Θα υπάρξουν φορές στη ζωή που θα πιάσουμε τον εαυτό μας να έχει άδικο στο πώς βλέπει μια κατάσταση. Άλλες φορές θα εθελοτυφλεί ή θα αρνείται να δεχτεί οποιαδήποτε αλλαγή στην οπτική του. Την “οπτική γωνία” που διαμορφώνει μέσα από τη σύνδεση του μυαλού με τα μάτια.
Τα μάτια του ανθρώπου δεν έχουν απλά την ιδιότητα της όρασης. Είναι πύλες που συνδέουν τον εσωτερικό του κόσμο με αυτόν του περιβάλλοντος του. Όσο του επιτρέπουν να προσλάβει ερεθίσματα που θα καθορίσουν τις πράξεις του, άλλο τόσο γίνονται μέσον για να εκπέμψει τι νιώθει και τι σκέφτεται.
Η επιρροή των οπτικών ερεθισμάτων στο μυαλό και την καρδιά και η τελική διαχείριση τους συντελούν, εν μέρει, στο να γίνουμε αυτοί που είμαστε. Αυτά που σκεφτόμαστε και νιώθουμε οδηγούν σε αυτά που κάνουμε και κατ’ επέκταση η οπτική μας φτιάχνει τον χαρακτήρα μας.
Το αποτύπωμα αυτής της ταυτότητα μας εκπέμπεται στη συνέχεια προς τα έξω από το βλέμμα: “τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής”, λένε. Έτσι επικοινωνούμε, αλληλοεπιδρούμε και αναπτύσσουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Οι πύλες των ματιών παραμένουν ανοιχτές σε κάθε νέα εμπειρία, για να δεχτούν και να προβάλλουν.
Τα όρια τους στενεύουν, όσο στενεύει και η οπτική μας. Τα μάτια θολώνουν από το ψέμα, την υποκρισία, το φανατισμό, τον εγωισμό, την ανασφάλεια. Μεγαλώνοντας όμως, μέσα από αυτή τη διαδικασία, ο άνθρωπος αλλάζει. Οι καταστάσεις τον ωθούν να “καθαρίσει τη ματιά του”. Ανάλογα με το πόσο βαθιές είναι οι ρίζες της οπτικής του, το πλήγμα της αλλαγής θα είναι λιγότερο ή περισσότερο βαρύ.
Όταν αρχίσεις και βλέπεις τα πράγματα με καινούρια μάτια, απαλλαγμένα από προκαταλήψεις, συνήθειες και απωθημένα, ξαφνικά όλα μοιάζουν πιο απλά. Κατανοείς πλέον καλύτερα το γιατί συνέβησαν κάποια γεγονότα στη ζωή σου, γιατί διαιωνίζονται καταστάσεις, ποιους ανθρώπους αγαπάς και ποιοι σε αγαπούν πραγματικά.
Το μονοπάτι της αυτογνωσίας εμφανίζεται μπροστά σου και σε καλεί να το ακολουθήσεις. Είναι πραγματικά όμορφο να βλέπεις με καινούρια μάτια. Ίσως αρχικά να σου προκαλέσει πόνο, όταν αναλογιστείς τις ευθύνες που μπορεί να έχεις για λάθη που έκανες ή όταν ανακαλύψεις ελαττώματα που δεν είχες δει πρωτύτερα.
Η ελευθερία της κάθαρσης όμως μέσα σου θα σε οδηγήσει να βρεις τη δύναμη για να χτίσεις από την αρχή. Πάνω σε νέες βάσεις να βάλεις καινούρια θεμέλια. Γιατί όταν καθαρίζουν τα μάτια, τα αναθεωρείς όλα στη ζωή. Κι αυτή είναι πάντα μια καινούρια αρχή.
Δεν είναι ότι δε θα ξανακάνεις λάθος ή δε θα θολώσει πάλι η ματιά σου. Όσο αποκτάς βιώματα μέσα από εσένα ή τους άλλους, τόσο πιο ώριμος γίνεσαι να αντιμετωπίσεις καταστάσεις. Πιο υποψιασμένος και πιο έτοιμος να παρατηρήσεις.
Και καθαρίζουν και πάλι τα μάτια. Και μαζί με τα μάτια καθαρίζει κι η συνείδηση. Κι ο άνθρωπος με καθαρά μάτια και καθαρή συνείδηση δεν έχει να φοβηθεί κανένα δάκρυ.
Τα μάτια του ανθρώπου δεν έχουν απλά την ιδιότητα της όρασης. Είναι πύλες που συνδέουν τον εσωτερικό του κόσμο με αυτόν του περιβάλλοντος του. Όσο του επιτρέπουν να προσλάβει ερεθίσματα που θα καθορίσουν τις πράξεις του, άλλο τόσο γίνονται μέσον για να εκπέμψει τι νιώθει και τι σκέφτεται.
Η επιρροή των οπτικών ερεθισμάτων στο μυαλό και την καρδιά και η τελική διαχείριση τους συντελούν, εν μέρει, στο να γίνουμε αυτοί που είμαστε. Αυτά που σκεφτόμαστε και νιώθουμε οδηγούν σε αυτά που κάνουμε και κατ’ επέκταση η οπτική μας φτιάχνει τον χαρακτήρα μας.
Το αποτύπωμα αυτής της ταυτότητα μας εκπέμπεται στη συνέχεια προς τα έξω από το βλέμμα: “τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής”, λένε. Έτσι επικοινωνούμε, αλληλοεπιδρούμε και αναπτύσσουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Οι πύλες των ματιών παραμένουν ανοιχτές σε κάθε νέα εμπειρία, για να δεχτούν και να προβάλλουν.
Τα όρια τους στενεύουν, όσο στενεύει και η οπτική μας. Τα μάτια θολώνουν από το ψέμα, την υποκρισία, το φανατισμό, τον εγωισμό, την ανασφάλεια. Μεγαλώνοντας όμως, μέσα από αυτή τη διαδικασία, ο άνθρωπος αλλάζει. Οι καταστάσεις τον ωθούν να “καθαρίσει τη ματιά του”. Ανάλογα με το πόσο βαθιές είναι οι ρίζες της οπτικής του, το πλήγμα της αλλαγής θα είναι λιγότερο ή περισσότερο βαρύ.
Όταν αρχίσεις και βλέπεις τα πράγματα με καινούρια μάτια, απαλλαγμένα από προκαταλήψεις, συνήθειες και απωθημένα, ξαφνικά όλα μοιάζουν πιο απλά. Κατανοείς πλέον καλύτερα το γιατί συνέβησαν κάποια γεγονότα στη ζωή σου, γιατί διαιωνίζονται καταστάσεις, ποιους ανθρώπους αγαπάς και ποιοι σε αγαπούν πραγματικά.
Το μονοπάτι της αυτογνωσίας εμφανίζεται μπροστά σου και σε καλεί να το ακολουθήσεις. Είναι πραγματικά όμορφο να βλέπεις με καινούρια μάτια. Ίσως αρχικά να σου προκαλέσει πόνο, όταν αναλογιστείς τις ευθύνες που μπορεί να έχεις για λάθη που έκανες ή όταν ανακαλύψεις ελαττώματα που δεν είχες δει πρωτύτερα.
Η ελευθερία της κάθαρσης όμως μέσα σου θα σε οδηγήσει να βρεις τη δύναμη για να χτίσεις από την αρχή. Πάνω σε νέες βάσεις να βάλεις καινούρια θεμέλια. Γιατί όταν καθαρίζουν τα μάτια, τα αναθεωρείς όλα στη ζωή. Κι αυτή είναι πάντα μια καινούρια αρχή.
Δεν είναι ότι δε θα ξανακάνεις λάθος ή δε θα θολώσει πάλι η ματιά σου. Όσο αποκτάς βιώματα μέσα από εσένα ή τους άλλους, τόσο πιο ώριμος γίνεσαι να αντιμετωπίσεις καταστάσεις. Πιο υποψιασμένος και πιο έτοιμος να παρατηρήσεις.
Και καθαρίζουν και πάλι τα μάτια. Και μαζί με τα μάτια καθαρίζει κι η συνείδηση. Κι ο άνθρωπος με καθαρά μάτια και καθαρή συνείδηση δεν έχει να φοβηθεί κανένα δάκρυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου