Δευτέρα 8 Απριλίου 2019

Ο Αληθινός Δρόμος κι ο ανόητος άνθρωπος

Όλα γύρω μας Φανερώνουν το μεγαλείο της Φύσης… αλλά ο ανόητος άνθρωπος πάντα τους δίνει το νόημα που συλλαμβάνει η σκέψη του…
 
Όλα γύρω μας είναι παροδικά, τίποτα δεν μένει ίδιο… αλλά ο ανόητος άνθρωπος πάντα συμπεριφέρεται σαν να είναι όλα αιώνια.
Όλα όσα συμβαίνουν έχουν τις αιτίες τους και τις συνέπειές τους στην αλυσίδα του χρόνου και τίποτα δεν ξεφεύγει από τον Νόμο της Φύσης… αλλά ο ανόητος άνθρωπος πάντα βάζει το χέρι του στην φωτιά νομίζοντας πως δεν θα καεί.
Αν μπορούσαμε να δούμε πίσω από το πέπλο του χρόνου, πόσες φορές ήρθαμε εδώ και πόσες φορές φύγαμε χωρίς να διδαχτούμε τίποτα, θα λυπόμασταν βαθιά και θα φροντίζαμε σε τούτη τη ζωή να βρούμε τον δρόμο της Επιστροφής στο Σπίτι μας… αλλά ο ανόητος άνθρωπος νοιάζεται μόνο να ζήσει, με όποιο κόστος.
Αν βλέπαμε πραγματικά γύρω μας θα βλέπαμε πως όλοι σχεδόν οι άνθρωποι τρέχουν πίσω από τις επιθυμίες τους νομίζοντας πως θα γίνουν ευτυχισμένοι, κι όλοι είναι δυστυχισμένοι… αλλά ο ανόητος άνθρωπος νοιώθει χαρούμενος που ζει στη κόλαση της γης.
Η Αληθινή Ζωή είναι στην Γνώση, πέρα από τις πλάνες του νου, πέρα από τα οράματα των αισθήσεων… αλλά ο ανόητος άνθρωπος είναι βέβαιος μέσα στην άγνοιά του και νομίζει πως ό,τι αγγίζει είναι αληθινό.
Είναι πραγματικά δύσκολο να ανυψωθούμε πάνω από τις πλάνες που διδαχτήκαμε ή αποδεχτήκαμε γιατί νοιώθαμε ασφαλείς, μα είναι ο Μόνος Δρόμος που οδηγεί στην Απελευθέρωση… αλλά ο ανόητος άνθρωπος ξυπνά και κοιμάται ήσυχος μέσα στις αυταπάτες του.
Ζούμε σε μια Σκοτεινή Εποχή… το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν την Αυγή, και πρέπει να βαδίζουμε προσεκτικά γιατί δεν ξεχωρίζουν μονοπάτια... αλλά ο ανόητος άνθρωπος δεν νοιάζεται που πηγαίνει σκουντουφλώντας, είναι βέβαιος ότι κάπου θα φτάσει.
Πολλοί άνθρωποι θα αντάλλασσαν χρόνια από την ζωή τους για μια στιγμή πραγματικής βαθιάς ειρήνης μέσα τους… αλλά ο ανόητος άνθρωπος ξοδεύει άσκοπα τα χρόνια του στον πόλεμο του κόσμου, όπου οι άνθρωποι κατασπαράσσουν ο ένας τον άλλο.
Ό,τι κι αν κάνουμε άσκοπο είναι, στο τέλος όταν ανοίγουμε τα χέρια μας κρατάμε μόνο στάχτες, κι όσοι το γνωρίζουν αυτό, από εμπειρία, κατανοούν ότι μόνο τη Γνώση θα πάρουμε μαζί μας, και θα αφήσουμε πίσω μόνο την Αγάπη μας… αλλά ο ανόητος άνθρωπος αρπάζεται από τα πράγματα του κόσμου νομίζοντας πως θα βρει σε αυτά σωτηρία.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου