Ήσουν ο καλύτερος της φίλος, έγινες ο έρωτας της ζωής της και πια είσαι για εκείνη ένα σημαντικό κομμάτι της δίχως όνομα.Μπροστά σου στεκόταν πάντα γυμνή, αληθινή, χωρίς περιττά στολίδια. Ήθελε μόνο να την αφήσεις να σε αγαπήσει όπως εκείνη ήξερε. Δίνοντας της σταγόνες αγάπης εκείνη μπορούσε να σου δώσει ωκεανούς. Στεκόταν δίπλα σου όσο περισσότερο μπορούσε, σε φρόντισε, σε θαύμαζε και όταν την αγκάλιαζες ένιωθε πως της πρόσφερες τον κόσμο όλο.
Γιατί επιμένεις να την πονάς; Γιατί δεν την αφήνεις να σε ξεχάσει; Τι κι αν έχει περάσει καιρός πια που είστε μακριά; Τι σε κάνει να πιστεύεις πως δεν έχεις τη δύναμη να την κάνεις κομμάτια με μια ελπίδα, με μια σου λέξη;
Στα χέρια σου πάντα εύθραυστη θα είναι. Πρέπει να προσέχεις πολύ πως την μεταχειρίζεσαι γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί να σου γίνει χίλια κομμάτια. Ρωτάς αν αντέχει;
Μπροστά σου πάντα γυμνή θα είναι. Θα στέκει εκεί χωρίς άμυνες, χωρίς τίποτα να μπορεί να την προστατέψει, έτοιμη να σου συγχωρέσει το καθετί και να σε αγαπήσει ξανά. Νομίζεις αξίζει;
Της πήρε καιρό να πάρει την απόφαση να φύγει από το πλευρό σου. Δεν πίστευε ποτέ πως θα ήταν εκείνη που θα έδινε ένα τέλος στο παραμύθι που δεν ήταν γραφτό να ζήσετε εσείς καλύτερα. Όχι τουλάχιστον μαζί. Και ακόμα και τότε, την ύστατη στιγμή του χωρισμού δεν ήσουν εκεί να τη στηρίξεις. Μόνη της έφερε το βάρος της πράξης αυτής.
Γιατί επιμένεις να με πονάς; Γιατί δε με αφήνεις να σε ξεχάσω; Τι κι αν έχει περάσει καιρός που είμαστε μακριά; Τι σε κάνει να πιστεύεις πως δεν έχεις τη δύναμη να με κάνεις κομμάτια;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου