Γεια σας φίλοι και φίλες μου
Πόσο απόλυτοι είσαστε στις γνώμες και τις σκέψεις σας ; Τα βλέπετε όλα σαν άσπρο ή μαύρο, ή αφήνετε και κάποιο περιθώριο στο γκρι ;
Έχει σημασία αυτό, ξέρετε, για την ψυχική σας ηρεμία και, κατ΄ επέκταση, την υγεία σας. Οι απόλυτοι άνθρωποι, κατακρίνουν εύκολα όχι μόνον τους άλλους αλλά και τον εαυτό τους και αυτό οδηγεί σε ψυχικό στρες και αποδιοργάνωση της ισορροπίας του οργανισμού.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Όλοι έχουμε προτερήματα και ελαττώματα, και αυτό πρέπει να το αποδέχεται κανείς και να το κατανοεί. Σημασία δεν έχει το να μην κάνει κάποιος λάθη, αλλά το να μαθαίνει από αυτά τα λάθη του. Έτσι τα λάθη παύουν να είναι «λάθη» και γίνονται «μαθήματα» και η ζωή παύει να φαίνεται «μαρτύριο» και γίνεται «σχολείο».
Η συμπόνια τόσο για τον εαυτό όσο και για τους άλλους, είναι απαραίτητη για μια καλή και χαρούμενη ζωή. Είμαστε όλοι κακοποιημένα παιδιά, από την κοινωνία, που μας μεγαλώνει με τρόπους που δημιουργούν φόβους και ενοχές. Τα κράτη είναι υπεύθυνα γι αυτό, γιατί θα έπρεπε οι τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίζεται το στρες να εφαρμόζονται και να διδάσκονται στα παιδιά από την προσχολική, ακόμη, ηλικία. Δυστυχώς όμως, κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Η παιδεία, όπως αυτή εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη, οδηγεί σε φοβισμένους και αγχωμένους ανθρώπους, και γι αυτόν τον λόγο, παρά την πρόοδο της ιατρικής, αυξάνονται στον κόσμο οι ασθένειες.
Μένει στον καθένα λοιπόν να κάνει κάτι για τον εαυτό του. Και αυτό που χρειάζεται να κάνει ο καθένας για να ζει καλά και να προσφέρει και στους γύρω του, δεν είναι μία αυστηρή κριτική του εαυτού και των άλλων, αλλά να προσπαθεί να είναι «παρών» σε ότι λέει ή πράττει και να μην αφήνει την ζωή να κυλάει αφήνοντάς του μόνον άσχημα σημάδια. Να παρατηρεί με κατανόηση τόσο τον εαυτό του όσο και τους άλλους, όταν μιλούν ή πράττουν. Να παρατηρεί επίσης και τα αποτελέσματα των λόγων και των έργων του, έτσι ώστε να παίρνει το απαραίτητο μάθημα που θα οδηγήσει σε βελτίωση τη ζωή του.
Η συμπόνια του εαυτού είναι προϋπόθεση για καλή υγεία. Γιατί η συνεχής αυτοκριτική δημιουργεί ψυχικό στρες που οδηγεί σε ασθένειες.
Μία καλή άσκηση που μπορεί να βοηθήσει σε αυτό, είναι να κοιτάμε κάθε πρωί, για λίγα λεπτά, τον εαυτό μας στον καθρέφτη, κατ’ ευθείαν στα μάτια, και να του λέμε :
«Σ’ αγαπώ»
Και το περίεργο είναι, πως σύμφωνα με τις έρευνες, τα άτομα που αποδέχονται τα λάθη τους και αγαπούν τον εαυτό τους έτσι όπως είναι, είναι πιο εύκολο να προχωρήσουν σε αλλαγές.
