Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα έντονης στοργής και προστασίας απέναντι σε ένα πρόσωπο. Εκείνος που αγαπάει, βιώνει μέσα του την ευτυχία μέσω της προσφοράς και της γειτνίασης με το άτομο για το οποίο τρέφει έντονα συναισθήματα. Η αγάπη, σύμφωνα με τον Έριχ Φρομ, είναι η απάντηση στην ευτυχία που τόσο πολύ αναζητάει ο καθένας από εμάς, είναι μία απόφαση εκτός από ένα μοναδικό συναίσθημα.
Η δύναμή της είναι ορμητική και καταπραϋντική, λυτρώνει από τον ψυχικό πόνο και κάθε αρνητικό συναίσθημα. Πάνω από όλα λειτουργεί αβίαστα, δεν μπορεί κανείς να την εκβιάσει και να την εξαναγκάσει για να την έχει. Είναι ελεύθερη και παντοτινή. Ποιος δε θυμάται τον περίφημο ύμνο της Αγάπης, ο οποίος μας διαβεβαιώνει πως μεγαλύτερη της πίστης και της ελπίδας είναι μόνο αυτή;
Η αγάπη σε κάθε της μορφή, είτε φιλική, είτε μητρική, είτε συναισθηματική, είναι μεγαλειώδης και ορμητική σαν χείμαρρος. Αναμφίβολα, πρόκειται για το σπουδαιότερο συναίσθημα που μπορεί να αισθανθεί κάποιος, είναι το μόνο που μπορεί έναν εχθρό να τον μετατρέψει σε φίλο. Στηρίζεται στις πράξεις και όχι απλώς στα λόγια και στις υποσχέσεις κάποιου, χρειάζεται και αυτή ακόμα απόδειξη.
Ποιο είναι όμως, το αντίθετό της; Πολλοί θεωρούν πως το αντίθετο της αγάπης είναι το μίσος, επειδή σε αντίθεση με την ίδια, σε αυτή την περίπτωση, αποζητάς το κακό του άλλου. Αυτή η σκέψη είναι λανθασμένη, διότι το μίσος, μέσα από την επιθυμία σου να βλάψεις ή να προκαλέσεις κακό στον άλλο είναι τόσο δυνατό, που στο τέλος σε δένει με τον άνθρωπο που μισείς, αφήνεις τη σκέψη του να σε δηλητηριάσει και να σε διαποτίσει.
Το πραγματικό αντίθετο της αγάπης είναι η αδιαφορία. Στην αδιαφορία, δεν ασχολείσαι καθόλου με την ύπαρξη του άλλου, το πρόσωπο για το οποίο αδιαφορείς, δε σου γεννά κανένα συναίσθημα. Η αδιαφορία είναι το αντίθετο της αγάπης, διότι μόνο τότε δεν ασχολείσαι και δεν ενδιαφέρεσαι για τον άλλο με κανένα τρόπο.
Η αγάπη μπορεί να γιατρέψει κάθε πόνο που κουβαλάει η ψυχή μας από τότε που ήμασταν παιδιά. Αν της το επιτρέψουμε, η δύναμή της θα εισέλθει μέσα μας και θα μας γιατρέψει, θα μας αλλάξει και θα μας αναγεννήσει.
Η δύναμή της είναι ορμητική και καταπραϋντική, λυτρώνει από τον ψυχικό πόνο και κάθε αρνητικό συναίσθημα. Πάνω από όλα λειτουργεί αβίαστα, δεν μπορεί κανείς να την εκβιάσει και να την εξαναγκάσει για να την έχει. Είναι ελεύθερη και παντοτινή. Ποιος δε θυμάται τον περίφημο ύμνο της Αγάπης, ο οποίος μας διαβεβαιώνει πως μεγαλύτερη της πίστης και της ελπίδας είναι μόνο αυτή;
Η αγάπη σε κάθε της μορφή, είτε φιλική, είτε μητρική, είτε συναισθηματική, είναι μεγαλειώδης και ορμητική σαν χείμαρρος. Αναμφίβολα, πρόκειται για το σπουδαιότερο συναίσθημα που μπορεί να αισθανθεί κάποιος, είναι το μόνο που μπορεί έναν εχθρό να τον μετατρέψει σε φίλο. Στηρίζεται στις πράξεις και όχι απλώς στα λόγια και στις υποσχέσεις κάποιου, χρειάζεται και αυτή ακόμα απόδειξη.
Ποιο είναι όμως, το αντίθετό της; Πολλοί θεωρούν πως το αντίθετο της αγάπης είναι το μίσος, επειδή σε αντίθεση με την ίδια, σε αυτή την περίπτωση, αποζητάς το κακό του άλλου. Αυτή η σκέψη είναι λανθασμένη, διότι το μίσος, μέσα από την επιθυμία σου να βλάψεις ή να προκαλέσεις κακό στον άλλο είναι τόσο δυνατό, που στο τέλος σε δένει με τον άνθρωπο που μισείς, αφήνεις τη σκέψη του να σε δηλητηριάσει και να σε διαποτίσει.
Το πραγματικό αντίθετο της αγάπης είναι η αδιαφορία. Στην αδιαφορία, δεν ασχολείσαι καθόλου με την ύπαρξη του άλλου, το πρόσωπο για το οποίο αδιαφορείς, δε σου γεννά κανένα συναίσθημα. Η αδιαφορία είναι το αντίθετο της αγάπης, διότι μόνο τότε δεν ασχολείσαι και δεν ενδιαφέρεσαι για τον άλλο με κανένα τρόπο.
Η αγάπη μπορεί να γιατρέψει κάθε πόνο που κουβαλάει η ψυχή μας από τότε που ήμασταν παιδιά. Αν της το επιτρέψουμε, η δύναμή της θα εισέλθει μέσα μας και θα μας γιατρέψει, θα μας αλλάξει και θα μας αναγεννήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου