Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017

Σεβασμός και συγχώρεση: Δυο έννοιες που πολλές φορές ξεχνάμε

Σεβόμαστε κάποιον μόνο όταν τον κατανοούμε, όταν μπορούμε να έρθουμε στη θέση του. Όταν μας συμβαίνει αυτό, τότε είναι ένα σημάδι ότι η συνείδησή μας από μονοδιάστατη αρχίζει να γίνεται σφαιρική.

Ερώτηση: Μήπως η έντονη επιθυμία να πετύχουμε κάτι μας δημιουργεί έλλειψη σεβασμού;

Απάντηση: Ο σεβασμός είναι αρετή επίκτητη αλλά μπορεί και να καλλιεργηθεί.

Το σεβασμό προς τον εαυτό μας και τους άλλους, τον αποκτούμε όταν μέσα από την επικοινωνία μας με το θεό, συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι είμαστε αδύναμα πλάσματα μέσα στην αγκαλιά Του.

Όταν κάποιος επιθυμεί να πετύχει ένα στόχο, να πετύχει αυτό που θέλει δεν πιστεύω ότι θα τον πετύχει χωρίς να σέβεται και να εφαρμόζει κάποιους κανόνες.

Έχω ακούσει να λένε τη φράση ότι “για να πετύχεις στη ζωή σου, πρέπει να πατάς επί πτωμάτων".

Όταν ακούω αυτή τη φράση ενεργοποιούμαι να συγκεντρωθώ και να δράσω ανεπηρέαστος απ’ αυτούς που έχουν επιλέξει να είναι ζωντανά πτώματα, που δεν έχουν ενδιαφέροντα στη ζωή τους και δεν τη ζουν ευτυχισμένα. Που επιλέγουν την αδράνεια από τη δημιουργία.

Το να εκμεταλλεύεται κάποιος τις ευκαιρίες που του δίνονται, προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του, δεν σημαίνει ότι δεν σέβεται.

Έχω διαπιστώσει ότι, αν κάποιος αποκτήσει αγαθά και του λείπει ο σεβασμός ή δεν τα χαίρεται ή δεν μπορεί να τα κρατήσει για πολύ καιρό.

Συγχώρεση

Το να μη φεύγει από το μυαλό μας το κακό που μας έκανε κάποιος. μας οδηγεί στην πικρία και στην αρρώστια. Αυτός που μας έβλαψε, Με την πράξη του αυτή μας έκανε ένα κακό, αλλά εμείς με το να το σκεπτόμαστε συνεχώς, κάνουμε κακό στον εαυτό μας κάθε μέρα.

Το χειρότερο είναι ότι δεσμεύουμε τον εαυτό μας και έχουμε στραμμένη την προσοχή μας σε κάποιον που δεν εκτιμούμε και το χειρότερο, δεν μπορούμε να γυρίσουμε σελίδα και να προχωρήσουμε.

Ερώτηση: 'Εχω θυμό μέσα μου, επειδή υπήρξα αποδέκτης αρνητικών συμπεριφορών. Πώς θα μάθω να συγχωρώ αυτούς που με έβλαψαν;

Απάντηση: Η συγχώρεση δεν είναι κάτι που αποφασίζουμε να τη δώσουμε στον άλλον κάτω από πίεση ή με τη λογική.

Ποιοι είμαστε εμείς που κρατάμε κακία και δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε; Είμαστε αλάνθαστοι, δεν έχουμε βλάψει ποτέ κανέναν συνειδητά ή ασυνείδητα;

Ο καθένας μας σκέφτεται και πράττει σύμφωνα με το επίπεδο συνείδησης που βρίσκεται και είναι φυσικό να κάνει λάθη. Κανένας μας δεν έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που η συνείδησή του να λειτουργεί αλάνθαστα.

Για να φτάσεις στην αληθινή συγχώρηση και να μην συγχωρείς μόνο στα λόγια, χρειάζεται πρώτα να κατανοήσεις.

Μόνο όταν κατανοήσεις, μόνο όταν μπεις στη θέση του άλλου, μόνο τότε συγχωρείς αληθινά. Όταν κατανοείς δεν χρεώνεις κάποιον/ κάποια γι' αυτά που συνειδητά ή ασυνείδητα σου έκανε.

Αν θέλεις, λοιπόν, να μη σ' αγγίζουν οι συμπεριφορές των άλλων, χρειάζεται να αλλάξεις επίπεδο συνείδησης και αντιληπτικότητας, μέσω της καθημερινής επικοινωνίας με το Θεό. Όταν συμβεί αυτό, τότε αυτόματα δεν θα χρεώνεις κανέναν για την οποιαδήποτε κακή συμπεριφορά του, επειδή η αγάπη και η κατανόηση θα αναπτυχθούν μέσα σου και θα εκτοπίσουν την κριτική και την μεμψιμοιρία.

Τότε θα διαπιστώνεις ότι το πρωτότυπο της αρνητικής συμπεριφοράς το κρατόει εκείνος που την έχει. Αν εσύ αδιαφορήσεις η αρνητικότητα θα βασανίζει εκείνον και όχι εσένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου