Με αφορμή ένα άλλο video του Δρ. Φιλήμονα Τυλλιανάκη, (ευαγγελικού) πολλά από τα σημεία του οποίου έχουν ήδη απαντηθεί σε άλλο αντίστοιχο εδώ, αλλά και αυτού του κειμένου του θεολόγου Θεόδωρου Ι. Ρηγινιώτη, θα ασχοληθούμε με την πραγματική σχέση πίστης-Εκκλησίας και επιστήμης, όπως έχει φανεί στην ιστορία και φαίνεται δυστυχώς ακόμα.
Μπορεί σήμερα να μην βλέπει ο κόσμος τις θρησκείες όπως ακριβώς ξεκίνησαν και έδρασαν στον κολοφώνα της δόξης τους, αλλά η ιδεολογία τους δεν έχει αλλάξει.
Όλες οι μονοθεϊστικές τουλάχιστον θρησκείες, δεν είναι απλά λατρείες και πεποιθήσεις, αλλά αξιακά συστήματα, που θέλουν να καλύψουν κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας, ενώ ταυτόχρονα θέλουν να επεκταθούν παντού. Ενυπάρχει λοιπόν σε αυτές ο ολοκληρωτισμός. Ο ολοκληρωτισμός όμως είναι αντίθετος με την άλλη άποψη, με τον διάλογο και με την έρευνα που είναι η επιστήμη.
Η πίστη και ειδικά η θρησκευτική (έχοντας πάντα στον νου την χριστιανική φυσικά) στηρίζεται σε συγκεκριμένες πεποιθήσεις. Είναι η παραδοχή “αληθειών” που προήλθαν από την θρησκευτική παράδοση, δηλαδή τα γραπτά συγκεκριμένων υποτίθεται ανθρώπων, που αναφέρουν ότι οι ίδιοι ή άλλοι, μίλησαν με τον θεό και τους τις απεκάλυψε, ή αυτών που ανέφεραν την έλευση του ίδιου του θεού στην Γη, όπου ενσαρκώθηκε σαν άνθρωπος και δίδαξε κάποιους μαθητές του αυτές τις “αλήθειες”.
Δεν θα ασχοληθώ εδώ για το πόση σχέση έχουν τα κείμενα αυτά και τα αναγραφόμενα σε αυτά με την πραγματικότητα που ξέρουμε αρχαιολογικά και ιστορικά από την Εποχή του Χαλκού ή την Εποχή των Μεσσιανισμών στην Παλαιστίνη από όπου και προέρχονται, ούτε με την ηθική τους· έχω ασχοληθεί ήδη στο παρελθόν. Θα πω μόνο ότι η πίστη τελικά στηρίζεται στην παράδοση, (αφού εξαρτάται απόλυτα από τον προσηλυτισμό που έχουν όλοι από μικρή ηλικία και ανάλογα με το που γεννήθηκαν) θεωρώντας φυσικά όλη αυτή την διαδικασία ενημέρωσης, πλήρη και ακριβή – εγώ βέβαια θα αντιτείνω μυθική. Άλλωστε τέτοιες πίστεις και πεποιθήσεις στον πλανήτη μας, εμφανίστηκαν χιλιάδες και δημιούργησαν και δημιουργούν ακόμα χιλιάδες θρησκείες που μεταξύ τους διαφέρουν, αφού η πεποίθηση είναι μια προσωπική άποψη που ακόμα και να την ενστερνιστούν και άλλοι, δεν παύει να είναι σχετική. Τελικά και ο κος Ρηγινιώτης και ο κος Τυλιανάκης, αν είχαν γεννηθεί σε άλλο μέρος του πλανήτη ή άλλη εποχή, θα είχαν το πιθανότερο, διαφορετική πίστη σε άλλους θεούς με άλλη κοσμοθεωρία, ακόμα και μεταξύ τους σήμερα άλλωστε έχουν διαφορές.
Η επιστήμη από την άλλη, δεν στηρίζεται σε πεποιθήσεις. Στηρίζεται στο σταδιακό κτίσιμο γνώσεων από την κοινή εμπειρία, τη λογική, το πείραμα και την απόδειξη. Σίγουρα έχει και αυτή κάποια αξιώματα, αλλά πάντα στηριγμένα στην λογική και όχι στην πεποίθηση ή την φαντασία. Έχει τις σταθερότερες και τις πλέον σίγουρες βάσεις από ό,τι έχει αναπτύξει ο πνευματικός μας πολιτισμός, και έχει αποδειχθεί αυτό στην πράξη από την τεράστια πρόοδο της τεχνολογίας, από το άνοιγμα της αντίληψής μας για τον κόσμο και τον άνθρωπο, και από την βελτίωση της υγείας και του τρόπου ζωής μας, κάτι που καμία θρησκεία ή ιδεολογία δεν κατάφερε.
Αντίθετα οι θρησκείες, εκτός από μια παρηγοριά που υποτίθεται οφείλουν να δείξουν στον άνθρωπο, έφεραν αίμα, απόγνωση και συντήρηση, στην προσπάθειά τους για επικράτηση. Τέλος η επιστήμη είναι αποδεκτή από κάθε εχέφρονα άνθρωπο σε όλη την Γη, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, φυλής, γεωγραφίας ή άλλων διαχωρισμών. Οι θρησκείες είναι χωρισμένες από γεωγραφικούς και ιστορικούς λόγους και όπως είπαμε διατηρούνται αποκλειστικά από τον παιδικό προσηλυτισμό.
Εδώ πρέπει να ειπωθεί για τον κο Τυλλιανάκη, που αφήνει να εννοηθεί ότι η ξαφνική έμπνευση του επιστήμονα που λύνει ένα πρόβλημα ή έχει μια ιδέα, είναι σαν αυτή να προέρχεται από τον θεό προφανώς. Ότι αυτή δεν έρχεται ξαφνικά. Αν γινόταν αυτό, θα είχαμε ξαφνικά άλματα στην επιστήμη χωρίς να υπάρχει επαρκής βάση για αυτά, αλλά προέρχεται από ένα υπόβαθρο δουλευμένων γνώσεων που ήδη υπάρχει στην ανθρωπότητα. Για τον λόγο αυτό και έχουμε αρκετές φορές δύο ή και τρεις ταυτόχρονες ανακαλύψεις για το ίδιο θέμα από διαφορετικούς επιστήμονες, την στιγμή ακριβώς που οι προηγούμενες ανακαλύψεις και ιδέες έχουν ωριμάσει και έχουν δημιουργήσει την βάση αυτή για να προχωρήσει η γνώση, ή όταν υπάρχει μεγάλη ανάγκη και μεγάλο πλήθος ερευνητών, όπως για παράδειγμα με τα εμβόλια και τα φάρμακα για τις νέες πανδημίες.
Και για να απαντήσω και στον κο Ρηγινιώτη στο:
ερμηνεύουμε το σύμπαν ως δημιούργημα ενός Θεού επειδή ο Θεός αποκαλύπτει τον εαυτό Του σε πάρα πολλούς ανθρώπους όλων των εποχών,
αν πράγματι υπάρχει θεός και αποκαλύπτεται όπου θέλει, όλο και σπάνια προφανώς στην εποχή μας, ποτέ δεν έχει δώσει σε αυτές τις “αποκαλύψεις” κάτι το επιστημονικό, κάτι που θα μπορούσε να αποδειχθεί και να βοηθήσει πραγματικά την ανθρωπότητα. Άλλωστε λόγω ειδικά των λίγων περιπτώσεων, κανείς δεν εγγυάται ότι, οτιδήποτε αναφέρει κάποιος που υποτίθεται είδε, δεν είναι της φαντασίας ή υποβολιμαίο από το περιβάλλον του. Τέτοιες αποκαλύψεις εμφανίζουν όλες οι θρησκείες, όλες τις αποδίδουν στους δικούς τους θεούς (το ίδιο συνέβαινε και στην αρχαία Ελλάδα) και εν τέλει όλα αυτά τα βιώματα δεν έχουν καθολικό χαρακτήρα, αλλά εξαρτώνται από το κοινωνικό και το αισθητικό περιβάλλον που έχει γαλουχηθεί ο κάθε ένας. Άλλωστε κανένας από τους “σοφούς γέροντες” δεν δέχθηκε στις μέρες μας ούτε την μάσκα ούτε το “μπόλι” του εμβολιασμού, και για αυτόν τον λόγο, όλο το βαθιά πιστεύον ποίμνιο αρνείται ακόμα να εμβολιαστεί για τον κορωνοϊό. Εν ολίγοις η ερμηνεία αυτή περί θεού είναι έωλη και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο πιστών που εμπιστεύονται τέτοιους υποτίθεται χαρισματικούς γέροντες.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι δύο παραπάνω απόψεις αντιβαίνουν κατά κάποιο τρόπο η μία την άλλη, με την έννοια ότι αν ο θεός αποκαλύπτεται σε όποιον αποφασίσει, γιατί όχι και στους επιστήμονες που έχουν τις ξαφνικές εμπνεύσεις και νομίζουν από λάθος όπως θέλει να μας πει, ότι τις έβγαλαν από το μυαλό τους; Γιατί δεν βλέπουν όραμα με τον θεό ή τον δείνα άγιο να τους δασκαλεύει την νέα ανακάλυψη και αυτή προέρχεται από μια λογική διεργασία;
Ο θεός των κενών
Πριν αναπτυχθεί η επιστήμη, όλα τα φυσικά φαινόμενα αναγόντουσαν σε υπέρτατες θεότητες, αφού δεν υπήρχε τότε μέθοδος λογικής επεξεργασίας τους. Στην ουσία η θρησκεία και η πίστη και κατ’ επέκταση η Εκκλησία (τα ιερατεία), έπαιξαν τον ρόλο που παίζει η επιστήμη σήμερα. Είναι προφανές λοιπόν ότι ήδη έχουμε άλλη μία εμπλοκή και μάλιστα αντιθετική.
Όταν ο Λόγος έφυγε από την επίδραση των Μουσών, ή από τον έλεγχο του ιερατείου και άρχισε ο άνθρωπος να σκέφτεται ελεύθερα, η επιστήμη άρχισε να ανακαλύπτει σιγά σιγά, τις φυσικές αρχές των μέχρι τότε άγνωστης αιτίας φαινομένων, (που αποδιδόντουσαν ξεκάθαρα στους θεούς) και να τις εξηγεί λογικά, ενώ η θρησκεία αντίστοιχα έχανε σταδιακά πόντους αξιοπιστίας. Αυτό φαίνεται και σήμερα. Όσο πιο ανεπτυγμένη πολιτισμικά, οικονομικά και επιστημονικά είναι μια χώρα τόσο και έχει περισσότερο άθρησκους ή άθεους, ενώ οι πλέον θρησκευόμενες είναι στον αντίποδα όλων των δεικτών. Η θρησκεία έχει ανάγκη τον πόνο και την δυστυχία, μόνο εκεί αναπτύσσεται και έτσι από ότι φαίνεται, θέλει να παραμένει η κατάσταση αυτή στην κοινωνία.
Σήμερα που στην θρησκεία ξέμειναν μόνο τα μεταφυσικά (επισήμως τουλάχιστον), είναι προφανές ότι δεν θέλει η ίδια, να φαίνεται ότι υπάρχει κόντρα με την επιστήμη.
Στην σύγχρονη εποχή που έχουν λυθεί πάρα πολλά προβλήματα, για την ηλικία της Γης και του Ηλιακού Συστήματος, για την θέση μας στο Σύμπαν, για την εμφάνιση των όντων και του ανθρώπου, για τις αιτίες των ψυχολογικών προβλημάτων, τώρα που φαίνεται η Αγία Γραφή σε όποιον την διαβάσει κριτικά, σαν ένα ηθοπλαστικό παραμυθάκι, και αφού τόσους αιώνες κυνήγαγαν τους επιστήμονες και δεν άφηναν το ελεύθερο πνεύμα να εκφραστεί, τώρα, έρχονται και μας λένε όπως ο κος Τυλλιανάκης ότι τότε “δεν διάβαζαν σωστά την Γραφή” (εννοούν δεν την ερμήνευαν σωστά, γιατί το τι γράφει η Γραφή είναι προφανές) και έτσι το πρόβλημα λύθηκε: Δεν υπάρχει διάσταση Εκκλησίας και πίστης με την επιστήμη.
Μα είμαστε με τα καλά μας; τόσους αιώνες τι έκαναν; και ποια είναι η σωστή μέθοδος ερμηνείας της Αγίας Γραφής; και σε κάθε νέα ανακάλυψη της επιστήμης αυτή αλλάζει; Πραγματικά τους αρέσει τόσο πολύ να κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους και εμάς φυσικά για να δικαιολογήσουν την ιδεολογία τους;
Δυστυχώς για αυτούς οι Γραφές και τα σχόλιά τους από τους Πατέρες, υπάρχουν και είναι διαθέσιμα παντού. Όσες τυχαίες λέξεις ή εκφράσεις και να βρουν στα κείμενά τους που να μοιάζουν ότι ταιριάζουν σήμερα σε κάτι με την Επιστήμη, υπάρχουν πολύ περισσότερες και ξεκάθαρες, που δείχνουν διάσταση τόσο με την λογική όσο και την επιστήμη και τις γνώσεις που έχουμε σήμερα. Μόνο με φανταστικές θεωρίες και ερμηνείες προσπαθούν να σώσουν κάτι που δεν σώνεται.
Το θεόπνευστο των Γραφών και η αντίδραση στην κριτική.
Αυτοί δεν μας έλεγαν για το “θεόπνευστο των Γραφών”; Αυτοί δεν την επέβαλαν σαν το μόνο βιβλίο για χίλια χρόνια, από το οποίο μπορείς να καταλάβεις τα πάντα; Δεν προτείνουν οι Αποστολικοί Κανόνες:
«VI Τῶν ἐθνικῶν βιβλίων πάντων ἀπέχου τὶ γὰρ σοὶ ἀλλότριοις λόγοις ἤ ψευδοπροφήταις, ἄ δὴ καὶ παρατρέπει τῆς πίστεως τοὺς ἐλαφρούς; τί γὰρ σοὶ καὶ λείπει ἐν τὼ νόμῳ τοῦ θεοῦ, ἵνα ἐπ` ἐκεῖνα τὰ ἐθνόμυθα ὁρμήσεις; Εἴτε γὰρ ἱστορικά θέλεις διέρχεσθαι, ἔχεις τὰς Βασιλείους· εἴτε και ποιητικά, ἔχεις τοὺς Προφήτας…
πάντων οὖν τῶν ἀλλοτρίων καὶ διαβολικῶν ἰσχυρῶς ἀπόσχου.»
(Constitutiones Apostolorum σ. 4-5).
Στο ενδιάμεσο, έχει όλα τα θέματα που η Αγία Γραφή έχει τις σωστές απαντήσεις: για την ιστορία, την ποίηση και την σοφιστική, την κοσμολογία (αρχεγονίαν), καθώς τέλος για τον νόμο και την ηθική (νομίμων καὶ παραγγελιῶν).
Ο κος Ρηγινιώτης για να δικαιολογήσει την επιβολή σκέψης, μάλλον ανερυθρίαστα, γράφει, οι επισημάνσεις δικές μου:
Υπάρχει βέβαια μια διαφορά: τα μεταφυσικά δόγματα των εθνικών φιλοσόφων προέρχονταν από στοχασμό και ήταν αυθαίρετα (γι’ αυτό και ποίκιλλαν), ενώ των χριστιανών από την εμπειρία της θέωσης, ήταν δηλαδή γνώση προερχόμενη από την εμπειρία.
Αυθαίρετο δεν είναι ότι βγαίνει από τον στοχασμό. Αυθαίρετη είναι η προσωπική εμπειρία και η επίσης αυθαίρετη έννοια της θέωσης, για τον λόγο αυτό και στην κάθε θρησκεία έχουν άλλες εμπειρίες και άλλες γνώσεις, αλλά και μέσα στην ίδια θρησκεία χιλιάδες αιρέσεις αφού καταλαβαίνουν διαφορετικά την υποτιθέμενη κοινή τους εμπειρία.
Ο ελεύθερος στοχασμός που προέρχεται από σκέψη και παρατήρηση εξελίσσεται, διαλέγεται, συγκρούεται ενίοτε αλλά προχωρά, δεν έχει δόγματα.
Αυτός έφερε την θεωρία της Εξέλιξης του Αναξίμανδρου, βασισμένη στην παρατήρηση και την λογική.
Αυτός ο ελεύθερος στοχασμός έφερε το πυρ ως ενέργεια και την συνεχή εναλλαγή του Ηράκλειτου.
Αυτός επίσης έφερε τα τέσσερα ριζώματα του Εμπεδοκλή που για τις γνώσεις της εποχής ήταν ό,τι πιο λογικό, ακόμα και την δική του εξελικτική του θεωρία.
Αυτός έφερε την Ατομική θεωρία του Δημόκριτου που κάθε άλλο παρά αυθαίρετη ή μεταφυσική ήταν.
Αυτός δημιούργησε την φιλοσοφία και αυτός έφερε την επιστήμη με τις πραγματείες του Αριστοτέλη που στηρίχθηκε σε όλη την προηγούμενη διανόηση.
Αυτό έγινε και στον Ύστερο Δυτικό Μεσαίωνα με την φιλοσοφία που έφερε την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό με επακόλουθο την Επιστημονική Επανάσταση.
Η θρησκεία αντίθετα παρέμεινε εκεί που ξεκίνησε, ότι όλα προέρχονται από τον/τους θεό/θεούς που είναι αυθαίρετες έννοιες με επίσης αυθαίρετες ιδιότητες, με στεγανά στην σκέψη και τον νου του ανθρώπου, προσανατολισμένος στο να σκέφτεται μόνο πως θα είναι αρεστός ή θα ικανοποιήσει το ένα ή τα πολλά φανταστικά αυτά όντα, για να εξασφαλιστεί αυτή η ελπιζόμενη “Βασιλεία των Ουρανών”, που θα “αποδειχθεί” όμως… μετά θάνατον.
Νομίζω η διαφορά είναι προφανής στο τι είναι ιδεοληψία, περιορισμένη και αστήρικτη και τι στην βάση της λογικής συνέπειας και της ελευθερίας της σκέψης.
Πάμε τώρα στην συνέχεια. Μας λέει ο ίδιος παρακάτω, η έμφαση δική μου:
Αυτή είναι η διάκριση φιλοσοφίας και θεολογίας στον πατερικό χώρο, η διάκριση μεταξύ γνώσης του κόσμου και γνώσης του Θεού. Απορρίφθηκε η παρέμβαση του ενός χώρου στον άλλο, δηλαδή η απόπειρα κατοχής του Θεού με τα εργαλεία της φιλοσοφίας, ενώ η προσπάθεια της θεσμικής Εκκλησίας να ποδηγετήσει την επιστημονική έρευνα ήταν κάτι άγνωστο στον πατερικό χώρο. Συνέβη μόνο στη διαστρεβλωμένη χριστιανοσύνη του ευρωπαϊκού μεσαίωνα, στην οποία, σημειωτέον, η αρχαία πατερική παράδοση αγνοήθηκε.
Φυσικά απευθύνεται στο ποίμνιο που δεν ξέρει και δεν θα ψάξει, αρκείται σε αυτά που θα διαβάσει από κάποιον άνθρωπο της Εκκλησίας και με κύρος. Και ξαναρωτάω. Ξεχάσατε τι λέγατε και κάνατε τόσους αιώνες; Και οι δύο χώροι ήταν χωράφια της θρησκείας. Βέβαια το διορθώνει σε κάποιο σημείο μόνο ο ένας χώρος απαγορεύεται κατ` αυτόν να μπει στον άλλο, η επιστήμη στην θρησκεία. Δηλαδή η θρησκεία μπαίνει τελικά στα χωράφια της επιστήμης και αυτό έγινε όχι όμως όπως το αναφέρει. Το να τα ρίχνει όλα στους Δυτικούς που είναι και αυτοί που αποδέχτηκαν περισσότερο τουλάχιστον τον διάλογο και την λογική και τελικά αυτοί μόνο που ανέπτυξαν την φιλοσοφία ξεχωριστά από την θεολογία, και εν τέλει την επιστήμη, είναι ύβρις.
Η Αγία Γραφή δεν ήταν αυτή που τόσες φορές έδειχνε την Γη τετράγωνη και επίπεδη; Δεν ήταν θεμελιωμένη πάνω στο νερό; Δεν έδειχνε τον Ήλιο όχι μόνο να γυρίζει γύρω από την Γη, αλλά και να σταματάει και για μία μέρα;
Ο Μέγας Βασίλειος δεν ήταν αυτός ο μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας που έλεγε ότι την Αγία Γραφή πρέπει να την διαβάζουμε κατά γράμμα; Δεν έγραψε στην Εξαήμερο όλες αυτές τις ιδεοληψίες για τα απίθανα νερά και την αντιεξελικτική άμεση εμφάνιση μέσα σε δευτερόλεπτα των φυτών, των δένδρων και ζώων σε όλη τη Γη; Την εμφάνιση των φυτών πριν τον Ήλιο με την δικαιολογία να να μην τον θεοποιήσουμε, και ένα σωρό άλλες “γνώσεις” που μας δίνει απλόχερα το “ιερό” βιβλίο;
Αυτοί δεν αναθεμάτισαν όλους τους αρχαίους φιλοσόφους και τις ιδέες τους και ειδικά τους Προσωκρατικούς, που ερευνούσαν τις πρώτες αρχές;
Αυτός ο κακομοίρης ο Δημόκριτος τι έχει ακούσει από αυτούς;
Αυτοί δεν κυνήγησαν και λοιδόρησαν τον ελληνισμό και την σοφία του, ταυτίζοντας μόνον αυτόν από όλους τους αρχαίους λαούς με την ειδωλολατρεία;
Αυτοί δεν κατακρεούργησαν και έκαψαν την Υπατία και κυνήγησαν ένα σωρό ελληνιστές (μαζί με τους εβραίους) μέσα στο καθεστώς τρομοκρατίας που είχαν δημιουργήσει στην Αλεξάνδρεια;
Αυτοί δεν κατέλαβαν με έφοδο και κατέστρεψαν το Σεράπειο – ό,τι είχε μείνει δηλαδή από την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας;
Αυτοί δεν έκλεισαν την Σχολή των Αθηνών;
Αυτοί δεν φυλάκισαν τον Ψελλό, τον Ιταλό και τον Γρηγορά;
Αυτοί δεν έκαψαν την βιβλιοθήκη της Αντιόχειας και την βιβλιοθήκη του Λέοντος του Φιλόσοφου;
Αυτοί δεν έκαιγαν τα βιβλία του Πορφύριου, του Κέλσου, και του Πλήθωνος;
Δεν απαγόρευσαν τα μαθηματικά;
Δεν έκαιγαν ότι βιβλίο δεν τους άρεσε;
Αυτοί δεν κορόιδεψαν και δεν απαγόρευσαν την αρχαία θρησκεία αλλά και κάθε άλλη θεώρηση που διέφερε έστω και λίγο από την επίσημη, που ήταν και υποχρεωτική;
Αυτοί δεν κατέστρεψαν αγάλματα και αρχαίους ναούς;
Δεν κυνήγαγαν κάθε αιρετικό και δεν τολμούσε κανείς να σκεφτεί ή να εκφέρει λόγο διαφορετικό από τον επιτρεπτό;
Δεν αλληλοσκοτώνονταν με τους αρειανούς;
Δεν αντιμετώπιζαν με ροπαλοφόρους τους νεστοριανούς;
Δεν έκαψαν ζωντανό τον μοναχό Βασίλειο στον Ιππόδρομο;
Δεν πέταξαν στα θηρία και μετά σταύρωσαν τον Ανατόλιο;
Δεν έκαναν γενοκτονίες αιρετικών;
Αυτοί δεν ήταν που δημιούργησαν τον ολοκληρωτισμό του Μεσαίωνα, Δυτικού και Ανατολικού;
Αυτοί δεν έκαψαν επί Οθωμανοκρατίας τα γραπτά του Ρήγα Βελεστινλή, του Παμπλέκη και του Μεθόδιου Ανθρακίτη;
Αυτοί δεν επέβαλαν λογοκρισία;
Αυτοί δεν κυνήγησαν τον Βενιαμίν το Λέσβιο, που πρώτος ξανάφερε τον ηλιοκεντρισμό στην χαροκαμένη από το κύριε ελέησον χώρα μας;
Δεν έφεραν προσκόμματα στους Λόγιους του Ελληνικού Διαφωτισμού, που ξέφυγαν από το φιλοσοφικό πρότυπο του Κορυδαλλέα και δίδαξαν Φυσική, Μαθηματικά και Φιλοσοφία, άλλους με αναθέματα και άλλους τους έδιωχναν από τα σχολεία τους;
Αυτοί δεν κυνήγησαν με μανία τον Θεόφιλο Καΐρη;
Αυτοί δεν προκάλεσαν με τα «αθεϊκά» του Βόλου το κλείσιμο του Ανώτερου Παρθεναγωγείου;
και ένα σωρό άλλους και πολλούς ακόμα που δεν θα μάθουμε ποτέ, γιατί πάντα έκαιγαν τα βιβλία των αντιπάλων τους και λογόκριναν ότι δεν τους άρεσε;
Και για να μην μπούμε στην λογική ότι αυτοί ήταν μόνο λίγοι φανατικοί, που ακούμε συχνά. Όλο το ποίμνιο συμμετείχε έστω και δια της ανοχής του, αλλά συχνά συνέβαλλε μαζί με τους ιερείς, τους πατριάρχες ή και επισκόπους και τους αγίους σε όλα. Οι αποφάσεις και οι λόγοι αγίων ή επισκόπων, (ο άγιος προβάλλεται σαν το πρότυπο του χριστιανού) για καταστροφές, έργα και ιδέες επιβολής είναι γνωστά, και υπάρχουν και στο διαδίκτυο για τον κάθε δύσπιστο, όπως ο Χρυσόστομος, Πορφύριος, Κωνσταντίνος, Ιουστινιανός, Θεοδόσιος, Αρκάδιος και Θεόφιλος (αυτοί οι δύο είναι άγιοι μόνο για την κοπτική Εκκλησία), ο Κύριλλος, ο Νικόλαος, οι άλλοι δύο από τους τρεις Ιεράρχες, ο Αφιλόχιος, ο Αμβρόσιος, ο Γεννάδιος Σχολάριος μαζί με τους υπόλοιπους άγιους καταστροφείς.
Άλλοι από αυτούς με πύρινο λόγο λοιδορούσαν τους αντιπάλους ή φανάτιζαν τα πλήθη, άλλοι αποφάσιζαν ή και χρηματοδοτούσαν την καταστροφή των αντιπάλων, άλλοι πίεζαν την εξουσία για τα συμφέροντα της Εκκλησίας εις βάρος τρίτων, αλλά και οι ίδιοι συμμετείχαν σε έργα καταστροφών. Αυτά όλα είναι έργο της Εκκλησίας. Κλήρος και λαός μαζί, αλλά κυρίως οι άγιοι και οι κληρικοί. Τα έργα τους οι πράξεις τους και η ιδεολογία τους επί σειρά αιώνων.
Ξαφνικά όλα αυτά ξεχάστηκαν, ακόμα και το “Πίστευε και μη Ερεύνα” προσπαθούν να μας πουν σήμερα ότι δεν ήταν δική τους εφεύρεση· θάφτηκαν όλα στο παρελθόν και τώρα η Εκκλησία και η πίστη ξαφνικά έγιναν φιλαράκια με ότι έπνιξαν τόσους αιώνες; την ελευθερία της σκέψης.
Εδώ είναι χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον αφορισμό του Παμπλέκη, που εξηγεί γιατί η έρευνα δεν πρέπει να γίνεται, και εμπεριέχει και το “Πίστευε και μη Ερεύνα”:
Καὶ καλᾶ, ἡμεῖς προσταζόμεθα νὰ πιστεύωμεν καὶ νὰ μὴν ἐρευνῶμεν· ἐπειδὴ ἡ Πίστις, κατὰ τὸν Ἀπόστολον (ε),,,ἐστὶν ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων,, ἔλεγχος οὐ βλεπομένων· καὶ ὅταν ἕνα πρᾶγμα τὸ βλέπομεν, εἰς ἐκεῖνο δὲν εἶναι πίστις, ἐπειδή εἶναι δεῖξις·.…
Ἐὰν πιστεύσω ἁπλῶς φωτίζομαι τὴν ψυχήν· ἐὰν περιεργάζομαι, σκοτίζομαι τοὺς λογισμούς·…
Ε, όχι κύριοι. Παραδεχτείτε επιτέλους ότι τόσους αιώνες μας ταΐζατε σανό και ότι δεν ξέρατε τι λέγατε, παραδεχτείτε τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που κάνατε κρατώντας την δέσμια στον Μεσαίωνα. Παραδεχτείτε επιτέλους ότι τα βιβλία σας είναι μυθικά και δεν τα παίρνετε πλέον στα σοβαρά, απαρνηθείτε και την χρηματοδότηση που παίρνετε από την υπόλοιπη κοινωνία για να αποδείξετε την “αγάπη” σας, και ίσως τότε δεχτούμε και εμείς ότι αυτά τα βιβλία έχουν κάποια ψήγματα ηθικής (σαφώς παρόμοια ή και λιγότερα από τις άλλες μυθολογίες) που αξίζει ίσως να θυμόνται οι επόμενες γενιές.
Μα αυτοί ήσαν αιρετικοί
Ποια είναι η μόνη δικαιολογία για το κυνήγι μαγισσών; ότι όλοι αυτοί ήταν αιρετικοί. Λες και η αίρεση και η επιστήμη διαφέρουν. Μα η αίρεση είναι η διαφορετική γνώμη. Όλα από γνώμες ξεκινούν. Και η άλλη γνώμη ήταν απαγορευμένη.
Η επιστήμη είναι το αποτέλεσμα της σύνθεσης ή ακόμα και της σύγκρουσης των διαφορετικών γνωμών, μέχρι να εκμαιευτεί και να επικρατήσει η πλέον λογική. Η σύγχρονη επιστήμη βγήκε (στην αιρετική Δύση φυσικά) από την φιλοσοφία και τις διαφορετικές γνώμες της. Για να γίνει αυτό όμως, χρειάζεται διάλογος και ο διάλογος, ανοικτό πνεύμα για την έρευνα και την αλήθεια. Χρειάζεται ελεύθερη παιδεία χωρίς στεγανά και αναθεματισμούς.
Στις θρησκείες όμως και τις αιρέσεις (τις θρησκευτικές), δεν υπάρχει διάλογος, δεν αναζητούν την αλήθεια, αυτή “την ξέρουν”, και όπου υπήρξε διάλογος δεν ευδοκίμησε, γιατί δεν υπάρχει ανοικτό πνεύμα αλλά δόγμα, και στην Ανατολή ειδικά, το δόγμα είναι μονολιθικό, η παιδεία μόνο σε συγκεκριμένα όρια. Όλα περιχαρακώνονται σε δόγματα και ότι διαφέρει πρέπει να εξαφανιστεί. Από την στιγμή που υπάρχει “μια αλήθεια”, ένας έχει δίκιο, αυτός μόνο που μπορεί να το επιβάλλει.
Να τονίσω εδώ και κάτι που μάλλον δεν είναι γνωστό. Έναν άλλο νόμο που νομίζουμε ότι είναι εφεύρεση των Μουσουλμάνων, αλλά είναι μάλλον χριστιανική εφεύρεση που προφανώς λόγω της Οθωμανοκρατίας ατόνησε, που πέρασαν στο Βυζάντιο και αναφέρεται στους χριστιανούς αποστάτες, αυτούς που έφευγαν από την χριστιανική θρησκεία σε άλλη πίστη και τι πάθαιναν, ιδιαίτερα οι ελληνίζοντες:
«Οἱ ἐκ τῆς ἀμωμήτους τῶν χριστιανῶν πίστεως ἀποστάντες ξίφει τιμωρείσθωσαν» (Εκλογάδιον, 17, 16) &
«οἱ ἀξιωθέντες τοῦ ἁγίου βαπτίσματος καὶ πάλιν ἑλληνίζοντες έσχάτη τιμωρίᾳ ὑπόκεινται» (Πρόχειρος Νόμος 39.93).
Βλαχάκης Γ. Το Κανονικό Αδίκημα της Αποστασίας , δδ, Θεσ/νίκη 2013, σ.173 & 177-9.
Στην Βάση αυτής της εντολής μπορείτε να δείτε τι έπαθαν οι Κρήτες τον 9ο αι. υπό τον ναύαρχο Φώτιο που θεωρούνται Άραβες ή Εθνικοί (όλες οι πηγές αναφέρονται μπερδεμένα στο θέμα του τι ακριβώς ήταν οι Κρήτες), όταν συνελήφθησαν από τον Ωορυφά σε μία μάχη, επειδή είχαν αρνηθεί την χριστιανική πίστη:
αὐτὸς δὲ σαγηνεύων ὕστερον καὶ ζωγρῶν διαφόροις τιμωρίαις ὑπέβαλλε, τοὺς μὲν τὴν τῆς σαρκὸς δορὰν ἀφαιρούμενος, καὶ μᾶλλον τοὺς ἀρνησαμένους τὸ βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ, τοῦτο παρ’ αὐτῶν ἀφαιρεῖσθαι λέγων καὶ οὐδὲν ἴδιον, ἐκ δὲ τῶν ἱμάντας ἀπὸ τοῦ ἰνίου ἄχρι τῶν σφυρῶν μετ’ ὀδύνης ἐξέλκων, ἄλλους σχοινίοις αἰωρῶν, εἶτα πρὸς λέβητας πίσσης καχλαζούσης μεστοὺς καθιμῶν, καὶ ἄλλους παντοίαις ἄλλαις κακῶν καθυποβάλλων ἰδέαις. καὶ ταῦτα διαπραξάμενος δέος εἰς αὐτοὺς ἐνέβαλε».
Το κείμενο είναι από το Σκυλίτζη Χρονικόν, Bas1.31 Η εικόνα στην κορυφή της δημοσίευσης, είναι εικόνα από το ίδιο το χειρόγραφο του Σκυλίτζη στην σ. 206, που συνοδεύει αυτό ακριβώς το κείμενο, για να μας δείξει παραστατικά τα βασανιστήρια των Κρητών που είχαν απαρνηθεί τον χριστιανισμό.
Δεν είναι ενδιαφέρον ότι αρκετοί από αυτούς που κυνηγηθήκαν ή κατηγορήθηκαν ότι ήταν αιρετικοί, ήσαν και μεγάλοι λόγιοι και επιστήμονες; Γιατί η επιστήμη, θέλει ανοικτό πνεύμα, και το ανοικτό πνεύμα κάνει ερωτήματα, δεν μένει ευχαριστημένο με τις εύκολες και άκοπες απαντήσεις ενός μονολιθικού δόγματος. Ο Ιωάννης ο Φιλόπονος (μονοφυσίτης ή τριθεΐτης), ο Λέων ο Σοφός (εικονομάχος), ο Ιταλός (πλατωνιστής και πίστευε στην μετενσάρκωση), Ο Ευστράτιος Νικαίας (“στρεβλές ιδέες” σχετικά με την ενσάρκωση), ο Ψελλός (“επί ελληνισμῶ” και πλατωνιστής), ο Νικηφόρος Γρηγοράς (προέκρινε την λογική από την προσευχή (πίστη), δηλαδή αντι-ησυχαστής δηλαδή φιλοσχολαστικός), Το ίδιο και ο Βαρλαάμ, ο Ακίνδυνος, ο Εφέσσου Ματθαίος, ο Γάνου και ο Πρόχορος Κυδώνης. Οι Παχυμέρης και Ακροπολίτης (συμμετείχαν στην διάσκεψη και συμφωνία της Λυών και αποδέχθηκαν το Filioque των Λατίνων – αυτοί δεν ξέρουμε αν κυνηγήθηκαν αλλά δέχθηκαν την αντίδραση του κόσμου), ο Νικηφόρος Βλεμμύδης (τον κατηγόρησαν ότι στη διδασκαλία του παρεξέκλινε από την εκκλησιαστική παράδοση), Ο Βυσσαρίων (ενωτικός και τελικά καθολικός), ο Πλήθων ο Γεμιστός (δική του θρησκεία και νεοπλατωνιστής), Ο Μεθόδιος Ανθρακίτης (μαθηματικός εκσυγχρονιστής), Ο Χριστόδουλος Παμπλέκης (ως αντίθεος), o Βενιαμίν ο Λέσβιος (ήλιοκεντριστής και νέες φιλοσοφικές και κοσμολογικές ιδέες), ο Θεόφιλος Καΐρης (θεοσεβιστής), είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα λογίων και επιστημόνων που η σκέψη τους ξέφυγε από τα καθιερωμένα και έπρεπε οι περισσότεροι από αυτούς, να υπογράψουν δήλωση πίστεως για να επιβιώσουν ή να τιμωρηθούν. Κάποιοι δεν τα κατάφεραν, κάποιοι εξοντώθηκαν. Και είναι πολλοί περισσότεροι. Πως μπορούσε να προχωρήσει η ελεύθερη σκέψη και η επιστήμη με τόσες διώξεις και τόση αυτολογοκρισία που έπρεπε να κάνει ο κάθε ένας για να μην κατηγορηθεί και καταλήξει στην φυλακή ή να αναγκαστεί να κάνει δήλωση ευπρεπών ορθόδοξων φρονημάτων, σε αντίθεση με ότι πίστευε;
Για να μην αναφέρω τις πολιτικές διώξεις για λογαριασμό του Σουλτάνου και όχι μόνον, που η Εκκλησία σαν δοτή κυβέρνηση υπηρετούσε πρόθυμα και παντοιοτρόπως για 400 χρόνια, όπως οι αφορισμοί: της Γαλλικής Επανάστασης, του Αλ. Υψηλάντη, του Μιχ. Σούτσου, της Φιλικής Εταιρείας, το Σύνταγμα του Ρήγα Φεραίου, τον Θεοδώρο Κολοκοτρώνη και τους άλλους Κολοκοτρωναίους, μαζί με τους Κλέφτες της Πελοποννήσου, της Μπουμπουλίνας (υποτίθεται για οικογενειακή υπόθεση, αλλά την εποχή που είχε ήδη έναν μεγάλο στόλο και ετοιμαζόταν η Επανάσταση), και τέλος της ίδιας της Επανάστασης, αλλά και επιπλέον αφορισμών που δεν είναι γνωστοί, όπως του Οδυσσέα Ανδρούτσου (https://bit.ly/3o2fmFe, 56), του Παπαφλέσσα (που φαίνεται τελικά ότι δεν ήταν ούτε παπάς ούτε καλόγερος) (Αρχεία της Ελληνικής Παλιγεννεσίας τ. 14 σ. 253-4) και του Καραϊσκάκη. Ή και τα έγγραφα κατά των νησιωτών (στα Ορλοφικά), κατά των «κακούργων» Σουλιωτών και κατά του Εμμανουήλ Παππά.
Όλα για την εξουσία
Αρχικά, γιατί να κυνηγήσεις πιστέ κάποιον για αιρετικές απόψεις; το μόνο λογικό είναι το μέλι της εξουσίας και η ικανοποίηση της επικράτησης.
Αλλά με ποια λογική και ηθική πρέπει να πάψει να υφίσταται, να εκμηδενιστεί, να εξαφανιστεί μια άλλη άποψη; μια διαφορετική από σένα θρησκευτική κατανόηση; Μήπως τελικά δεν έχεις καμία εμπιστοσύνη στο “σχέδιο του Θεού”, ο οποίος υποτίθεται άφησε την “ελεύθερη βούληση” στον άνθρωπο να αποφασίζει, και “οφείλεις” εσύ ο ίδιος, ή κάποιος ομόφρονός σου, να το “διορθώσει” και να το επιβάλει;
Γιατί πρέπει να μπλέκετε τα τσανάκια σας με την εξουσία; πως αγνοείτε το “τα του Καίσαρος, Kαίσαρι”. Τι να την κάνετε τόση περιουσία που μαζέψατε; Εσείς δεν προπαγανδίζετε το : “Mη θησαυρίζετε για τον εαυτό σας θησαυρούς επάνω στη γη”. Ούτε και τις διδαχές που κηρύττετε δεν κρατάτε.
Δυστυχώς στις θρησκείες δεν χωρούν πολλές απόψεις, ενώ ταυτόχρονα αναζητούν την πλήρη επικράτηση. Η κυρίαρχη θέλει να εκμηδενίσει τις υπόλοιπες και οι υπόλοιπες να μεγαλώσουν να πλουτίσουν για να εκμηδενίσουν τις άλλες και αυτό εξαρτάται από το πόση εξουσία έχει η κάθε μία. Έτσι δικαιολογείται η τακιμιά με τον Καίσαρα αλλά και η ποδηγέτησή του εφόσον είναι δυνατόν. Η περίφημη “αγάπη” είναι κενό γράμμα και μόνο για τους άλλους. Αυτό δίδαξε η ιστορία. Για τον λόγο αυτό πάντα η κυρίαρχη σέχτα έχει καλές σχέσεις με την δικαστική και την εκτελεστική εξουσία όπως συνέβαινε με το Βυζάντιο και με τον Σουλτάνο, αλλά και σε μεγάλο βαθμό ακόμα στο νεοελληνικό κράτος, έτσι μπορεί να φυλακίζει, διαπομπεύει, να δολοφονεί χαρακτήρες, να δολοφονεί τους ίδιους τους αντιπάλους μέχρι να σιωπήσουν ή να εξαφανιστούν και μάλιστα να βάζει την πολιτεία να το κάνει αυτό. Το ότι σήμερα μπορούν και υπάρχουν πλέον πολλές θρησκείες και δόγματα, είναι γιατί μέσα σε τόσα χρόνια ξέφυγε η κατάσταση και δεν μπορούν πλέον εκμηδενίσουν η μία σέχτα την άλλη.
Η κουτσουρεμένη Εκκοσμίκευση
Σήμερα που έχουμε ελευθερία στην σκέψη και την έκφραση, χάρη στην Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, που οφείλεται μόνο και μόνο στην «διαστρεβλωμένη χριστιανοσύνη του ευρωπαϊκού μεσαίωνα» και στους αιρετικούς Λατίνους ευτυχώς κύριε Ρηγινιώτη. Σήμερα, όλα αυτά μπορεί στην ιδεολογία να μην άλλαξαν, φαίνεται άλλωστε συχνά αυτό, αλλά η επιβολή γίνεται πιο συγκρατημένα, έμμεσα, μέσω της διαπλοκής της Εκκλησίας με το κράτος και την συνεχή πίεση στην εξουσία, για να χάσουν όσο γίνεται λιγότερα από τα κεκτημένα τους, και όταν δεν το καταφέρνουν, υπάρχουν οι παραθρησκευτικές οργανώσεις που σε συνεργασία με ακραίους και χρυσαυγίτες, προσπαθούν να επιβάλουν τις πεποιθήσεις τους σαν εθνικό θέσφατο.
Πριν 42 χρόνια ακόμα έστελναν στα δικαστήρια κάποιον που δημοσίευσε βιβλίο με τις υπάρχουσες αντιφάσεις στα κείμενα της Καινής Διαθήκης.
Πριν από 40 χρόνια έρχεται το νομοσχέδιο για τον πολιτικό γάμο και με την σφοδρή αντίδραση της η Εκκλησία πετυχαίνει να μην γίνει υποχρεωτικός.
Πριν 34 χρόνια όρισε επιτίμια (αφόρισε) στην επιτροπή που αποφάσισε για το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας και του χωρισμού κράτους Εκκλησίας (Νόμος Τρίτση) και πρακτικά με μυστικές πιέσεις στον πρωθυπουργό έδιωξε και τον Υπουργό και τις σημαντικές αλλαγές. Εκείνη την χρονιά μάλιστα, στην πρωταπριλιά, έκαναν και μεγάλο συλλαλητήριο βάζοντας μπροστά τους πιστούς για να διατηρήσουν την αμφίβολης προέλευσης περιουσία και νόθα εξουσία που έχουν.
Πριν 26 χρόνια εισέβαλαν και σταμάτησαν εκδήλωση στην Ροτόντα, με μαχαίρια και καταστροφές, για να την κάνουν ότι έκανε εσχάτως ο Ερντογάν στην Αγία Σοφία, από μουσείο, ναό, και το κατάφεραν.
Πριν 21 χρόνια είχαμε τα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες από τον Χριστόδουλο, αλλά και το τελευταίο τελετουργικό κάψιμο βιβλίου στην Θεσσαλονίκη.
Πριν από 18 χρόνια είχαμε επιθέσεις στην έκθεση τέχνης Outlook.
Πριν 11 χρόνια το Δημοτικό Συμβούλιο στο Μαρκόπουλο αποφάσισε ομόφωνα στην δημιουργία αποτεφρωτηρίου. Με το που το μαθαίνει ο Μητροπολίτης Μεσογαίας που αναφέρεται συχνά ως επιστήμονας, αντιδρά άμεσα, και στην συνέχεια καταφθάνουν οι παραβολάνοι, οι οποίοι σε κλίμα τρομοκρατίας, κατάφεραν να ακυρωθεί η απόφαση. Κάτι παρόμοιο συνέβη σε αρκετούς δήμους της χώρας και τελικά το πρώτο αποτεφρωτήριο στην χώρα μας είναι ιδιωτικό και καθυστέρησε ακόμα 10 χρόνια.
Πριν 10 χρόνια κατέβασαν μια θεατρική παράσταση που δεν τους άρεσε.
Πριν από 9 χρόνια καταδίκασαν σε φυλάκιση τον Γέροντα Παστίτσιο για σάτιρα.
Πριν 4 χρόνια η Εκκλησία τελείως εξωθεσμικά, κατέβασε και άλλαξε τον Υπουργό παιδείας.
Πριν τρία χρόνια γκρέμισαν ένα άγαλμα στο Φάληρο που θεωρήθηκε σατανικό.
Την ίδια χρονιά, μια που το θέμα μας είναι η επιστήμη ο Άνθιμος μας διαβεβαίωσε ότι έχει “επιστημονικά επιχειρήματα” για την μη ύπαρξη άλλων πλανητών.
Πέρυσι ο Αμβρόσιος πρότεινε στους πιστούς ως απόλυτο φάρμακο για τον κορωνοϊό τον …αγιασμό. Αντίστοιχα η Ιερά Σύνοδος δήλωσε ότι με την Θεία Κοινωνία δεν μεταδίδεται ο κορωνοϊός.
Πέρυσι επίσης μήνυσαν γνωστή σατυρική εκπομπή, για διακωμώδηση της θεωρίας ότι με την Θεία Κοινωνία δεν μεταφέρεται ο κορωνοϊός.
Πέρυσι τέλος, ιεράρχης αφόρισε τον Πρωθυπουργό και δύο υπουργούς για το κλείσιμο εκκλησιών λόγω της πανδημίας. Κάτι, για τον αφορισμό αναφέρομαι, ο οποίος είναι στην ουσία μαγική κατάρα, που θα έπρεπε σήμερα, ακόμα και η απειλή του να θεωρείται ποινικό αδίκημα. Και να μην ξεχάσουμε τους αφορισμούς και αναθέματα κατά άλλων πολιτικών ή ανθρώπων της Τέχνης, όπως του Ελ. Βενιζέλου, Εμ. Ροίδη, Αν. Λασκαράτου, Θ. Αγγελόπουλου, Ν. Καλογερόπουλου, Μ. Βαμβακάρη (από την Καθολική Εκκλησία) και τον παρολίγον του Ν. Καζαντζάκη. Τώρα τι συζητάμε.
Ο φασισμός και η συντήρηση ενυπάρχουν δυστυχώς μέσα σε αυτές τις θρησκευτικές ιδεολογίες, παρά την υποτιθέμενη εκκοσμίκευσή τους. Μπορεί το μεγάλο πλήθος τον πιστών να μην είναι φανατικοί, αλλά ανέχονται τους φανατικούς και δεν θεωρούν κακές τις πράξεις τους, αφού είναι σύμφωνα με το “Σχέδιο του Θεού”.
Κανένας “άγιος” ή μη από αυτούς δεν καταδίκασε αυτές τις πράξεις, ούτε απαίτησε ή ζήτησε έστω την επανόρθωσή τους, αφού γίνονται για το συμφέρον τους και η Εκκλησία εξυπηρετείται από αυτές.
Η αντίδραση στην Επιστήμη φάνηκε πάλι με την πανδημία. Μπορεί τελικά η διοίκηση της Εκκλησίας να μιλάει σήμερα (επιτέλους από τον Νοέμβρη του 2021 και μετά) υπέρ των εμβολιασμών και της προστασίας, με χίλια ζόρια φυσικά, κάτι που άλλαξε από την προηγούμενη στάση της με την παρανομία για τα Θεοφάνεια του 2021, κάτι που το πλήρωσε ακριβά (μαζί με μας – ειδικά η Μακεδονία) με πολλούς θανάτους και μεγάλη διασπορά από τις εκκλησίες. Αλλά ο ορθόδοξος κόσμος ακόμα, ακούει τους σοφούς γέροντες και τους μοναχούς, που διατείνονται ότι “το μπόλι” και οι προστατευτικές μάσκες είναι του διαβόλου. Φυσικά ακόμα κανείς εκκλησιαστικός στην χώρα μας, εκτός δύο εξαιρέσεων, δεν παύει να υποστηρίζει την αστήρικτη επιστημονικά θεωρία της μη μετάδοσης ιού από το ίδιο κουταλάκι κατά την Μετάληψη.
Και όμως ακόμα αρθρογραφούν και μιλούν για επιστήμη, ενώ έχουν και άποψη για την Εξέλιξη και το Bing Bang. Για να μας πουν τι; ότι “οι δύο κόσμοι που δεν εμπλέκονται” τελικά εμπλέκονται με την απόδειξη των Γραφών από την Επιστήμη; Ήμαρτον.
Δυστυχώς για την Εκκλησία αλλά και για εμάς, αυτή είναι η πραγματική της σχέση με την Επιστήμη, να προσπαθεί να την περιορίσει, έστω και στην πρόσληψη της από το ποίμνιο, παρασέρνοντας ακόμα με την πίστη και με το παρακράτος που χρησιμοποιεί συχνά, την κοινωνία μας στην συντήρηση. Τα αποτελέσματα φαίνονται στους χάρτες θνησιμότητας, οι ορθόδοξες χώρες μαζί με μας είναι στις λιγότερο εμβολιασμένες, κάτι που οδηγεί αντίστοιχα σε περισσότερους θανάτους. Όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρίες χωρίς πραγματικό αντίκρυσμα.
Μπορεί σήμερα να μην βλέπει ο κόσμος τις θρησκείες όπως ακριβώς ξεκίνησαν και έδρασαν στον κολοφώνα της δόξης τους, αλλά η ιδεολογία τους δεν έχει αλλάξει.
Όλες οι μονοθεϊστικές τουλάχιστον θρησκείες, δεν είναι απλά λατρείες και πεποιθήσεις, αλλά αξιακά συστήματα, που θέλουν να καλύψουν κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας, ενώ ταυτόχρονα θέλουν να επεκταθούν παντού. Ενυπάρχει λοιπόν σε αυτές ο ολοκληρωτισμός. Ο ολοκληρωτισμός όμως είναι αντίθετος με την άλλη άποψη, με τον διάλογο και με την έρευνα που είναι η επιστήμη.
Η πίστη και ειδικά η θρησκευτική (έχοντας πάντα στον νου την χριστιανική φυσικά) στηρίζεται σε συγκεκριμένες πεποιθήσεις. Είναι η παραδοχή “αληθειών” που προήλθαν από την θρησκευτική παράδοση, δηλαδή τα γραπτά συγκεκριμένων υποτίθεται ανθρώπων, που αναφέρουν ότι οι ίδιοι ή άλλοι, μίλησαν με τον θεό και τους τις απεκάλυψε, ή αυτών που ανέφεραν την έλευση του ίδιου του θεού στην Γη, όπου ενσαρκώθηκε σαν άνθρωπος και δίδαξε κάποιους μαθητές του αυτές τις “αλήθειες”.
Δεν θα ασχοληθώ εδώ για το πόση σχέση έχουν τα κείμενα αυτά και τα αναγραφόμενα σε αυτά με την πραγματικότητα που ξέρουμε αρχαιολογικά και ιστορικά από την Εποχή του Χαλκού ή την Εποχή των Μεσσιανισμών στην Παλαιστίνη από όπου και προέρχονται, ούτε με την ηθική τους· έχω ασχοληθεί ήδη στο παρελθόν. Θα πω μόνο ότι η πίστη τελικά στηρίζεται στην παράδοση, (αφού εξαρτάται απόλυτα από τον προσηλυτισμό που έχουν όλοι από μικρή ηλικία και ανάλογα με το που γεννήθηκαν) θεωρώντας φυσικά όλη αυτή την διαδικασία ενημέρωσης, πλήρη και ακριβή – εγώ βέβαια θα αντιτείνω μυθική. Άλλωστε τέτοιες πίστεις και πεποιθήσεις στον πλανήτη μας, εμφανίστηκαν χιλιάδες και δημιούργησαν και δημιουργούν ακόμα χιλιάδες θρησκείες που μεταξύ τους διαφέρουν, αφού η πεποίθηση είναι μια προσωπική άποψη που ακόμα και να την ενστερνιστούν και άλλοι, δεν παύει να είναι σχετική. Τελικά και ο κος Ρηγινιώτης και ο κος Τυλιανάκης, αν είχαν γεννηθεί σε άλλο μέρος του πλανήτη ή άλλη εποχή, θα είχαν το πιθανότερο, διαφορετική πίστη σε άλλους θεούς με άλλη κοσμοθεωρία, ακόμα και μεταξύ τους σήμερα άλλωστε έχουν διαφορές.
Η επιστήμη από την άλλη, δεν στηρίζεται σε πεποιθήσεις. Στηρίζεται στο σταδιακό κτίσιμο γνώσεων από την κοινή εμπειρία, τη λογική, το πείραμα και την απόδειξη. Σίγουρα έχει και αυτή κάποια αξιώματα, αλλά πάντα στηριγμένα στην λογική και όχι στην πεποίθηση ή την φαντασία. Έχει τις σταθερότερες και τις πλέον σίγουρες βάσεις από ό,τι έχει αναπτύξει ο πνευματικός μας πολιτισμός, και έχει αποδειχθεί αυτό στην πράξη από την τεράστια πρόοδο της τεχνολογίας, από το άνοιγμα της αντίληψής μας για τον κόσμο και τον άνθρωπο, και από την βελτίωση της υγείας και του τρόπου ζωής μας, κάτι που καμία θρησκεία ή ιδεολογία δεν κατάφερε.
Αντίθετα οι θρησκείες, εκτός από μια παρηγοριά που υποτίθεται οφείλουν να δείξουν στον άνθρωπο, έφεραν αίμα, απόγνωση και συντήρηση, στην προσπάθειά τους για επικράτηση. Τέλος η επιστήμη είναι αποδεκτή από κάθε εχέφρονα άνθρωπο σε όλη την Γη, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, φυλής, γεωγραφίας ή άλλων διαχωρισμών. Οι θρησκείες είναι χωρισμένες από γεωγραφικούς και ιστορικούς λόγους και όπως είπαμε διατηρούνται αποκλειστικά από τον παιδικό προσηλυτισμό.
Εδώ πρέπει να ειπωθεί για τον κο Τυλλιανάκη, που αφήνει να εννοηθεί ότι η ξαφνική έμπνευση του επιστήμονα που λύνει ένα πρόβλημα ή έχει μια ιδέα, είναι σαν αυτή να προέρχεται από τον θεό προφανώς. Ότι αυτή δεν έρχεται ξαφνικά. Αν γινόταν αυτό, θα είχαμε ξαφνικά άλματα στην επιστήμη χωρίς να υπάρχει επαρκής βάση για αυτά, αλλά προέρχεται από ένα υπόβαθρο δουλευμένων γνώσεων που ήδη υπάρχει στην ανθρωπότητα. Για τον λόγο αυτό και έχουμε αρκετές φορές δύο ή και τρεις ταυτόχρονες ανακαλύψεις για το ίδιο θέμα από διαφορετικούς επιστήμονες, την στιγμή ακριβώς που οι προηγούμενες ανακαλύψεις και ιδέες έχουν ωριμάσει και έχουν δημιουργήσει την βάση αυτή για να προχωρήσει η γνώση, ή όταν υπάρχει μεγάλη ανάγκη και μεγάλο πλήθος ερευνητών, όπως για παράδειγμα με τα εμβόλια και τα φάρμακα για τις νέες πανδημίες.
Και για να απαντήσω και στον κο Ρηγινιώτη στο:
ερμηνεύουμε το σύμπαν ως δημιούργημα ενός Θεού επειδή ο Θεός αποκαλύπτει τον εαυτό Του σε πάρα πολλούς ανθρώπους όλων των εποχών,
αν πράγματι υπάρχει θεός και αποκαλύπτεται όπου θέλει, όλο και σπάνια προφανώς στην εποχή μας, ποτέ δεν έχει δώσει σε αυτές τις “αποκαλύψεις” κάτι το επιστημονικό, κάτι που θα μπορούσε να αποδειχθεί και να βοηθήσει πραγματικά την ανθρωπότητα. Άλλωστε λόγω ειδικά των λίγων περιπτώσεων, κανείς δεν εγγυάται ότι, οτιδήποτε αναφέρει κάποιος που υποτίθεται είδε, δεν είναι της φαντασίας ή υποβολιμαίο από το περιβάλλον του. Τέτοιες αποκαλύψεις εμφανίζουν όλες οι θρησκείες, όλες τις αποδίδουν στους δικούς τους θεούς (το ίδιο συνέβαινε και στην αρχαία Ελλάδα) και εν τέλει όλα αυτά τα βιώματα δεν έχουν καθολικό χαρακτήρα, αλλά εξαρτώνται από το κοινωνικό και το αισθητικό περιβάλλον που έχει γαλουχηθεί ο κάθε ένας. Άλλωστε κανένας από τους “σοφούς γέροντες” δεν δέχθηκε στις μέρες μας ούτε την μάσκα ούτε το “μπόλι” του εμβολιασμού, και για αυτόν τον λόγο, όλο το βαθιά πιστεύον ποίμνιο αρνείται ακόμα να εμβολιαστεί για τον κορωνοϊό. Εν ολίγοις η ερμηνεία αυτή περί θεού είναι έωλη και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο πιστών που εμπιστεύονται τέτοιους υποτίθεται χαρισματικούς γέροντες.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι δύο παραπάνω απόψεις αντιβαίνουν κατά κάποιο τρόπο η μία την άλλη, με την έννοια ότι αν ο θεός αποκαλύπτεται σε όποιον αποφασίσει, γιατί όχι και στους επιστήμονες που έχουν τις ξαφνικές εμπνεύσεις και νομίζουν από λάθος όπως θέλει να μας πει, ότι τις έβγαλαν από το μυαλό τους; Γιατί δεν βλέπουν όραμα με τον θεό ή τον δείνα άγιο να τους δασκαλεύει την νέα ανακάλυψη και αυτή προέρχεται από μια λογική διεργασία;
Ο θεός των κενών
Πριν αναπτυχθεί η επιστήμη, όλα τα φυσικά φαινόμενα αναγόντουσαν σε υπέρτατες θεότητες, αφού δεν υπήρχε τότε μέθοδος λογικής επεξεργασίας τους. Στην ουσία η θρησκεία και η πίστη και κατ’ επέκταση η Εκκλησία (τα ιερατεία), έπαιξαν τον ρόλο που παίζει η επιστήμη σήμερα. Είναι προφανές λοιπόν ότι ήδη έχουμε άλλη μία εμπλοκή και μάλιστα αντιθετική.
Όταν ο Λόγος έφυγε από την επίδραση των Μουσών, ή από τον έλεγχο του ιερατείου και άρχισε ο άνθρωπος να σκέφτεται ελεύθερα, η επιστήμη άρχισε να ανακαλύπτει σιγά σιγά, τις φυσικές αρχές των μέχρι τότε άγνωστης αιτίας φαινομένων, (που αποδιδόντουσαν ξεκάθαρα στους θεούς) και να τις εξηγεί λογικά, ενώ η θρησκεία αντίστοιχα έχανε σταδιακά πόντους αξιοπιστίας. Αυτό φαίνεται και σήμερα. Όσο πιο ανεπτυγμένη πολιτισμικά, οικονομικά και επιστημονικά είναι μια χώρα τόσο και έχει περισσότερο άθρησκους ή άθεους, ενώ οι πλέον θρησκευόμενες είναι στον αντίποδα όλων των δεικτών. Η θρησκεία έχει ανάγκη τον πόνο και την δυστυχία, μόνο εκεί αναπτύσσεται και έτσι από ότι φαίνεται, θέλει να παραμένει η κατάσταση αυτή στην κοινωνία.
Σήμερα που στην θρησκεία ξέμειναν μόνο τα μεταφυσικά (επισήμως τουλάχιστον), είναι προφανές ότι δεν θέλει η ίδια, να φαίνεται ότι υπάρχει κόντρα με την επιστήμη.
Στην σύγχρονη εποχή που έχουν λυθεί πάρα πολλά προβλήματα, για την ηλικία της Γης και του Ηλιακού Συστήματος, για την θέση μας στο Σύμπαν, για την εμφάνιση των όντων και του ανθρώπου, για τις αιτίες των ψυχολογικών προβλημάτων, τώρα που φαίνεται η Αγία Γραφή σε όποιον την διαβάσει κριτικά, σαν ένα ηθοπλαστικό παραμυθάκι, και αφού τόσους αιώνες κυνήγαγαν τους επιστήμονες και δεν άφηναν το ελεύθερο πνεύμα να εκφραστεί, τώρα, έρχονται και μας λένε όπως ο κος Τυλλιανάκης ότι τότε “δεν διάβαζαν σωστά την Γραφή” (εννοούν δεν την ερμήνευαν σωστά, γιατί το τι γράφει η Γραφή είναι προφανές) και έτσι το πρόβλημα λύθηκε: Δεν υπάρχει διάσταση Εκκλησίας και πίστης με την επιστήμη.
Μα είμαστε με τα καλά μας; τόσους αιώνες τι έκαναν; και ποια είναι η σωστή μέθοδος ερμηνείας της Αγίας Γραφής; και σε κάθε νέα ανακάλυψη της επιστήμης αυτή αλλάζει; Πραγματικά τους αρέσει τόσο πολύ να κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους και εμάς φυσικά για να δικαιολογήσουν την ιδεολογία τους;
Δυστυχώς για αυτούς οι Γραφές και τα σχόλιά τους από τους Πατέρες, υπάρχουν και είναι διαθέσιμα παντού. Όσες τυχαίες λέξεις ή εκφράσεις και να βρουν στα κείμενά τους που να μοιάζουν ότι ταιριάζουν σήμερα σε κάτι με την Επιστήμη, υπάρχουν πολύ περισσότερες και ξεκάθαρες, που δείχνουν διάσταση τόσο με την λογική όσο και την επιστήμη και τις γνώσεις που έχουμε σήμερα. Μόνο με φανταστικές θεωρίες και ερμηνείες προσπαθούν να σώσουν κάτι που δεν σώνεται.
Το θεόπνευστο των Γραφών και η αντίδραση στην κριτική.
Αυτοί δεν μας έλεγαν για το “θεόπνευστο των Γραφών”; Αυτοί δεν την επέβαλαν σαν το μόνο βιβλίο για χίλια χρόνια, από το οποίο μπορείς να καταλάβεις τα πάντα; Δεν προτείνουν οι Αποστολικοί Κανόνες:
«VI Τῶν ἐθνικῶν βιβλίων πάντων ἀπέχου τὶ γὰρ σοὶ ἀλλότριοις λόγοις ἤ ψευδοπροφήταις, ἄ δὴ καὶ παρατρέπει τῆς πίστεως τοὺς ἐλαφρούς; τί γὰρ σοὶ καὶ λείπει ἐν τὼ νόμῳ τοῦ θεοῦ, ἵνα ἐπ` ἐκεῖνα τὰ ἐθνόμυθα ὁρμήσεις; Εἴτε γὰρ ἱστορικά θέλεις διέρχεσθαι, ἔχεις τὰς Βασιλείους· εἴτε και ποιητικά, ἔχεις τοὺς Προφήτας…
πάντων οὖν τῶν ἀλλοτρίων καὶ διαβολικῶν ἰσχυρῶς ἀπόσχου.»
(Constitutiones Apostolorum σ. 4-5).
Στο ενδιάμεσο, έχει όλα τα θέματα που η Αγία Γραφή έχει τις σωστές απαντήσεις: για την ιστορία, την ποίηση και την σοφιστική, την κοσμολογία (αρχεγονίαν), καθώς τέλος για τον νόμο και την ηθική (νομίμων καὶ παραγγελιῶν).
Ο κος Ρηγινιώτης για να δικαιολογήσει την επιβολή σκέψης, μάλλον ανερυθρίαστα, γράφει, οι επισημάνσεις δικές μου:
Υπάρχει βέβαια μια διαφορά: τα μεταφυσικά δόγματα των εθνικών φιλοσόφων προέρχονταν από στοχασμό και ήταν αυθαίρετα (γι’ αυτό και ποίκιλλαν), ενώ των χριστιανών από την εμπειρία της θέωσης, ήταν δηλαδή γνώση προερχόμενη από την εμπειρία.
Αυθαίρετο δεν είναι ότι βγαίνει από τον στοχασμό. Αυθαίρετη είναι η προσωπική εμπειρία και η επίσης αυθαίρετη έννοια της θέωσης, για τον λόγο αυτό και στην κάθε θρησκεία έχουν άλλες εμπειρίες και άλλες γνώσεις, αλλά και μέσα στην ίδια θρησκεία χιλιάδες αιρέσεις αφού καταλαβαίνουν διαφορετικά την υποτιθέμενη κοινή τους εμπειρία.
Ο ελεύθερος στοχασμός που προέρχεται από σκέψη και παρατήρηση εξελίσσεται, διαλέγεται, συγκρούεται ενίοτε αλλά προχωρά, δεν έχει δόγματα.
Αυτός έφερε την θεωρία της Εξέλιξης του Αναξίμανδρου, βασισμένη στην παρατήρηση και την λογική.
Αυτός ο ελεύθερος στοχασμός έφερε το πυρ ως ενέργεια και την συνεχή εναλλαγή του Ηράκλειτου.
Αυτός επίσης έφερε τα τέσσερα ριζώματα του Εμπεδοκλή που για τις γνώσεις της εποχής ήταν ό,τι πιο λογικό, ακόμα και την δική του εξελικτική του θεωρία.
Αυτός έφερε την Ατομική θεωρία του Δημόκριτου που κάθε άλλο παρά αυθαίρετη ή μεταφυσική ήταν.
Αυτός δημιούργησε την φιλοσοφία και αυτός έφερε την επιστήμη με τις πραγματείες του Αριστοτέλη που στηρίχθηκε σε όλη την προηγούμενη διανόηση.
Αυτό έγινε και στον Ύστερο Δυτικό Μεσαίωνα με την φιλοσοφία που έφερε την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό με επακόλουθο την Επιστημονική Επανάσταση.
Η θρησκεία αντίθετα παρέμεινε εκεί που ξεκίνησε, ότι όλα προέρχονται από τον/τους θεό/θεούς που είναι αυθαίρετες έννοιες με επίσης αυθαίρετες ιδιότητες, με στεγανά στην σκέψη και τον νου του ανθρώπου, προσανατολισμένος στο να σκέφτεται μόνο πως θα είναι αρεστός ή θα ικανοποιήσει το ένα ή τα πολλά φανταστικά αυτά όντα, για να εξασφαλιστεί αυτή η ελπιζόμενη “Βασιλεία των Ουρανών”, που θα “αποδειχθεί” όμως… μετά θάνατον.
Νομίζω η διαφορά είναι προφανής στο τι είναι ιδεοληψία, περιορισμένη και αστήρικτη και τι στην βάση της λογικής συνέπειας και της ελευθερίας της σκέψης.
Πάμε τώρα στην συνέχεια. Μας λέει ο ίδιος παρακάτω, η έμφαση δική μου:
Αυτή είναι η διάκριση φιλοσοφίας και θεολογίας στον πατερικό χώρο, η διάκριση μεταξύ γνώσης του κόσμου και γνώσης του Θεού. Απορρίφθηκε η παρέμβαση του ενός χώρου στον άλλο, δηλαδή η απόπειρα κατοχής του Θεού με τα εργαλεία της φιλοσοφίας, ενώ η προσπάθεια της θεσμικής Εκκλησίας να ποδηγετήσει την επιστημονική έρευνα ήταν κάτι άγνωστο στον πατερικό χώρο. Συνέβη μόνο στη διαστρεβλωμένη χριστιανοσύνη του ευρωπαϊκού μεσαίωνα, στην οποία, σημειωτέον, η αρχαία πατερική παράδοση αγνοήθηκε.
Φυσικά απευθύνεται στο ποίμνιο που δεν ξέρει και δεν θα ψάξει, αρκείται σε αυτά που θα διαβάσει από κάποιον άνθρωπο της Εκκλησίας και με κύρος. Και ξαναρωτάω. Ξεχάσατε τι λέγατε και κάνατε τόσους αιώνες; Και οι δύο χώροι ήταν χωράφια της θρησκείας. Βέβαια το διορθώνει σε κάποιο σημείο μόνο ο ένας χώρος απαγορεύεται κατ` αυτόν να μπει στον άλλο, η επιστήμη στην θρησκεία. Δηλαδή η θρησκεία μπαίνει τελικά στα χωράφια της επιστήμης και αυτό έγινε όχι όμως όπως το αναφέρει. Το να τα ρίχνει όλα στους Δυτικούς που είναι και αυτοί που αποδέχτηκαν περισσότερο τουλάχιστον τον διάλογο και την λογική και τελικά αυτοί μόνο που ανέπτυξαν την φιλοσοφία ξεχωριστά από την θεολογία, και εν τέλει την επιστήμη, είναι ύβρις.
Η Αγία Γραφή δεν ήταν αυτή που τόσες φορές έδειχνε την Γη τετράγωνη και επίπεδη; Δεν ήταν θεμελιωμένη πάνω στο νερό; Δεν έδειχνε τον Ήλιο όχι μόνο να γυρίζει γύρω από την Γη, αλλά και να σταματάει και για μία μέρα;
Ο Μέγας Βασίλειος δεν ήταν αυτός ο μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας που έλεγε ότι την Αγία Γραφή πρέπει να την διαβάζουμε κατά γράμμα; Δεν έγραψε στην Εξαήμερο όλες αυτές τις ιδεοληψίες για τα απίθανα νερά και την αντιεξελικτική άμεση εμφάνιση μέσα σε δευτερόλεπτα των φυτών, των δένδρων και ζώων σε όλη τη Γη; Την εμφάνιση των φυτών πριν τον Ήλιο με την δικαιολογία να να μην τον θεοποιήσουμε, και ένα σωρό άλλες “γνώσεις” που μας δίνει απλόχερα το “ιερό” βιβλίο;
Αυτοί δεν αναθεμάτισαν όλους τους αρχαίους φιλοσόφους και τις ιδέες τους και ειδικά τους Προσωκρατικούς, που ερευνούσαν τις πρώτες αρχές;
Αυτός ο κακομοίρης ο Δημόκριτος τι έχει ακούσει από αυτούς;
Αυτοί δεν κυνήγησαν και λοιδόρησαν τον ελληνισμό και την σοφία του, ταυτίζοντας μόνον αυτόν από όλους τους αρχαίους λαούς με την ειδωλολατρεία;
Αυτοί δεν κατακρεούργησαν και έκαψαν την Υπατία και κυνήγησαν ένα σωρό ελληνιστές (μαζί με τους εβραίους) μέσα στο καθεστώς τρομοκρατίας που είχαν δημιουργήσει στην Αλεξάνδρεια;
Αυτοί δεν κατέλαβαν με έφοδο και κατέστρεψαν το Σεράπειο – ό,τι είχε μείνει δηλαδή από την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας;
Αυτοί δεν έκλεισαν την Σχολή των Αθηνών;
Αυτοί δεν φυλάκισαν τον Ψελλό, τον Ιταλό και τον Γρηγορά;
Αυτοί δεν έκαψαν την βιβλιοθήκη της Αντιόχειας και την βιβλιοθήκη του Λέοντος του Φιλόσοφου;
Αυτοί δεν έκαιγαν τα βιβλία του Πορφύριου, του Κέλσου, και του Πλήθωνος;
Δεν απαγόρευσαν τα μαθηματικά;
Δεν έκαιγαν ότι βιβλίο δεν τους άρεσε;
Αυτοί δεν κορόιδεψαν και δεν απαγόρευσαν την αρχαία θρησκεία αλλά και κάθε άλλη θεώρηση που διέφερε έστω και λίγο από την επίσημη, που ήταν και υποχρεωτική;
Αυτοί δεν κατέστρεψαν αγάλματα και αρχαίους ναούς;
Δεν κυνήγαγαν κάθε αιρετικό και δεν τολμούσε κανείς να σκεφτεί ή να εκφέρει λόγο διαφορετικό από τον επιτρεπτό;
Δεν αλληλοσκοτώνονταν με τους αρειανούς;
Δεν αντιμετώπιζαν με ροπαλοφόρους τους νεστοριανούς;
Δεν έκαψαν ζωντανό τον μοναχό Βασίλειο στον Ιππόδρομο;
Δεν πέταξαν στα θηρία και μετά σταύρωσαν τον Ανατόλιο;
Δεν έκαναν γενοκτονίες αιρετικών;
Αυτοί δεν ήταν που δημιούργησαν τον ολοκληρωτισμό του Μεσαίωνα, Δυτικού και Ανατολικού;
Αυτοί δεν έκαψαν επί Οθωμανοκρατίας τα γραπτά του Ρήγα Βελεστινλή, του Παμπλέκη και του Μεθόδιου Ανθρακίτη;
Αυτοί δεν επέβαλαν λογοκρισία;
Αυτοί δεν κυνήγησαν τον Βενιαμίν το Λέσβιο, που πρώτος ξανάφερε τον ηλιοκεντρισμό στην χαροκαμένη από το κύριε ελέησον χώρα μας;
Δεν έφεραν προσκόμματα στους Λόγιους του Ελληνικού Διαφωτισμού, που ξέφυγαν από το φιλοσοφικό πρότυπο του Κορυδαλλέα και δίδαξαν Φυσική, Μαθηματικά και Φιλοσοφία, άλλους με αναθέματα και άλλους τους έδιωχναν από τα σχολεία τους;
Αυτοί δεν κυνήγησαν με μανία τον Θεόφιλο Καΐρη;
Αυτοί δεν προκάλεσαν με τα «αθεϊκά» του Βόλου το κλείσιμο του Ανώτερου Παρθεναγωγείου;
και ένα σωρό άλλους και πολλούς ακόμα που δεν θα μάθουμε ποτέ, γιατί πάντα έκαιγαν τα βιβλία των αντιπάλων τους και λογόκριναν ότι δεν τους άρεσε;
Και για να μην μπούμε στην λογική ότι αυτοί ήταν μόνο λίγοι φανατικοί, που ακούμε συχνά. Όλο το ποίμνιο συμμετείχε έστω και δια της ανοχής του, αλλά συχνά συνέβαλλε μαζί με τους ιερείς, τους πατριάρχες ή και επισκόπους και τους αγίους σε όλα. Οι αποφάσεις και οι λόγοι αγίων ή επισκόπων, (ο άγιος προβάλλεται σαν το πρότυπο του χριστιανού) για καταστροφές, έργα και ιδέες επιβολής είναι γνωστά, και υπάρχουν και στο διαδίκτυο για τον κάθε δύσπιστο, όπως ο Χρυσόστομος, Πορφύριος, Κωνσταντίνος, Ιουστινιανός, Θεοδόσιος, Αρκάδιος και Θεόφιλος (αυτοί οι δύο είναι άγιοι μόνο για την κοπτική Εκκλησία), ο Κύριλλος, ο Νικόλαος, οι άλλοι δύο από τους τρεις Ιεράρχες, ο Αφιλόχιος, ο Αμβρόσιος, ο Γεννάδιος Σχολάριος μαζί με τους υπόλοιπους άγιους καταστροφείς.
Άλλοι από αυτούς με πύρινο λόγο λοιδορούσαν τους αντιπάλους ή φανάτιζαν τα πλήθη, άλλοι αποφάσιζαν ή και χρηματοδοτούσαν την καταστροφή των αντιπάλων, άλλοι πίεζαν την εξουσία για τα συμφέροντα της Εκκλησίας εις βάρος τρίτων, αλλά και οι ίδιοι συμμετείχαν σε έργα καταστροφών. Αυτά όλα είναι έργο της Εκκλησίας. Κλήρος και λαός μαζί, αλλά κυρίως οι άγιοι και οι κληρικοί. Τα έργα τους οι πράξεις τους και η ιδεολογία τους επί σειρά αιώνων.
Ξαφνικά όλα αυτά ξεχάστηκαν, ακόμα και το “Πίστευε και μη Ερεύνα” προσπαθούν να μας πουν σήμερα ότι δεν ήταν δική τους εφεύρεση· θάφτηκαν όλα στο παρελθόν και τώρα η Εκκλησία και η πίστη ξαφνικά έγιναν φιλαράκια με ότι έπνιξαν τόσους αιώνες; την ελευθερία της σκέψης.
Εδώ είναι χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον αφορισμό του Παμπλέκη, που εξηγεί γιατί η έρευνα δεν πρέπει να γίνεται, και εμπεριέχει και το “Πίστευε και μη Ερεύνα”:
Καὶ καλᾶ, ἡμεῖς προσταζόμεθα νὰ πιστεύωμεν καὶ νὰ μὴν ἐρευνῶμεν· ἐπειδὴ ἡ Πίστις, κατὰ τὸν Ἀπόστολον (ε),,,ἐστὶν ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων,, ἔλεγχος οὐ βλεπομένων· καὶ ὅταν ἕνα πρᾶγμα τὸ βλέπομεν, εἰς ἐκεῖνο δὲν εἶναι πίστις, ἐπειδή εἶναι δεῖξις·.…
Ἐὰν πιστεύσω ἁπλῶς φωτίζομαι τὴν ψυχήν· ἐὰν περιεργάζομαι, σκοτίζομαι τοὺς λογισμούς·…
Ε, όχι κύριοι. Παραδεχτείτε επιτέλους ότι τόσους αιώνες μας ταΐζατε σανό και ότι δεν ξέρατε τι λέγατε, παραδεχτείτε τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που κάνατε κρατώντας την δέσμια στον Μεσαίωνα. Παραδεχτείτε επιτέλους ότι τα βιβλία σας είναι μυθικά και δεν τα παίρνετε πλέον στα σοβαρά, απαρνηθείτε και την χρηματοδότηση που παίρνετε από την υπόλοιπη κοινωνία για να αποδείξετε την “αγάπη” σας, και ίσως τότε δεχτούμε και εμείς ότι αυτά τα βιβλία έχουν κάποια ψήγματα ηθικής (σαφώς παρόμοια ή και λιγότερα από τις άλλες μυθολογίες) που αξίζει ίσως να θυμόνται οι επόμενες γενιές.
Μα αυτοί ήσαν αιρετικοί
Ποια είναι η μόνη δικαιολογία για το κυνήγι μαγισσών; ότι όλοι αυτοί ήταν αιρετικοί. Λες και η αίρεση και η επιστήμη διαφέρουν. Μα η αίρεση είναι η διαφορετική γνώμη. Όλα από γνώμες ξεκινούν. Και η άλλη γνώμη ήταν απαγορευμένη.
Η επιστήμη είναι το αποτέλεσμα της σύνθεσης ή ακόμα και της σύγκρουσης των διαφορετικών γνωμών, μέχρι να εκμαιευτεί και να επικρατήσει η πλέον λογική. Η σύγχρονη επιστήμη βγήκε (στην αιρετική Δύση φυσικά) από την φιλοσοφία και τις διαφορετικές γνώμες της. Για να γίνει αυτό όμως, χρειάζεται διάλογος και ο διάλογος, ανοικτό πνεύμα για την έρευνα και την αλήθεια. Χρειάζεται ελεύθερη παιδεία χωρίς στεγανά και αναθεματισμούς.
Στις θρησκείες όμως και τις αιρέσεις (τις θρησκευτικές), δεν υπάρχει διάλογος, δεν αναζητούν την αλήθεια, αυτή “την ξέρουν”, και όπου υπήρξε διάλογος δεν ευδοκίμησε, γιατί δεν υπάρχει ανοικτό πνεύμα αλλά δόγμα, και στην Ανατολή ειδικά, το δόγμα είναι μονολιθικό, η παιδεία μόνο σε συγκεκριμένα όρια. Όλα περιχαρακώνονται σε δόγματα και ότι διαφέρει πρέπει να εξαφανιστεί. Από την στιγμή που υπάρχει “μια αλήθεια”, ένας έχει δίκιο, αυτός μόνο που μπορεί να το επιβάλλει.
Να τονίσω εδώ και κάτι που μάλλον δεν είναι γνωστό. Έναν άλλο νόμο που νομίζουμε ότι είναι εφεύρεση των Μουσουλμάνων, αλλά είναι μάλλον χριστιανική εφεύρεση που προφανώς λόγω της Οθωμανοκρατίας ατόνησε, που πέρασαν στο Βυζάντιο και αναφέρεται στους χριστιανούς αποστάτες, αυτούς που έφευγαν από την χριστιανική θρησκεία σε άλλη πίστη και τι πάθαιναν, ιδιαίτερα οι ελληνίζοντες:
«Οἱ ἐκ τῆς ἀμωμήτους τῶν χριστιανῶν πίστεως ἀποστάντες ξίφει τιμωρείσθωσαν» (Εκλογάδιον, 17, 16) &
«οἱ ἀξιωθέντες τοῦ ἁγίου βαπτίσματος καὶ πάλιν ἑλληνίζοντες έσχάτη τιμωρίᾳ ὑπόκεινται» (Πρόχειρος Νόμος 39.93).
Βλαχάκης Γ. Το Κανονικό Αδίκημα της Αποστασίας , δδ, Θεσ/νίκη 2013, σ.173 & 177-9.
Στην Βάση αυτής της εντολής μπορείτε να δείτε τι έπαθαν οι Κρήτες τον 9ο αι. υπό τον ναύαρχο Φώτιο που θεωρούνται Άραβες ή Εθνικοί (όλες οι πηγές αναφέρονται μπερδεμένα στο θέμα του τι ακριβώς ήταν οι Κρήτες), όταν συνελήφθησαν από τον Ωορυφά σε μία μάχη, επειδή είχαν αρνηθεί την χριστιανική πίστη:
αὐτὸς δὲ σαγηνεύων ὕστερον καὶ ζωγρῶν διαφόροις τιμωρίαις ὑπέβαλλε, τοὺς μὲν τὴν τῆς σαρκὸς δορὰν ἀφαιρούμενος, καὶ μᾶλλον τοὺς ἀρνησαμένους τὸ βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ, τοῦτο παρ’ αὐτῶν ἀφαιρεῖσθαι λέγων καὶ οὐδὲν ἴδιον, ἐκ δὲ τῶν ἱμάντας ἀπὸ τοῦ ἰνίου ἄχρι τῶν σφυρῶν μετ’ ὀδύνης ἐξέλκων, ἄλλους σχοινίοις αἰωρῶν, εἶτα πρὸς λέβητας πίσσης καχλαζούσης μεστοὺς καθιμῶν, καὶ ἄλλους παντοίαις ἄλλαις κακῶν καθυποβάλλων ἰδέαις. καὶ ταῦτα διαπραξάμενος δέος εἰς αὐτοὺς ἐνέβαλε».
Το κείμενο είναι από το Σκυλίτζη Χρονικόν, Bas1.31 Η εικόνα στην κορυφή της δημοσίευσης, είναι εικόνα από το ίδιο το χειρόγραφο του Σκυλίτζη στην σ. 206, που συνοδεύει αυτό ακριβώς το κείμενο, για να μας δείξει παραστατικά τα βασανιστήρια των Κρητών που είχαν απαρνηθεί τον χριστιανισμό.
Δεν είναι ενδιαφέρον ότι αρκετοί από αυτούς που κυνηγηθήκαν ή κατηγορήθηκαν ότι ήταν αιρετικοί, ήσαν και μεγάλοι λόγιοι και επιστήμονες; Γιατί η επιστήμη, θέλει ανοικτό πνεύμα, και το ανοικτό πνεύμα κάνει ερωτήματα, δεν μένει ευχαριστημένο με τις εύκολες και άκοπες απαντήσεις ενός μονολιθικού δόγματος. Ο Ιωάννης ο Φιλόπονος (μονοφυσίτης ή τριθεΐτης), ο Λέων ο Σοφός (εικονομάχος), ο Ιταλός (πλατωνιστής και πίστευε στην μετενσάρκωση), Ο Ευστράτιος Νικαίας (“στρεβλές ιδέες” σχετικά με την ενσάρκωση), ο Ψελλός (“επί ελληνισμῶ” και πλατωνιστής), ο Νικηφόρος Γρηγοράς (προέκρινε την λογική από την προσευχή (πίστη), δηλαδή αντι-ησυχαστής δηλαδή φιλοσχολαστικός), Το ίδιο και ο Βαρλαάμ, ο Ακίνδυνος, ο Εφέσσου Ματθαίος, ο Γάνου και ο Πρόχορος Κυδώνης. Οι Παχυμέρης και Ακροπολίτης (συμμετείχαν στην διάσκεψη και συμφωνία της Λυών και αποδέχθηκαν το Filioque των Λατίνων – αυτοί δεν ξέρουμε αν κυνηγήθηκαν αλλά δέχθηκαν την αντίδραση του κόσμου), ο Νικηφόρος Βλεμμύδης (τον κατηγόρησαν ότι στη διδασκαλία του παρεξέκλινε από την εκκλησιαστική παράδοση), Ο Βυσσαρίων (ενωτικός και τελικά καθολικός), ο Πλήθων ο Γεμιστός (δική του θρησκεία και νεοπλατωνιστής), Ο Μεθόδιος Ανθρακίτης (μαθηματικός εκσυγχρονιστής), Ο Χριστόδουλος Παμπλέκης (ως αντίθεος), o Βενιαμίν ο Λέσβιος (ήλιοκεντριστής και νέες φιλοσοφικές και κοσμολογικές ιδέες), ο Θεόφιλος Καΐρης (θεοσεβιστής), είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα λογίων και επιστημόνων που η σκέψη τους ξέφυγε από τα καθιερωμένα και έπρεπε οι περισσότεροι από αυτούς, να υπογράψουν δήλωση πίστεως για να επιβιώσουν ή να τιμωρηθούν. Κάποιοι δεν τα κατάφεραν, κάποιοι εξοντώθηκαν. Και είναι πολλοί περισσότεροι. Πως μπορούσε να προχωρήσει η ελεύθερη σκέψη και η επιστήμη με τόσες διώξεις και τόση αυτολογοκρισία που έπρεπε να κάνει ο κάθε ένας για να μην κατηγορηθεί και καταλήξει στην φυλακή ή να αναγκαστεί να κάνει δήλωση ευπρεπών ορθόδοξων φρονημάτων, σε αντίθεση με ότι πίστευε;
Για να μην αναφέρω τις πολιτικές διώξεις για λογαριασμό του Σουλτάνου και όχι μόνον, που η Εκκλησία σαν δοτή κυβέρνηση υπηρετούσε πρόθυμα και παντοιοτρόπως για 400 χρόνια, όπως οι αφορισμοί: της Γαλλικής Επανάστασης, του Αλ. Υψηλάντη, του Μιχ. Σούτσου, της Φιλικής Εταιρείας, το Σύνταγμα του Ρήγα Φεραίου, τον Θεοδώρο Κολοκοτρώνη και τους άλλους Κολοκοτρωναίους, μαζί με τους Κλέφτες της Πελοποννήσου, της Μπουμπουλίνας (υποτίθεται για οικογενειακή υπόθεση, αλλά την εποχή που είχε ήδη έναν μεγάλο στόλο και ετοιμαζόταν η Επανάσταση), και τέλος της ίδιας της Επανάστασης, αλλά και επιπλέον αφορισμών που δεν είναι γνωστοί, όπως του Οδυσσέα Ανδρούτσου (https://bit.ly/3o2fmFe, 56), του Παπαφλέσσα (που φαίνεται τελικά ότι δεν ήταν ούτε παπάς ούτε καλόγερος) (Αρχεία της Ελληνικής Παλιγεννεσίας τ. 14 σ. 253-4) και του Καραϊσκάκη. Ή και τα έγγραφα κατά των νησιωτών (στα Ορλοφικά), κατά των «κακούργων» Σουλιωτών και κατά του Εμμανουήλ Παππά.
Όλα για την εξουσία
Αρχικά, γιατί να κυνηγήσεις πιστέ κάποιον για αιρετικές απόψεις; το μόνο λογικό είναι το μέλι της εξουσίας και η ικανοποίηση της επικράτησης.
Αλλά με ποια λογική και ηθική πρέπει να πάψει να υφίσταται, να εκμηδενιστεί, να εξαφανιστεί μια άλλη άποψη; μια διαφορετική από σένα θρησκευτική κατανόηση; Μήπως τελικά δεν έχεις καμία εμπιστοσύνη στο “σχέδιο του Θεού”, ο οποίος υποτίθεται άφησε την “ελεύθερη βούληση” στον άνθρωπο να αποφασίζει, και “οφείλεις” εσύ ο ίδιος, ή κάποιος ομόφρονός σου, να το “διορθώσει” και να το επιβάλει;
Γιατί πρέπει να μπλέκετε τα τσανάκια σας με την εξουσία; πως αγνοείτε το “τα του Καίσαρος, Kαίσαρι”. Τι να την κάνετε τόση περιουσία που μαζέψατε; Εσείς δεν προπαγανδίζετε το : “Mη θησαυρίζετε για τον εαυτό σας θησαυρούς επάνω στη γη”. Ούτε και τις διδαχές που κηρύττετε δεν κρατάτε.
Δυστυχώς στις θρησκείες δεν χωρούν πολλές απόψεις, ενώ ταυτόχρονα αναζητούν την πλήρη επικράτηση. Η κυρίαρχη θέλει να εκμηδενίσει τις υπόλοιπες και οι υπόλοιπες να μεγαλώσουν να πλουτίσουν για να εκμηδενίσουν τις άλλες και αυτό εξαρτάται από το πόση εξουσία έχει η κάθε μία. Έτσι δικαιολογείται η τακιμιά με τον Καίσαρα αλλά και η ποδηγέτησή του εφόσον είναι δυνατόν. Η περίφημη “αγάπη” είναι κενό γράμμα και μόνο για τους άλλους. Αυτό δίδαξε η ιστορία. Για τον λόγο αυτό πάντα η κυρίαρχη σέχτα έχει καλές σχέσεις με την δικαστική και την εκτελεστική εξουσία όπως συνέβαινε με το Βυζάντιο και με τον Σουλτάνο, αλλά και σε μεγάλο βαθμό ακόμα στο νεοελληνικό κράτος, έτσι μπορεί να φυλακίζει, διαπομπεύει, να δολοφονεί χαρακτήρες, να δολοφονεί τους ίδιους τους αντιπάλους μέχρι να σιωπήσουν ή να εξαφανιστούν και μάλιστα να βάζει την πολιτεία να το κάνει αυτό. Το ότι σήμερα μπορούν και υπάρχουν πλέον πολλές θρησκείες και δόγματα, είναι γιατί μέσα σε τόσα χρόνια ξέφυγε η κατάσταση και δεν μπορούν πλέον εκμηδενίσουν η μία σέχτα την άλλη.
Η κουτσουρεμένη Εκκοσμίκευση
Σήμερα που έχουμε ελευθερία στην σκέψη και την έκφραση, χάρη στην Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, που οφείλεται μόνο και μόνο στην «διαστρεβλωμένη χριστιανοσύνη του ευρωπαϊκού μεσαίωνα» και στους αιρετικούς Λατίνους ευτυχώς κύριε Ρηγινιώτη. Σήμερα, όλα αυτά μπορεί στην ιδεολογία να μην άλλαξαν, φαίνεται άλλωστε συχνά αυτό, αλλά η επιβολή γίνεται πιο συγκρατημένα, έμμεσα, μέσω της διαπλοκής της Εκκλησίας με το κράτος και την συνεχή πίεση στην εξουσία, για να χάσουν όσο γίνεται λιγότερα από τα κεκτημένα τους, και όταν δεν το καταφέρνουν, υπάρχουν οι παραθρησκευτικές οργανώσεις που σε συνεργασία με ακραίους και χρυσαυγίτες, προσπαθούν να επιβάλουν τις πεποιθήσεις τους σαν εθνικό θέσφατο.
Πριν 42 χρόνια ακόμα έστελναν στα δικαστήρια κάποιον που δημοσίευσε βιβλίο με τις υπάρχουσες αντιφάσεις στα κείμενα της Καινής Διαθήκης.
Πριν από 40 χρόνια έρχεται το νομοσχέδιο για τον πολιτικό γάμο και με την σφοδρή αντίδραση της η Εκκλησία πετυχαίνει να μην γίνει υποχρεωτικός.
Πριν 34 χρόνια όρισε επιτίμια (αφόρισε) στην επιτροπή που αποφάσισε για το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας και του χωρισμού κράτους Εκκλησίας (Νόμος Τρίτση) και πρακτικά με μυστικές πιέσεις στον πρωθυπουργό έδιωξε και τον Υπουργό και τις σημαντικές αλλαγές. Εκείνη την χρονιά μάλιστα, στην πρωταπριλιά, έκαναν και μεγάλο συλλαλητήριο βάζοντας μπροστά τους πιστούς για να διατηρήσουν την αμφίβολης προέλευσης περιουσία και νόθα εξουσία που έχουν.
Πριν 26 χρόνια εισέβαλαν και σταμάτησαν εκδήλωση στην Ροτόντα, με μαχαίρια και καταστροφές, για να την κάνουν ότι έκανε εσχάτως ο Ερντογάν στην Αγία Σοφία, από μουσείο, ναό, και το κατάφεραν.
Πριν 21 χρόνια είχαμε τα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες από τον Χριστόδουλο, αλλά και το τελευταίο τελετουργικό κάψιμο βιβλίου στην Θεσσαλονίκη.
Πριν από 18 χρόνια είχαμε επιθέσεις στην έκθεση τέχνης Outlook.
Πριν 11 χρόνια το Δημοτικό Συμβούλιο στο Μαρκόπουλο αποφάσισε ομόφωνα στην δημιουργία αποτεφρωτηρίου. Με το που το μαθαίνει ο Μητροπολίτης Μεσογαίας που αναφέρεται συχνά ως επιστήμονας, αντιδρά άμεσα, και στην συνέχεια καταφθάνουν οι παραβολάνοι, οι οποίοι σε κλίμα τρομοκρατίας, κατάφεραν να ακυρωθεί η απόφαση. Κάτι παρόμοιο συνέβη σε αρκετούς δήμους της χώρας και τελικά το πρώτο αποτεφρωτήριο στην χώρα μας είναι ιδιωτικό και καθυστέρησε ακόμα 10 χρόνια.
Πριν 10 χρόνια κατέβασαν μια θεατρική παράσταση που δεν τους άρεσε.
Πριν από 9 χρόνια καταδίκασαν σε φυλάκιση τον Γέροντα Παστίτσιο για σάτιρα.
Πριν 4 χρόνια η Εκκλησία τελείως εξωθεσμικά, κατέβασε και άλλαξε τον Υπουργό παιδείας.
Πριν τρία χρόνια γκρέμισαν ένα άγαλμα στο Φάληρο που θεωρήθηκε σατανικό.
Την ίδια χρονιά, μια που το θέμα μας είναι η επιστήμη ο Άνθιμος μας διαβεβαίωσε ότι έχει “επιστημονικά επιχειρήματα” για την μη ύπαρξη άλλων πλανητών.
Πέρυσι ο Αμβρόσιος πρότεινε στους πιστούς ως απόλυτο φάρμακο για τον κορωνοϊό τον …αγιασμό. Αντίστοιχα η Ιερά Σύνοδος δήλωσε ότι με την Θεία Κοινωνία δεν μεταδίδεται ο κορωνοϊός.
Πέρυσι επίσης μήνυσαν γνωστή σατυρική εκπομπή, για διακωμώδηση της θεωρίας ότι με την Θεία Κοινωνία δεν μεταφέρεται ο κορωνοϊός.
Πέρυσι τέλος, ιεράρχης αφόρισε τον Πρωθυπουργό και δύο υπουργούς για το κλείσιμο εκκλησιών λόγω της πανδημίας. Κάτι, για τον αφορισμό αναφέρομαι, ο οποίος είναι στην ουσία μαγική κατάρα, που θα έπρεπε σήμερα, ακόμα και η απειλή του να θεωρείται ποινικό αδίκημα. Και να μην ξεχάσουμε τους αφορισμούς και αναθέματα κατά άλλων πολιτικών ή ανθρώπων της Τέχνης, όπως του Ελ. Βενιζέλου, Εμ. Ροίδη, Αν. Λασκαράτου, Θ. Αγγελόπουλου, Ν. Καλογερόπουλου, Μ. Βαμβακάρη (από την Καθολική Εκκλησία) και τον παρολίγον του Ν. Καζαντζάκη. Τώρα τι συζητάμε.
Ο φασισμός και η συντήρηση ενυπάρχουν δυστυχώς μέσα σε αυτές τις θρησκευτικές ιδεολογίες, παρά την υποτιθέμενη εκκοσμίκευσή τους. Μπορεί το μεγάλο πλήθος τον πιστών να μην είναι φανατικοί, αλλά ανέχονται τους φανατικούς και δεν θεωρούν κακές τις πράξεις τους, αφού είναι σύμφωνα με το “Σχέδιο του Θεού”.
Κανένας “άγιος” ή μη από αυτούς δεν καταδίκασε αυτές τις πράξεις, ούτε απαίτησε ή ζήτησε έστω την επανόρθωσή τους, αφού γίνονται για το συμφέρον τους και η Εκκλησία εξυπηρετείται από αυτές.
Η αντίδραση στην Επιστήμη φάνηκε πάλι με την πανδημία. Μπορεί τελικά η διοίκηση της Εκκλησίας να μιλάει σήμερα (επιτέλους από τον Νοέμβρη του 2021 και μετά) υπέρ των εμβολιασμών και της προστασίας, με χίλια ζόρια φυσικά, κάτι που άλλαξε από την προηγούμενη στάση της με την παρανομία για τα Θεοφάνεια του 2021, κάτι που το πλήρωσε ακριβά (μαζί με μας – ειδικά η Μακεδονία) με πολλούς θανάτους και μεγάλη διασπορά από τις εκκλησίες. Αλλά ο ορθόδοξος κόσμος ακόμα, ακούει τους σοφούς γέροντες και τους μοναχούς, που διατείνονται ότι “το μπόλι” και οι προστατευτικές μάσκες είναι του διαβόλου. Φυσικά ακόμα κανείς εκκλησιαστικός στην χώρα μας, εκτός δύο εξαιρέσεων, δεν παύει να υποστηρίζει την αστήρικτη επιστημονικά θεωρία της μη μετάδοσης ιού από το ίδιο κουταλάκι κατά την Μετάληψη.
Και όμως ακόμα αρθρογραφούν και μιλούν για επιστήμη, ενώ έχουν και άποψη για την Εξέλιξη και το Bing Bang. Για να μας πουν τι; ότι “οι δύο κόσμοι που δεν εμπλέκονται” τελικά εμπλέκονται με την απόδειξη των Γραφών από την Επιστήμη; Ήμαρτον.
Δυστυχώς για την Εκκλησία αλλά και για εμάς, αυτή είναι η πραγματική της σχέση με την Επιστήμη, να προσπαθεί να την περιορίσει, έστω και στην πρόσληψη της από το ποίμνιο, παρασέρνοντας ακόμα με την πίστη και με το παρακράτος που χρησιμοποιεί συχνά, την κοινωνία μας στην συντήρηση. Τα αποτελέσματα φαίνονται στους χάρτες θνησιμότητας, οι ορθόδοξες χώρες μαζί με μας είναι στις λιγότερο εμβολιασμένες, κάτι που οδηγεί αντίστοιχα σε περισσότερους θανάτους. Όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρίες χωρίς πραγματικό αντίκρυσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου