Προσωπική ευθύνη - Συνδυασμένη συνείδηση

...Θέλεις να πεις πως όλα τα κακά που μας συμβαίνουν είναι πράγματα δικής μας επιλογής; Εννοείς πως ακόμα και οι συμφορές και οι καταστροφές στον κόσμο είναι, σε κάποιο επίπεδο, δημιουργημένες από εμάς, έτσι ώστε να «βιώσουμε το αντίθετο του ποιοι είμαστε;» Κι αν είναι έτσι, τότε δεν υπάρχει κάποιος λιγότερο οδυνηρός τρόπος, λιγότερο οδυνηρός για τον εαυτό μας και για τους άλλους, να δημιουργήσουμε ευκαιρίες προκειμένου να βιώσουμε τον εαυτό μας;

Έθεσες πολλά ερωτήματα και είναι όλα σημαντικά. Ας τα πάρουμε ένα – ένα.

Όχι, όλα τα πράγματα που ονομάζετε κακά και που σας συμβαίνουν δεν είναι με δική σας επιλογή. Όχι με τη συνειδητή έννοια που εννοείς. Είναι όμως όλα δημιουργήματά σας.

Βρίσκεστε πάντα σε μια διαδικασία δημιουργίας. Κάθε στιγμή. Κάθε λεπτό, Κάθε μέρα, Το πώς μπορείτε να δημιουργείτε θα το δούμε αργότερα. Προς το παρόν δεχθείτε το όπως το λέω. Είστε μια μεγάλη μηχανή δημιουργίας και κυριολεκτικά με την ίδια ταχύτητα που σκέφτεστε, παράγετε μια καινούρια εκδήλωση.

Περιστατικά, συμβάντα, συνθήκες, απρόβλεπτα γεγονότα, περιστάσεις, όλα δημιουργούνται από τη συνείδηση. Η ατομική συνείδηση είναι αρκετά ισχυρή. Μπορείτε να φανταστείτε ποιου είδους δημιουργική ενέργεια απελευθερώνεται όταν δυο ή περισσότεροι από εσάς συγκεντρώνονται εν ονόματί μου. Και η μαζική συνείδηση; Αυτή πια είναι τόσο ισχυρή, που μπορεί να δημιουργήσει φαινόμενα και περιστάσεις παγκόσμιας σημασίας και πλανητικών συνεπειών.

Δεν θα ήταν ακριβές να πούμε – τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που εσείς το εννοείτε – ότι επιλέγετε αυτές τις συνέπειες. Δεν τις επιλέγετε, όπως δεν τις επιλέγω κι Εγώ. Όπως κι Εγώ, τις παρατηρείτε. Και αποφασίζετε ποιοι είστε σε σχέση με αυτές.

Όμως δεν υπάρχουν θύματα στον κόσμο ούτε θύτες. Ούτε είστε θύματα των επιλογών άλλων. Σε κάποιο επίπεδο έχετε όλοι δημιουργήσει αυτό που λέτε πως απεχθάνεστε και αφού το έχετε δημιουργήσει, το έχετε επιλέξει.

Αυτό είναι ένα προχωρημένο επίπεδο σκέψης, ένα επίπεδο που αργά ή γρήγορα το κατακτούν όλοι οι δάσκαλοι. Γιατί μόνον όταν μπορέσουν να δεχθούν την ευθύνη για το όλο μπορούν να επιτύχουν τη δύναμη να αλλάξουν ένα μέρος του.

Όσο καλλιεργείτε την ιδέα ότι υπάρχει κάτι ή κάποιος εκεί έξω που σας «το κάνει», αποδυναμώνετε τον εαυτό σας σε σχέση με το να κάνετε κάτι γι αυτό. Μόνον όταν πείτε «εγώ το έκανα αυτό» μπορείτε να βρείτε τη δύναμη να το αλλάξετε.
Είναι πολύ πιο εύκολο να αλλάξεις κάτι που κάνεις εσύ παρά να αλλάξεις εκείνο που κάνει ένας άλλος.

Το πρώτο βήμα για να αλλάξει κανείς οτιδήποτε είναι να γνωρίζει και να δέχεται ότι το έχει επιλέξει να είναι αυτό που είναι. Αν δεν μπορείτε να το δεχθείτε αυτό σε προσωπικό επίπεδο, τότε συμβιβαστείτε με αυτό μέσα από την κατανόησή σας ότι είμαστε όλοι Ένα. Επιδιώξτε λοιπόν να δημιουργήσετε αλλαγή, όχι επειδή κάτι είναι λάθος, αλλά επειδή αυτό δε δηλώνει με ακρίβεια το ποιοι είστε.

Ένας και μοναδικός λόγος υπάρχει να κάνετε οτιδήποτε : να δηλώσετε στο σύμπαν το ποιοι είστε.

Χρησιμοποιημένη με αυτόν τον τρόπο, η ζωή γίνεται αυτό – δημιουργική. Χρησιμοποιείτε τη ζωή για να δημιουργήσετε τον εαυτό σας ως αυτοί που είστε και ποιοι θα θέλατε πάντα να είστε. Υπάρχει επίσης μόνον ένας λόγος για να ξε-κάνετε κάτι: επειδή δεν αποτελεί πια μια δήλωση του ποιοι θέλετε να είστε. Δεν σας αντανακλά. Δεν σας εκπροσωπεί, δεν σας αναπαριστά.

Αν θέλετε να σας αναπαριστά με ακρίβεια, τότε πρέπει να δουλέψετε για να αλλάξετε οτιδήποτε στη ζωή σας δεν ταιριάζει με την εικόνα του εαυτού σας που θελετε να προβάλετε στην αιωνιότητα. Με την ευρύτατη έννοια όλα τα «κακά» πράγματα που συμβαίνουν είναι επιλογή σας. Το λάθος δεν είναι στο ότι τα επιλέγετε, είναι στο ότι τα αποκαλείτε κακά. Γιατί αποκαλώντας τα κακά αποκαλείτε τον εαυτό σας κακό, αφού εσείς τα δημιουργήσατε.

Αυτή είναι μια ετικέτα που δεν μπορείτε να τη δεχθείτε. Κι έτσι, αντί να αποκαλείτε τον εαυτό σας κακό, αποποιείστε τα ίδια σας τα δημιουργήματα. Αυτή η διανοητική και πνευματική ανειλικρίνεια είναι που σας επιτρέπει να δέχεστε έναν κόσμο του οποίου οι συνθήκες είναι αυτές που είναι. Αν ήσασταν υποχρεωμένοι να μετέχετε μιας προσωπικής ευθύνης για τον κόσμο, ή έστω αν νιώθατε μια βαθιά εσωτερική αίσθηση, τότε αυτός ο τόπος θα ήταν πολύ διαφορετικός. Αυτό θα ήταν σίγουρα αληθινό αν όλοι ένιωθαν υπεύθυνοι. Ότι το γεγονός αυτό είναι τόσο ολοφάνερο είναι που το κάνει τόσο πέρα για πέρα οδυνηρό και τόσο σπαρακτικά ειρωνικό.

Οι φυσικές καταστροφές και οι συμφορές του κόσμου, οι λαίλαπες και οι τυφώνες, τα ηφαίστεια και οι πλημμύρες και οι σε φυσικό επίπεδο αναταραχές τους δεν δημιουργούνται συγκεκριμένα από εσάς. Εκείνο που πράγματι δημιουργείται από σας είναι ο βαθμός στον οποίο αυτά τα περιστατικά αγγίζουν τη ζωή σας.

Στο σύμπαν συμβαίνουν πράγματα που ακόμα και η πιο τολμηρή φαντασία δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι τα προκαλέσατε ή τα δημιουργήσατε.

Αυτά τα περιστατικά δημιουργούνται από τη συνδυασμένη συνείδηση του ανθρώπου. Όλος ο κόσμος, συνδημιουργώντας, παράγει αυτές τις εμπειρίες. Αυτό που κάνει ο καθένας από σας ατομικά είναι να κινείται μέσα σε αυτά, αποφασίζοντας τι σημαίνουν για σας – αν σημαίνουν κάτι – και ποιοι και τι είστε σε σχέση με αυτά.

Έτσι δημιουργείτε συλλογικά και ατομικά τη ζωή και τις εποχές που βιώνετε για το σκοπό της εξέλιξης της ψυχής.