Πληροφορίες που θα ανοίξουν την σοφία του μυαλού σας

Οι υποθέσεις σας είναι τα παράθυρα σας στον κόσμο. Αφαιρέστε κάθε φορά από ένα και δεν θα μπει καθόλου φως. – Isaac Asimov

Υπάρχουν συγκεκριμένες στιγμές στην ζωή που μας μεταμορφώνουν με ένα εξαιρετικά θετικό τρόπο. Αυτές είναι στιγμές όταν μια ιδέα εμφανίζεται στο μυαλό μας και δημιουργεί μια μεγάλη αλλαγή στη συνείδησή μας, κάνοντας μας να βιώνουμε την πραγματικότητα με εντελώς διαφορετική αντίληψη. Αυτές είναι στιγμές που μας βοηθούν να αναπτυχτούμε από τον πόνο μας και να ωριμάσουμε στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.

Στο ταξίδι μου βίωσα αρκετές τέτοιες στιγμές και θα ήθελα να μοιραστώ 3 από τις πιο σπουδαίες πληροφορίες που ανοίγουν το μυαλό, τις οποίες συνειδητοποίησα αυτά τα χρόνια και με βοήθησαν πάρα πολύ στο να ζήσω μια γαλήνια και χαρούμενη ζωή:

Ο πόνος είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης

Για την πλειονότητα των ανθρώπων ο πόνος είναι ο πιο επίφοβος εχθρός και έτσι όταν βιώνουν πόνο κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να τον πολεμήσουν και να τον αποφύγουν σαν να είναι ένα διαβολικό τέρας που τους κυνηγά. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι ο πόνος είναι εδώ για το καλό μας αν του δώσουμε προσοχή και κατανοήσουμε γιατί υπάρχει στο πεδίο της συνείδησης μας.

Ο πόνος είναι εδώ για να μας υπενθυμίσει πως κάτι πάει λάθος στην ζωή μας και πρέπει να δράσουμε ενάντια σε αυτό το σφάλμα. Ο πόνος μας ωθεί να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής έτσι ώστε να σταματήσουμε να τον βιώνουμε και για όσο θα καταπιέζουμε ή θα παραμερίζουμε τον πόνο δεν θα απελευθερωθούμε από αυτόν.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι από εμάς προσπαθούμε να καταπιέσουμε τον πόνο ή να νεκρώσουμε τον εαυτό μας από αυτόν χρησιμοποιώντας αυτές τις μεθόδους. Παίρνουμε ακριβά φάρμακα, ικανοποιούμε τον εαυτό μας με εναλλακτικά φάρμακα και αλκοολούχα ποτά, σερφάρουμε στο διαδίκτυο για ώρες κλικάροντας άσκοπα από εδώ και από κει ή βλέποντας χωρίς νόημα τηλεόραση στις απεγνωσμένες μας προσπάθειες να ξεχάσουμε τον πόνο μας. Αλλά ανεξάρτητα από το πόσο προσπαθούμε να τον αποφύγουμε τον είναι πάντα εκεί, κρυμμένος, ζωντανός, περιμένοντας την σωστή στιγμή για να εκδηλωθεί στο ψυχικό μας πεδίο ακόμα μια φορά.

Αν θέλουμε πραγματικά να υπερισχύσουμε έναντι του πόνου, πρέπει πρώτα τον κατανοήσουμε και να καταλάβουμε γιατί είναι εδώ. Τότε, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις ρίζες της αιτίας του και όχι απλώς να τον αποφύγουμε ή να τον αντιμετωπίσουμε επιφανειακά.

Η αληθινή αγάπη δεν πληγώνει

Όταν οι άνθρωποι ερωτεύονται συνήθως βάζουν όρους στην αγάπη τους. Όταν αυτοί οι όροι δεν πληρούνται νιώθουν απογοητευμένοι και πληγωμένοι. Τότε, αντιλαμβάνονται την αγάπη ως κάτι επίπονο που πρέπει να αποφεύγεται με καχυποψία.

Η αληθινή αγάπη ωστόσο, δεν έχει όρους. Η αληθινή αγάπη δίνει στον καθένα χωρίς να ζητά τίποτα ως αντάλλαγμα. Οπότε ακόμα και αν η αληθινή αγάπη δεν ανταποδίδει αυτό δεν ενδιαφέρει ένα άτομο που αγαπά πραγματικά. Αυτός ή αυτή θα συνεχίσει να αγαπά και μόνο αυτό θα τον/την νοιάζει.

Όπως ο ήλιος ακτινοβολεί φως και οι ακτίνες του πέφτουν πάνω στον καθένα χωρίς διάκριση, με τον ίδιο τρόπο ένα πρόσωπο που αγαπά ακτινοβολεί ακτίνες αγάπης και όποιος έρχεται σε επαφή μαζί του/της μπορεί να βιώσει την ενέργεια της αγάπης που πηγάζει από την καρδιά του/της.

Κανείς δεν είναι κακός.

Όταν ας πούμε κάποιος φέρεται βίαια σε κάποιον άλλο γρήγορα τον ή την αποκαλούμε «κακό/κακιά» βασισμένοι μόνο στην αποδοκιμασία μας για την συμπεριφορά του/της. Αλλά αν αυτό το άτομο ζει δύσκολες συνθήκες ντροπής και καταπίεσης και ως αποτέλεσμα αντιδρά με βίαιο τρόπο, το ίδιο δεν θα κάναμε κι εμείς στην θέση του;

Δεν υπάρχει κανένας ζωντανός άνθρωπος που να είναι «κακός» ή «μοχθηρός»- τα άτομα μπορούν να συμπεριφέρονται με τρόπους που τους θεωρούμε ανώμαλους όπως στο παραπάνω παράδειγμα λόγω πολλών αιτιών και τους χαρακτηρίζουμε χωρίς να έχουμε εξερευνήσει το γιατί δρουν έτσι, κάτι το οποίο δεν μας βοηθά καθόλου στο να τους κατανοήσουμε. Στην πραγματικότητα διαστρεβλώνει την αντίληψη μας και δημιουργεί ένα ψυχολογικό εμπόδιο ανάμεσα σε εμάς και σε αυτούς.

Όταν κρίνουμε τους άλλους, βασικά προβάλλουμε μια εικόνα τους που έχει πολύ λίγη σχέση με αυτό που είναι και περισσότερη με την δική μας ψυχολογική κατάσταση και αντίληψης του κόσμου. Για να τους κατανοήσουμε καλύτερα, χρειάζεται να παραμερίσουμε τις προκαταλήψεις και να αναλογιστούμε ειλικρινά για τις καταστάσεις της ζωής που μας οδήγησαν να σκεφτόμαστε και να δρούμε με αυτόν τον τρόπο. Κάνοντας το αυτό θα είμαστε ικανοί να δούμε τα πράγματα από την δική τους προοπτική και αυτό θα αφυπνίσει την ενσυναίσθηση μας προς αυτούς το οποίο με τη σειρά του θα μας επιτρέψει να τους αντιμετωπίσουμε με πιο συμπονετικό τρόπο.