίκεντρο γίνεται το παιδί. Έτσι μαθαίνεις να είσαι υπεύθυνος όχι μόνο για τον εαυτό σου πλέον, αλλά και για μια άλλη ψυχή ταυτόχρονα. Γίνεσαι προστάτης, στήριγμα, καθοδηγητής, παράδειγμα.
Έπειτα από αρκετά χρόνια και με πλήθος εμπειριών στην καμπούρα σου, μπαίνεις στον κύκλο των ηλικιωμένων. Εκεί με τη συσσωρευμένη σοφία σου, μοιράζεις απλόχερα συμβουλές στα αγαπημένα σου πρόσωπα. Δίνεις στοργή, διδάσκεις την υπομονή και την επιμονή. Φροντίζεις και αγαπάς βαθιά.
Κάθε κύκλος από τους παραπάνω, έχει φυσικά τα καλά και τα κακά του, έχει τις όμορφες στιγμές και τις άσχημες. Όλοι όμως είναι σημαντικοί γιατί δημιουργούν αυτό ακριβώς που είμαστε. Πολλές φορές οι μεταβάσεις από τον έναν κύκλο στον άλλον, μπορεί να μας δυσκολέψουν. Ωστόσο, αυτή είναι η φυσική πορεία των πραγμάτων και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό.
Και να θυμάστε πως είναι τυχεροί όσοι θα κατορθώσουν να περάσουν από όλους τους κύκλους διότι υπάρχουν και άλλοι που δεν φθάνουν ούτε στα μισά.
Ας μην είμαστε αχάριστοι λοιπόν, ας εκμεταλλευτούμε το δώρο αυτό που μας δόθηκε και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό έτσι ώστε όταν φτάσουμε στον τελευταίο κύκλο να μπορούμε κοιτώντας πίσω μας να χαμογελάμε και να λέμε πως βάλαμε και εμείς το λιθαράκι μας ώστε να γίνει αυτός ο κόσμος λίγο καλύτερος…!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου