Την ψυχή μας μπορούμε να τη δυναμώνουμε εμείς οι ίδιοι. Με τις επιλογές μας, με τον τρόπο που πορευόμαστε στη ζωή. Μπορούμε να την κρατάμε καθαρή, ανέμελη, ανάλαφρη ή να την αγριεύουμε, να την μαυρίζουμε, να την πληγώνουμε. Κάθε μικρή ή μεγάλη πράξη μας, έχει άμεσο αντίκτυπο πάνω της. Και επειδή είναι κάτι που δεν πιάνεται, κάτι που δεν είναι ορατό, πολλές φορές κάνουμε λάθη απέναντι της και την κουράζουμε, την γερνάμε. Είμαστε πολύ μικροί μπροστά στην απεραντοσύνη της, στην αξία της, που δεν μπορούμε να καταλάβουμε πόσο επηρεάζει όλο μας το είναι.Δείτε τα παιδιά, που δεν έχουν μάθει ακόμα το δόλο και την κακία. Δείτε μέσα στα μάτια τους, εκεί που καθρεφτίζεται η ψυχή τους. Αυτό το αγνό, αθώο βλέμμα, η αβίαστη χαρά με το παραμικρό που τους φαίνεται αστείο. Γαλήνη που βγάζουν τα παιδικά βλέμματα, ξεκούραση. Είναι απαραίτητο να φροντίζουμε την ψυχή μας. Είναι το μόνο αληθινά δικό μας πράγμα. Θέλει και αυτή προσοχή, “τάισμα”. Αν την κρατάμε καθαρή και ανάλαφρη, δεν θα γεράσει ποτέ, θα ταξιδεύει στη δική της περίεργη διάσταση και θα μας γεμίζει δύναμη και προσδοκίες.
Πονάει η ψυχή. Κι ας μην μπορούμε να το αντιληφθούμε σωματικά. Πονάει όταν επιτρέπουμε να την τσαλαπατάνε τοξικοί άνθρωποι, πονάει όταν τη φορτώνουμε με τα δικά μας λάθη, πονάει όταν μας προδίδουν, όταν μας διαλύουν εικόνες και οράματα άνθρωποι που αγαπάμε, πονάει από τις απώλειες των δικών μας. Και άλλο φάρμακο δεν υπάρχει, παρά μόνο η συνεχόμενη ενασχόληση μας μαζί της. Η γνωριμία μας με αυτή. Άλλωστε είναι η μόνη παρακαταθήκη που αφήνουμε σ’ αυτόν τον κόσμο. Η μόνη που αφήνει το στίγμα μας, όταν εμείς χαθούμε και γίνουμε ένα με τ’ αστέρια.
Δύσκολο επίτευγμα να κρατήσεις την ψυχή σου καθαρή. Θες γιατί έχουν πολλαπλασιαστεί οι αρνητικοί πειρασμοί, οι βρώμικες σκέψεις; Θες γιατί κι εμείς οι ίδιοι πολλές φορές αρνούμαστε την ύπαρξή της και νομίζουμε πως είμαστε άτρωτοι, ανίκητοι, κύριοι όλων των πραγμάτων γύρω μας; Η ψυχή για να μείνει καθάρια, θέλει αγώνα. Θέλει να μπορούμε να αναγνωρίζουμε όλα αυτά που τις αλλάζουν το χρώμα και από αυτή την απόκοσμη λάμψη που έχει, αρχίζει να σκουραίνει όλο και πιο πολύ, με τον εγωϊσμό μας, τον παραλογισμό μας και με τη βοήθεια κακόβουλων ανθρώπων, που έχουν καταφέρει να μας ξεγελάσουν, πίσω από το προσωπείο της αγνότητας και της αγάπης, ενώ απλά μας ρουφούν όλο το οξυγόνο.
Οι άνθρωποι με καθαρή ψυχή εύκολα αναγνωρίζονται. Έχουν βλέμμα διάφανο, που φτάνει μέσα σου, σε κάθε πτυχή της ύπαρξής σου. Χαμογελούν αυθεντικά και γελάνε πρώτα με τα μάτια. Εμφανίζονται κοντά σου, χωρίς να τους παρακαλέσεις και μένουν δίπλα σου, μέχρι να καταλάβουν πως η αναπνοή σου ξαναέγινε κανονική, μέχρι να καταλάβουν πως η ψυχή σου άρχισε να ξαλαφρώνει απ’ όσα τις φόρτωσες. Χωρίς ποτέ να περιμένουν αντάλλαγμα και ευχαριστώ. Είναι λίγοι πια, είναι σπάνιοι και αν έχεις την τύχη να τους συναντήσεις, φρόντισε να τους κρατήσεις για πάντα στη ζωή σου.
Αγάπα την ψυχή σου. Ομόρφυνέ την. Απαλλάξου από αρνητικά συναισθήματα και παρεμβολές. Άρχισε να βλέπεις τους γύρω σου διαφορετικά, χωρίς καχυποψία και εκμετάλλευση. Άσε το πιτσιρίκι που είναι μέσα σου να παίξει, ναι να παίξει!! Να διασκεδάσει όπως έκανες κι εσύ παλιά. Άστο να σε καθοδηγήσει για λίγο με τον αυθορμητισμό του. Να νιώσεις ή μάλλον να θυμηθείς, εκείνο το νευρικό γέλιο που καταλήγει σε δάκρυα χαράς. Κι αν σε παρεξηγήσουν οι σοβαροφανείς γύρω σου, χαμογέλασε τους. Το έχουν τόσο ανάγκη…
Αγάπα τη ζωή. Με τα στραβά και τα καλά της. Κλείστης το μάτι. Απογείωσε τη με φίλους, με έρωτα, με απλές ανεκτίμητες στιγμές. Κι όταν πονέσεις κλάψε, καθάρισε την πίκρα σου με τα δάκρυα. Κι όταν θυμώσεις φώναξε, θα γεμίσει η ανάσα σου έτσι. Άνθρωπος είσαι στο κάτω κάτω. Βιώνεις τα πάντα, αντέχεις πιο πολλά απ’ όσα μπορείς να φανταστείς και αξίζει να ζεις με κάθε αίσθηση. Άσε τη μοιρολατρία, τη γκρίνια, στραβές θα υπάρχουν πάντα. Αγκάλιασε τον εαυτό σου και συνέχισε το ταξίδι σου.
Η ψυχή μας, λένε, ενώνεται μαζί μας με ένα νοητό σχοινί, που πολλά βράδια στον ύπνο μας, της δίνει τη δυνατότητα να κάνει ένα αστρικό ταξίδι, αιωρείται πάνω από μέρη που έχουμε βρεθεί, κοντά σε ανθρώπους που μας σημάδεψαν, φτάνει κοντά στον ίδιο τον Θεό και συναντιέται με τους αγαπημένους αγγέλους μας. Κάνε αυτά τα ταξίδια της χρωματιστά, δώσε τους μυρωδιές, φόρτωσε τα με αναμνήσεις. Το επόμενο πρωί θα νιώσεις, πίστεψε με, γαλήνιος. Λες και μέσα στη νύχτα συντελέστηκε ένα μικρό θαύμα. Κι αυτό το θαύμα, είναι η ψυχή σου και είναι κάτι υπέροχο…
Τελικά δύσκολη υπόθεση η ψυχή και ακόμα πιο δύσκολη η δική μας ευθύνη να την προστατεύουμε. Μα με λίγη προσπάθεια, βρε άνθρωπε, θα τα καταφέρουμε. Αγάπη χρειάζεται, όνειρα χρειάζονται και επαγρύπνηση για κάθε επιτήδειο, που έχοντας χάσει τη δική του ψυχή, ζει παρασιτικά και διαλύει τις ψυχές των άλλων για εκδίκηση. Αυτούς τους νικάς, μόνο όταν είσαι απόλυτα ειλικρινής απέναντι τους, δείχνοντας τους απλά το πρόσωπο τους σε έναν καθρέφτη. Αυτό και μόνο τους στέλνει πίσω στις σκιές τους.
Φρόντισε λοιπόν στη ζωή σου, πάνω απ’ όλα να είσαι ταπεινός, απαλλαγμένος από απωθημένα και κακίες. Συγχώρησε όσο μπορείς. Λάτρεψε το φως, αγκάλιασε όσους αγαπάς και απόλαυσε τα μικρά ωραία θαύματα που ζεις και πολλές φορές περνούν απαρατήρητα. Άλλωστε όπως είπε και ο Πλωτίνος (203-270 μ.χ, φιλόσοφος): “Καμιά ψυχή δεν μπορεί να δει το ωραίο αν δεν είναι ωραία αυτή η ίδια”.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου