Όχι, δεν χρειάζεται ν’ αλλάξεις

Όχι, δεν χρειάζεται να’ αλλάξεις. Όλη η δυστυχία σου βασίζεται σε αυτόν τον πόλεμο που διατηρείς μέσα σου: στην προσπάθεια να αλλάξεις τα «λιγότερο εξελιγμένα» κομμάτια του εαυτού σου.

Μα ούτε και την αποδοχή τους κατανοείς γιατί φαίνεται να είναι αντίθετη με ό,τι έχεις μάθει μέχρι τώρα. Νομίζεις ότι είναι καλοπροαίρετη διάθεση «εξελιγμένου» ανθρώπου που βλέπει υποτιμητικά.

Αντί να προσπαθήσω να σου εξηγήσω ή να σε πείσω για τα πιο πάνω, θα «αλλάξω θέμα» για να σε βοηθήσω να καταλάβεις πόσο εξειδικευμένο και τέλειο είναι το σύστημα που σε παγιδεύει.

Όλοι χρειάζεται να εργαστούμε στο επίπεδο συνειδητότητας στο οποίο βρισκόμαστε. Και αυτό ονομάζεται ταπεινότητα!

Στο παρελθόν, η γνώση ήταν κρυμμένη από τους μη μυημένους. Σήμερα παραμένει ακόμα κρυμμένη, παρόλο που δεν το συνειδητοποιούμε αυτό επειδή δεν υπάρχει εξωτερική βία, απαγόρευση ή στέρηση. Όλα φαίνεται να είναι δωρεάν και διαθέσιμα. Αλλά η βάση αυτής της αλήθειας δεν έχει αλλάξει.

Δεν υπάρχει τίποτα κρυμμένο, τίποτα που μπορεί να ανακαλυφθεί, να διερευνηθεί, το οποίο να καταφέρει να μετατοπίσει και να ανυψώσει το επίπεδο της συνειδητότητάς σου. Η πληροφόρηση παραμένει πληροφορία και όσο περισσότερη αποκτάς, τόσο πιο πολύ ασφυκτιάς το νου σου. Οι πληροφορίες που χρειάζεσαι πραγματικά, σε προσπερνούν ούτως ή άλλως.

Πάντα αντιλαμβάνεσαι στο επίπεδο της συνειδητότητας στο οποίο βρίσκεσαι και οτιδήποτε «κάτω» από αυτό. Ακόμα κι αν η αλήθεια σε χτύπαγε κατά μέτωπον, δεν θα μπορούσες να τη δεις ή να την κατανοήσεις, αν το επίπεδο της συνειδητότητάς σου δεν έχει ακόμα φτάσει σε εκείνο το επίπεδο αντίληψης. Το τραγικό είναι ότι οι περισσότεροι αρνούμαστε να παραδεχτούμε και να αποδεχτούμε το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε.

Επίσης, η αλήθεια είναι ότι έλκεις στον εαυτό σου εκείνες τις πληροφορίες που ταιριάζουν στο σημείο συνειδητότητας που βρίσκεσαι και εκπέμπεις. Το όμοιο έλκει το όμοιο. Αλλά, όχι ακριβώς!

Επειδή η συνειδητότητα κινείται «προς τα πάνω» σε μορφή σπιράλ (οι εικόνες βοηθούν τη βιωματική κατανόηση), πάντα τείνοντας να διευρύνεται, ακόμα και σε κατάσταση «συστολής», ταυτόχρονα έλκεις, σε κάποιο βαθμό, κάποιες πληροφορίες, από ένα «επόμενο» επίπεδο συνειδητότητας, που θα πυροδοτήσουν τη σπίθα της περαιτέρω αφύπνισής σου. Ακόμα κι αν δεν κατανοείς την πληροφορία αυτή, ακόμα κι αν πολύ πιθανόν θα την απορρίψεις αρχικά ή θα την προσπεράσεις, παρόλα αυτά, αυτή θα καταφέρει, προσπερνώντας τον γραμμικό νου, να παραμείνει "φυλαγμένη" στη συνειδητότητά σου, μέχρι να μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις, μέχρι να την κατανοήσεις και να τη συνδέσεις με άλλα κομμάτια του πάζλ, που βγάζουν νόημα. Όταν θα βρίσκεσαι στο ακριβώς σημείο, απόλυτα συντονισμένος, με εκείνο το αναγκαίο επίπεδο συνειδητότητας.

Μήπως όλ' αυτά σημαίνουν ότι δεν χρειάζεται να αγωνιάς, να προσπαθείς, να ψάχνεις, αλλά να εφησυχάζεις στην παρούσα πραγματικότητά σου; Κάθε άλλο. Αυτό που χρειάζεται είναι να μάθεις να αντιλαμβάνεσαι το πού βρίσκεσαι, να μην τρέφεις ψευδαισθήσεις, να μην κρύβεσαι ή να λες ψέματα στον Εαυτό σου...

Αν όλο το οικοδόμημα της ζωής στηρίζεται σε ένα ψέμα, πώς θα αναγνώριζες την αλήθεια, όταν όλη σου η ενέργεια παραμένει εστιασμένη στο να υποστηρίζει το ψέμα;