Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

Η Αλχημεία των πεποιθήσεων. Από την Επανάσταση στην Εξέλιξη

Επανάσταση είναι η διαδικασία αλλαγής δια της βίας ή της δύναμης. Εξέλιξη είναι η διαδικασία αλλαγής μέσω ωρίμανσης και ανάπτυξης.

Αν παρατηρήσεις τα μικρά παιδιά να παίζουν, θα αναγνωρίσεις την καταπληκτική δημιουργικότητα και φαντασία τους. Δεν έχουν κανένα περιορισμό στην πεποίθησή τους για το τι είναι εφικτό. Έχουν μια φυσική αίσθηση εξέλιξης. Δεν αντιλαμβάνονται εμπόδια, αλλά αναζητούν λύσεις. Από φυσικού τους θέλουν όλοι να είναι ευτυχισμένοι, ευγενικοί, φιλόστοργοι και ειρηνικοί. Το όραμα και το όνειρό τους για το πως θέλουν να είναι ο κόσμος, είναι μια ισχυρή ένδειξη για την δυνατότητά τους να δημιουργήσουν μια νέα χρυσή εποχή στον πλανήτη μας.

Κάθε νέα γενιά είναι εγγενώς πιο εξελιγμένη από τους γονείς της και τους παππούδες της. Διαφορετικά θα ζούσαμε ακόμα στον μεσαίωνα, όμως παρόλα αυτά φαίνεται έχουμε ακόμα κολλήσει σε ένα κύκλο επανάστασης αντί να βρισκόμαστε σε μια ροή εξέλιξης.

Τι διαρκές αποτύπωμα έχει η ιστορία πάνω στην συμπεριφορά μας; Τόσους και τόσους αιώνες και ακόμα πολεμάμε. Βλέπουμε τη σύγκρουση, τον πόλεμο και την επανάσταση ως τον δρόμο για την αλλαγή με ό,τι δεν συμφωνούμε. Όταν πολεμάμε ή διαφωνούμε είμαστε σε ένα χώρο επανάστασης, υπεραμυνόμαστε όσων πιστεύουμε ότι είναι σωστά. Φυσικά και ο άλλος, επίσης υπεραμύνεται όσων πιστεύει ότι είναι σωστά.

Έτσι μαθαίνουμε ότι ο μοναδικός τρόπος να αλλάξουμε κάτι είναι μέσω δύναμης ή δια της βίας. Στο παιχνίδι της επανάστασης υπάρχει ένας νικητής κι ένας ηττημένος. Παρόλα αυτά, δεν σημαίνει ότι ο νικητής έχει δίκιο και ο ηττημένος άδικο, το μόνο που σημαίνει είναι, ότι κάποιος χρησιμοποίησε περισσότερη δύναμη για να πάρει αυτό που θέλει. Και όπως ο νικητής αισθάνεται περισσότερη ενδυνάμωση, ο ηττημένος αισθάνεται αβοήθητος και η αίσθηση για την αξία του και την ικανότητά του μειώνεται.

Σε αυτό τον κύκλο χάνουμε την ικανότητα να μένουμε ανοιχτοί σε νέες ιδέες, αρχίζουμε να περιορίζουμε την δημιουργικότητά μας και χτίζουμε ένα συμπαγές ακλόνητο σύστημα πεποιθήσεων και αξιών ώστε να νιώθουμε ασφαλείς. Οι απόψεις μας γίνονται ισχυρές, συγκεκριμένες και άκαμπτες. Γινόμαστε υπερασπιστές των πεποιθήσεών μας, των αξιών μας και της αλήθειας μας.

Δεν έχουμε γεννηθεί με κάποια έμφυτη αντιπάθεια για συγκεκριμένες θρησκείες, φυλές, χώρες, πολιτικές κ.λ.π. Αυτό είναι κάτι που μαθαίνουμε από την οικογένειά μας, την κουλτούρα, και τη χώρα μας. Αυτό που έχει καταγραφεί στην ιστορία εμπεριέχει την προκατάληψη του συγγραφέα παρά την απόλυτη αλήθεια του γεγονότος.

Συνειδητά ή ασυνείδητα, αυτό μαθαίνουμε στα παιδιά μας κι έτσι συνθλίβουμε σιγά σιγά το όνειρο και το όραμά τους για ένα καλύτερο κόσμο. Κανείς δεν θέλει να σκεφτεί ότι συμπεριφέρεται έτσι, όμως παρόλα αυτά, χρειάζεται να σκεφτούμε σοβαρά και προσεκτικά τις αξίες μας και τις πεποιθήσεις μας και να αναγνωρίσουμε πόσο άκαμπτες είναι.

Είσαι αλήθεια ανοιχτός να εξερευνήσεις και ίσως να διευρύνεις τις αντιλήψεις σου; Σκέψου για λίγο κάτι με το οποίο διαφωνείς έντονα ή που σου προκαλεί έντονη συναισθηματική αντίδραση. Πόσο πρόθυμος είσαι να εξερευνήσεις και να κατανοήσεις τις αντίθετες απόψεις πάνω στο ίδιο θέμα; Αν παρατηρείς κάποια αντίσταση, αυτό θα σου δώσει μια ένδειξη για το πόσο πολωμένες είναι οι απόψεις σου.

Δεν έχει να κάνει με το αν έχεις δίκιο ή άδικο – η αλήθεια μας είναι συνήθως μια αντίληψη βασισμένη στις εμπειρίες μας, παρά κάτι το απόλυτο. Ούτε και σου ζητείται να αλλάξεις τις πεποιθήσεις σου, αλλά μάλλον να αναγνωρίσεις πως ο τρόπος σκέψης μας περιορίζει τις δυνατότητές μας και δημιουργεί σύγκρουση. Η σύγκρουση μπορεί να είναι εσωτερική (οπότε και γινόμαστε επικριτικοί προς τον εαυτό μας) ή εξωτερική (οπότε αποδοκιμάζουμε και κρίνουμε ανοιχτά τους άλλους για τις πράξεις τους).

Τα μικρά παιδιά παραμένουν την κάθε μέρα ανοιχτά να διευρύνουν την αντίληψή τους για την ζωή. Αν τα διδάξουμε σωστά, τα υποστηρίζουμε να βρουν τον σκοπό της ψυχής τους, τις αξίες και την έκφραση τους. Τότε έχουν τα θεμέλια να χτίσουν πιο εξελιγμένες δομές, χωρίς περιορισμούς και προκαταλήψεις. Ο ρόλος μας είναι να παρέχουμε ένα επίπεδο σοφίας που να εμπνέει χωρίς να περιορίζει.

Θυμάμαι που ήρθε κάποτε ένας από τους γιους μου και μου είπε: “Μαμά πριν σε ρωτήσω, μπορείς απλά να με ακούσεις χωρίς να μου αιτιολογήσεις για ποιο λόγο η ιδέα μου δεν γίνεται” Αν και έχουν περάσει χρόνια, δεν το ξέχασα ποτέ! Με έφερε σε μια επίγνωση του πως συμπεριφερόμουν ως γονιός – χρησιμοποιούσα τη γνώση μου για να περιορίσω τις ιδέες του. Νόμιζα πως τον κρατούσα ασφαλή, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα έκανε λάθη.

Αν δεν βιώσουμε δεν μπορούμε να μάθουμε. Ωστόσο, υπάρχουν δύο διαφορετικοί τρόποι για τη μάθηση.

• Μάθηση με ενδυνάμωση – όπου αναγνωρίζουμε τι λειτουργεί, τι δεν λειτουργεί και κυρίως πως να υπερβούμε τους υφάλους και τα εμπόδια στην πρόοδό μας.
• Μάθηση με αποδυνάμωση – όπου αναγνωρίζουμε ότι έχουμε κάνει λάθος, παρεξηγήσαμε και έτσι σταματάμε να μαθαίνουμε και να αναπτυσσόμαστε. Σκέψου για λίγο μια κατάσταση που αποδυναμώθηκες στην μάθηση…  Τι εσωτερικές πεποιθήσεις δημιούργησε;  Πως μπορούν αυτές οι πεποιθήσεις να περιορίσουν το δυναμικό σου;  Μπορείς να οραματιστείς μια νέα πεποίθηση που να σε ενδυναμώνει και να αντικαταστήσεις την παλιά;

Κανείς άλλος δεν μπορεί να ξεκλειδώσει το δυναμικό σου. Είναι το δικό σου ταξίδι, η δική σου εξέλιξη και επίσης ο δικός σου προορισμός το να γίνεις η καλύτερη έκφραση της σοφίας σου, των ταλέντων σου και της συμπόνιας σου.

Καμιά ψυχή δεν ενσαρκώθηκε σ’ αυτό τον πλανήτη για να “αποτύχει”. Όλοι είμαστε προγραμματισμένοι για επιτυχία. Το κλειδί είναι να είμαστε πάντα ανοιχτοί, να θυμόμαστε το παιδί μέσα μας και το να ενεργοποιήσουμε ξανά αυτή τη συναίσθηση στη ζωή μας. Δεν προτείνω να φερόμαστε σαν παιδιά – αλλά μάλλον να χρησιμοποιούμε την ενθουσιώδη, διαισθητική δημιουργικότητα και ακλόνητη πίστη του δικού μας εσωτερικού παιδιού για την εξέλιξή μας. Είναι η κρυφή αλχημεία που μας δίνει μια αληθινή αίσθηση του πάθους για το σκοπό και την πεποίθηση ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο κόσμο.

Κάνε το όραμά σου μεγάλο παράτολμο και χωρίς περιορισμούς. Προσωπικά έχω όραμα ότι θα δημιουργήσουμε ένα πλανήτη σοφίας, αρμονίας και ειρήνης. Έχω πίστη στο όραμα αυτό, παρόλο που δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί πλήρως. Εστιάζω σ’ αυτό που μπορώ εγώ προσωπικά να κάνω για να εξαπλώσω αυτό το όραμα, ανεξάρτητα από το τι μπορεί να συμβαίνει στον κόσμο που ίσως να περιορίσει την πίστη μου.

Σκέψου για λίγο το όραμά σου για τον εαυτό σου και τον πλανήτη. Πρόσεξε τυχόν σκέψεις ή πεποιθήσεις που ίσως να περιορίσουν την έκφρασή του. Μετά δες ποια θα ήταν η αντίθετη της περιοριστικής πεποίθησής σου – ελευθέρωσε το εσωτερικό σου παιδί για να εκφράσεις το δυναμικό σου.
Υπάρχουν φορές στη ζωή μας που δεν αισθανόμαστε συνδεδεμένοι με τις θετικές όψεις του εαυτού μας και της ζωής. Αυτές ακριβώς είναι οι φορές που η δυνατότητα για αλλαγή είναι η μέγιστη!

Υπάρχει μια ισχυρή λογική αιτία για αυτό. Έχει σχέση με τις Αρχαίες Ερμητικές Αρχές μία από τις οποίες είναι η αρχή της πολικότητας: Αν κάτι υπάρχει, τότε και το πολικό του αντίθετο θα πρέπει να υπάρχει. Έτσι, αν υπάρχει φτώχεια, θα πρέπει να υπάρχει και η δυνατότητα για αφθονία. Αν υπάρχει πόλεμος, τότε θα πρέπει να υπάρχει για η δυνατότητα για ειρήνη. Αν υπάρχει πόνος και δυστυχία, τότε η δυνατότητα για χαρά και ικανοποίηση θα πρέπει επίσης να υπάρχει.

Όταν βρισκόμαστε στην μια πλευρά του δικτύου της πολικότητας, δεν έχουμε που να πάμε. Μπορούμε είτε να παραμείνουμε κολλημένοι, είτε να αλλάξουμε τις σκέψεις μας και να εκτοξευτούμε στην άλλη πλευρά του πλέγματος. Αν αυτό μας φέρει πολύ μακριά, τότε μπορούμε να μετακινηθούμε στο κέντρο του πλέγματος και να έχουμε τη δυνατότητα ουδέτερης, παρατηρητικής εξερεύνησης των επιλογών μας.

Δουλεύοντας με αυτό τον τρόπο μπορούμε να μείνουμε ανοιχτοί παρά αμυντικοί. Τότε αρχίζουμε να ρέουμε μέσα στον φυσικό κύκλο της εξέλιξης και να δημιουργούμε αρμονία και ισορροπία στη ζωή μας.


Μια καλή αφετηρία είναι να σκεφτείς ότι μπορείς να αρχίσεις να κάνεις αλλαγές στην καθημερινή σου ρουτίνα. Μπορείς για παράδειγμα να αποφασίσεις ότι θα δοκιμάζεις κάτι καινούριο κάθε μέρα.

Ξεκίνα να προσέχεις την διαίσθησή σου. Όλοι έχουμε καταπληκτική διαίσθηση. Είναι θέμα συντονισμού της προσοχής σου σ’ αυτό που είναι η δική σου εσωτερική καθοδήγηση. Μπορείς να το πετύχεις με το να οραματιστείς ή να αισθανθείς το κέντρο της καρδιάς σου και να συνδεθείς για λίγο και να νιώσεις πως αισθάνεσαι μέσα σου. Κάν’ το κάθε μέρα. Σε ευθυγραμμίζει αυθόρμητα και πάλι με τον ανώτερο εαυτό σου και το σκοπό και την έκφραση της ψυχής σου. Από αυτό το χώρο, πάντα θα “ξέρεις” τι είναι σωστό. Η διαφορά είναι, ότι δεν υπάρχει επανάσταση ή σύγκρουση στο κέντρο της καρδιάς σου. Υπάρχει μόνο αγάπη, σοφία και δύναμη.

Είναι καιρός να ανοίξεις ακόμα μια φορά στην αλχημεία της εξέλιξης. Να αποθέσεις το ξίφος της επανάστασης και να αποδεχθείς το “στέμμα” της σοφίας, της ειρήνης και της αρμονίας.

Τι μπορείς να κάνεις σήμερα για να αλλάξεις τις αντιλήψεις σου για τον κόσμο;

Τι μπορείς να κάνεις σήμερα για να δημιουργήσεις το δικό σου δυναμικό όραμα για τον κόσμο;

Τώρα είναι ο καιρός να ανοιχτείς στην αλήθεια του δυναμικού σου. Κάνοντάς το δημιουργείς μια νέα φόρμα για τις μελλοντικές γενιές. Είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα μοιραστείς ποτέ.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου