Άνθρωποι με ημερομηνία λήξης...

"Ερχόμαστε από μία σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μία σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή". Ασκητική, Ν. Καζαντζάκης.

Αυτό, λοιπόν, το φωτεινό διάστημα καλούμαστε όλοι να το ζήσουμε. Και ένα πράγμα που σίγουρα δεν έχουμε καταλάβει είναι ότι, όπως όλα τα πράγματα και τα έμβια όντα αυτού του πλανήτη, έχουμε και 'μεις ημερομηνία λήξης. Έτσι το έγραψε κάποιος για εμάς, και έτσι μας το επιβάλει από κτήσεως κόσμου να το ζήσουμε.

Στο μεταξύ από τότε που κατεβήκαμε από τα δέντρα μέχρι και σήμερα όλοι μας ψάχνουμε να βρούμε το απώτερο νήμα της ζωής. Το γιατί και το ποιος. Και αν κάποιος έχει για εμάς ένα σχέδιο. Έτσι για να δίνουμε στόχο και νόημα στην ύπαρξή μας.

Αυτή την ερώτηση κανένας και ποτέ δεν πρόκειται να μας την απαντήσει. Η απάντηση κρύβεται στις επιλογές μας. Η πορεία της ζωής μας είναι ένας ατελείωτος δρόμος από επιλογές. Και αυτές είναι που ανά άτομο και προσωπικότητα μας γεμίζουν ή μας δυσαρεστούν.

Σίγουρα υπάρχει και ο παράγοντας του τυχαίου. Και αυτός είναι για πράγματα που μας συμβαίνουν και δεν μπορούμε με καμία λογική και με κανέναν τρόπο να εξηγήσουμε. Και εκεί όλοι μας λίγο πολύ νιώθουμε σαν πιόνια σε μία σκακιέρα που κάποιος διευθύνει το παιχνίδι και προγραμματίζει τις κινήσεις μας.

Αν καταλαβαίναμε πόσο λίγης διάρκειας είναι η ζωή μας, θα μπορούσαμε να απολαύσουμε τα μικρά πράγματα που μας προσφέρουν ευτυχία και γαλήνη. Γιατί η ευτυχία είναι μικρές στιγμές ανάσας σε ένα κόσμο με πολύ δυνατό θόρυβο και μεγάλη ταχύτητα.

Στάσου λίγο... Πότε απόλαυσες το ξημέρωμα; Έναν καφέ; Μια αγκαλιά; Το φαγητό που έφαγες το μεσημέρι; Θυμάσαι ποια ήταν η τελευταία φορά;

Και σαν περάσουν τα χρόνια και επέλθει η σοφία του γήρατος, βγάζουμε το κιτάπι μας και καταγράφουμε. Τι δώσαμε, τι πήραμε, τι χρωστάμε. Η ζωή μας γίνεται ξαφνικά μια απογραφή σε ένα μπακαλοτέφτερο. Και αυτό που κυρίως θα καταγράψουμε είναι παράπονα. Λίγοι από εμάς θα πουν ευχαριστώ. Αυτοί οι άνθρωποι για μένα βρήκαν το νόημα της ζωής. Αυτοί που στην απογραφή τους θα πουν ευχαριστώ. Αυτοί που στα μάτια τους βλέπεις τη γαλήνη.

Το πολυπόθητο νόημα της ζωής που όλοι ψάχνουμε από τη μέρα της γέννησής μας μέχρι και το θάνατό μας, είναι να ζήσουμε τη ζωή. Να βγούμε σε αυτό το φωτεινό διάστημα.

Εμείς ζούμε; Ή απλώς υπάρχουμε;