Μια ιστορία για το Μίδα, που την αναφέρει ο Απολλώνιος, προκειμένου να αποδείξει πως ο βασιλιάς της Φρυγίας, γνωστός για την ικανότητά του να μετατρέπει σε χρυσάφι οτιδήποτε άγγιζε, καταγόταν από το γένος των Σατύρων.
Κάποτε, σ' ένα μουσικό αγώνα με τον Πάνα και τον Απόλλωνα, ο Μίδας, ως κριτής, δε συμφώνησε με την απόφαση των υπολοίπων κριτών να δώσει τη νίκη στον Απόλλωνα, κι ο θεός της μουσικής του «χάρισε» ένα ζευγάρι αυτιά γαϊδάρου για να ακούει καλύτερα!
Ο Μίδας ντρεπόταν και έκρυβε τα αυτιά μ’ ένα σκουφί. Το μυστικό του γνώριζε μόνο ο κουρέας του, που όμως, επειδή δεν άντεξε, πήγε σ' ένα χωράφι, έσκαψε ένα λάκκο, ψιθύρισε την ιστορία και τον σκέπασε με χώμα.
Όμως στο χώμα φύτρωσαν καλάμια, που με το φύσημα του ανέμου, διέδωσαν το μυστικό του Μίδα! ...κι έτσι όλοι μάθανε για το πάθημά του.
Τίποτε δεν μένει κρυφό, φίλοι μου!...και οι τοίχοι έχουν αυτιά, με την εχεμύθεια τελικά να αποδεικνύεται μια από τις μεγαλύτερες αρετές!
Κι αυτό μάς το διδάσκει μια απλή ιστοριούλα της Μυθολογίας μας, που βρίσκουμε σε παραλλαγή και σ'ένα λαϊκό παραβολικό παραμύθι της πατρίδας μας.
Οι ρίζες του χάνονται στα βάθη του χρόνου!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς και είχε στο κεφάλι του ένα κερατάκι. Το κρατούσε απ’ όλους κρυφό, αλλά από τον κουρέα του ήταν αδύνατο!
Κάθε φορά που πήγαινε για κούρεμα απειλούσε τον μπαρμπέρη πως αν μαρτυρούσε το μυστικό του, θα τον αποκεφάλιζε! Ο κουρέας δεν έβγαζε άχνα!
Πέρασε καιρός, μα κάτι τον πείραζε, κάπως ένιωθε, σα λαύρα το μυστικό τού έκαιγε τα σωθικά! δεν μπορούσε να βαστάξει! Ήθελε κάπου να το πει!
Μα πάλι φοβόταν ... Αν μαθευόταν πως μαρτύρησε το μυστικό του βασιλιά;...
Σκέφτηκε, σκέφτηκε...
Πήγε ,το λοιπόν,σ’ ένα πηγάδι, έσκυψε από πάνω και φώναξε μ’ όλη του την καρδιά: «Ο βασιλιάς έχει κερατάκι!»κι έτσι, ηρέμησε!
Ύστερα από λίγο καιρό το πηγάδι ξεράθηκε και φύτρωσε μέσα μια καλαμιά. Η καλαμιά μεγάλωσε και μια μέρα ένας τσοπάνης που πέρναγε από κει, την έκοψε κι έφτιαξε μια φλογέρα.
Κάθε φορά που έπαιζε, η φλογέρα έλεγε: «Μπι, μπι, ο βασιλιάς έχει κερατάκι!»
Το άκουσε ο ένας κι ο άλλος, το έμαθε και ο βασιλιάς! ...που θύμωσε πολύ με τον κουρέα!
Εκείνος, ορκιζόταν ο καημένος πως δεν το είπε σε κανένα. Μόνο μια φορά, λέει, δε βάσταξε και το είπε μέσα στο πηγάδι.
Φωνάζουν και τον τσοπάνη κι αυτός μαρτύρησε πως τη φλογέρα την έκαμε από ένα καλάμι που βγήκε μέσα στο πηγάδι.
Έτσι φανερώθηκε πως κάποτε «ριζώνουν και τα λόγια»!
Σας παραθέτω κι ένα βίντεο με τον αείμνηστο Νίκο Παπάζογλου, ο οποίος, εξαιρετικά και με έντονη γλαφυρότητα αφηγείται το παραπάνω παραμύθι!
Κάποτε, σ' ένα μουσικό αγώνα με τον Πάνα και τον Απόλλωνα, ο Μίδας, ως κριτής, δε συμφώνησε με την απόφαση των υπολοίπων κριτών να δώσει τη νίκη στον Απόλλωνα, κι ο θεός της μουσικής του «χάρισε» ένα ζευγάρι αυτιά γαϊδάρου για να ακούει καλύτερα!
Ο Μίδας ντρεπόταν και έκρυβε τα αυτιά μ’ ένα σκουφί. Το μυστικό του γνώριζε μόνο ο κουρέας του, που όμως, επειδή δεν άντεξε, πήγε σ' ένα χωράφι, έσκαψε ένα λάκκο, ψιθύρισε την ιστορία και τον σκέπασε με χώμα.
Όμως στο χώμα φύτρωσαν καλάμια, που με το φύσημα του ανέμου, διέδωσαν το μυστικό του Μίδα! ...κι έτσι όλοι μάθανε για το πάθημά του.
Τίποτε δεν μένει κρυφό, φίλοι μου!...και οι τοίχοι έχουν αυτιά, με την εχεμύθεια τελικά να αποδεικνύεται μια από τις μεγαλύτερες αρετές!
Κι αυτό μάς το διδάσκει μια απλή ιστοριούλα της Μυθολογίας μας, που βρίσκουμε σε παραλλαγή και σ'ένα λαϊκό παραβολικό παραμύθι της πατρίδας μας.
Οι ρίζες του χάνονται στα βάθη του χρόνου!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς και είχε στο κεφάλι του ένα κερατάκι. Το κρατούσε απ’ όλους κρυφό, αλλά από τον κουρέα του ήταν αδύνατο!
Κάθε φορά που πήγαινε για κούρεμα απειλούσε τον μπαρμπέρη πως αν μαρτυρούσε το μυστικό του, θα τον αποκεφάλιζε! Ο κουρέας δεν έβγαζε άχνα!
Πέρασε καιρός, μα κάτι τον πείραζε, κάπως ένιωθε, σα λαύρα το μυστικό τού έκαιγε τα σωθικά! δεν μπορούσε να βαστάξει! Ήθελε κάπου να το πει!
Μα πάλι φοβόταν ... Αν μαθευόταν πως μαρτύρησε το μυστικό του βασιλιά;...
Σκέφτηκε, σκέφτηκε...
Πήγε ,το λοιπόν,σ’ ένα πηγάδι, έσκυψε από πάνω και φώναξε μ’ όλη του την καρδιά: «Ο βασιλιάς έχει κερατάκι!»κι έτσι, ηρέμησε!
Ύστερα από λίγο καιρό το πηγάδι ξεράθηκε και φύτρωσε μέσα μια καλαμιά. Η καλαμιά μεγάλωσε και μια μέρα ένας τσοπάνης που πέρναγε από κει, την έκοψε κι έφτιαξε μια φλογέρα.
Κάθε φορά που έπαιζε, η φλογέρα έλεγε: «Μπι, μπι, ο βασιλιάς έχει κερατάκι!»
Το άκουσε ο ένας κι ο άλλος, το έμαθε και ο βασιλιάς! ...που θύμωσε πολύ με τον κουρέα!
Εκείνος, ορκιζόταν ο καημένος πως δεν το είπε σε κανένα. Μόνο μια φορά, λέει, δε βάσταξε και το είπε μέσα στο πηγάδι.
Φωνάζουν και τον τσοπάνη κι αυτός μαρτύρησε πως τη φλογέρα την έκαμε από ένα καλάμι που βγήκε μέσα στο πηγάδι.
Έτσι φανερώθηκε πως κάποτε «ριζώνουν και τα λόγια»!
Σας παραθέτω κι ένα βίντεο με τον αείμνηστο Νίκο Παπάζογλου, ο οποίος, εξαιρετικά και με έντονη γλαφυρότητα αφηγείται το παραπάνω παραμύθι!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου