Είστε, λοιπόν, όλη η ανθρωπότητα. Δεν είστε μια ξεχωριστή ατομικότητα. Ακούστε αυτή τη δήλωση: Είστε ένα με όλη την ανθρωπότητα. Είστε η ανθρωπότητα, όχι, όλα αυτά τα σκουπίδια της διαίρεσης. Όταν ακούτε μια τέτοιου είδους δήλωση τι κάνετε; Φτιάχνετε μια αφηρημένη ιδέα απ΄αυτή; Δηλαδή, φτιάχνετε μια ιδέα από ένα γεγονός;Όμως, άλλο πράγμα είναι το γεγονός και άλλο η ιδέα για το γεγονός. Το γεγονός είναι ότι είναι δική σας σκέψη πως είστε ξεχωριστές ατομικότητες. Οι θρησκείες σας, η καθημερινή σας ζωή, η διαμόρφωσή σας, σας έχουν κάνει να πιστεύετε ότι ο καθένας σας είναι μια ξεχωριστή ατομικότητα. Κι έρχεται κάποιος σαν τον ομιλητή και λέει: «Κοιτάξτε προσεκτικά: Είναι έτσι;».
Πρώτα αντιστέκεστε σ΄αυτό λέγοντας «τι είναι αυτά που λες;» και το παραμερίζετε. Αλλά αν ακούσετε προσεκτικά, τότε θα μοιραστείτε μαζί του αυτή τη δήλωση ότι είστε ένα με όλη την ανθρωπότητα. Πώς ακούτε, λοιπόν, αυτή τη δήλωση, τον ήχο της; Φτιάχνετε μια ιδέα απ΄αυτή τη δήλωση, μια ιδέα μακριά από το γεγονός, και μετά κυνηγάτε την ιδέα; Ακούσατε τη δήλωση ότι τη συνείδησή σας, με όλες τις πράξεις της και τις αντιδράσεις της, τη μοιράζεστε με όλη την ανθρωπότητα γιατί κάθε ανθρώπινο πλάσμα περνάει από απελπισία, μοναξιά, θλίψη και πόνο όπως κι εσείς. Πώς ακούτε αυτή τη δήλωση; Την απορρίπτετε ή την εξετάζετε; Την ερευνάτε ή απλώς λέτε «τι ανοησία»;
Τι από τα δύο κάνετε – όχι αύριο, τώρα; Ποια είναι αντίδρασή σας σ΄αυτή; Είτε ακούτε όλο της το βάθος, τον ήχο της, την ομορφιά της, την απεραντοσύνη της, με όλη την τρομερή υπευθυνότητα που φέρνει, ή την αντιμετωπίζετε επιφανειακά, λεκτικά, και λέτε: «Ναι, την καταλαβαίνω λογικά». Η εγκεφαλική κατανόηση, η κατανόηση με τη λογική, έχει πολύ λίγη σημασία. Πρέπει να φτάσει στην καρδιά σας, στα σπλάχνα σας, και απ΄αυτό έρχεται μια διαφορετική ποιότητα εκείνη του μυαλού που είναι ενιαίο, όχι κομματιασμένο. Το κομμάτιασμα είναι αυτό που δημιουργεί αταξία. Εμείς, ζώντας ως ατομικότητες, έχουμε χωρίσει σε κομμάτια την ανθρώπινη συνείδηση κι έτσι ζούμε σε αταξία.
Όταν συνειδητοποιήσετε ότι είστε ένα με ολόκληρη την ανθρωπότητα – αυτό ακριβώς που είναι η αγάπη – τότε δεν θα σκοτώνετε τον άλλο, τότε δεν θα βλάπτετε κανένα. Θα βγείτε έξω από κάθε επιθετικότητα, βία και τη βαρβαρότητα. Η συνείδηση του καθενός μας, λοιπόν, είναι ένα με όλη την ανθρωπότητα. Αλλά δεν βλέπετε την ομορφιά αυτού του πράγματος, την απεραντοσύνη του, και θα ξαναγυρίσετε στα δικά σας μοντέλα: Στη σκέψη ότι είστε μια ξεχωριστή ατομικότητα, στην καθημερινή σας πάλη, στον αγώνα, στον ανταγωνισμό, στην προσπάθεια να καταξιώσετε τον κτηνώδη εαυτούλη σας. Κι επειδή θα ξαναγυρίσετε στον δικό σας τρόπο ζωής, αυτό δείχνει πως δεν σημαίνει τίποτα για σας το ότι είστε ένα με ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Είναι πολύ καλύτερα, λοιπόν, να μην τ΄ακούτε όλα αυτά. Γιατί, εάν ακούς την αλήθεια και δεν κάνεις τίποτα μ΄αυτή, τότε λειτουργεί σαν δηλητήριο. Γι΄αυτό η ζωή μας είναι τόσο σκάρτη και επιφανειακή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου