Eρευνα στις ΗΠΑ αποδεικνύει ότι και τα δηλητήρια που συσσωρεύουμε στο σώμα μας έχουν ταξική διάσταση, αφού άλλες χημικές ενώσεις εντοπίστηκαν στους εύπορους κι άλλες στους φτωχούς.
«Πες μου τι είδους τοξίνες έχεις στο σώμα σου και θα σου πω σε ποια κοινωνική τάξη ανήκεις», θα μπορούσε να είναι το νέο σλόγκαν των γιατρών ανά τον κόσμο. Σε ένα εύρημα που εξέπληξε ακόμα και τους ερευνητές, κατά τη διεξαγωγή μιας μελέτης, αποδείχθηκε ότι τόσο οι πλούσιοι όσο και οι φτωχοί Αμερικανοί συγκεντρώνουν στο σώμα τους πλήθος χημικών ουσιών, όπως υδράργυρο, αρσενικό, μόλυβδο, κάδμιο και δισφαινόλη Α, η οποία θα μπορούσε να αποτελεί μια αιτία της υπογονιμότητας. Και ενώ η συσσώρευση των περιβαλλοντικών τοξινών στο σώμα πλήττει εξίσου πλούσιους και φτωχούς, το είδος της τοξίνης διαφέρει ανάλογα με τον πλούτο, αφού η κλίμακα του εισοδήματος απλώς καθορίζει ποια είναι τα δηλητήρια που συσσωρεύονται στο σώμα τους.
Χρησιμοποιώντας στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας και Διατροφής, η Τζέσικα Τίρελ και οι συνεργάτες της από το Πανεπιστήμιο του Εξετερ μελέτησαν τους συσχετισμούς μεταξύ των εισοδημάτων των ενηλίκων στις ΗΠΑ και των επίπεδων 179 τοξινών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μεταξύ των 18 τοξινών που φαίνεται να σχετίζονται με το εισόδημα, οι μισές είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι παρούσες στους πλουσιότερους Αμερικανούς, σε σχέση με εκείνους που βρίσκονται στο κάτω μέρος του κοινωνικοοικονομικού φάσματος.
Με υδράργυρο οι πλούσιοι. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι, σε σύγκριση με τα φτωχότερα άτομα, οι πλούσιοι είχαν υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου, αρσενικού, καισίου και θαλλίου, τα οποία έχουν την τάση να συσσωρεύονται στα ψάρια και τα οστρακοειδή, αν και το σφράγισμα των δοντιών μπορεί επίσης να οδηγήσει σε υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου. Οι Αμερικανοί που έχουν την οικονομική δυνατότητα να καταναλώνουν σούσι και άλλες πηγές υδάτινων άπαχων πρωτεϊνών φαίνεται να πληρώνουν το τίμημα με τη συσσώρευση βαρέων μετάλλων στο σώμα τους.
Οι πλούσιοι είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα βενζοφαινόνης-3, γνωστής και ως οξυμπενζόνης, ενός ενεργού συστατικού που βρίσκεται στα περισσότερα αντηλιακά, η οποία έχει βρεθεί στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς ορισμένοι εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι μπορεί να ενθαρρύνει τον κίνδυνο δημιουργίας καρκίνου του δέρματος. Επίσης, έχουν υψηλότερα επίπεδα υπερφθοριωμένων υδρογονανθράκων (PFCs), που ο ανθρώπινος οργανισμός λαμβάνει μέσω αδιάβροχων υφασμάτων, καθώς και του φρέσκου κρέατος, των ψαριών και φρέσκων λαχανικών.
Με μόλυβδο οι φτωχοί. Αντίθετα από τους πλούσιους, οι φτωχοί Αμερικανοί έτειναν να έχουν υψηλότερα επίπεδα μολύβδου στα οργανικά τους συστήματα, σε σχέση με τους πλούσιους, ο οποίος θα μπορούσε να προέρχεται από μια μεγάλη ποικιλία παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων του αέρα και του νερού, καθώς και από τις χαμηλού εισοδήματος θέσεις εργασίας, οι οποίες είναι πιο πιθανό να σχετίζονται με τη βιομηχανία. Οι χαμηλού εισοδήματος Αμερικανοί ήταν επίσης πιθανότερο να έχουν υψηλότερα επίπεδα καδμίου, ενδεχομένως ως αποτέλεσμα των μεγαλύτερων ποσοστών καπνίσματος, της διατροφής τους ή της απασχόλησής τους σε κλάδους όπως οι κατασκευές και η μεταποίηση. Αλλες τοξίνες που ήταν πιο πιθανό να εμφανιστούν μεταξύ αυτού του πληθυσμού ήταν το αντιμόνιο, ένα μέταλλο που οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν μέσω του καπνίσματος ή στην εργασία τους και, ακόμη, πολλές τοξίνες που βρίσκονται στα πλαστικά.
Οι φτωχοί άνθρωποι στην Αμερική είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα δισφαινόλης-A, μιας ουσίας που χρησιμοποιείται σε κονσέρβες και άλλα τρόφιμα, και η οποία έχει απαγορευτεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τη Μαλαισία, τη Νότια Αφρική, την Κίνα και στις ΗΠΑ στα μπιμπερό. «Περιμέναμε ότι οι χημικές ουσίες θα συνδέονται με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση, αλλά αναμέναμε ότι η πλειονότητα των χημικών ουσιών θα είναι σε υψηλότερες συγκεντρώσεις στα φτωχότερα άτομα», λέει η Τίρελ. «Ωστόσο, φαίνεται ότι το να είναι κάποιος πλουσιότερος, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη λιγότερες τοξίνες, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να επανεξετάσουμε κάποιες πεποιθήσεις μας».
Παρά τα αποτελέσματα αυτά, θα πρέπει ακόμη να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις κοινότητες χαμηλού εισοδήματος, λένε οι επιστήμονες. «Τα προϊόντα καθημερινής χρήσης, όπως είναι τα τρόφιμα και τα καλλυντικά, είναι πιθανό να επηρεάσουν μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, αλλά οι υψηλότερου εισοδήματος άνθρωποι είναι γενικά λιγότερο πιθανό να εργαστούν ή να ζήσουν σε περιοχές όπου συγκεντρώνονται τοξίνες από βαριές βιομηχανίες. Αν και είναι δύσκολο κάποιος να αλλάξει το περιβάλλον του αποφεύγοντας τα τοξικά προϊόντα, είναι πιο εύκολο με λίγο περισσότερα χρήματα να αγοράσει τις πιο ακριβές εκδόσεις των προϊόντων, όπως τα αντηλιακά και τα καλλυντικά που περιέχουν λιγότερες τοξίνες».
«Πες μου τι είδους τοξίνες έχεις στο σώμα σου και θα σου πω σε ποια κοινωνική τάξη ανήκεις», θα μπορούσε να είναι το νέο σλόγκαν των γιατρών ανά τον κόσμο. Σε ένα εύρημα που εξέπληξε ακόμα και τους ερευνητές, κατά τη διεξαγωγή μιας μελέτης, αποδείχθηκε ότι τόσο οι πλούσιοι όσο και οι φτωχοί Αμερικανοί συγκεντρώνουν στο σώμα τους πλήθος χημικών ουσιών, όπως υδράργυρο, αρσενικό, μόλυβδο, κάδμιο και δισφαινόλη Α, η οποία θα μπορούσε να αποτελεί μια αιτία της υπογονιμότητας. Και ενώ η συσσώρευση των περιβαλλοντικών τοξινών στο σώμα πλήττει εξίσου πλούσιους και φτωχούς, το είδος της τοξίνης διαφέρει ανάλογα με τον πλούτο, αφού η κλίμακα του εισοδήματος απλώς καθορίζει ποια είναι τα δηλητήρια που συσσωρεύονται στο σώμα τους.
Χρησιμοποιώντας στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας και Διατροφής, η Τζέσικα Τίρελ και οι συνεργάτες της από το Πανεπιστήμιο του Εξετερ μελέτησαν τους συσχετισμούς μεταξύ των εισοδημάτων των ενηλίκων στις ΗΠΑ και των επίπεδων 179 τοξινών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μεταξύ των 18 τοξινών που φαίνεται να σχετίζονται με το εισόδημα, οι μισές είχαν περισσότερες πιθανότητες να είναι παρούσες στους πλουσιότερους Αμερικανούς, σε σχέση με εκείνους που βρίσκονται στο κάτω μέρος του κοινωνικοοικονομικού φάσματος.
Με υδράργυρο οι πλούσιοι. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι, σε σύγκριση με τα φτωχότερα άτομα, οι πλούσιοι είχαν υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου, αρσενικού, καισίου και θαλλίου, τα οποία έχουν την τάση να συσσωρεύονται στα ψάρια και τα οστρακοειδή, αν και το σφράγισμα των δοντιών μπορεί επίσης να οδηγήσει σε υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου. Οι Αμερικανοί που έχουν την οικονομική δυνατότητα να καταναλώνουν σούσι και άλλες πηγές υδάτινων άπαχων πρωτεϊνών φαίνεται να πληρώνουν το τίμημα με τη συσσώρευση βαρέων μετάλλων στο σώμα τους.
Οι πλούσιοι είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα βενζοφαινόνης-3, γνωστής και ως οξυμπενζόνης, ενός ενεργού συστατικού που βρίσκεται στα περισσότερα αντηλιακά, η οποία έχει βρεθεί στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς ορισμένοι εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι μπορεί να ενθαρρύνει τον κίνδυνο δημιουργίας καρκίνου του δέρματος. Επίσης, έχουν υψηλότερα επίπεδα υπερφθοριωμένων υδρογονανθράκων (PFCs), που ο ανθρώπινος οργανισμός λαμβάνει μέσω αδιάβροχων υφασμάτων, καθώς και του φρέσκου κρέατος, των ψαριών και φρέσκων λαχανικών.
Με μόλυβδο οι φτωχοί. Αντίθετα από τους πλούσιους, οι φτωχοί Αμερικανοί έτειναν να έχουν υψηλότερα επίπεδα μολύβδου στα οργανικά τους συστήματα, σε σχέση με τους πλούσιους, ο οποίος θα μπορούσε να προέρχεται από μια μεγάλη ποικιλία παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων του αέρα και του νερού, καθώς και από τις χαμηλού εισοδήματος θέσεις εργασίας, οι οποίες είναι πιο πιθανό να σχετίζονται με τη βιομηχανία. Οι χαμηλού εισοδήματος Αμερικανοί ήταν επίσης πιθανότερο να έχουν υψηλότερα επίπεδα καδμίου, ενδεχομένως ως αποτέλεσμα των μεγαλύτερων ποσοστών καπνίσματος, της διατροφής τους ή της απασχόλησής τους σε κλάδους όπως οι κατασκευές και η μεταποίηση. Αλλες τοξίνες που ήταν πιο πιθανό να εμφανιστούν μεταξύ αυτού του πληθυσμού ήταν το αντιμόνιο, ένα μέταλλο που οι άνθρωποι μπορούν να λάβουν μέσω του καπνίσματος ή στην εργασία τους και, ακόμη, πολλές τοξίνες που βρίσκονται στα πλαστικά.
Οι φτωχοί άνθρωποι στην Αμερική είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα δισφαινόλης-A, μιας ουσίας που χρησιμοποιείται σε κονσέρβες και άλλα τρόφιμα, και η οποία έχει απαγορευτεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τη Μαλαισία, τη Νότια Αφρική, την Κίνα και στις ΗΠΑ στα μπιμπερό. «Περιμέναμε ότι οι χημικές ουσίες θα συνδέονται με την κοινωνικοοικονομική κατάσταση, αλλά αναμέναμε ότι η πλειονότητα των χημικών ουσιών θα είναι σε υψηλότερες συγκεντρώσεις στα φτωχότερα άτομα», λέει η Τίρελ. «Ωστόσο, φαίνεται ότι το να είναι κάποιος πλουσιότερος, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη λιγότερες τοξίνες, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να επανεξετάσουμε κάποιες πεποιθήσεις μας».
Παρά τα αποτελέσματα αυτά, θα πρέπει ακόμη να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις κοινότητες χαμηλού εισοδήματος, λένε οι επιστήμονες. «Τα προϊόντα καθημερινής χρήσης, όπως είναι τα τρόφιμα και τα καλλυντικά, είναι πιθανό να επηρεάσουν μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, αλλά οι υψηλότερου εισοδήματος άνθρωποι είναι γενικά λιγότερο πιθανό να εργαστούν ή να ζήσουν σε περιοχές όπου συγκεντρώνονται τοξίνες από βαριές βιομηχανίες. Αν και είναι δύσκολο κάποιος να αλλάξει το περιβάλλον του αποφεύγοντας τα τοξικά προϊόντα, είναι πιο εύκολο με λίγο περισσότερα χρήματα να αγοράσει τις πιο ακριβές εκδόσεις των προϊόντων, όπως τα αντηλιακά και τα καλλυντικά που περιέχουν λιγότερες τοξίνες».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου