Δευτέρα 4 Ιουνίου 2018

Παράλληλες σχέσεις∙ αντί για δύο πληγώνονται τρεις

Περίεργες κι ακαταλαβίστικες οι παράλληλες σχέσεις, πάντα συνοδεύονται μ’ ένα «γιατί», που ανάθεμα κι αν έχει βγάλει κανείς άκρη. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος και πότε μπορεί να βρεθεί σ’ αυτό το δίλημμα και να εγκλωβιστεί σ’ αυτόν τον κυκεώνα.

Σ’ έναν ιδανικό κόσμο, όπου όλοι θα χωρίζαμε την κατάλληλη στιγμή και θα ‘μασταν ειλικρινείς με το ταίρι μας, αυτό το φαινόμενο – των παράλληλων σχέσεων– δε θα υπήρχε. Όμως, ας είμαστε ειλικρινείς, είναι κάτι που συμβαίνει κι οι λόγοι ποικίλουν.

Σχέσεις που ‘χουν ξεθωριάσει κι όμως κανένας δεν κάνει το βήμα να φύγει, συνήθεια και συμβιβασμοί, ζευγάρια που στην πορεία των χρόνων έχουν άλλες ανάγκες και προτεραιότητες, συμφέροντα, ανασφάλειες, απωθημένα, η ανάγκη για επιβεβαίωση ή ο έρωτας που χτύπησε την πόρτα ενώ πίστευες πως μέχρι εκείνη τη στιγμή είχες τον κατάλληλο άνθρωπο δίπλα σου -ίσως κι απ’ τα δυσκολότερα σενάρια.

Κι εφόσον η πόρτα είναι ξεκλείδωτη, φτάνει η στιγμή που κάποιον την βρίσκει ανοιχτή κι όλα ξαφνικά παίρνουν άλλη τροπή. Και τα κλασικά που λέμε όλοι: «αν η σχέση σου είναι δυνατή κι είσαι καλά με τον άνθρωπό σου, δε θα μπεις καν στο δίλημμα» σε πληροφορώ είναι πολύ όμορφες θεωρίες.

Κάθε διαφορετικός άνθρωπος που σε κάνει να νιώθεις χτυποκάρδι, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν περνάει απαρατήρητος. Ό,τι φρέσκο κι άγνωστο, σίγουρα είναι μια πρόκληση και δε διαφωνεί κανένας ότι το απαγορευμένο γοητεύει. Το θέμα είναι πόσο έχεις αποφασίσει ότι έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου που, τελικά, είναι αυτό που πραγματικά θέλεις, είναι ο άνθρωπος που σε γεμίζει, είναι ο άνθρωπος που χαίρεσαι ν’ ανοίγεις την πόρτα του σπιτιού σου και να ‘ναι εκεί, μέχρι τα βαθιά γεράματά σου. Γιατί τα χτυποκάρδια κρατάνε κάποιο διάστημα και μετά πέφτει η αυλαία. Αν, λοιπόν, είσαι τόσο σίγουρος για την επιλογή σου και βρίσκεις τη δύναμη ν’ απαντήσεις στο δίλημμα μ’ ένα απλό «δεν είμαι εγώ γι’ αυτές τις καταστάσεις», τότε μπράβο σου.

Τι γίνεται, όμως, όταν το δίλημμα γίνεται εμμονή και τελικά μπαίνεις σε μια παράλληλη σχέση; Στην αρχή είσαι στα ουράνια. Όμως αυτό κρατάει τόσο λίγο, που ούτε που ‘χεις προλάβει να το χαρείς. Πολύ γρήγορα ξεκινάει η διπλή ζωή. Τίποτα δεν είναι όπως πρώτα. Όλα είναι ένας αγώνας, όλα στηρίζονται σ’ ένα ψέμα. Σε κουράζει ο ένας, βρίσκεις παρηγοριά στην αγκαλιά του άλλου, σε τρομάζει ο άλλος, επιστρέφεις στα γνώριμα κι ασφαλή. Και τελικά; Ζεις το τρίγωνο της κοροϊδίας και κάθε μέρα αναγκάζεσαι να γίνεσαι και λίγο πιο μεγάλος ψεύτης.

Τρέχεις να ικανοποιήσεις τις επιθυμίες σου, προσπαθώντας να μην αποκαλυφθείς, μ’ αποτέλεσμα να ‘χεις δυο ζωές και να μην ευχαριστιέσαι τίποτα παραπάνω πέρα απ’ τις κλεφτές στιγμές ηδονής μέσα σε κάποιο αυτοκίνητο ή απομακρυσμένο ξενοδοχείο. Μ’ ένα ρολόι στο χέρι και το χρόνο να σε κυνηγάει. Κι ενώ ξεκινάς με τόση χαρά να πας στο παράνομο ραντεβού, όταν φτάνεις σκέφτεσαι το ρίσκο που παίρνεις και τελικά δεν είσαι ποτέ εκεί έτσι όπως, πραγματικά, είχες ονειρευτεί. Φεύγεις σαν κυνηγημένος, μ’ ένα σωρό τύψεις και λέγοντας στον εαυτό σου ότι σύντομα θα βγεις απ’ αυτό.

Επιστρέφεις νιώθοντας μπερδεμένος και σου μιλάνε κι εσύ ούτε καν ακούς. Και κυλάνε οι μέρες κι εσύ νιώθεις πνιγμένος. Ούτε μπορείς να το μοιραστείς, γιατί όλοι θα σε κατακρίνουν και στην ουσία είστε τρεις άνθρωποι που σιγά-σιγά πληγώνεστε. Πόσο μάλλον κι αν υπάρχουν και παιδιά μέσα σ’ αυτή την κατάσταση.

Αυτό ονειρευόσουν; Αυτό αξίζεις κι εσύ κι αυτοί οι δύο άνθρωποι που έχεις δίπλα σου; Σίγουρα δεν το φανταζόσουν έτσι. Πίστευες ότι θα ‘ταν πολύ πιο απλό κι όλα θα ‘ταν τέλεια. Μην αφήνεις τα συναισθήματα να εξελίσσονται. Πάρε το χρόνο σου. Χρόνο με τον εαυτό σου, να κάνεις την αυτοκριτική σου, χωρίς κανέναν απ’ τους δυο γύρω σου. Ξεκαθάρισε τι είναι αυτό που σε κρατάει σ’ αυτή την κατάσταση. Τι είναι αυτό που κερδίζεις και με τι κόστος.

Έφτασες εδώ, δεν έχει σημασία πως και γιατί, αλλά πρέπει να βγεις. Για όλους σας. Κατάγραψε τι σημαίνει για σένα ο κάθε σύντροφος. Όταν το δεις γραμμένο ίσως είναι το πρώτο βήμα για να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα. Σε κάθε περίπτωση, ξέρεις ότι αυτό που κάνεις και συντηρείς, δεν είναι σωστό. Βγες πριν πληγώσεις ανθρώπους που αγαπάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου