Αν ξέρεις ότι είσαι η επίγνωση, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα

Ο νους μας έχει προγραμματιστεί λάθος. Έχει μάθει να δικαιολογεί και να προστατεύει τις αυτόματες σκέψεις, να δημιουργεί ταυτότητες και σχέσεις εκεί που δεν υπάρχουν, να κρίνει ενώ δεν χρειάζεται, και γενικότερα να μας κάνει τη ζωή δύσκολη σε κάποιους τομείς, χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος.

Οι σκέψεις συνοδεύονται από τα αντίστοιχα συναισθήματα. Εμφανίζεται ο φόβος, η θλίψη και ο θυμός, ως αποτέλεσμα των όσων κάνει ο νους εξαιτίας του προγραμματισμού του. Υποφέρουμε από παρερμηνείες, αναμνήσεις, πεποιθήσεις και άλλα προϊόντα της φαντασίας, και η ζωή μας πολλές φορές μάς φαίνεται εξαιρετικά δύσκολη ή αβίωτη. Και μάλιστα, όποιος έχει προσπαθήσει να τα αλλάξει όλα αυτά, θα γνωρίζει ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά δύσκολη δοκιμασία. Αυτά είναι τα "κακά" νέα.

Τα "καλά" νέα είναι ότι τόσο οι σκέψεις, όσο και τα συναισθήματα, είναι απλώς φαινόμενα που εμφανίζονται μέσα μας. Γι' αυτό εξάλλου και αναγνωρίζονται από εμάς, την επίγνωση. Αν μεταθέσουμε την αίσθηση του εαυτού (αυτό που αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε) από τα παροδικά φαινόμενα στην επίγνωση, διαλύεται η κυριαρχία των ψευδαισθήσεων και η δυστυχία.

Η μετάβαση αυτή δεν γίνεται στο επίπεδο του νου, γιατί τότε θα παραμέναμε εγκλωβισμένοι στην ψευδαίσθηση ότι κάποιες σκέψεις είναι πιο σωστές και πιο αληθινές από κάποιες άλλες. Η μετάβαση γίνεται μόνο με το να έχουμε επίγνωση της ύπαρξης των φαινομένων που εμφανίζονται μέσα μας και αναγνωρίζοντας τον εαυτό μας στη θέση της επίγνωσης.

Δεν έχει σημασία τι φαινόμενο είναι αυτό που παρατηρούμε ή νιώθουμε στο σώμα. Χωρίς κριτική και χωρίς αντίσταση, μία σκέψη ή μια νοητή εικόνα είναι απλώς μία σκέψη και μια νοητή εικόνα. Ένα συναίσθημα είναι απλώς μια αίσθηση στο σώμα, χωρίς περαιτέρω ερμηνείες, προβολές, εκτιμήσεις για το μέλλον ή αναδρομές στο παρελθόν.

Όταν ζεις με επίγνωση, χωρίς ταυτότητα, χωρίς προσδοκίες, χωρίς επιθυμίες και χωρίς αντιστάσεις απέναντι στο παρόν, δεν έχεις να φοβάσαι απολύτως τίποτα. Όποια εμπειρία και αν παρουσιαστεί στη ζωή σου, θα αναγνωριστεί ως άλλη μια εμπειρία του νου ή του σώματος.

Όταν ξέρεις ότι είσαι η επίγνωση, αφήνεις τον νου να κάνει ό,τι θέλει και το σώμα να νιώσει αβίαστα όποια αίσθηση εμφανίζεται. Δεν υπάρχουν πρέπει, δεν υπάρχουν κανόνες, δεν υπάρχει κάποια ιδεατή εικόνα που πρέπει να πλησιάσεις και ούτε προσπαθείς να γίνεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι. Είσαι, ήσουν και θα είσαι πάντα η γνώση της ύπαρξης όλων των εμπειριών του σώματος και της δραστηριότητας του νου, αρκεί να το ξέρεις.