"...Κι όταν κοιτάς πολλή ώρα μέσα σε μια άβυσσο,
κοιτάει και η άβυσσος μέσα σε σένα".
Eίπε ο Kος Νίτσε...
Είχα πει κάποτε ότι θα γράψω ένα άρθρο σχετικά με αυτή
τη φιλοσοφική ρήση. Γιατί είδα μέσα μου πολλά μεταφορικά παρακλάδια της.
Σκέφτηκα πως όταν προκαλεί κανείς την τύχη του
αυτή θα του ανοίξει την πόρτα για την εμπειρία
την οποία αυτός διψά να ασπαστεί,
αλλά στο τέλος θα υπάρξει ένα ανάλογο Κόστος - Τίμημα.
Και ο λόγος ώστε να επέλθει ένα αναγκαστικό Τίμημα
είναι η "Ασυγχρόνιστη Βιάση" των Αισθήσεων
που τα θέλει όλα τώρα.
Νιώθω, βλέπω με τα εσωτερικά μου μάτια
τη μαγεία αυτής της ιερής στιγμής.
...Όταν κοιτάζεις προκλητικά μέσα στην άβυσσο,
σημαίνει ήρθε η αρχή του μαθήματος που ήρθες να εκτίσεις.
Το αναπόφευκτο "Μαγνητικό Μάθημα"
είτε θα σε ρίξει πιο βαθειά στη Μαγνητική Άβυσσο, είτε θα σε εκτινάξει
- αφού πατήσεις στον πυθμένα της -
πολύ ψηλά στους Φωτεινούς Ουρανούς του "Είναι". Από εσένα εξαρτάται τι θα γίνει.
Η "Προσωπική Άβυσσος" κάποια στιγμή θα συνδεθεί
με την "Κοσμική Άβυσσο".
Γιατί η "Κοσμική Άβυσσος"
δέχεται πρόκληση - πρόσκληση
από εσένα.
Αυτές οι 2 γίνονται ένα και ξεκινά το μάθημα...
Εκεί χάνεται κανείς.
Οι αισθήσεις που τον οδήγησαν εκεί φαίνεται τον ξεγέλασαν.
Στην αρχή το πάθος ήταν τόσο εθιστικό,
μα μετά ήρθε ο πόνος ή ακόμη
κι ένας Συναισθηματικός Θάνατος.
Οι Αισθήσεις γιορτάζουν.
Οι Αισθήσεις πενθούν...
Όταν εσύ Ανθρωποψυχή αντιληφθείς το λόγο
για τον οποίο βιώνεις Πόνο, θα ευλογήσεις τον Πόνο...
Όταν εσύ Ανθρωποψυχή αντιληφθείς το λόγο
για τον οποίο παγιδεύτηκες στο Σκοτάδι,
θα ευλογήσεις το Σκοτάδι...
Όταν εσύ Ανθρωποψυχή αντιληφθείς το λόγο
για τον οποίο δοκιμάζεσαι αλύπητα,
θα πάψεις να κατηγορείς τους πάντες
και θα προσκυνήσεις την Ιερότητα του Ηρωϊκού Εαυτού σου...
Τίποτα δε συμβαίνει εάν οι ίδιοι δεν το προκαλέσουμε.
Μαγνητίζουμε τα γεγονότα μόνο για να μας κάνουν πιο Σοφούς.
Ζούμε την πραγματικότητα που δημιουργήσαμε.
Το "Μαγνητικό Μάθημα" είναι ο δρόμος για την Ελευθερία.
Έτσι, η Δύνη της Αβύσσου, οι Επιθυμίες,
μπορούν να γίνουν το "Τούνελ 2 Κατευθύνσεων".
Αυτό εξαρτάται από τη Συναισθηματική Ευφυία.
Ο μόνος τρόπος για να προαχθείς και να βγεις έξω από την Άβυσσο είναι να αφεθείς να βουλιάξεις στη δύνη της, μέχρι να φτάσεις στον πάτο.
Το μυστικό για να ξεπεράσει κανείς μία σκληρή εμπειρία, είναι με το να τη ζήσει
ως το μεδούλι της!
Η Άβυσσος, όταν την αναγκάσεις να δει μέσα σου,
θα σε αναγκάσει να δεις μέσα της.
Κι αυτό που θα δεις μέσα της είσαι εσύ.
Το αντικαθρέφτισμα του Σκιώδη Εαυτού σου.
Η Άβυσσος υπάρχει μόνο για να αντιληφθείς
τη σημασία του Φωτός.
Η Άβυσσος είναι ο καθρέφτης της Σκοτεινής Ψυχής σου
που όμως δεν είναι αυτό που είσαι στο σύνολό σου.
Δεν είσαι ο Νους σου. Δεν είσαι ο Σκιώδης Εαυτός σου.
Ο λόγος είναι ότι η Ψυχή σου είναι Φως
και γεννήθηκε από το Φως.
Η Άβυσσος υπάρχει για να εκτιμάμε μέσα από τα μαθήματά μας
μαζί της, την Ιερή Χαρμολύπη που προκύπτει
όταν κατανοούμε ότι αυτή μας έκανε ένα τεράστιο δώρο...
Η Άβυσσος μπορεί να γίνει φίλη μας μόνο όταν πέφτουμε μέσα της με Εμπιστοσύνη, αλλά χωρίς να ξεχαστούμε εκεί...
Η Άβυσσος είναι φίλη μας γιατί μας έβγαλε από μέσα της δυνατότερους.
Και μας δίδαξε ότι ο Πόλεμος δεν είναι ο τρόπος για να νικήσουμε, αλλά η Παράδοση στη διαδικασία.
Η Άβυσσος είναι φίλη μας.
Γιατί καταφέραμε μέσα από την Παράδοση μέσα της
να την αγαπήσουμε και να συμφιλιωθούμε μαζί της.
Να συμφιλιωθούμε με το σύνολο όλων όσων είμαστε:
Το Σκιώδη Εαυτό μας που εναλλάσσει πολικότητες
με το Φωτεινό Εαυτό μας.
Η συμφιλίωση αυτή είναι ο λόγος που ερχόμαστε εδώ.
Η μεταστοιχείωση του Σκότους σε Φως!
Ευχαριστούμε την Άβυσσο ως τις απώλειές μας,
τις πίκρες μας, τις αδικίες και τις δυσκολίες μας.
Γιατί αυτή μας έδειξε ποιοι είμαστε, τι μπορούμε να καταφέρουμε και τι αξίζουμε.
Αν δεν υπήρχε η Άβυσσος δε θα βρισκόμασταν εδώ.
Και για να φλερτάρουμε μαζί της σημαίνει πως θέλουμε να προαχθούμε γρήγορα ως Ψυχές .
Γιατί το σχολείο της είναι το δυσκολότερο
αλλά και το ιερότερο όλων.
Ευγνώμωνες, Θεϊκοί, Σιωπηλοί μέσα στη μαγεία
αυτής της ζήσης.
Αποδοχή. Εμπιστοσύνη. Καρτερικότητα. Συμπόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου