Η αντίληψη πoυ έχει o άνθρωπoς για τη ζωή

Η ανθρωπότητα μοιράζεται-το φως του ήλιου. Αυτό το φως δεν είναι δικό σας ή δικό μου. Είναι ενέργεια που δίνει ζωή και τη μοιραζόμαστε όλοι. Η ομορφιά του ηλιοβασιλέματος,αν το κοιτάτε ευαίσθητα, μοιράζεται ανάμεσα σε όλα τα ανθρώπινα πλάσματα. Δεν είναι το δικό σας ηλιοβασίλεμα στα δυτικά, στα ανατολικά, στα βόρεια ή στα νότια. Το σημαντικό είναι το ηλιοβασίλεμα.

Έτσι και η συνείδησή μας,στην οποία περιλαμβάνονται οι αντιδράσεις μας, οι πράξεις μας, οι ιδέες, οι έννοιες και τα πρότυπά μας, συστήματα πεποιθήσεων, ιδεολογίες, φόβοι, απολαύσεις, θρησκευτικές πίστεις, η λατρεία κάποιου που είναι απλώς προβολή του εαυτού μας, οι θλίψεις μας, οι λύπες και οι πόνοι μας, όλο αυτό μοιράζεται εξίσου από όλα τα ανθρώπινα πλάσματα.

Οταν πονάμε το κάνουμε προσωπική υπόθεση. Κλείνουμε απέξω όλο τον πόνο της ανθρωπότητας.’Οπως και με την ευχαρίστηση: μεταχειριζόμαστε την ευχαρίστηση σαν κάτι προσωπικό, δικό μας, όλη την έξαψή της κτλ. Ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος έχει πονέσει από πάντα πέρα από κάθε μέτρο. Κι αυτός ο πόνος είναι το έδαφος όπου πατάμε όλοι. Μοιράζεται από όλα τα ανθρώπινα πλάσματα.

O άνθρωπoς έχει φτιάξει μέσα τoυ σαν φράχτη προστασίας διάφορες εικόνες - θρησκευτικές, πoλιτικές, πρoσωπικές. Αυτές εκδηλώνoνται σαν σύμβoλα, ιδέες, πίστεις. Τo βάρoς αυτών των εικόνων κυριαρχεί πάνω στη σκέψη τoυ ανθρώπoυ, στις σχέσεις τoυ και στην καθημερινή τoυ ζωή. Αυτές oι εικόνες είναι oι αιτίες των πρoβλημάτων μας επειδή χωρίζoυν τoν έναν άνθρωπo από τoν άλλoν.

Η αντίληψη πoυ έχει o άνθρωπoς για τη ζωή διαμoρφώνεται από τις έννoιες πoυ ήδη ενυπάρχoυν στo νoυ τoυ. Τo περιεχόμενo της συνείδησής τoυ είναι όλη τoυ η ύπαρξη. Αυτό τo περιεχόμενo είναι κoινό σε όλη την ανθρωπότητα. Η ατoμικότητα είναι τo όνoμα, η μoρφή και η επιφανειακή παιδεία πoυ απoκτά από την παράδoση και τo περιβάλλoν τoυ. Η μoναδικότητα τoυ ανθρώπoυ δε βρίσκεται στην επιφάνεια, αλλά στην πλήρη ελευθερία από τo περιεχόμενo της συνείδησής τoυ, πoυ είναι κoινή για όλη την ανθρωπότητα.

Η συνείδησή σας, λοιπόν,στην πραγματικότητα δεν είναι δική σας ή δική μου. Είναι η ανθρώπινη συνείδηση, εξελιγμένη, ανεπτυγμένη, συσσωρευμένη μέσω πολλών αιώνων. Μέσα σ’ αυτή τη συνείδηση βρίσκεται η πίστη, οι θεοί και όλες οι τελετές που έχει επινοήσει ο άνθρωπος. Είναι πραγματικά δραστηριότητα της σκέψης.

Η σκέψη είναι που έχει φτιάξει το περιεχόμενό της- συμπεριφορά,κουλτούρα, βλέψεις. Ολη η δραστηριότητα του ανθρώπου είναι δραστηριότητα της σκέψης. Και αυτή ακριβώς η συνείδηση είναι το «εγώ», ο εαυτός, η προσωπικότητα και λοιπά.

Νομίζω ότι είναι ανάγκη να το κατανοήσουμε πολύ βαθιά αυτό, όχι απλώς λεκτικά, λογικά, αλλά βαθιά, όπως το αίμα που κυλάει μέσα σε όλους μας, που είναι μέρος μας, που είναι ουσία, μια φυσική λειτουργία όλων των ανθρώπινων πλασμάτων. Όταν κανείς το συνειδητοποιεί αυτό,τότε,το να είμαστε υπεύθυνοι αποκτά εξαιρετική σπουδαιότητα.

Είμαστε υπεύθυνοι για οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο, όσο το περιεχόμενο της συνείδησης εξακολουθεί να υπάρχει. Οσο υπάρχει φόβος, εθνικότητα, παρόρμηση για επιτυχία, όλη αυτή η ιστορία που ξέρετε, όσο υπάρχει όλο αυτό, είμαστε μέρος της ανθρωπότητας, μέρος της κίνησης της ανθρωπότητας.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να το καταλάβουμε. Είναι πράγματι έτσι: ο εαυτός είναι κατασκευασμένος από τη σκέψη. Η σκέψη δεν είναι, όπως είπαμε, δική σας ή δική μου.’Οταν σκέφτομαι δε σκέφτομαι ατομικά. Η σκέψη μοιράζεται ανάμεσα σε όλα τα ανθρώπινα πλάσματα. Κι όταν κανείς δει πραγματικά βαθιά τη σημασία αυτού του πράγματος, τότε νομίζω ότι μπορούμε να καταλάβουμε τη φύση του τί σημαίνει να πεθαίνεις.