Πληρώνομαι ή πληγώνομαι ?

Πίσω από κάθε μας κίνηση, πράξη, σκέψη πάντα κρύβεται μία πληρωμή, μία αμοιβή. Μέσα από αυτή την πληρωμή εμείς θεωρούμε ότι αξίζει ή όχι για να κάνουμε κάτι. Αυτή έχουμε ως οδηγό, τι θα λάβουμε.

 Έτσι η πληρωμή μετατράπηκε σε πληγώνομαι. Το πληγώνομαι μας έχει τρέψει σε φυγή και έτσι έχουμε μετα-τρέψει όλες μας τις πράξεις, σχέσεις σε μία μορφή καταδίκης αφού σχεδόν ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι με αυτή την πληρωμή.

Πληρώνομαι ή πληγώνομαι ? Τελικά μήπως συνέχεια πληγώνομαι ?
Ο λόγος που οι πράξεις μας έχουν μετατραπεί σε πληγώνομαι είναι γιατί συνήθως είμαστε άκαμπτοι και ξύλινοι. Κάνουμε κάτι ως προς και περιμένουμε να λάβουμε αυτό που εμείς θεωρούμε σωστό ή όχι.

Η πληρωμή έρχεται πάντα και για τα πάντα. Κάποια από όλα όσα κάνουμε χρειάζονται το πλήρωμα του χρόνου και κάποια είναι άμεσα.

Αν εμείς έχουμε ως οδηγό μόνο το λαμβάνει, χάνουμε απόλυτα, το απολαμβάνει. Γιατί έτσι δημιουργούμε όχι με την καρδιά και το νιώθω, αλλά με το μυαλό. Το μυαλό στερείτε από την αίσθηση της πληρότητας και της αρμονίας, είναι πολλές φορές ψυχρό και δύσκαμπτο. Η καρδιά όταν γεμίσει με την αρμονία του επιτρέπω στον εαυτό μου να απολαμβάνει το κάθε τι έτσι απλά και μέσα από την φυσική του απλότητα. Τότε θα καταλάβουμε ότι κάθε μέρα σε μας επιστρέφονται κομμάτια από όλα όσα έχουμε δώσει στη ζωή μας πίσω.

Αν για κάποιο λόγο οι επιστροφές που έρχονται στην ζωή μας είναι σαν φορτίο – φόρου- πόνου ας αναζητήσουμε την αρχική μας πρόθεση. Ήταν στόχος μας να δώσουμε για να πληρωθούμε ή όχι ? Αν ήταν για να πληρωθούμε τότε σίγουρα βιώνουμε το πληγώνομαι.

Βάζουμε λοιπόν στην ζωή μας την απόλαυση της όποιας διαδρομής μέσα από τη φυσική δοτικότητα της ψυχής μας.