Είμαστε όλοι διαφορετικοί, ανεπανάληπτοι και απαραίτητοι στη ζωή και οι καταστάσεις της ζωής δεν είναι μαύρες ή άσπρες, υπάρχουν και πολλές αποχρώσεις του γκρι. Μην το ξεχνάτε…
Με αγάπη
Πόσο απόλυτοι είσαστε στις γνώμες και τις σκέψεις σας ; Τα βλέπετε όλα σαν άσπρο ή μαύρο, ή αφήνετε και κάποιο περιθώριο στο γκρι ;
Έχει σημασία αυτό, ξέρετε, για την ψυχική σας ηρεμία και, κατ΄ επέκταση, την υγεία σας. Οι απόλυτοι άνθρωποι, κατακρίνουν εύκολα όχι μόνον τους άλλους αλλά και τον εαυτό τους και αυτό οδηγεί σε ψυχικό στρες και αποδιοργάνωση της ισορροπίας του οργανισμού.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Όλοι έχουμε προτερήματα και ελαττώματα, και αυτό πρέπει να το αποδέχεται κανείς και να το κατανοεί. Σημασία δεν έχει το να μην κάνει κάποιος λάθη, αλλά το να μαθαίνει από αυτά τα λάθη του. Έτσι τα λάθη παύουν να είναι «λάθη» και γίνονται «μαθήματα» και η ζωή παύει να φαίνεται «μαρτύριο» και γίνεται «σχολείο».
Η συμπόνια τόσο για τον εαυτό όσο και για τους άλλους, είναι απαραίτητη για μια καλή και χαρούμενη ζωή. Είμαστε όλοι κακοποιημένα παιδιά, από την κοινωνία, που μας μεγαλώνει με τρόπους που δημιουργούν φόβους και ενοχές. Τα κράτη είναι υπεύθυνα γι αυτό, γιατί θα έπρεπε οι τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίζεται το στρες να εφαρμόζονται και να διδάσκονται στα παιδιά από την προσχολική, ακόμη, ηλικία. Δυστυχώς όμως, κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Η παιδεία, όπως αυτή εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη, οδηγεί σε φοβισμένους και αγχωμένους ανθρώπους, και γι αυτόν τον λόγο, παρά την πρόοδο της ιατρικής, αυξάνονται στον κόσμο οι ασθένειες.
Μένει στον καθένα λοιπόν να κάνει κάτι για τον εαυτό του. Και αυτό που χρειάζεται να κάνει ο καθένας για να ζει καλά και να προσφέρει και στους γύρω του, δεν είναι μία αυστηρή κριτική του εαυτού και των άλλων, αλλά να προσπαθεί να είναι «παρών» σε ότι λέει ή πράττει και να μην αφήνει την ζωή να κυλάει αφήνοντάς του μόνον άσχημα σημάδια. Να παρατηρεί με κατανόηση τόσο τον εαυτό του όσο και τους άλλους, όταν μιλούν ή πράττουν. Να παρατηρεί επίσης και τα αποτελέσματα των λόγων και των έργων του, έτσι ώστε να παίρνει το απαραίτητο μάθημα που θα οδηγήσει σε βελτίωση τη ζωή του.
Η συμπόνια του εαυτού είναι προϋπόθεση για καλή υγεία. Γιατί η συνεχής αυτοκριτική δημιουργεί ψυχικό στρες που οδηγεί σε ασθένειες.
Μία καλή άσκηση που μπορεί να βοηθήσει σε αυτό, είναι να κοιτάμε κάθε πρωί, για λίγα λεπτά, τον εαυτό μας στον καθρέφτη, κατ’ ευθείαν στα μάτια, και να του λέμε :
«Σ’ αγαπώ»
Και το περίεργο είναι, πως σύμφωνα με τις έρευνες, τα άτομα που αποδέχονται τα λάθη τους και αγαπούν τον εαυτό τους έτσι όπως είναι, είναι πιο εύκολο να προχωρήσουν σε αλλαγές.
Είμαστε όλοι διαφορετικοί, ανεπανάληπτοι και απαραίτητοι στη ζωή και οι καταστάσεις της ζωής δεν είναι μαύρες ή άσπρες, υπάρχουν και πολλές αποχρώσεις του γκρι. Μην το ξεχνάτε…
Με αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου