Μαθήματα καλύτερης ζωής, από την ίδια τη ζωή...

Ο λόγος που μας κάνει να «υποφέρουμε» σε όλους τους τομείς της ζωής, είναι ότι αρνούμαστε να δούμε και να αποδεχτούμε την αλήθεια. Μερικές φορές είναι πραγματικά δύσκολο, σχεδόν άγριο, να μάθουμε μέσα από τις εμπειρίες μας. Έχεις αναρωτηθεί, όμως, ποτέ πόσο πιο καλή μπορεί να γίνει η ζωή σου, μέσα από αυτές τις εμπειρίες; Έχεις σκεφτεί πόση δύναμη σου δίνουν; Έχεις αντιληφθεί πόσο πολύ σε βοηθούν να ανταποκριθείς ακόμη και στις πιο δύσκολες ώρες;

Σήμερα μοιράζομαι μαζί σου τέσσερα από τα οκτώ μαθήματα καλύτερης ζωής, από την ίδια τη ζωή!

1. Η ευτυχία δεν έρχεται με μια σχέση, ή με τις διακοπές, ή με μια δουλειά, ή με τα χρήματα. Ξεκινά από τον τρόπο που σκέφτεσαι και από όσα λες στον εαυτό σου κάθε μέρα.

Συνήθως, όταν ρωτάω κάποιον “πως είσαι;”, μου απαντάει “καλά”. Σήμερα το πρωί, στο βενζινάδικο, ο κύριος που με εξυπηρέτησε μου απάντησε “θαυμάσια!”. Χαμογέλασα και ξαφνιάστηκα με τον ενθουσιώδη τρόπο του και τον ρώτησα, τι είναι αυτό που τον κάνει να νιώθει “θαυμάσια”. Η απάντησή του; “είμαι υγιής, η γυναίκα μου είναι υγιής, τα παιδιά μου το ίδιο, έχουμε ένα σπίτι να μείνουμε, φαγητό και νερό…και τόσα άλλα. Γιατί να μην είμαι θαυμάσια;”. Σκέφτηκα, εκείνη τη στιγμή, πως δεν μου φαινόταν ένας άνθρωπος που ήταν στην καλύτερη θέση του κόσμου, σε σχέση με άλλους ανθρώπους. Η διαφορά του από άλλους ανθρώπους που ρώτησα την ίδια ερώτηση, είναι ο τρόπος που σκέφτεται. Είναι η επιλογή του να βλέπει τη ζωή διαφορετικά.

Για πολλούς από εμάς, υποθέτω ότι υπήρξε κάποια στιγμή στη ζωή, που από την ανεμελιά περάσαμε στην εποχή των ευθυνών, κάτι που σταδιακά, και χωρίς να το συνειδητοποιούμε, άρχισε να φέρνει αρνητικές σκέψεις και μια νοοτροπία “βάρους” στην καθημερινότητα. Αυτό ανατροφοδοτεί και τον αρνητικό τρόπο που μιλάμε στον εαυτό μας.

Σκέψου για μια στιγμή, πώς έχεις την τάση μιλάς για τις περισσότερες ημέρες σου; Ας υποθέσουμε ότι έχεις μια λίστα με πράγματα που πρέπει να κάνεις κάθε μέρα, στη δουλειά και στο σπίτι. Αν σε ρωτήσει κάποιος πως περνάς την ημέρα, τι θα απαντήσεις; Μπορεί να απαντήσεις “αχ, άσε, έχω να απαντήσω σε 30 emails, να πάω σε ένα πελάτη που είναι μία ώρα μακριά από το γραφείο, να γυρίσω, να τελειώσω μία παρουσίαση για αύριο, μετά να περάσω από το σπίτι να πάρω την κόρη μου και να την πάω στα αγγλικά, να πάω στο σούπερ μάρκετ κλπ”. Μιλώντας για τις “ευθύνες” σου με αυτόν τον τρόπο, μιλάς αισθανόμενος ένα βάρος στους ώμους σου, μία πίεση που ασκείται στον εαυτό σου, σαν να του λες “πρέπει να κάνεις , πρέπει να πας, πρέπει να…”.

Τι θα συμβεί αν απαντούσες διαφορετικά;
Αν αντί να λες “πρέπει να κάνω”, πεις “θα κάνω”;
Η διαφορά είναι μία λέξη, που όμως μπορεί να φέρει την αλλαγή στον τρόπο που σκέφτεσαι, που νιώθεις και συμπεριφέρεσαι. Δοκίμασε το. Γιατί είναι αλήθεια ότι αν δεν σου αρέσει κάτι, μπορείς είτε να το αλλάξεις ή να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι γι’ αυτό. Και η δεύτερη επιλογή, είναι συχνά το καλύτερο πρώτο βήμα.

Κάθε μέρα, μια μάχη δίνεται μόνο στο μυαλό σου. Αν ηττηθείς από τις σκέψεις σου, έχεις χάσει και τη μέρα. Γιατί, λοιπόν, να μην προετοιμάσεις τον εαυτό σου για μία νίκη; Σκέψου θετικά!

2. Αν θέλεις τα “δώρα” της ζωής, πρέπει να δεχτείς και τα “κόστη” της.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να απολαύσουν τα καλά της ζωής, χωρίς να διακινδυνεύσουν οτιδήποτε. Αλλά μπορείς να φτάσεις κάπου, αν δεν ταξιδέψεις; Και το ταξίδι έχει κάποιο κόστος, τουλάχιστον θα πρέπει να επενδύσεις χρόνο και ενέργεια σε κάθε βήμα που θα σε πάει στον προορισμό σου.

Έτσι, αντί να σκέφτεσαι τι θέλεις, ρώτησε πρώτα τον εαυτό σου “τι είμαι πρόθυμος να δώσω, για να αποκτήσω αυτό που θέλω;”. Και όταν έρθουν οι πιο δύσκολες στιγμές, ρώτησέ τον “αξίζει να υποφέρω ή να πιέζομαι για να αποκτήσω αυτό που θέλω;”.

Σοβαρά τώρα. Σκέψου το…Αν θέλεις να αποκτήσεις τους απόλυτους κοιλιακούς, θα πρέπει να ‘πονέσεις’, να ‘ιδρώσεις’ στο γυμναστήριο, να αλλάξεις διατροφικές συνήθειες. Αν θέλεις η επιχείρησή σου να πετύχει, θα πρέπει να δουλέψεις παραπάνω, να ρισκάρεις, να εκπαιδευτείς, να πάρεις δύσκολες αποφάσεις.

Αν πιάσεις τον εαυτό σου να θέλει κάτι μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, αλλά τίποτε από αυτό που θέλει δεν έρχεται ή δεν κάνεις εσύ τίποτε για να έρθει, τότε, αυτό το “κάτι που θέλεις” ίσως είναι ένα όνειρο, μια φαντασίωση ή ίσως να μην το θέλεις τόσο πολύ πραγματικά, γιατί δεν είσαι πρόθυμος να κάνεις τίποτε γι’ αυτό.

Αν, όμως, αποφασίσεις ότι το θέλεις πολύ, δες την καθημερινότητά σου και ρώτησε τον εαυτό σου “με βάση την καθημερινότητά μου και όσα κάνω τώρα στη ζωή μου, πως θα είναι η ζωή μου σε ένα χρόνο από τώρα;”. Αυτή η ερώτηση μπορεί να σε βοηθήσει πολύ, γιατί αν έχεις μια καθαρή εικόνα για το πως θέλεις να είναι το επόμενο κεφάλαιο της ζωής σου, θα αναλάβεις την ευθύνη και τη δέσμευση για όσα θα πρέπει να κάνεις με συνέπεια για να επιτύχεις αυτό που θέλεις. Μια εικόνα, δεν πρόκειται από μόνη της να κάνει τίποτε στη ζωή σου…μέχρι εσύ να αποφασίσεις να ξεκινήσεις τις δράσεις που θα την κάνουν πραγματικότητα. Η σκέψη, μόνο, για το πως θέλεις να είναι η ζωή σου, μπορεί, μάλιστα, να έχει αρνητικές επιπτώσεις – στρες, απογοήτευση, άγχος, φόβο – όσο αναβάλλεις τη δράση. Αν διαρκώς παραμένεις στη σκέψη, το πιθανότερο είναι να βρεθείς σε ένα φαύλο – κύκλο που ανατροφοδοτείται από την αναβλητικότητα και το άγχος...όμως, κάθε μέρα, έχεις την επιλογή να ανακόψεις την πορεία του με θετική δράση!

3. Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά δουλεύεις, δεν μπορείς να έχεις όλα όσα θέλεις στη ζωή.
Οι περισσότεροι από εμάς, τελικά, καταφέρνουν κάποια πράγματα στη ζωή τους. Στη διαδρομή, εγκαταλείπουμε κάποια όνειρα, κάνουμε κάποιους συμβιβασμούς, κατανοούμε ότι όλα δεν είναι ιδανικά. Σταδιακά μαθαίνουμε ότι δεν μπορούμε να έχουμε ό,τι θέλουμε ακριβώς, αφού δεν είναι εφικτό να ελέγξουμε κάθε τι που συμβαίνει στη ζωή. Αν όμως εμβαθύνουμε, μπορούμε να μάθουμε ότι κάθε στιγμή μπορούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, ότι κάθε στιγμή μπορούμε να φέρουμε στη ζωή μας πολλά από αυτά που θέλουμε, αν επιλέξουμε τη συμπεριφορά μας, αν οργανώσουμε το χρόνο μας, αν διοχετεύσουμε την ενέργειά μας κατάλληλα.

Συνειδητοποιώντας όλα αυτά που μπορούμε να κάνουμε, συχνά βρισκόμαστε στη θέση να ρωτάμε τον εαυτό μας: “πότε πρέπει να συμβιβαστώ και πότε να συνεχίσω;”. Δεν υπάρχει μία απάντηση για όλους σε αυτή την ερώτηση. Αλλά μπορώ να σου πω αυτό. Όταν έρχεται η ‘κρίσιμη’ στιγμή να πάρεις αυτήν την απόφαση, ρώτησε τον εαυτό σου “έχω πραγματικά ανάγκη αυτό που επιδιώκω ή απλά το θέλω;”. Το να διακρίνεις την ανάγκη από την επιθυμία είναι μία δεξιότητα που θα σε βοηθήσει σε όλους τους τομείς της ζωής σου.

Μην εγκαταλείψεις ποτέ κάτι που πραγματικά χρειάζεσαι, αλλά να είσαι πρόθυμος να δείξεις ευελιξία στην επιλογή που αφορά σε αυτό που απλά θέλεις και μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό, χωρίς κάποιο κόστος, χωρίς να πονέσεις.

Με άλλα λόγια, διάλεξε τις “μάχες” σου με σοφία. Επικεντρώσου σε αυτό που πραγματικά έχει αξία και σημασία για σένα. Μην εγκαταλείπεις για τους λάθος λόγους. Μην παρατάς όνειρα για τα οποία έχεις αντέξει τόσα πολλά έως τώρα και που είσαι σίγουρος ότι δίνουν νόημα στη ζωή σου. Αν κάτι είναι σημαντικό για σένα, δείξε επιμονή και αφοσίωση. Για όλα τα άλλα, κάνε την επιλογή σου. Αφιερώνοντας χρόνο και ενέργεια σε αυτά που έχουν αξία, θα απελευθερωθείς από τα δευτερεύοντα και θα αποκτήσεις πιο πολλά από αυτά που θέλεις στη ζωή.

4. Οι φαντασιώσεις είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της ζωής.
Όσο μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε, γινόμαστε πιο ήρεμοι. Η ζωή μας κάνει πιο ταπεινούς και ψύχραιμους. Αντιλαμβανόμαστε πόσο χρόνο και ενέργεια χάσαμε σε πράγματα που δεν είχαν νόημα.

Ναι, δημιουργός όλων αυτών των “ανοησιών” είναι το μυαλό μας. Οι φαντασιώσεις και οι ερμηνείες που προβάλει σε κάθε στάδιο της ζωής μας. Ο χρόνος που ξοδεύουμε πάνω σε κάθε ‘αποτυχία’, σε κάθε ‘λάθος’, σε κάθε ‘παρεξήγηση’, σε κάθε ‘τσακωμό’, σε κάθε στιγμή που μας νίκησε ο ‘θυμός’ και ο ‘φόβος’. Σε κάθε όμορφη στιγμή που δεν ζήσαμε γιατί ανησυχήσαμε, γιατί αγχωθήκαμε.

Σκέψου για λίγο κάποιες τέτοιες στιγμές…
• όταν ξυπνάς το πρωί και αμέσως ανησυχείς και αγχώνεσαι για όσα έχεις να κάνεις. Πως σε βοηθά αυτό να απολαύσεις το πρωινό σου; Πόση ενέργεια σου δίνει για να κάνεις, όσα πρέπει να κάνεις; Πόσο άγχος προσθέτει;
• όταν φοβάσαι ότι θα αποτύχεις. Πόσο χρόνο ξοδεύεις με αυτό το φόβο; Πόσες ευκαιρίες και πόσες επιτυχίες μπορεί να έχεις χάσει ή να χάσεις ακόμη ζώντας με αυτό το φόβο;
• Όταν σκέφτεσαι να υιοθετήσεις μια θετική συνήθεια, για παράδειγμα να ανακτήσεις τη φόρμα σου. Αρχικά εμπνέεσαι από τη φαντασίωση του πως θα είναι η ζωή σου αν νιώσεις πιο υγιής και σε φόρμα…αλλά αυτό δεν γίνεται ποτέ πραγματικότητα. Έτσι, όταν ξεκινάς να γυμνάζεσαι κάθε μέρα και να τρως υγιεινά και αυτό δεν ταιριάζει με αυτό που είχες φανταστεί, τα παρατάς.
• όταν συζητάς με κάποιον και εκνευρίζεσαι με τον τρόπο που σε βλέπει ή σε αντιμετωπίζει, με αυτό που νομίζει ότι είσαι…και προτρέχεις να απαντήσεις με βάση τις ερμηνείες που έχεις κάνει στο μυαλό σου, πριν αυτός ολοκληρώσει αυτό που θέλει να πει. Αυτό έχεις συνειδητοποιήσει πόσες φορές μπορεί να σε απομάκρυνε από κάποιους ανθρώπους;
• όταν ζεις κάπου αλλού, στις μέρες, στους τόπους και στους χρόνους που το μυαλό σου φαντασιώνεται και έτσι χάνει όσα συμβαίνουν εδώ και τώρα, τις όμορφες στιγμές που μπορεί να περνάνε από μπροστά σου κι εσύ να μην της βλέπεις…

Και η λίστα συνεχίζεται…
Βέβαια, μερικές φορές χρειάζεται να ξεφύγουμε από αυτό που σκεφτόμαστε για να επανέλθουμε στο εδώ και τώρα, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Φρόντισε τον εαυτό σου, υπενθυμίζοντάς του να ζει αυτό που συμβαίνει, όχι αυτό που θα ήθελε να συμβαίνει. Αποδέξου τη ζωή όπως είναι και κάθε μέρα εξασκήσου να βλέπεις την πραγματικότητα την ώρα που συμβαίνει. Αυτό θα σε βοηθήσει να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για τη ζωή σου. Κάνε αυτό που έχεις να κάνεις χωρίς να φοβάσαι για το χειρότερο, χωρίς να λυπάσαι προκαταβολικά για κάτι που μπορεί να συμβεί ή να μην συμβεί, χωρίς να βασανίζεσαι, χωρίς να βλέπεις περισσότερες δυσκολίες και εμπόδια από αυτά που στην πραγματικότητα υπάρχουν.

Σήμερα είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξεκινήσεις να “ασκείσαι” σε αυτήν την προσέγγιση της ζωής. Κάνε ένα βήμα τη φορά.

Δες τους άλλους όπως είναι και αποδέξου τους γι’ αυτό που είναι, χωρίς κριτική. Επίλεξε το περιβάλλον σου, επίλεξε τις συμπεριφορές που θα βάλεις στη ζωή σου, τα συναισθήματα και τις σκέψεις. Αποδοχή δεν σημαίνει ανοχή.

Φρόντισε τον εαυτό σου, θυμίζοντάς του πόσο πραγματικά λίγες και πολύτιμες είναι οι καθημερινές χαρές της ζωής. Μια καλή κουβέντα, μια μικρή βόλτα, ένα γαλήνιο απόγευμα, μια αγκαλιά, μια βαθιά ανακουφιστική αναπνοή στο τέλος της μέρας.

Να είσαι παρών σε ό,τι συμβαίνει και να κάνεις το καλύτερο που μπορείς με ό,τι έχεις.

Αυτό κάνει τη ζωή καλύτερη...

5. Όλοι και όλα στη ζωή έχουν ένα όριο.
Δεν μπορείς να διαβάσεις όλα τα βιβλία που θα ήθελες να διαβάσεις. Δεν μπορείς να αποκτήσεις όλες τις δεξιότητες που θέλεις να έχεις. Δεν μπορείς να ζήσεις όλες τις ζωές που θέλεις να ζήσεις. Δεν μπορείς να είσαι όλη την ώρα με τους ανθρώπους που θέλεις να έχεις στη ζωή σου και με όσους αγαπάς. Δεν μπορείς να νιώσεις όλα ανεξαιρέτως τα συναισθήματα και τις συναισθηματικές εμπειρίες.

Έχεις τα ίδια όρια και περιορισμούς που έχει ο καθένας μας. Στο “παιχνίδι” της ζωής λαμβάνεις πολλά δώρα και απροσδόκητους περιορισμούς, που όμως κάνουν ακόμη πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι, πως ανταποκρίνεσαι σε αυτή την πραγματικότητα; Επικεντρώνεσαι στους περιορισμούς ή συμμετέχεις στο παιχνίδι με σοφία και ευγνωμοσύνη, κάνοντας το καλύτερο μέσα από τα αποτελέσματα που μπορείς να φέρεις στη ζωή σου με αυτά που σου δίνει, ακόμη κι αν κάποιες φορές νιώθεις ότι δύσκολα μπορείς να τα αποδεχθείς;

Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει είναι να εστιάσεις σε αυτά που έχουν μεγαλύτερη σημασία για σένα. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσεις να δεις την ομορφιά που πηγάζει από τις διαφορετικές ευκαιρίες, όσο αυτές διαρκούν.

Ας σκεφτούμε για μια στιγμή ένα παράδειγμα. Τον περιορισμό που βάζει η ζωή στο να ζήσεις με αυτούς που αγαπάς. Όταν κάποιος που αγαπάς φεύγει, πρόωρα από τη ζωή, αυτό σου ραγίζει, πραγματικά, την καρδιά. Η απώλεια αυτή είναι από τους πιο σπαρακτικούς περιορισμούς που προσφέρει η ζωή. Φαντάσου, ένα άτομο που έδωσε τόσο νόημα στη ζωή σου, να μην είναι πια εδώ – τουλάχιστον ως φυσική παρουσία. Δεν είσαι το ίδιο πρόσωπο χωρίς αυτό. Θα πρέπει να αλλάξεις αυτό που είσαι. Να είσαι ένας φίλος χωρίς τον κολλητό του, να είσαι μια γυναίκα χωρίς τον άντρα της, να είσαι μία κόρη χωρίς τον μπαμπά της, να είσαι ένας γείτονας που έχασε το διπλανό του. Θα ήθελες η ζωή να ήταν ακριβώς η ίδια όπως πριν την απώλεια που βίωσες…αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει.

  Μάλιστα, ορισμένες απώλειες δεν ξεπερνιούνται ποτέ. Ωστόσο, εδώ μπορεί να υπάρχει ένα φως. Βλέπεις, ο θάνατος είναι ένα τέλος, το οποίο είναι ένα αναπόσπαστο μέρος της ζωής. Και το τέλος έχει να κάνει και με την ομορφιά της ζωής, καθώς πολλές φορές είναι απαραίτητο για να εκτιμήσεις μια κατάσταση, έναν άνθρωπο, μια εμπειρία. Αυτό το όριο προσδιορίζει, επίσης, μια νέα αρχή. Την αρχή της δημιουργίας του νέου σου εαυτού. Μέσα από τη θλίψη, ανακτάς τις δυνάμεις σου και ανακαλύπτεις από την αρχή τη ζωή, επανεφευρίσκεις τις ευκαιρίες να βιώσεις τη ζωή διαφορετικά και φυσικά, να γιορτάσεις τη ζωή και να νιώσεις ευγνωμοσύνη για το μεγαλείο της.

6. Όλοι όσοι εμπιστεύεσαι δεν είναι άξιοι εμπιστοσύνης (και θα είσαι πολύ καλύτερα χωρίς κάποιες σχέσεις)
“Ήταν, απλά, ένα λάθος”, είπε. Αλλά το πιο επώδυνο δεν ήταν το δικό του λάθος, αλλά ότι εγώ τον εμπιστεύτηκα.
Σου θυμίζει κάτι αυτό; Είμαι σίγουρη πως ναι.

Ο καθένας μας έχει βιώσει ένα είδος προδοσίας. Και το κλειδί σε αυτό είναι να μην αφήσουμε μια τέτοια εμπειρία να απειλήσει την εμπιστοσύνη μας στους ανθρώπους. Δεν μπορεί η συμπεριφορά κάποιου να σου κλέψει την πίστη στους άλλους. Η εμπιστοσύνη είναι απαραίτητη για την οικοδόμηση και τη διατήρηση βαθιών και ουσιαστικών σχέσεων. Η εμπιστοσύνη είναι το θεμέλιο για υγιείς σχέσεις. Το να αποκασταθεί η εμπιστοσύνη σου βέβαια, μετά από μια ‘προδοσία’ δεν είναι εύκολο και ειδικά με το άτομο που νιώθεις ότι σε πρόδωσε. Αλλά ανεξάρτητα από τις λεπτομέρειες, και τι τελικά θα αποφασίσεις να κάνεις με τη συγκεκριμένη σχέση, η πιο σημαντική απόφαση είναι ποιος θα αποφασίσεις να είσαι μετά από την εμπειρία της προδοσίας.

Οι άνθρωποι θα έρθουν στη ζωή σου για διαφορετικούς λόγους και σε διάφορες χρονικές περιόδους. Καθένας από αυτούς μπορεί να έχει το δικό του ρόλο. ‘Ενας από αυτούς, είναι ο δάσκαλος, αρκεί εσύ να είσαι ανοιχτός να μάθεις. Και κάποια από τα μαθήματα είναι πιο επώδυνα από άλλα. Όλα όμως, θα σε κάνουν πιο δυνατό. Από κάθε προδοσία γεννιέται ένα μαργαριτάρι, αν την επεξεργαστείς με εσωτερικότητα και ειλικρίνεια.

Ουσιαστικά, μερικοί άνθρωποι θα είναι εκεί δίπλα σου μόνο όταν χρειάζονται κάτι. Μετά θα εξαφανιστούν. Τα καλά νέα είναι ότι αν το διαχειριστείς με αυτόν τον τρόπο, τελικά η ζωή σου θα “αδειάσει” από αυτούς τους ανθρώπους και αυτό που θα μείνει είναι οι άνθρωποι στους οποίους μπορείς να στηριχθείς. Απλά συνέχισε να είσαι η καλύτερη εκδοχή σου, να μοιράζεσαι το χρόνο σου μόνο με τους ανθρώπους που προσφέρουν αγάπη, ελευθερία, είναι έξυπνοι και μπορείς να ευθυγραμμιστείς μαζί τους. Οι σχέσεις, στη ζωή, πρέπει να είναι υποστηρικτικές, όχι να σε βλάπτουν. Επίλεξε το περιβάλλον σου, ώστε να αντανακλά την προσωπικότητά σου, αυτό που είσαι ή θέλεις να είσαι. Επίλεξε τους φίλους σου, ανθρώπους που θαυμάζεις, αγαπάς, σέβεσαι. Ανθρώπους που κάνουν την ημέρα σου πιο φωτεινή, απλά και μόνο επειδή είσαι δίπλα τους.

7. Το να ζεις με την αλήθεια σου μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά όχι τόσο δύσκολο όσο να ζεις ή να τρέχεις μακριά από αυτή.
"Δεν νομίζω αρέσω στους άλλους. Τους αρέσει μια πλευρά μου, τους αρέσει αυτό που βλέπουν, αυτό που έχουν πλάσει στο μυαλό τους...τους αρέσουν αυτά τα χαρακτηριστικά που εύκολα αρέσουν σε όλους. Αλλά αυτό δεν είμαι ο πραγματικός εγώ. Και αυτό με φοβίζει. Στην τελική, σε ποιον αρέσει ο ανασφαλής; Σε ποιον αρέσει κάποιος που κλαίει; Κάποιος που χάνει τον έλεγχο; Κάποιος που κρύβει τα προβλήματά του; Σε ποιον θα άρεσα με τις αδυναμίες μου; Σε ποιον θα άρεσε ο πραγματικός εγώ;"

Πες μου…έχουν περάσει αυτές οι σκέψεις στο μυαλό σου ποτέ; Έχεις νιώσει ποτέ “ευάλωτος”; Δεν είναι εύκολο να είσαι ευάλωτος. Είμαι ευάλωτος σημαίνει ότι αποδέχομαι αυτό που είμαι και βρίσκω το θάρρος να το μοιραστώ με τους άλλους. Να δείξω αυτό που πραγματικά είμαι, όχι αυτό που νομίζουν οι άλλοι ότι είμαι, ή αυτό που νομίζουν ότι πρέπει να είμαι. Το να το μοιραστώ με τον κόσμο, μπορεί να είναι ένα ρίσκο, αλλά όχι τόσο μεγάλο ρίσκο, όσο το να μην γνωρίσω την αληθινή αγάπη, την ειλικρίνεια και την αποδοχή.

Μόνο όταν είσαι πραγματικά γενναίος να δεις και τα πιο σκοτεινά δωμάτια του εαυτού σου, μπορείς να ανακαλύψεις τις κρυμμένες δυνάμεις σου και να δεις το εσωτερικό σου φως. Να θυμάσαι ότι ανεξάρτητα από την ηλικία, τη φυλή, το φύλο και όλα τα εξωτερικά χαρακτηριστικά…κάτω από την επιφάνεια, είσαι ο καθαρός, ο όμορφος εαυτός σου. Που το φως του πρέπει να λάμψει, που η αποστολή του πρέπει να ολοκληρωθεί.

Γιόρτασε, λοιπόν το να είσαι διαφορετικός, παράξενος, ξεχωριστός, ασυνήθιστος. Κι αν νιώσεις κάποια στιγμή σαν ψάρι έξω από το νερό, βρες ένα άλλο τρόπο να κολυμπήσεις. Αλλά μην απαρνηθείς τον εαυτό σου. Απλά αποδέξου τον και αγκάλιασέ τον.

Να είσαι ΕΣΥ, μέσα σε έναν κόσμο που προσπαθεί να επηρεάσει κάθε τι που κάνεις.
Πάρε το δρόμο το λιγότερο ταξιδεμένο.
Κάνε περισσότερα…από το να υπάρχεις απλά.
Όλοι υπάρχουμε. Το ερώτημα είναι: Εσύ ζεις;
Αποδέξου και μάθε την αλήθεια σου.
Μάθε από αυτή.
Και ζήσε!

8. Κράτα δύο λέξεις: “Μάθε” και “Πίστεψε”.
“Μάθε”: Όπως…μάθε από τις εμπειρίες σου. Μάθε από τους άλλους. Παρέμεινε ταπεινός και ανοιχτός. Άσε τον εαυτό σου να βιώσει αυτό που συμβαίνει τώρα. Στάσου στην αιχμή του comfort zone σου, εκεί που μπορείς να ανοίξεις τα όριά σου και να γιγαντώσεις την αυτοπεποίθησή σου, κάθε μέρα.

“Πίστεψε” : Όπως…πίστεψε στον εαυτό σου. Πίστεψε στην ικανότητά σου να πετύχεις. Πίστεψε στη διαίσθησή σου, ειδικά όταν έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε δύο δρόμους. Πίστεψε ότι οι απαντήσεις είναι εκεί έξω και σε περιμένουν. Πίστεψε στη ζωή, που θα σε εκπλήξει ξανά και ξανά. Πίστεψε ότι το ταξίδι, είναι ο προορισμός. Πίστεψε ότι όλα όσα κάνεις αξίζουν τον κόπο σου. Πίστεψε ότι όλα μπορούν να συμβούν.