Το να ψάχνουμε τη χαρά έξω από τους εαυτούς μας είναι σαν να προσπαθούμε να πιάσουμε με το λάσο ένα σύννεφο. Η χαρά δεν είναι πράγμα: Είναι μία πνευματική κατάσταση. Πρέπει να βιωθεί. Ούτε η εγκόσμια εξουσία, ούτε τα σχέδια για την απόκτηση χρημάτων μπορούν ποτέ να συλλάβουν τη χαρά. Η πνευματική ανησυχία είναι αποτέλεσμα μιας εξωστρεφούς προσήλωσης της προσοχής. Η ίδια η ανησυχία εγγυάται ότι η χαρά θα παραμείνει άπιαστη. Η εγκόσμια εξουσία και τα χρήματα δεν είναι πνευματικές καταστάσεις. Όταν αποκτηθούν, μόνο διαλύουν τη χαρά του ατόμου. Οπωσδήποτε δε μπορούν να την ενισχύσουν.
Όσο πιο πλατιά διασκορπίζουμε τις ενέργειές μας, τόσο λιγότερη δύναμη μας μένει για να κατευθύνουμε προς κάποιο συγκεκριμένο εγχείρημα. Οκταποδοειδείς συνήθειες ανησυχίας και νευρικότητας υψώνονται από ωκεάνια βάθη στο υποσυνείδητο, τυλίγουν πλοκάμια γύρω από τα μυαλά μας και συνθλίβουν μέχρι θανάτου όλα όσα κάποτε ξέραμε για την εσωτερική γαλήνη.
Η αληθινή χαρά δε βρίσκεται ποτέ έξω από τον Εαυτό. Αυτοί που την αναζητούν εκεί είναι σαν να κυνηγούν ουράνια τόξα ανάμεσα στα σύννεφα!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου