Ερώτηση: Υπάρχει κάποιο νόημα στη ζωή;
Απάντηση: Όλες οι παραδόσεις του κόσμου έχουν αναθρέψει τον άνθρωπο με τρόπο σχιζοφρενικό – με τέτοιον τρόπο, που τον διαιρεί, που τον διαχωρίζει, που τον διχάζει.
Και υπήρχε όφελος στο να διχαστεί ο άνθρωπος σε κάθε πιθανή του διάσταση και στο να προκαλείται συνεχώς διαμάχη ανάμεσα στα διχασμένα μέρη. Ο άνθρωπος που έχει διχαστεί, γίνεται αδύναμος, είναι γεμάτος φόβο, τρέμει και είναι έτοιμος να υποταχθεί, είναι έτοιμος να παραδοθεί, είναι έτοιμος να υποδουλωθεί σε ιερείς, σε πολιτικούς – στον οποιοδήποτε.
Μια βασική στρατηγική προκειμένου να επιτευχθεί ο διχασμός μέσα στον νου του ανθρώπου είναι ο διαχωρισμός ανάμεσα στους σκοπούς και τα μέσα. Κι όταν συμβεί αυτός ο διχασμός μέσα στον νου σου, δεν αντιλαμβάνεσαι καν ότι έχεις διχαστεί και εσύ ο ίδιος.
Αυτή η ερώτηση βγαίνει από έναν επίσης σχιζοφρενικό νου- από έναν νου διχασμένο: Υπάρχει στη ζωή κάποιος σκοπός, υπάρχει κάποιο νόημα, υπάρχει κάποια σημασία, υπάρχει κάποια αξία; Υπάρχει κάποιος σκοπός, τον οποίο πρέπει να πετύχεις με το να ζεις; Υπάρχει κάποιος τόπος, στον οποίο θα καταφέρεις να φτάσεις μια μέρα, με το να ζεις;
Είναι φανερό πως βλέπεις την ζωή απλώς σαν ένα μέσο, ενώ ο σκοπός, το επίτευγμα, βρίσκεται κάπου πολύ μακριά. Και θεωρείς ότι εκείνος ο σκοπός θα δώσει νόημα στη ζωή σου. Πρώτα διαχωρίζεται ο σκοπός από τα μέσα – κι ύστερα αυτός καθαυτός ο διαχωρισμός διχάζει και τον ίδιο σου τον νου. Αν δεν υπάρχει κανένας σκοπός, τότε η ζωή δεν έχει κανένα νόημα.
Ο νους σου πάντοτε ρωτάει: “Γιατί; Για ποιο σκοπό;” Και οτιδήποτε δεν έχει απάντηση στην ερώτηση “για ποιο σκοπό;” σιγά σιγά χάνει την αξία του. Μ’ αυτόν τον τρόπο, έχει χάσει την αξία της η αγάπη. Τι σκοπό έχει η αγάπη; Πού πρόκειται να σε οδηγήσει; Τι επίτευγμα πρόκειται να βγει απ’ αυτήν; Θα καταφέρει να σε οδηγήσει σε κάποιον παράδεισο;
Ασφαλώς, με αυτή την έννοια η αγάπη δεν έχει κανένα σκοπό. Η αγάπη είναι άσκοπη.
Τι σκοπό έχει η ομορφιά; Βλέπεις ένα ηλιοβασίλεμα. Σε έχει συνεπάρει, σε αφήνει άφωνο- ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΕΙΝΑΙ! Οποιοσδήποτε ανόητος όμως μπορεί να ρωτήσει: “Τι σκοπό έχει αυτό το ηλιοβασίλεμα;” Κι εσύ δεν θα έχεις καμία απάντηση να του δώσεις. Και αν το ηλιοβασίλεμα δεν έχει κανένα σκοπό, τότε εσύ γιατί είσαι τόσο συνεπαρμένος από την ομορφιά του;
Ένα όμορφο λουλούδι ή ένας όμορφος πίνακας ζωγραφικήςή μια όμορφη μουσική σύνθεση ή ένα όμορφο ποίημα δεν έχουν κανένα σκοπό. Δεν είναι επιχειρήματα για να αποδειχθεί κάτι ούτε φυσικά είναι τα μέσα για να επιτευχθεί κάποιος σκοπός.
Και την ζωή την αποτελούν μόνο εκείνα τα πράγματα που δεν έχουν κανένα σκοπό.
Να μου επιτρέψεις να το ξαναπώ. Η ζωή συνίσταται μόνο από εκείνα τα πράγματα που δεν έχουν απολύτως κανένα σκοπό, που δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα, που δεν έχουν απολύτως καμία σημασία – με την έννοια ότι δεν σε οδηγούν πουθενά, ότι δεν βγάζεις τίποτε από αυτά.
Μ’ άλλα λόγια, ο σκοπός, το νόημα, η σημασία βρίσκονται σε αυτή καθαυτή την ζωή.
Τα μέσα και οι στόχοι συνυπάρχουν – δεν είναι διαχωρισμένα.
Η στρατηγική όμως όλων εκείνων που λαχταράνε την δύναμη σε όλη την διάρκεια των αιώνων είναι ο διαχωρισμός των σκοπών από τα μέσα. Τα μέσα είναι χρήσιμα γιατί σε οδγούν σε ένα συγκεκριμένο στόχο.
Αν τα μέσα δεν σε οδηγούν στον στόχο σου, τότε δεν έχουν κανένα νόημα και καμία αξία και καμία σημασία. Και μ’ αυτόν τον τρόπο, έχουν καταστρέψει όλα εκείνα τα πράγματα στη ζωή που είναι όντως σημαντικά ενώ σου έχουν επιβάλλει πράγματα που είναι απολύτως ασήμαντα.
Έτσι έχει αποκτήσει νόημα το χρήμα, έχει αποκτήσει νόημα η πολιτική- γιατί είναι το μέσο για την δύναμη. Στο εμπόριο, μπορείς να βρεις νόημα, γιατί μπορείς να δεις αμέσως ένα τελικό αποτέλεσμα – το χρήμα. Η ποίηση όμως, η μουσική, ο χορός, η αγάπη, ο έρωτας, η φιλία, η ομορφιά, η αλήθεια… όλα αυτά έχουν εξαφανιστεί από την ζωή σου.
Και αυτή η στρατηγική του διαχωρισμού – αν και είναι πάρα πολύ απλή – έχει καταστρέψει όλα εκείνα που είναι όντως σημαντικά. Όλα όσα είναι αγνά και δίνουν έκσταση στο είναι σου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)

Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου